Αρχικά, να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Δύο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό...
Και, τώρα που το ξεκαθαρίσαμε αυτό (για όσους δεν κατάλαβαν, ναι, το Ισραήλ θα πρέπει να λογοδοτήσει για όσες παραβάσεις των κανόνων πολέμου έχει στο ενεργητικό του, όπως ακριβώς θα πρέπει να λογοδοτήσει και η Χαμάς) πάμε λίγο παρακάτω...
Πριν απο κάποια χρόνια, 23 χρόνια πρίν για την ακρίβεια, στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001, οι Παλαιστίνιοι πανηγύριζαν τα χτυπήματα στους Δίδυμους Πύργους, κάπως έτσι...
Οπότε, ναι, παιδάκια και γιαγιάδες όντως πανηγύριζαν... μάλιστα, για ένα τρομοκρατικό χτύπημα, σε μια τρίτη χώρα, που δεν σχετιζόταν άμεσα με τίποτε σχετικό με τον αγώνα των Παλαιστινίων...
Όσο για τα αίσχη της μιας μόνο πλευράς, ας το δούμε λιγάκι... Εδώ και ΠΟΛΛΕΣ δεκαετίες, ακούμε για επιθέσεις της Χαμάς, της Χεζμπολάχ, συνδυθασμό επιθέσεων και των δύο, ακόμα και συντονισμένη επίθεση Χαμάς, Χεζμπολάχ και Ιράν στο Ισραήλ με ρουκέτες. Επιθέσεις που έχουν στόχο αποκλειστικά αμάχους, ή σχεδόν αποκλειστικά. Και, κάθε φορά, κάνουν τνού οι Ισραηλινοί στρατιώτες, και επαναλαμβάνεται το κλάμα του "κακόμοιρου του Παλαιστινιακού λαού". Είναι, ιστορικά, καθίκια οι Ισραηλινοί; Πιθανότατα. Είναι, στην πράξη, τρομοκράτες, Χαμάς και Χεζμπολάχ; Σίγουρα. Πως αντιμάχεσαι μια τρομοκρατική οργάνωση που στήνει βάσεις μέσα σε νοσοκομεία, παραπήγματα προσφύγων και σχολεία, για να έχει ανθρώπινες ασπίδες, χωρίς να έχεις και τις περενέργειες των αθώων αμάχων που μακελεύονται; Και, αν οι Ισραηλινοί είναι καθήκια, και χτυπάνε νοσοκομεία, γιατί η Χαμάς και η Χεζμπολάχ βάζουν στόχο αμάχους; Δεν θα έπρεπε, ως ένδειξη αρχής στην ιερότητα του αγώνα τους, να αποφεύγουν να επανλαμβάνουν τα απανωτά χτυπήματα σε πολίτες;
Και, στην τελική, όταν έχεις διαμελισμένα παιδιά, δεν έχει σημασία αν είναι Παλαιστίνιοι, ή Ισραηλινοί... είναι παιδιά. Ας καταδικάσουμε αυτόν που ξέρουμε, με αποδείξεις, οτι το κάνει, και, σίγουρα, όπως η ίδια η ιστορία μας έχει διδάξει, θα καταδικαστεί και η άλλη πλευρά, μόλις βγούν τα ντοκουμέντα που παρουσιάζουν τα δικά της αίσχη.