Ένας (πρώην) φίλος, μου ζήτησε δανεικά τις προάλλες. Φίλε του λέω δε θα σου δώσω, διότι δε θα τα ξαναδώ και θα χαλάσουμε τις καρδιές μας. Δε θα αλλάξει κάτι στα οικονομικά σου, ώστε να να μου τα επιστρέψεις. Οπότε ας τις χαλάσουμε από τώρα, αν είναι. Όπως και έγινε.
Όταν μίλαγα παλιά σε όλους αυτούς, ήμουν ο μαλάκας και το μπακούρι που σιγά μην τον καλέσουμε στο πάρτυ των παιδιών. Τώρα όμως εγώ δε χρωστάω ούτε ένα σεντ σε κανέναν, έχω ένα 3άρι κι ένα 2άρι στην Αθήνα, αυτοκίνητο και λεφτά στην άκρη για ώρα ανάγκης.
Αλλά τους έφαγε το τι θα λέει η κοινωνία, να βρεις ένα καλό κορίτσι να αποκατασταθείς, γεροντοπαλίκαρο θα μείνεις... λογική δεκαετίας του '50 δηλαδή.
Φάτε τώρα, μαλάκες.