[size=12pt]
ΕΛΛΑΣ-ΕΥΡΩΠΗ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ!!![/size]
Γήπεδο: AXA Arena
Τετ, 13 Αυγ 2008, 21:45
Σπάρτα Πράγας 1
Παναθηναϊκός 2
Σε ένα πολύ όμορφο Παναθηναϊκό βράδυ και με το γνωστό ευρωπαϊκό στυλ μας των εκτός έδρας αγώνων πήραμε σπουδαία νίκη στην Πράγα με 2-1 και είμαστε με το ένα πόδι στους ομίλους του τσάμπιονς ληγκ.
Ήταν ένα παιχνίδι που έμοιαζε με πολλά άλλα αντίστοιχα παλιότερα και το οποίο πραγματικά μας γέμισε τις…ευρωπαϊκές μπαταρίες μας και μας κάνει αισιόδοξους για μια πολύ καλή χρονιά! Παίξαμε ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΠΡΕΠΕ, ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΣΥΝΕΦΕΡΕ και πήραμε δίκαια αυτό που θέλαμε, καθώς δείξαμε μέσα στο γήπεδο ότι είμαστε μια ομάδα με ευρωπαϊκό DNA, σε αντίθεση με τους αντιπάλους μας.
Ο Χενκ Τεν Κάτε ξεκίνησε με ένα σχήμα συντηρητικό (υπερβολικά ίσως) και «αναγνωριστικό», με φανερή όμως πρόθεση να κάνει τις κινήσεις που θα έπρεπε, ανάλογα με τη ροή που θα είχε ο αγώνας. Έτσι, η ενδεκάδα είχε (ονομαστικά τουλάχιστον, γιατί στην πράξη τα πράγματα διέφεραν κάπως) τρία αμυντικά χαφ (Τζιλμπέρτο Σίλβα, Σιμάο και Τζιόλη). Στην άμυνα στα δεξιά έπαιξε ο Γκάμπριελ (για τον οποίο θα πούμε κάποια πράγματα πιο κάτω), αριστερά ο Σπυρόπουλος και στο κέντρο οι Σαριέγκι και Βύντρα. Μπροστά από τα αμυντικά χαφ επιλέχθηκαν ο Καραγκούνης και ο Σαλπιγγίδης, ενώ στη θέση του σέντερ φορ έπαιξε ο Ροντρίγκο Σόουζα, που και γι’ αυτόν θα πούμε περισσότερα στη συνέχεια.
Η αρχική εικόνα μας θύμιζε…Τιφλίδα, καθώς περιοριστήκαμε μάλλον σε παθητικό ρόλο, με τη Σπάρτα να πιέζει περισσότερο, χωρίς ωστόσο να μας απειλεί ιδιαίτερα, παρόλο που από τη δεξιά πλευρά της άμυνάς μας υπήρχε πρόβλημα, καθώς ο Γκάμπριελ είχε την τάση να βγαίνει μπροστά και να ξεχνάει να επιστρέψει, δείχνοντας, όσο περνούσε η ώρα, ότι μπορεί στη Βραζιλία να έπαιζε δεξί μπακ, αλλά για τα ελληνικά δεδομένα είναι μάλλον ένα δεξί χαφ – εξτρέμ και μάλιστα…καλό! Και είναι προς τιμήν του Χενκ Τεν Κάτε που παρόλο που σίγουρα εκνευρίστηκε από τα κενά που άφηνε στην άμυνα ο Βραζιλιάνος (ένα μάλιστα απ’ τα οποία έφερε το γκολ που δεχτήκαμε), δεν τον έβγαλε, αλλά τον άφησε να παίξει όπως ήξερε (και μάλιστα πιο ελεύθερο στο δεύτερο ημίχρονο!) βάζοντας τελικά (επίσης στο δεύτερο ημίχρονο) πίσω του τον Νίλσον για να καλύψει την «τρύπα». Η δική μας άποψη είναι ακριβώς αυτή: σωστό να παίζει ο κάθε παίκτης πρώτα απ’ όλα για την ομάδα, αλλά παράλληλα, όταν βλέπεις ότι έχει ένα ταλέντο, να μην το καταπνίγεις στο όνομα της ομαδικότητας και των σχεδίων που είχες στο μυαλό σου από πριν – και ξαναλέμε ένα μεγάλο μπράβο στον προπονητή μας που αυτό έκανε σήμερα και ελπίζουμε με τον τρόπο αυτό να «κερδίσουμε» τον Γκάμπριελ εκεί που ξέρει να παίζει!
Για δημιουργικό πάντως παιχνίδι ούτε λόγος να γίνεται στο πρώτο ημίχρονο, καθώς οι Σίλβα και Σιμάο ήταν φορτωμένοι με τα ανασταλτικά τους καθήκοντα, ο Καραγκούνης ήταν σωστός σ’ αυτό που ξέρει (να κρατάει τη μπάλα και να παίζει με πάθος), αλλά δεν είναι ο παίκτης που θα φτιάξει από μόνος του παιχνίδι, ενώ ο Τζιόλης ήταν μια ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς στην πράξη έπαιζε σε μια θέση…κάτι ανάμεσα σε αμυντικό χαφ και…wanna be δεκάρι (!) και παρόλο που προσπάθησε να ακολουθήσει τις οδηγίες του Τεν Κάτε και να είναι πιο σοβαρός απ’ ότι συνήθως, δεν κατάφερε να ανταποκριθεί σ’ αυτό το ρόλο. Όσο για τον Σόουζα, έδειξε απ’ την αρχή ότι έχει καλά στοιχεία (είναι δυνατός, απασχολεί και δημιουργεί πολλά προβλήματα στα αντίπαλα μπακ και «σπάει» σωστά τη μπάλα), ήταν όμως μόνος του, ενώ βέβαια, χρειάζεται να «δέσει» περισσότερο με τους υπόλοιπους – ενώ και ο Σαλπιγγίδης αναγκαζόταν κι αυτός να γυρίζει συχνά πίσω και να μαρκάρει, βοηθώντας κυρίως τον Σιμάο.
Το ματς ωστόσο κυλούσε ήσυχα μέχρι που στο 24ο λεπτό ο Καραγκούνης έβγαλε μια σέντρα μέσα στην περιοχή της Σπάρτα, στην οποία είχαν τοποθετηθεί σωστά τρεις παίκτες μας και ο Κούτσερα, στην προσπάθειά του να αποκρούσει, έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα της ομάδας του!
Με αυτό το γκολ βάλαμε τις βάσεις για το θετικό αποτέλεσμα που θέλαμε, αλλά η χαρά δεν κράτησε πολύ, καθώς πέντε λεπτά αργότερα, ο Γκάμπριελ αργώντας για άλλη μια φορά να επιστρέψει στη θέση του, δημιούργησε κενό, το οποίο εκμεταλλεύτηκαν οι Τσέχοι και τελικά ισοφάρισαν με πλασέ του Κούλιτς. Το υπόλοιπο πρώτο ημίχρονο κύλησε με τον ίδιο τρόπο, χωρίς κάποια ομάδα να κάνει τη μεγάλη ευκαιρία.
Στο δεύτερο ημίχρονο, ο Τεν Κάτε, ο οποίος έδειξε ότι «διάβασε» πολύ σωστά όσα είχε δει στο πρώτο 45λεπτο, έκανε την κίνηση – ματ αλλάζοντας στο 57ο λεπτό τον Τζιόλη με τον Σωτήρη Νίνη. Αμέσως η ομάδα μας απέκτησε μεγαλύτερη φρεσκάδα και πολύ περισσότερο επιθετικό πνεύμα και έκλεισε τους αντιπάλους στην περιοχή τους δημιουργώντας σύγχυση στην άμυνά τους και κερδίζοντας αρκετά κόρνερ. Στο 59ο λεπτό είχαμε μια καλή ευκαιρία, όταν ένα δυνατό σουτ του Βύντρα το έδιωξε δύσκολα σε κόρνερ ο τερματοφύλακας της Σπάρτα και ένα λεπτό αργότερα, μετά από κόρνερ του Νίνη η μπάλα πήγε στον Σιμάο, που με ένα καταπληκτικό σουτ μέσα από την περιοχή, ενώ βρισκόταν ανάμεσα σε δυο-τρεις αμυντικούς έστειλε τη μπάλα στη δεξιά γωνία του Κόζατσικ γράφοντας το 1-2!
Από κει και πέρα, δεν είχαμε πρόβλημα, παίζοντας προσεκτικά να κρατήσουμε αυτό το αποτέλεσμα, κάτι στο οποίο βοήθησε, όπως είπαμε, με άλλη μια κίνησή του ο Τεν Κάτε, βγάζοντας τον Σαλπιγγίδη και περνώντας στη θέση του τον Νίλσον πίσω από τον Γκάμπριελ (ο οποίος ουσιαστικά πήγε στη θέση του Σαλπιγγίδη), διορθώνοντας, όπως προαναφέραμε, τη δεξιά πλευρά της άμυνας. Στο διάστημα αυτό, τόσο ο Γκάμπριελ (που δεν είχε πλέον να νοιάζεται τόσο για την άμυνα) όσο και ο Σόουζα, έδειξαν δείγματα του ταλέντου τους, το οποίο ελπίζουμε να ξεδιπλωθεί σε όλη του την έκταση, όταν προσαρμοστούν ακόμα περισσότερο με το παιχνίδι της ομάδας.
Αξιοσημείωτο ήταν ότι τελικά ο Σαλπιγγίδης ήταν αυτός που φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού, το οποίο έδωσε, όταν βγήκε, στον Σίλβα, όπως είχε αρχικά αποφασίσει ο Τεν Κάτε – και πολύ σωστά έγινε πράξη αυτή του η απόφαση (και μπράβο και στον Καραγκούνη, αν ισχύει αυτό που διαβάσαμε, ότι αρνήθηκε να μπει «σφήνα» και να είναι αυτός ο αρχηγός).
Πολύ καλή και η παρουσία των περίπου 500 οπαδών μας οι οποίοι βρέθηκαν στην Πράγα και κατά διαστήματα έκαναν ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία τους, άσχετο αν το κανάλι της NOVA που μετέδωσε το παιχνίδι απαξίωσε να τους δείξει σε όλο τον αγώνα – ενώ και ο εκφωνητής μόνο που δεν έβαλε τα κλάματα από την τελική έκβαση του παιχνιδιού… Τι να κάνουμε όμως; Οι γάβροι που έχουν μαγαρίσει όλα τα ΜΜΕ θα έχουν πολλές τέτοιες στιγμές να ζήσουν από δω και πέρα…
Μια πολύ ωραία, λοιπόν, Παναθηναϊκή βραδιά, στην οποία, να μην ξεχνάμε, ότι πανηγυρίσαμε πέντε γκολ, καθώς και η άλλη ελληνική ομάδα, η Ανόρθωση από τη μαρτυρική Κύπρο πέτυχε και αυτή μια μεγάλη νίκη (είχε βέβαια εύκολη κλήρωση…) και είναι, όπως κι εμείς, με το ένα πόδι στους ομίλους! Της ευχόμαστε καλή επιτυχία, την οποία μπορεί να έχει, αν προσέξει λίγο!
Η ρεβάνς είναι στις 26 Αυγούστου στο ΟΑΚΑ – και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα επαναληφθεί το sold-out του πρώτου αγώνα με τη Δυναμό Τιφλίδας! Όσο για την πρόκρισή μας στους ομίλους ΤΗΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ, του τσάμπιονς ληγκ, μπορεί να ακούστηκαν από τον προπονητή και τους παίκτες μας στις δηλώσεις τους μετά από το σημερινό ματς τα γνωστά κλισέ ότι «τίποτα δεν τελείωσε, η Σπάρτα Πράγας είναι δύσκολη ομάδα και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να περάσουμε» κλπ, κλπ, εμείς όμως θα πάμε για να πανηγυρίσουμε με όλη μας την ψυχή την επιστροφή μας στην ελίτ της Ευρώπης, εκεί δηλαδή που πρέπει να είμαστε ΠΑΝΤΑ!
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Γκαλίνοβιτς, Γκάμπριελ, Βύντρα, Σαριέγκι, Σπυρόπουλος, Ζιλμπέρτο Σίλβα, Σιμάο, Τζιόλης (57΄ Νίνης), Καραγκούνης (90΄ Ίβανσιτς), Σαλπιγγίδης (69΄ Νίλσον), Σόουζα
Υ.Γ.: Τώρα που είμαστε με το ένα πόδι στους ομίλους, θεωρούμε ΔΕΔΟΜΕΝΟ ότι θα αποκτηθεί ένας καλός κεντρικός αμυντικός. ΔΕΔΟΜΕΝΟ! Είναι αδύνατον να σκεφτεί οποιοσδήποτε διαφορετικά, έτσι δεν είναι;
που τον βάραγε στο κεφάλι τον έκανε χειρότερο και από μένα!!!
