'Εχοντας διανύσει αρκετά (τολμώ να πω) χιλιόμετρα στο συγκεκριμένο ηλικιακό φάσμα των γυναικών (καθώς ουδέποτε μ ενδιέφεραν οι 20άρες, ούτε καν ως έφηβος) προσωπικά έχω καταλήξει στα παρακάτω συμπεράσματα.
1) Γυναίκα εμφανίσημη, άνω των 30, στην Ελλάδα με αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης και ελεύθερη, κάτι δεν κολλάει. Είναι τόσο μεγάλη η ζήτηση (καθώς όλοι τρέχουν απο μικροί να φέρουν νυφούλα στην μάνα τους μην τους πούνε αδερφές) που δεν περισσεύει ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ. Οριακά θυμίζει την Νιγηριανή απάτη με το email του πρίγκηπα που θέλει να εκταμιεύσει κάποια επιταγή κάποιου αμύθητου ποσού στον λογαριασμό ενός τυχαίου (εμάς κοινώς) και θα μας δώσει 3-4 μύρια δολλάρια για τον κόπο μας. Ψάχτε τον λάκκο στη φάβα. Από κάπου έχει περισσέψει, για κάποιον λόγο.
2) Πολύ δυστυχώς, στην ελληνική κοινωνία οι γυναίκες σπανίως ενθαρρύνονται και μαθαίνουν από μικρές να δουλεύουν και να προκόβουν μόνες τους. Και αυτό αποτελεί βασικό παράγοντα στην χαμηλή ποιότητα της μέσης Ελληνίδας δυστυχώς. Λίγες τα καταφέρνουν να έχουν μια άνετη ζωή, εν μέσω επαγγελματικής αποκατάστασης και να ακολουθούν κάποια σταθερή πορεία κερδίζοντας τη ζωή τους. Οι περισσότερες είναι κακομοίρες, μαθαίνουν στην λογική της αρπαχτής και της κουτοπονηριάς, ευελπιστώντας πάντα στην ανεύρεση κάποιου μαλάκα. Μην απορείτε γιατί επιμένουν, γιατί δυστυχώς αρκετές τα καταφέρνουν, και αυτό απλά τις ενθαρρύνει στο να είναι κουτοπόνηρες.
3) Άπαξ και μια γυναίκα κλείσει τα 33-34 και παραμένει ανύπαντρη, αρχίζουν οι ανάποδες στροφές: τα βάζουν με τους πρώην τους που τις παράτησαν, τον μπεκρή μπάρμαν που τις 'εκμεταλλεύτηκε', αναλογίζονται αρνητικά τα πάντα που ΄τις οδήγησαν σ αυτό το 'πέταμα', και που καταλήγουν οι περισσότερες? Μα φυσικά στο έυκολο υποκριτικό συμπέρασμα πως φταίνε 'οι άλλοι΄ προφανώς, και τι κάνουν? 'παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους' το οποίο σημαίνει πως ο επόμενος που θα βρεθεί θα πληρώσει για όλα τα σκατά των προηγουμένων......
4) Στα 30-40 της, μια γυναίκα έχει προλάβει να κλείσει κάποιους βασικούς κύκλους της κοινωνικής κι ερωτικής ζωής της. Έζησε το peak της, έδωσε τον καλύτερό της εαυτό όπου δόθηκε η ευκαιρία, έχει κάνει τα καλύτερα γαμήσια της κι έχει βγάλει τα γούστα που ήθελε. Είναι το λιγότερο ανόητο να έχουμε προσδοκίες να ζήσουμε κάτι έντονα ποιοτικό από μια 35άρα, βασικά (όχι πως δεν συμβαίνει, απλά είναι δύσκολο).
5) Επίσης, μαζί με την ωρίμανση της γυναίκας (μην ξεχνάμε πως ωριμάζουν νωρίτερα από εμάς) επέρχεται και η φθορά και η κούραση των βιωμάτων της. Και αυτά συνήθως είναι αρκετά εμφανή εξαρχής (με την πρώτη κουβέντα στο πρώτο ραντεβού).
Συνεπώς, δεν είναι ούτε βιολογικά, ούτε πνευματικά υγιές να αναλώνουμε πολύ χρόνο και κόπο σε μια γυναίκα που χει περάσει τα 33-34. Είναι μια ανούσια και κακή επένδυση γενικά. Και δε ζούμε στην εποχή που μπαλώναμε τις τρύπιες κάλτσες, ευτυχώς.
Υπάρχει μια μεγάλη ποσότητα ανύπαντρων γυναικών σ αυτή την ηλικία, που βρίσκονται σε απόγνωση. Ναι μεν είναι σίγουρα κρίμα, αλλά ας έστρωναν καλύτερα κι αυτές όταν είχαν την ευκαιρία. Τώρα όποιος μπλέκει, βοήθεια του.
Εμείς ως ώριμοι άνδρες, οφείλουμε να προστατεύουμε την πνευματική μας υγεία, και το συμφέρον μας.
