Ψυχή και η ύπαρξη μας !

[ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΚΟΛΟΣ]

Γιατί ρε κόπανε, είναι μια τρικυμισμένη θάλασσα ενέργειας το κενό; Επειδή το λες εσύ; Επειδή το λέει το string theory?

Βλαξ Μπόκολε, δεν απαντάς στο ερώτημα που θέτω:

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ πίσω από το bing bang και πως προκύπτει ενέργεια από το τίποτα.

Απλά πράγματα. Ούτε απαντάνε οι ΕΝΘΕΟΙ ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΣ για το που βρισκόταν ο Τζίζας όταν διέπρατταν φρικαλεότητες οι Ναζί με τον Eichmann & τον Mengele, ο Στάλιν στον λιμό της Ουκρανίας ή ο Πολ Ποτ κ.ο.κ.

ο βλάκας είσαι εσύ, που ρωτάς έναν άνθρωπο ο οποίος έχει σπουδάσει Οικονομικά, για θέματα με τα οποία έχει ασχοληθεί η σύγχρονη Αστροφυσική. Αν θέλεις πραγματικά να μάθεις, θέσε αυτή την ερώτηση σε κάποια ένωση Φυσικών, ή άλλων αρμοδίων. Υπάρχει ένας απλούστατος τρόπος να κρίνεις οποιαδήποτε άποψη, Υπόθεση, Θεωρία. Να δεις τα αποτελέσματά της. Η Αστροφυσική έχει στείλει Διαστημόπλοιο στον Άρη, κατέβασε όχημα και ανύψωσε ελικόπτερο, το οποίο μας στέλνει φωτογραφίες. Απέδειξε λοιπόν ΠΛΗΡΩΣ ότι οι θεωρίες της και οι υπολογισμοί της δουλεύουν. Οι Προσευχές οποιασδήποτε θρησκείας έχουν αποδειχτεί άχρηστες

 

[argyrotoxos]

ο ανθρωπος δεν ειναι μονο μουνι, πουτσα, γαμησια και μπυρα βαρελισια, ειναι πανω απ'όλα πνευμα, οταν θα ξαναγινουμε πνευμα ουτε καν το σωμα μας δεν θα παρουμε μαζι μας, παρα μονο τις εμπειριες μας απο την εδω <περιπετεια> μας

Aυτοι που πιστεύουν ότι είμαστε ένας σωρός από κύτταρα και σκατα για να ζούμε μόνο για το σήμερα δεν νομίζω να συμφωνούν με αυτό που λες...

 

[Αρχιδοεμπορας]

Aυτοι που πιστεύουν ότι είμαστε ένας σωρός από κύτταρα και σκατα για να ζούμε μόνο για το σήμερα δεν νομίζω να συμφωνούν με αυτό που λες...

και ποιος σου ειπε οτι ολοι οι ανθρωποι εχουν ψυχη? 'η για να το θεσω καλυτερα ποια απο τα εμβια οντα (διποδα-τετραποδα) εχουν ψυχη?
αυτο θα ηταν για εμενα ενα ερωτημα, και οχι τοσο για την υπαρξη της ψυχης ή οχι
η ψυχη υπαρχει και ο θεικος σπινθιρας υπαρχει και οι μνημες υπαρχουν το θεμα ειναι αν εμεις ως φεροντες τα υλικα μας σωματα αν τελικα εχουμε κατι απο αυτο μεσα μας ......το εχουμε?

 

[Αγράμματος]

και ποιος σου ειπε οτι ολοι οι ανθρωποι εχουν ψυχη? 'η για να το θεσω καλυτερα ποια απο τα εμβια οντα (διποδα-τετραποδα) εχουν ψυχη?
αυτο θα ηταν για εμενα ενα ερωτημα, και οχι τοσο για την υπαρξη της ψυχης ή οχι
η ψυχη υπαρχει και ο θεικος σπινθιρας υπαρχει και οι μνημες υπαρχουν το θεμα ειναι αν εμεις ως φεροντες τα υλικα μας σωματα αν τελικα εχουμε κατι απο αυτο μεσα μας ......το εχουμε?

Πιστεύω πως όλοι το έχουμε μέσα μας, μάλλον αρκετοι δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα!

 

[argyrotoxos]

και ποιος σου ειπε οτι ολοι οι ανθρωποι εχουν ψυχη? 'η για να το θεσω καλυτερα ποια απο τα εμβια οντα (διποδα-τετραποδα) εχουν ψυχη?
αυτο θα ηταν για εμενα ενα ερωτημα, και οχι τοσο για την υπαρξη της ψυχης ή οχι
η ψυχη υπαρχει και ο θεικος σπινθιρας υπαρχει και οι μνημες υπαρχουν το θεμα ειναι αν εμεις ως φεροντες τα υλικα μας σωματα αν τελικα εχουμε κατι απο αυτο μεσα μας ......το εχουμε?

Θεωρητικά έχουν.ομως σε κάποιους φέρονται καλά και σε κάποιους όχι.

 

[Mpratan]

Πιστεύω πως όλοι το έχουμε μέσα μας, μάλλον αρκετοι δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα!

Μάλλον μπερδεύεις την ύπαρξη της ψυχής με τα συναισθήματα. Όλοι έχουμε ψυχή, αλλά δεν έχουμε τα ίδια συναισθήματα, με την έννοια του χαρακτήρα και το πως συμπεριφέρεσαι στους συνανθρώπους σου.

 

[Αρχιδοεμπορας]

Πιστεύω πως όλοι το έχουμε μέσα μας, μάλλον αρκετοι δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα!

φιλε αγραμματος θα σε απογοητευσω αλλα δεν πιστευω οτι ολοι οι ανθρωποι εχουν ψυχη ή τουλαχιστον οτι ολοι ΔΕΝ ειναι ανθρωποι (οι ανθρωποι εχουν ψυχη) (και δεν το παω στο συνοσιολογικο με επρετομορφους κτλ κτλ κτλ) απλα μερικοι δεν εχουν αυτο που λεμε συνειδησει και αυτο ειναι ενα <αποδεικτικο> στοιχειο οτι καποιος δεν εχει ψυχη
και θα πεις τοτε δεν ειναι ανθρωπος? ισως........ποιει απο εμας εχουν συνειδησει? αλλο ενα ερωτημα......

 

[Αρχιδοεμπορας]

Μάλλον μπερδεύεις την ύπαρξη της ψυχής με τα συναισθήματα. Όλοι έχουμε ψυχή, αλλά δεν έχουμε τα ίδια συναισθήματα, με την έννοια του χαρακτήρα και το πως συμπεριφέρεσαι στους συνανθρώπους σου.

δεν υπαρχουν συναισθηματα φιλε μου(με την εννοια που το θετεις ή με την εννοια που το εχουν πλασαρει στον κοσμο σημερα την λεξη συναισθημα)υπαρχει μονο λογικη επιμηθεας προμηθεας
λογικη και συναισθημα (και ο ορος συναισθημα με την εννοια του κανω αυτο που μου αρεσει αδιαφοροντας για τις συνεπεις, και οχι το ποσο <ευαλωτος> τρωτος ειμαι απενατι σε καποιον αλλο)
το αγαλμα του ηνιοχου που κραταει τα 2 γκεμια αυτο ακριβως συμβολιζει

 

[Man-With-No-Name]

Χάριν του διαλόγου και μόνο, επειδή περιμένω ένα φιλαράκι ,θα καταθεσω και τη χριστιανική άποψη, σε γενικές και αδρές γραμμές..
Η ψυχή διαμορφώνεται ανάλογα με τις πράξεις και τα έργα του ανθρώπου..π Χ μια κακή πράξη ( δολοφονία) της προκαλεί δυσάρεστες παραμορφώσεις κλπκλπκλπ...κάθε κακή πράξη - αμαρτία προκαλεί διάφορα αποτελέσματα...μετά θάνατον συμβαίνει κάτι σαν δίκη , στην οποία αποφασίζεται που θα καταταχθεί η ψυχή, για να ζήσει μέχρι την τελική κρίση..
Ο χριστιανισμός απορρίπτει την μετενσάρκωση - μετεμψύχωση...μια ζωή ζει το άτομο, η οποία θεωρείται υπερπλήρης και αρκετή για να βγουν συμπεράσματα..

Υπάρχει ένα πρόβλημα εδώ...
Αυτή η διαδικασία κρίσης, βασισμένη στις πράξεις/σκέψεις ενώ η ψυχή βρισκόταν "εν ζωή"... δεν είναι Χριστιανική άποψη. Έγινε τέτοια, για να γίνει ο Χριστιανισμός πιο... εύπεπτος στους Ευρωπαίους της εποχής, οι οποίοι ήταν, στο μεγαλύτερο βαθμό, αυτό που σήμερα θα λέγαμε "δωδεκαθεϊστές".
Η Εβραϊκή θρησκεία, δεν είχε καμία αναφορά σε παράδεισο και κόλαση, καθ'όλη την Παλαιά Διαθήκη. Πόσο μάλλον σε κρίση/δικαστήριο, το οποίο θα αποφασίσει τον τελικό προορισμό της ψυχής. Η πρώτη αναφορά σε αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε παράδεισο και κόλαση, εμφανίζεται στην παραβολή του πλούσιου και του φτωχού... αλλά, εδώ έρχεται και το πρώτο μεγάλο πρόβλημα. Είναι καθαρή αντιγραφή της Ελληνικής μετά θάνατον ζωής, όπου οι ΠΟΛΥ ενάρετοι και ΠΟΛΥ σημαντικοί άνθρωποι ανεβαίνουν στον παράδεισο, ενώ οι υπόλοιποι μεταφέρονται στον Άδη. Για τους Εβραίους, κυριως της Ρωμαϊκής πριόδου, δεν υπήρχε η ανάγκη για μιας μορφής κόλαση και κάποια αιώνια, μεταθανάτια καταδίκη. Η Ιστορία τους σαν έθνος, ήταν κόλαση απο μόνη της. Για τους Ευρωπαίους Χριστιανούς όμως, που είχαν γαλουχηθεί με εντελώς διαφορετική πίστη, η ανάγκη μιας μεταθανάτιας τιμωρίας ήταν απαραίτητη. Και, εδώ, έρχεται και το δεύτερο πρόβλημα... Η κρίση της ψυχής, και η ετυμηγορία για τον τελικό προορισμό της, ανήκει, επίσης, στην Αρχαία Ελληνική θρησκεία. Εκεί εμφανίζονται οι Τρείς Κριτές. Ο Αιακός, ο Μίνως και ο Ραδάμανθυς. Η διαδικασία μεταφέρθηκε αυτούσια στην Χριστιανική θρησκεία, μιας και οι Κριτές, αφού εξέταζαν και έκριναν την ζωή του κάθε κρινόμενου, έστελναν την ψυχή του, είτε στα Ηλύσια Πεδία (αν ήταν ενάρετος), στον Τάρταρο (αν ήταν κακός) ή στον Άδη (αν δεν είχε να παρουσιάσει ούτε κάτι το αξιόλογα καλό, ούτε κάτι το ιδιαίτερα κακό). Το μόνο που άλλαξε απο την αρχική εκδοχή, ήταν η απαλοιφή ονομάτων απο τους Κριτές, και η πλήρης μετατροπή του Άδη (κυρίως κατα τον πρώϊμο μεσαίωνα) σε "καθαρτήριο"... μια light μορφή της κόλασης, η οποία εξυπηρετούσε την ανάγκη για ακόμα αυστηρότερη στάση απέναντι στους πιστούς όσο ακόμα ο Χριστιανισμός πέρναγε την "εφηβική" του περίοδο και το μέλλον του, σαν οργανωμένη θρησκεία με ιερατείο, ήταν ρευστό και αβέβαιο.

 

[Mpratan]

φιλε αγραμματος θα σε απογοητευσω αλλα δεν πιστευω οτι ολοι οι ανθρωποι εχουν ψυχη ή τουλαχιστον οτι ολοι ΔΕΝ ειναι ανθρωποι (οι ανθρωποι εχουν ψυχη) (και δεν το παω στο συνοσιολογικο με επρετομορφους κτλ κτλ κτλ) απλα μερικοι δεν εχουν αυτο που λεμε συνειδησει και αυτο ειναι ενα <αποδεικτικο> στοιχειο οτι καποιος δεν εχει ψυχη
και θα πεις τοτε δεν ειναι ανθρωπος? ισως........ποιει απο εμας εχουν συνειδησει? αλλο ενα ερωτημα......

Συνείδηση ή αντίληψη? Όλοι έχουμε συνείδηση, αλλά η αντίληψή μας διαφέρει. Και όταν κάνουμε κάτι αδιαφορόντας για τις συνέπειες ή προσβάλωντας τρίτους, τότε δεν έχουμε αντίληψη της τρέχουσας κατάστασης, όπως ανέφερες στο προηγούμενο ποστ.

 

[argyrotoxos]

Πιστεύω πως όλοι το έχουμε μέσα μας, μάλλον αρκετοι δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα!

Το περί ψυχής νήμα σε ώθησε σε πιο εσωτερικές ατραπούς και έβγαλες τον Τζιμακο από το avaτar σου;

 

[Αρχιδοεμπορας]

Συνείδηση ή αντίληψη? Όλοι έχουμε συνείδηση, αλλά η αντίληψή μας διαφέρει. Και όταν κάνουμε κάτι αδιαφορόντας για τις συνέπειες ή προσβάλωντας τρίτους, τότε δεν έχουμε αντίληψη της τρέχουσας κατάστασης, όπως ανέφερες στο προηγούμενο ποστ.

η αντιληψη εχει να κανει με την συνειδηση (και τους ηθικους κωδικες) που εχουμε μεσα μας (αν εχουμε) καλα το πας οσο ρωτας μαθαινεις....ποιος το ειπε αυτο?
αν δεν εχεις συνειδηση δεν μπορεις να εχεις αντιληψη το θεμα ειναι αν εχει συνειδηση
σκεφτομαι αρα υπαρχω σου λεει κατι αυτο?

 

[Mpratan]

η αντιληψη εχει να κανει με την συνειδηση (και τους ηθικους κωδικες) που εχουμε μεσα μας (αν εχουμε) καλα το πας οσο ρωτας μαθαινεις....ποιος το ειπε αυτο?
αν δεν εχεις συνειδηση δεν μπορεις να εχεις αντιληψη το θεμα ειναι αν εχει συνειδηση
σκεφτομαι αρα υπαρχω σου λεει κατι αυτο?

Όλοι σκεφτόμαστε άρα όλοι υπάρχουμε. Σκέψη από σκέψη όμως διαφέρει.

 

[Αρχιδοεμπορας]

Όλοι σκεφτόμαστε άρα όλοι υπάρχουμε. Σκέψη από σκέψη όμως διαφέρει.

αυτο ακριβως το θεμα ειναι τι σκεφτεσαι και τι παραγουν αυτες οι σκεψεις......

 

[Man-With-No-Name]

η αντιληψη εχει να κανει με την συνειδηση (και τους ηθικους κωδικες) που εχουμε μεσα μας (αν εχουμε) καλα το πας οσο ρωτας μαθαινεις....ποιος το ειπε αυτο?
αν δεν εχεις συνειδηση δεν μπορεις να εχεις αντιληψη το θεμα ειναι αν εχει συνειδηση
σκεφτομαι αρα υπαρχω σου λεει κατι αυτο?

Θα διαφωνήσω εδώ... κυρίως γιατί "αντίληψη" και "συνείδηση" δεν είναι αλληλένδετες έννοιες.
Η πρώτη (αντίληψη) είναι η σωστή χρήση των αισθητήρων που μας παρέχει το σώμα μας. Αντιλαμβανόμαστε τον χώρο, τη θερμοκρασία, την κίνηση, τον ήχο, το φώς... απαραίτητο στοιχείο για την επιβίωση, που, σε συνδυασμό με τα ένστικτα, καταφέρνει να μας κάνει να αποφεύγουμε θηρευτές, να βρίσκουμε τροφή και να ζευγαρώνουμε, καταφέρνοντας 1) να μην σκοτωθούμε 2) να μην πεθάνουμε απο έλλειψη τροφής και 3) να μεταφέρουμε το δικό μας DNA στην επόμενη γενιά... η αρχή της επιβίωσης.
Η συνείδηση, απο την άλλη, είναι μια μάλλον ανώτερη διαδικασία σκέψης. Δεν μας παρέχει εργαλεία και δεδομένα που στηρίζουν την επιτυχημένη επιβίωσή μας. Το αντίθετο, σε αρκετές περιπτώσεις, η συνείδηση δρα ανταγωνιστικά στα ένστικτα που καθοδηγούν την επιβίωση. Για παράδειγμα, έχοντας τη συνείδηση οτι η κλοπή είναι κάτι κακό, δεν θα κλέψεις, ακόμα και αν πρόκειται για ένα ψωμί, που αν δεν το κλέψεις θα πεθάνεις απο την πείνα. Παρ'όλα αυτά, οι περισσότεροι απο εμάς, θα προτιμήσουμε να πεθάνουμε, απο το να ζήσουμε με τις εσωτερικές μας ερυνίες, που θα μας θυμίζουν, μια ζωή, τι κάναμε εκείνη τη μία στιγμή. (ΟΚ, τραβηγμένο σαν παράδειγμα, αλλά εντάξει)

 

[Mpratan]

αυτο ακριβως το θεμα ειναι τι σκεφτεσαι και τι παραγουν αυτες οι σκεψεις......

Η παραγωγή των σκέψεων προέρχεται από ένα συνονθύλευμα πολλών παραγόντων και ερεθισμάτων, τα οποία δεν είναι της παρούσης. Επιγραμματικά, όλα όσα έχουμε ζήσει δημιουργούν αυτές τις σκέψεις, οικογένεια, σχολείο, στρατός, κοινωνική ζωή, ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, φίλοι, γκόμενες, παιδεία και ένα σωρό άλλα...

 

[Αρχιδοεμπορας]

Θα διαφωνήσω εδώ... κυρίως γιατί "αντίληψη" και "συνείδηση" δεν είναι αλληλένδετες έννοιες.
Η πρώτη (αντίληψη) είναι η σωστή χρήση των αισθητήρων που μας παρέχει το σώμα μας. Αντιλαμβανόμαστε τον χώρο, τη θερμοκρασία, την κίνηση, τον ήχο, το φώς... απαραίτητο στοιχείο για την επιβίωση, που, σε συνδυασμό με τα ένστικτα, καταφέρνει να μας κάνει να αποφεύγουμε θηρευτές, να βρίσκουμε τροφή και να ζευγαρώνουμε, καταφέρνοντας 1) να μην σκοτωθούμε 2) να μην πεθάνουμε απο έλλειψη τροφής και 3) να μεταφέρουμε το δικό μας DNA στην επόμενη γενιά... η αρχή της επιβίωσης.
Η συνείδηση, απο την άλλη, είναι μια μάλλον ανώτερη διαδικασία σκέψης. Δεν μας παρέχει εργαλεία και δεδομένα που στηρίζουν την επιτυχημένη επιβίωσή μας. Το αντίθετο, σε αρκετές περιπτώσεις, η συνείδηση δρα ανταγωνιστικά στα ένστικτα που καθοδηγούν την επιβίωση. Για παράδειγμα, έχοντας τη συνείδηση οτι η κλοπή είναι κάτι κακό, δεν θα κλέψεις, ακόμα και αν πρόκειται για ένα ψωμί, που αν δεν το κλέψεις θα πεθάνεις απο την πείνα. Παρ'όλα αυτά, οι περισσότεροι απο εμάς, θα προτιμήσουμε να πεθάνουμε, απο το να ζήσουμε με τις εσωτερικές μας ερυνίες, που θα μας θυμίζουν, μια ζωή, τι κάναμε εκείνη τη μία στιγμή. (ΟΚ, τραβηγμένο σαν παράδειγμα, αλλά εντάξει)

πολυ σωστα τα αναφερεις (και μπραβο σου που εισαι τοσο περιεκτικος για το τι ειναι τι γιατι εγω να ξερεις δεν γραφω <δημοσια τουλαχιστον> τοσο μακροσκελη κειμενακια)
αυτο που θελω να καταδειξω λοιπον ειναι οτι αν δεν εχεις συνειδηση δεν μπορεις να αντιληφθεις οτι εχεις κανει κατι καλο ή κακο σε καποιον ή και σε εσενα τον ιδιο, σημερα το εχουν <μπολιασει> με την λεξη ενσυναισθηση που ειναι τελιως λαθος
η συνειδηση προυποθετει ηθικη και η ηθικη προυποθετει ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ και ο πολιτισμος προυποθετει ΣΚΕΨΗ και η σκεψη προυποπθετει ΝΟΥ (οχι νου-νου) και εχει βαθος η σκουλικοτρυπα ετουτη φιλε μου και σε παει πολυ μεσα

 

[Αρχιδοεμπορας]

Η παραγωγή των σκέψεων προέρχεται από ένα συνονθύλευμα πολλών παραγόντων και ερεθισμάτων, τα οποία δεν είναι της παρούσης. Επιγραμματικά, όλα όσα έχουμε ζήσει δημιουργούν αυτές τις σκέψεις, οικογένεια, σχολείο, στρατός, κοινωνική ζωή, ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, φίλοι, γκόμενες, παιδεία και ένα σωρό άλλα...

δεν εννοω αυτες τι σκεψεις φιλε μου ομως σαν κατευθυνση εισαι προς μαι σωστη πλευρα α μπορουσα να πω

 

[Aristarxos dj]

Υπάρχει ένα πρόβλημα εδώ...
Αυτή η διαδικασία κρίσης, βασισμένη στις πράξεις/σκέψεις ενώ η ψυχή βρισκόταν "εν ζωή"... δεν είναι Χριστιανική άποψη. Έγινε τέτοια, για να γίνει ο Χριστιανισμός πιο... εύπεπτος στους Ευρωπαίους της εποχής, οι οποίοι ήταν, στο μεγαλύτερο βαθμό, αυτό που σήμερα θα λέγαμε "δωδεκαθεϊστές".
Η Εβραϊκή θρησκεία, δεν είχε καμία αναφορά σε παράδεισο και κόλαση, καθ'όλη την Παλαιά Διαθήκη. Πόσο μάλλον σε κρίση/δικαστήριο, το οποίο θα αποφασίσει τον τελικό προορισμό της ψυχής. Η πρώτη αναφορά σε αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε παράδεισο και κόλαση, εμφανίζεται στην παραβολή του πλούσιου και του φτωχού... αλλά, εδώ έρχεται και το πρώτο μεγάλο πρόβλημα. Είναι καθαρή αντιγραφή της Ελληνικής μετά θάνατον ζωής, όπου οι ΠΟΛΥ ενάρετοι και ΠΟΛΥ σημαντικοί άνθρωποι ανεβαίνουν στον παράδεισο, ενώ οι υπόλοιποι μεταφέρονται στον Άδη. Για τους Εβραίους, κυριως της Ρωμαϊκής πριόδου, δεν υπήρχε η ανάγκη για μιας μορφής κόλαση και κάποια αιώνια, μεταθανάτια καταδίκη. Η Ιστορία τους σαν έθνος, ήταν κόλαση απο μόνη της. Για τους Ευρωπαίους Χριστιανούς όμως, που είχαν γαλουχηθεί με εντελώς διαφορετική πίστη, η ανάγκη μιας μεταθανάτιας τιμωρίας ήταν απαραίτητη. Και, εδώ, έρχεται και το δεύτερο πρόβλημα... Η κρίση της ψυχής, και η ετυμηγορία για τον τελικό προορισμό της, ανήκει, επίσης, στην Αρχαία Ελληνική θρησκεία. Εκεί εμφανίζονται οι Τρείς Κριτές. Ο Αιακός, ο Μίνως και ο Ραδάμανθυς. Η διαδικασία μεταφέρθηκε αυτούσια στην Χριστιανική θρησκεία, μιας και οι Κριτές, αφού εξέταζαν και έκριναν την ζωή του κάθε κρινόμενου, έστελναν την ψυχή του, είτε στα Ηλύσια Πεδία (αν ήταν ενάρετος), στον Τάρταρο (αν ήταν κακός) ή στον Άδη (αν δεν είχε να παρουσιάσει ούτε κάτι το αξιόλογα καλό, ούτε κάτι το ιδιαίτερα κακό). Το μόνο που άλλαξε απο την αρχική εκδοχή, ήταν η απαλοιφή ονομάτων απο τους Κριτές, και η πλήρης μετατροπή του Άδη (κυρίως κατα τον πρώϊμο μεσαίωνα) σε "καθαρτήριο"... μια light μορφή της κόλασης, η οποία εξυπηρετούσε την ανάγκη για ακόμα αυστηρότερη στάση απέναντι στους πιστούς όσο ακόμα ο Χριστιανισμός πέρναγε την "εφηβική" του περίοδο και το μέλλον του, σαν οργανωμένη θρησκεία με ιερατείο, ήταν ρευστό και αβέβαιο.

Ωραίες σκέψεις..σε γενικές γραμμές συμφωνώ..θα γράψω αύριο μεθαύριο ένα σχόλιο..τώρα είμαι λίγο κουρασμένος..

 

[Aristarxos dj]

φιλε αγραμματος θα σε απογοητευσω αλλα δεν πιστευω οτι ολοι οι ανθρωποι εχουν ψυχη ή τουλαχιστον οτι ολοι ΔΕΝ ειναι ανθρωποι (οι ανθρωποι εχουν ψυχη) (και δεν το παω στο συνοσιολογικο με επρετομορφους κτλ κτλ κτλ) απλα μερικοι δεν εχουν αυτο που λεμε συνειδησει και αυτο ειναι ενα <αποδεικτικο> στοιχειο οτι καποιος δεν εχει ψυχη
και θα πεις τοτε δεν ειναι ανθρωπος? ισως........ποιει απο εμας εχουν συνειδησει? αλλο ενα ερωτημα......

Αυτή η σκέψη έχει ενδιαφέρον.. προσωπική σκέψη: τείνω στην άποψη ότι όσοι αποδέχονται την ύπαρξη ψυχής, έχουν ψυχή. .ενώ όσοι δεν την αποδέχονται, η ψυχή τους βρίσκεται σε μια μορφή ύπνωσης..
Κάποιοι ίσως δεν έχουν.. αλλά θεωρω ότι όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται με ψυχή..