mariath
Μέλος
- Εγγρ.
- 29 Απρ 2009
- Μηνύματα
- 4.583
- Κριτικές
- 6
- Like
- 146
- Πόντοι
- 16
Το ανέκδοτο είναι 25+ ετών, από την εποχή του ψυχρού πολέμου και των ανταγωνισμών ΗΠΑ και ΕΣΣΔ στο διάστημα και την τεχνολογία, και που η ψηφιακή εποχή ξεκίναγε να αναπτύσσεται...
Είναι όμως ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ, και σχετικό με το θέμα, οπότε το βάζω εδώ (και όχι στα ανέκδοτα).
Οι νεώτεροι δεν θα το καταλάβουν, αλλά οι παλιοί νομίζω ότι θα το εκτιμήσουν.
Αμερικάνος πάει ταξίδι για δουλειές στη Μόσχα. Δεκαετία ’80. Εγκαθίσταται στο ξενοδοχείο του, και το απόγευμα βγαίνει για μια βόλτα στην περιοχή γύρω.
Περπατώντας ανακαλύπτει ότι ξέχασε το ρολόϊ του στο ξενοδοχείο.
Συναντάει στο δρόμο έναν τύπο που περπάταγε κρατώντας δυο βαριές βαλίτσες.
Το βάρος φαινόταν από τον ιδρώτα του τύπου, τη γκριμάτσα του, και τη στάση του τύπου που είχε παραμορφωθεί από το βάρος.
Όμως, ήθελε να μάθει την ώρα, οπότε τον ρωτάει:
-«Συγγνώμη, μήπως έχετε ώρα?»
Ο τύπος αφήνει τις βαλίτσες στο έδαφος, χαμογελάει, σηκώνει το μανίκι του και κοιτάει ένα περίεργο ρολόϊ που φόραγε στο χέρι του.
-«Μισό λεπτό», λέει στον αμερικάνο.
Πατάει κάτι κουμπάκια στο ρολόϊ, και το ρολόϊ αρχίζει να μιλάει:
-«Το τραίνο για το Βλαδιβοστόκ φεύγει στις 18:30’ από την γραμμή 4 του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού .....»
Ο τύπος ξανακοιτάει τον Αμερικάνο χαμογελώντας συγκαταβατικά και του λέει:
-«Χε... Συγγνώμη, ξέρετε το ρολόϊ είναι καινούριο, και δεν το ξέρω ακόμα καλά...»
Ξαναπατάει κάτι κουμπάκια, και το ρολόϊ αρχίζει να λέει:
-«Ο καιρός στη Μόσχα αύριο θα είναι αίθριος με ελαφριές παροδικές νεφώσεις, άνεμοι δυτικοί 2-3 μπωφόρ, θερμοκρασία 12 ως 17 βαθμούς Κελσίου. Στο Λενινγραντ ο καιρός θα είναι .....»
Ξανά χαμόγελο συγκατάβασης και δικαιολογία τύπου:
-«Δεν το έχω μάθει ακόμα καλά γιατί το έχω μόνο λίγες μέρες ξέρετε...» και ακολουθεί κι άλλη προσπάθεια με πάτημα των κουμπιών του ρολογιού.
-«Χθες η dynamo έφερε ισοπαλία στο στάδιο της πόλης μας με την ομάδα του ερυθρού αστέρα, και οι αποδόσεις του στοιχήματος .....»
Ξανά χαμόγελο, αλλά και εκνευρισμός, και δήλωση αλλαγής της προσπάθειας:
-«Συγγνώμη που σας καθυστερώ, αλλά σας εξήγησα δεν το ξέρω καλά... Θα δοκιμάσω κάτι άλλο».
Ο Αμερικάνος έχει μείνει έκπληκτος από αυτό που βλέπει και ακούει.
Ο τύπος πατάει κάτι κουμπιά και από το ρολόϊ ακούγεται:
-«Έλα, τι θέλεις?»
-«Ρε γυναίκα», λέει ο τύπος, «θύμισε μου, πως διάολο διαβάζουμε την ώρα σε αυτό το καινούριο ρολόϊ που πήρα? Έχω μπλέξει».
Ακούγονται κάτι οδηγίες από το ρολόϊ, ο τύπος δείχνει ότι τα κατάλαβε, κλείνει τη συνομιλία, πατάει πάλι κάτι κουμπάκια, και με χαμόγελο επιτυχίας λέει στον αμερικάνο:
-«Είναι εφτά και είκοσι δύο, κύριε!»
Ο αμερικάνος έχει καραφλιάσει. Λέει:
-«Ευχαριστώ πολύ. Έχω μείνει έκπληκτος. Ήξερα ότι οι ρώσοι είναι προχωρημένοι με την τεχνολογία, αλλά δεν περίμενα να δω κάτι τέτοιο».
Και ο ρώσος του απαντάει, ξανασηκώνοντας στα χέρια τις δυο πάνβαριες βαλίτσες του:
-«Από τεχνολογία καλά πάμε. Από τροφοδοσία δεν πάμε καλά».
(Και για όσους δεν κατάλαβαν, οι βαλίτσες είχαν μέσα τις μπαταρίες (αυτοκινήτου προφανώς) για να δουλεύει το ρολόϊ).
Είναι όμως ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ, και σχετικό με το θέμα, οπότε το βάζω εδώ (και όχι στα ανέκδοτα).
Οι νεώτεροι δεν θα το καταλάβουν, αλλά οι παλιοί νομίζω ότι θα το εκτιμήσουν.
Αμερικάνος πάει ταξίδι για δουλειές στη Μόσχα. Δεκαετία ’80. Εγκαθίσταται στο ξενοδοχείο του, και το απόγευμα βγαίνει για μια βόλτα στην περιοχή γύρω.
Περπατώντας ανακαλύπτει ότι ξέχασε το ρολόϊ του στο ξενοδοχείο.
Συναντάει στο δρόμο έναν τύπο που περπάταγε κρατώντας δυο βαριές βαλίτσες.
Το βάρος φαινόταν από τον ιδρώτα του τύπου, τη γκριμάτσα του, και τη στάση του τύπου που είχε παραμορφωθεί από το βάρος.
Όμως, ήθελε να μάθει την ώρα, οπότε τον ρωτάει:
-«Συγγνώμη, μήπως έχετε ώρα?»
Ο τύπος αφήνει τις βαλίτσες στο έδαφος, χαμογελάει, σηκώνει το μανίκι του και κοιτάει ένα περίεργο ρολόϊ που φόραγε στο χέρι του.
-«Μισό λεπτό», λέει στον αμερικάνο.
Πατάει κάτι κουμπάκια στο ρολόϊ, και το ρολόϊ αρχίζει να μιλάει:
-«Το τραίνο για το Βλαδιβοστόκ φεύγει στις 18:30’ από την γραμμή 4 του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού .....»
Ο τύπος ξανακοιτάει τον Αμερικάνο χαμογελώντας συγκαταβατικά και του λέει:
-«Χε... Συγγνώμη, ξέρετε το ρολόϊ είναι καινούριο, και δεν το ξέρω ακόμα καλά...»
Ξαναπατάει κάτι κουμπάκια, και το ρολόϊ αρχίζει να λέει:
-«Ο καιρός στη Μόσχα αύριο θα είναι αίθριος με ελαφριές παροδικές νεφώσεις, άνεμοι δυτικοί 2-3 μπωφόρ, θερμοκρασία 12 ως 17 βαθμούς Κελσίου. Στο Λενινγραντ ο καιρός θα είναι .....»
Ξανά χαμόγελο συγκατάβασης και δικαιολογία τύπου:
-«Δεν το έχω μάθει ακόμα καλά γιατί το έχω μόνο λίγες μέρες ξέρετε...» και ακολουθεί κι άλλη προσπάθεια με πάτημα των κουμπιών του ρολογιού.
-«Χθες η dynamo έφερε ισοπαλία στο στάδιο της πόλης μας με την ομάδα του ερυθρού αστέρα, και οι αποδόσεις του στοιχήματος .....»
Ξανά χαμόγελο, αλλά και εκνευρισμός, και δήλωση αλλαγής της προσπάθειας:
-«Συγγνώμη που σας καθυστερώ, αλλά σας εξήγησα δεν το ξέρω καλά... Θα δοκιμάσω κάτι άλλο».
Ο Αμερικάνος έχει μείνει έκπληκτος από αυτό που βλέπει και ακούει.
Ο τύπος πατάει κάτι κουμπιά και από το ρολόϊ ακούγεται:
-«Έλα, τι θέλεις?»
-«Ρε γυναίκα», λέει ο τύπος, «θύμισε μου, πως διάολο διαβάζουμε την ώρα σε αυτό το καινούριο ρολόϊ που πήρα? Έχω μπλέξει».
Ακούγονται κάτι οδηγίες από το ρολόϊ, ο τύπος δείχνει ότι τα κατάλαβε, κλείνει τη συνομιλία, πατάει πάλι κάτι κουμπάκια, και με χαμόγελο επιτυχίας λέει στον αμερικάνο:
-«Είναι εφτά και είκοσι δύο, κύριε!»
Ο αμερικάνος έχει καραφλιάσει. Λέει:
-«Ευχαριστώ πολύ. Έχω μείνει έκπληκτος. Ήξερα ότι οι ρώσοι είναι προχωρημένοι με την τεχνολογία, αλλά δεν περίμενα να δω κάτι τέτοιο».
Και ο ρώσος του απαντάει, ξανασηκώνοντας στα χέρια τις δυο πάνβαριες βαλίτσες του:
-«Από τεχνολογία καλά πάμε. Από τροφοδοσία δεν πάμε καλά».
(Και για όσους δεν κατάλαβαν, οι βαλίτσες είχαν μέσα τις μπαταρίες (αυτοκινήτου προφανώς) για να δουλεύει το ρολόϊ).
:S :S :S
