Μικρότερος, θυμάμαι όλο αυτό το σκηνικό που είχε γίνει με το κλείσιμο αρκετών ραδιοφωνικών σταθμών, τις έντονες διαμαρτυρίες κλπ. Από τότε λίγοι είναι αυτοι που έμαθαν τι απέγινε με αυτούς τους ραδιοφωνικούς σταθμούς κλπ κλπ. Σήμερα, χρόνια μετά, έπεσε στα χέρια μου αυτή η δήλωση...Θα ήθελα λοιπόν να την παραθέσω και εδώ και να σχολιαστεί από τα μέλη του forum, εφόσον επιθυμούν
[size=10pt]Τον Μάρτη του 2001, λίγο μετά το πραξικόπημα Σημίτη στον Υμηττό, έδωσα μια υπόσχεση στον εαυτό μου και στους συνεργάτες μου. Να μη σταματήσω, όσα χρόνια και να πέρναγαν, τον αγώνα μέχρι να δικαιωθούμε. Πολλοί θεωρούσαν την επιμονή μου ανώφελη, για κάποιους άλλους ήμουν απλά ένας ρομαντικός επαναστάτης. Πάντα πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω στη δικαιοσύνη. Ηξερα ότι ο ATLANTIS FM, ο πρώτος σταθμός της νεολαίας, δεν έπρεπε να σιγήσει, όπως και οι άλλοι δεκάδες ραδιοφωνικοί σταθμοί που έκλεισαν βιαίως με εντολή Σημίτη και εκτελεστικά όργανα τον Ρέππα και τον Βερελή.
Δεν θα ξεχάσω εκείνο το βράδυ που εγκάθετοι υπάλληλοι της ΔΕΗ όρμησαν στα κοντέϊνερς του Υμηττού και αφαίρεσαν τα ρολόγια των Ρ/Σ στα πλαίσια του σχεδίου «εκκαθάρισης» της μπάντας των fm. Ένα σχέδιο που προετοίμαζε προ καιρού η κυβέρνηση Σημίτη υπό τις ασφυκτικές πιέσεις της Ε.Ι.Ρ.Α. (Ένωση Ιδιοκτητών Ραδιοφώνων Αττικής) και με το πρόσχημα της επικείμενης λειτουργίας του αεροδρομίου των Σπάτων. Ενώ η λίστα της μοριοδότησης περιελάμβανε τους σταθμούς που πληρούσαν τα απαραίτητα κριτήρια, ως δια «μαγείας» θα έλεγε κανείς, άλλαξε περιέργως! Σταθμοί με 12χρονη λειτουργία που θεωρούνταν έτοιμοι για αδειοδότηση, βρέθηκαν ξαφνικά εκτός της λίστας και τη θέση τους πήραν άλλοι, μεγαλοεπιχειρηματιών και μεγαλοεκδοτών, εκ των οποίων κάποιοι μετρούσαν μόλις λίγους μήνες ζωής.
Σε πρώτη φάση αδειοδοτήθηκαν 20 σταθμοί οι περισσότεροι εκ των οποίων πληρούσαν όντως τις προϋποθέσεις, αλλά υπήρχαν και εκείνοι οι σταθμοί που όχι μόνο δεν έπρεπε να πάρουν άδεια, αλλά έπρεπε να είχαν παύσει προ πολλού να λειτουργούν. Ενα σκάνδαλο ολκής, μια καραμπινάτη αδικία που κανένα ηλεκτρονικό μέσο ενημέρωσης με εξαίρεση τον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ και τον «αδικημένο» ΑLPHA, παρά το γεγονός ότι είχε εξασφαλίσει μία άδεια, δεν το προέβαλλε, για ευνόητους λόγους. Πολλοί από τους αδειοδοτημένους ήλεγχαν και ελέγχουν τα τηλεοπτικά κανάλια. Δεν υπήρχε λοιπόν λόγος να βάλουν τα χέρια τους και να βγάλουν τα μάτια τους. Ο θόρυβος που έκανε τότε ο Ευαγγελάτος για τον αποκλεισμό κάποιων σταθμών, δύο εκ των οποίων ήταν συμφερόντων του ομίλου στον οποίο εργαζόταν, ήταν εκκωφαντικός για την κυβέρνηση που φρόντισε να κατευνάσει τον θυμό του μεγαλοϊδιοκτήτη, υποσχόμενος ότι σύντομα θα προέβαινε και σε νέα διαδικασία για τη χορήγηση αδειών σε άλλους 15 σταθμούς. Σε αυτούς τους 15 συμπεριελήφθησαν, ένα χρόνο αργότερα, και οι άλλοι δύο σταθμοί του Ομίλου ALPHA. Σύνολο 3 ραδιοφωνικοί σταθμοί σε έναν επιχειρηματία, και δεν ήταν ο μόνος.
Το λουκέτο που έβαλε η κυβέρνηση στα μη αρεστά ραδιόφωνα, δεν οδηγούσε στην καταστροφή μόνο τους αυτοδημιούργητους, μικρομεσαίους επιχειρηματίες που είχαν επενδύσει πολλά χρήματα - χρήματα που απέκτησαν με τον ιδρώτα της δουλειάς τους - έδειχνε την έξοδο στην ανεργία και σε εκατοντάδες εργαζόμενους. Δεν θα ξεχάσω το κλάμα αυτών των παιδιών. Μετά από 11 χρόνια σκληρής δουλειάς για να καταξιωθούν επαγγελματικά, βρέθηκαν ξαφνικά εκτός εργασιακού χώρου. Γύρισαν στο απόλυτο μηδέν.
Την ίδια ώρα με μεγάλη πειθώ οι τότε υπουργοί κκ. Ρέππας και Βερελής παραμύθιαζαν δια τηλεοράσεως όσους δεν γνώριζαν το παρασκήνιο της επιχείρησης φίμωσης δεκάδων σταθμών, ότι δήθεν το κλείσιμό τους ήταν επιβεβλημένο. Έλεγαν και ξανάλεγαν ότι κινδυνεύουν από τη λειτουργία τους οι αερομεταφορές. Ήταν βέβαια ένα τεράστιο ψέμα. Κανένα αεροπλάνο δεν κινδύνευε και ούτε κινδυνεύει ακόμα και σήμερα, που πέρα από τους «νόμιμους» σταθμούς που εκπέμπουν παρανόμως από διπλές και τριπλές συχνότητες, λειτουργούν και δεκάδες πειρατικοί. Οι δύο υπουργοί υπερασπίζονταν τότε με μένος τις αποφάσεις τους και σοβαρός αντίλογος δεν υπήρχε. Υπήρχαν βέβαια οι ειδικοί που υποστήριζαν ότι μπορούσαν να εκπέμψουν και άλλοι σταθμοί χωρίς να υπάρχει κίνδυνος για την ασφάλεια του αεροδρομίου. Η άποψή τους όμως ακούστηκε μόνο στη συνεδρίαση της επιτροπής αποτίμησης της τεχνολογίας της Βουλής και δεν ελήφθη υπ΄ όψη αφού η τότε πρόεδρος της Ε.Ι.Ρ.Α. αντέδρασε εντονότατα. Η διαφημιστική «πίτα» έπρεπε να μείνει για λίγους… Η αλήθεια έλαμψε τέσσερα χρόνια μετά. Το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε την αμαρτωλή διαδικασία αδειοδότησης των 15 ραδιοφωνικών σταθμών αλλά η Ν.Δ. αφού κράτησε για όσο μπόρεσε την απόφαση στο συρτάρι φρόντισε να καλύψει νομικά τις σκανδαλώδεις αδειοδοτήσεις χωρίς να αποκαταστήσει την αδικία σε βάρος δεκάδων άλλων ραδιοφωνικών σταθμών.
Ενώ λοιπόν, αποκαλύφθηκε η σκευωρία σε βάρος αυτών των σταθμών προς όφελος συγκεκριμένων επιχειρηματιών και καταρρίφθηκε ο ψευδής ισχυρισμός για την οροφή των 39 αδειών (με τον οποίο παραμύθιαζαν τους δικαστές του ΣτΕ), προκειμένου δήθεν να είναι ασφαλείς οι αερομεταφορές, η κυβέρνηση δια μέσου του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης αρνούνταν να εφαρμόσει τον νόμο που η ίδια συνέταξε και έφερε προς ψήφιση στη Βουλή. Δηλαδή, ο νόμος Ρουσόπουλου που δικαίωνε και δικαιώνει όσους αδικήθηκαν από την κυβέρνηση του Σημίτη, ίσχυσε π.χ. για τους σταθμούς του Ρίζου, του Μαστοράκη αλλά δεν ίσχυσε για άλλους σταθμούς.
Με την παρέμβαση των υπουργών του Πειραιά δικαιώθηκε το ραδιόφωνο της Πειραϊκής Εκκλησίας. Ο ATLANTIS FM, επικαλούμενος τον Νόμο Ρουσόπουλου, πληρώντας και τις τρεις προϋποθέσεις που αυτός έθετε, κατέθεσε το 2005 αίτηση για χορήγηση άδειας λειτουργίας στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης το οποίο όμως δεν ενέκρινε την αδειοδότηση. Την ίδια τύχη είχαν και οι αιτήσεις θεραπείας που είχε καταθέσει ο ATLANTIS. Ωστόσο η τελευταία αίτηση απερρίφθη κατά πλειοψηφία, καθώς δύο από τα μέλη του ΕΣΡ ο κ. Παπακώστας (ΣΥΝ) και η κ. Αυδή (ΚΚΕ), οι εκπρόσωποι δηλαδή των μικρότερων κομμάτων, έκριναν ότι ο ΑTLANTIS νομιμοποιείται να εκπέμπει και πρέπει να αδειοδοτηθεί. Οφείλω να τους ευχαριστήσω, επειδή κόντρα στους εκπροσώπους του δικομματισμού έκαναν το καθήκον τους. Επτά χρόνια μετά, η απόφαση του ΣτΕ να κάνει δεκτή την αίτηση αναστολής του σταθμού, πέρα από το ότι δικαιώνει εμένα προσωπικά, τους αγώνες μου, και τους ελάχιστους συνεργάτες που έμειναν δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια, ξεσκεπάζει τους ψεύτες του ΠΑΣΟΚ και όσους από τη Ν.Δ. συνέχισαν το ίδιο παραμύθι.
Επτά χρόνια μετά δικαιωθήκαμε για όλα όσα λέγαμε και γράφαμε σε τούτη δω την εφημερίδα. Ελαμψε η αλήθεια, μίλησε η Δικαιοσύνη! Ο έντιμος αγώνας πάντα δικαιώνεται. Ο ATLANTIS είναι ο μοναδικός ραδιοφωνικός σταθμός με δική του δισκογραφική και συναυλιών εταιρεία που φιλοξενεί και αναδεικνύει μουσικές προσπάθειες νέων παιδιών που άλλες εταιρείες τούς κλείνουν την πόρτα, θεωρώντας τα αντιεμπορικά σχήματα. Αυτά τα «πέτρινα χρόνια» η Νομαρχία Πειραιά και πολλοί δήμοι μέχρι και από τα νησιά του Αργοσαρωνικού τον εμπιστεύτηκαν για μεγάλες μουσικές διοργανώσεις για την ψυχαγωγία των νέων τους και οφείλω να τους ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη τους.
Μιχάλης Χάνδακας
[/size]
[size=10pt]Τον Μάρτη του 2001, λίγο μετά το πραξικόπημα Σημίτη στον Υμηττό, έδωσα μια υπόσχεση στον εαυτό μου και στους συνεργάτες μου. Να μη σταματήσω, όσα χρόνια και να πέρναγαν, τον αγώνα μέχρι να δικαιωθούμε. Πολλοί θεωρούσαν την επιμονή μου ανώφελη, για κάποιους άλλους ήμουν απλά ένας ρομαντικός επαναστάτης. Πάντα πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω στη δικαιοσύνη. Ηξερα ότι ο ATLANTIS FM, ο πρώτος σταθμός της νεολαίας, δεν έπρεπε να σιγήσει, όπως και οι άλλοι δεκάδες ραδιοφωνικοί σταθμοί που έκλεισαν βιαίως με εντολή Σημίτη και εκτελεστικά όργανα τον Ρέππα και τον Βερελή.
Δεν θα ξεχάσω εκείνο το βράδυ που εγκάθετοι υπάλληλοι της ΔΕΗ όρμησαν στα κοντέϊνερς του Υμηττού και αφαίρεσαν τα ρολόγια των Ρ/Σ στα πλαίσια του σχεδίου «εκκαθάρισης» της μπάντας των fm. Ένα σχέδιο που προετοίμαζε προ καιρού η κυβέρνηση Σημίτη υπό τις ασφυκτικές πιέσεις της Ε.Ι.Ρ.Α. (Ένωση Ιδιοκτητών Ραδιοφώνων Αττικής) και με το πρόσχημα της επικείμενης λειτουργίας του αεροδρομίου των Σπάτων. Ενώ η λίστα της μοριοδότησης περιελάμβανε τους σταθμούς που πληρούσαν τα απαραίτητα κριτήρια, ως δια «μαγείας» θα έλεγε κανείς, άλλαξε περιέργως! Σταθμοί με 12χρονη λειτουργία που θεωρούνταν έτοιμοι για αδειοδότηση, βρέθηκαν ξαφνικά εκτός της λίστας και τη θέση τους πήραν άλλοι, μεγαλοεπιχειρηματιών και μεγαλοεκδοτών, εκ των οποίων κάποιοι μετρούσαν μόλις λίγους μήνες ζωής.
Σε πρώτη φάση αδειοδοτήθηκαν 20 σταθμοί οι περισσότεροι εκ των οποίων πληρούσαν όντως τις προϋποθέσεις, αλλά υπήρχαν και εκείνοι οι σταθμοί που όχι μόνο δεν έπρεπε να πάρουν άδεια, αλλά έπρεπε να είχαν παύσει προ πολλού να λειτουργούν. Ενα σκάνδαλο ολκής, μια καραμπινάτη αδικία που κανένα ηλεκτρονικό μέσο ενημέρωσης με εξαίρεση τον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ και τον «αδικημένο» ΑLPHA, παρά το γεγονός ότι είχε εξασφαλίσει μία άδεια, δεν το προέβαλλε, για ευνόητους λόγους. Πολλοί από τους αδειοδοτημένους ήλεγχαν και ελέγχουν τα τηλεοπτικά κανάλια. Δεν υπήρχε λοιπόν λόγος να βάλουν τα χέρια τους και να βγάλουν τα μάτια τους. Ο θόρυβος που έκανε τότε ο Ευαγγελάτος για τον αποκλεισμό κάποιων σταθμών, δύο εκ των οποίων ήταν συμφερόντων του ομίλου στον οποίο εργαζόταν, ήταν εκκωφαντικός για την κυβέρνηση που φρόντισε να κατευνάσει τον θυμό του μεγαλοϊδιοκτήτη, υποσχόμενος ότι σύντομα θα προέβαινε και σε νέα διαδικασία για τη χορήγηση αδειών σε άλλους 15 σταθμούς. Σε αυτούς τους 15 συμπεριελήφθησαν, ένα χρόνο αργότερα, και οι άλλοι δύο σταθμοί του Ομίλου ALPHA. Σύνολο 3 ραδιοφωνικοί σταθμοί σε έναν επιχειρηματία, και δεν ήταν ο μόνος.
Το λουκέτο που έβαλε η κυβέρνηση στα μη αρεστά ραδιόφωνα, δεν οδηγούσε στην καταστροφή μόνο τους αυτοδημιούργητους, μικρομεσαίους επιχειρηματίες που είχαν επενδύσει πολλά χρήματα - χρήματα που απέκτησαν με τον ιδρώτα της δουλειάς τους - έδειχνε την έξοδο στην ανεργία και σε εκατοντάδες εργαζόμενους. Δεν θα ξεχάσω το κλάμα αυτών των παιδιών. Μετά από 11 χρόνια σκληρής δουλειάς για να καταξιωθούν επαγγελματικά, βρέθηκαν ξαφνικά εκτός εργασιακού χώρου. Γύρισαν στο απόλυτο μηδέν.
Την ίδια ώρα με μεγάλη πειθώ οι τότε υπουργοί κκ. Ρέππας και Βερελής παραμύθιαζαν δια τηλεοράσεως όσους δεν γνώριζαν το παρασκήνιο της επιχείρησης φίμωσης δεκάδων σταθμών, ότι δήθεν το κλείσιμό τους ήταν επιβεβλημένο. Έλεγαν και ξανάλεγαν ότι κινδυνεύουν από τη λειτουργία τους οι αερομεταφορές. Ήταν βέβαια ένα τεράστιο ψέμα. Κανένα αεροπλάνο δεν κινδύνευε και ούτε κινδυνεύει ακόμα και σήμερα, που πέρα από τους «νόμιμους» σταθμούς που εκπέμπουν παρανόμως από διπλές και τριπλές συχνότητες, λειτουργούν και δεκάδες πειρατικοί. Οι δύο υπουργοί υπερασπίζονταν τότε με μένος τις αποφάσεις τους και σοβαρός αντίλογος δεν υπήρχε. Υπήρχαν βέβαια οι ειδικοί που υποστήριζαν ότι μπορούσαν να εκπέμψουν και άλλοι σταθμοί χωρίς να υπάρχει κίνδυνος για την ασφάλεια του αεροδρομίου. Η άποψή τους όμως ακούστηκε μόνο στη συνεδρίαση της επιτροπής αποτίμησης της τεχνολογίας της Βουλής και δεν ελήφθη υπ΄ όψη αφού η τότε πρόεδρος της Ε.Ι.Ρ.Α. αντέδρασε εντονότατα. Η διαφημιστική «πίτα» έπρεπε να μείνει για λίγους… Η αλήθεια έλαμψε τέσσερα χρόνια μετά. Το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε την αμαρτωλή διαδικασία αδειοδότησης των 15 ραδιοφωνικών σταθμών αλλά η Ν.Δ. αφού κράτησε για όσο μπόρεσε την απόφαση στο συρτάρι φρόντισε να καλύψει νομικά τις σκανδαλώδεις αδειοδοτήσεις χωρίς να αποκαταστήσει την αδικία σε βάρος δεκάδων άλλων ραδιοφωνικών σταθμών.
Ενώ λοιπόν, αποκαλύφθηκε η σκευωρία σε βάρος αυτών των σταθμών προς όφελος συγκεκριμένων επιχειρηματιών και καταρρίφθηκε ο ψευδής ισχυρισμός για την οροφή των 39 αδειών (με τον οποίο παραμύθιαζαν τους δικαστές του ΣτΕ), προκειμένου δήθεν να είναι ασφαλείς οι αερομεταφορές, η κυβέρνηση δια μέσου του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης αρνούνταν να εφαρμόσει τον νόμο που η ίδια συνέταξε και έφερε προς ψήφιση στη Βουλή. Δηλαδή, ο νόμος Ρουσόπουλου που δικαίωνε και δικαιώνει όσους αδικήθηκαν από την κυβέρνηση του Σημίτη, ίσχυσε π.χ. για τους σταθμούς του Ρίζου, του Μαστοράκη αλλά δεν ίσχυσε για άλλους σταθμούς.
Με την παρέμβαση των υπουργών του Πειραιά δικαιώθηκε το ραδιόφωνο της Πειραϊκής Εκκλησίας. Ο ATLANTIS FM, επικαλούμενος τον Νόμο Ρουσόπουλου, πληρώντας και τις τρεις προϋποθέσεις που αυτός έθετε, κατέθεσε το 2005 αίτηση για χορήγηση άδειας λειτουργίας στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης το οποίο όμως δεν ενέκρινε την αδειοδότηση. Την ίδια τύχη είχαν και οι αιτήσεις θεραπείας που είχε καταθέσει ο ATLANTIS. Ωστόσο η τελευταία αίτηση απερρίφθη κατά πλειοψηφία, καθώς δύο από τα μέλη του ΕΣΡ ο κ. Παπακώστας (ΣΥΝ) και η κ. Αυδή (ΚΚΕ), οι εκπρόσωποι δηλαδή των μικρότερων κομμάτων, έκριναν ότι ο ΑTLANTIS νομιμοποιείται να εκπέμπει και πρέπει να αδειοδοτηθεί. Οφείλω να τους ευχαριστήσω, επειδή κόντρα στους εκπροσώπους του δικομματισμού έκαναν το καθήκον τους. Επτά χρόνια μετά, η απόφαση του ΣτΕ να κάνει δεκτή την αίτηση αναστολής του σταθμού, πέρα από το ότι δικαιώνει εμένα προσωπικά, τους αγώνες μου, και τους ελάχιστους συνεργάτες που έμειναν δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια, ξεσκεπάζει τους ψεύτες του ΠΑΣΟΚ και όσους από τη Ν.Δ. συνέχισαν το ίδιο παραμύθι.
Επτά χρόνια μετά δικαιωθήκαμε για όλα όσα λέγαμε και γράφαμε σε τούτη δω την εφημερίδα. Ελαμψε η αλήθεια, μίλησε η Δικαιοσύνη! Ο έντιμος αγώνας πάντα δικαιώνεται. Ο ATLANTIS είναι ο μοναδικός ραδιοφωνικός σταθμός με δική του δισκογραφική και συναυλιών εταιρεία που φιλοξενεί και αναδεικνύει μουσικές προσπάθειες νέων παιδιών που άλλες εταιρείες τούς κλείνουν την πόρτα, θεωρώντας τα αντιεμπορικά σχήματα. Αυτά τα «πέτρινα χρόνια» η Νομαρχία Πειραιά και πολλοί δήμοι μέχρι και από τα νησιά του Αργοσαρωνικού τον εμπιστεύτηκαν για μεγάλες μουσικές διοργανώσεις για την ψυχαγωγία των νέων τους και οφείλω να τους ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη τους.
Μιχάλης Χάνδακας
[/size]
