Επισκέπτης
ο μάνατζερ του έχει προσεγγίσει τον ολυμπιακό αν ενδιαφέρεται είπαν ναι και πλέον αναμένουν .από ότι άκουσα ο παναθηναϊκός δεν έχει κάνει αντιπρόταση ούτε στον περπε ούτε στο βουγιουκα άρα και οι δυο πλέον είναι ελεύθεροι.
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
Πάργκο, Λαβρινόβιτς και Μασιούλις για Παναθηναϊκό!Συντάκτης : Pamesports.grΟι περιπτώσεις των Τζανέρο Πάργκο, Ντάριους Λαβρινόβιτς και Γιόνας Μασιούλις απασχολούν τον Παναθηναϊκό.Ο Πάργκο, που αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό το 2009 και είχε αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις, προτάθηκε στους «πράσινους», οι οποίοι εξετάζουν την περίπτωση του 32χρόνου Αμερικανού πόιντ γκαρντ, που την περασμένη σεζόν έπαιξε στο ΝΒΑ με την φανέλα των Ατλάντα Χόουκς.Σύμφωνα με δημοσιεύματα λιθουανικών ιστοσελίδων (krepsinis.net και lietuvos rytas) ο Παναθηναϊκός έχει ενδιαφερθεί για τους Ντάριους Λαβρινόβιτς, Γιόνας Μασιούλις. Ο εκπρόσωπος του Λαβρινόβιτς, που την περασμένη αγωνιστική περίοδο έπαιξε στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, δήλωσε ότι: «Όλες οι ομάδες θέλουν τον Ντάριους». «Η Ζαλγκίρις ενδιαφέρεται σοβαρά, ωστόσο, ο Ντάριους θα πρέπει να επιλέξει την καλύτερη πρόταση, που έχει στα χέρια του και μια από αυτές είναι του Παναθηναϊκού», αποκάλυψε στην συνέχεια ο ατζέντης του 33χρόνου Λιθουανού σέντερ φόργουορντ και πρόσθεσε ότι: «Υπάρχει και μια πρόταση από την Τουρκία».Για τον Μασιούλις το δημοσίευμα αναφέρει πρόταση του Παναθηναϊκού με τον ατζέντη του 27χρόνου Λιθουανού φόργουορντ, που αγωνίστηκε την προηγούμενη σεζόν στην Σιένα, να δηλώνει ότι: «Θέλουμε να κλείσουμε την όποια συμφωνία το συντομότερο δυνατό. Θα ήθελα μέχρι να αρχίσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες να έχω βρει στον πελάτη μου ένα καλό συμβόλαιο».
kosnik26
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Σεπ 2009
- Μηνύματα
- 49.260
- Like
- 20
- Πόντοι
- 366
ρε βρήκε κανεις κάποιο λινκ για το φιλικό 
εντιτ: μόλις βρηκα αυτό με αγγλική περιγραφη
εντιτ: μόλις βρηκα αυτό με αγγλική περιγραφη
kartakhs
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 13.044
- Like
- 2
- Πόντοι
- 166
για τον γαυρο εχεις?ρε βρήκε κανεις κάποιο λινκ για το φιλικό
εντιτ: μόλις βρηκα αυτό με αγγλική περιγραφη
kosnik26
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Σεπ 2009
- Μηνύματα
- 49.260
- Like
- 20
- Πόντοι
- 366
kartakhs
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 13.044
- Like
- 2
- Πόντοι
- 166
τι μου εκανες ρε παπαρααααα?θα πω ευχαριστω σε βαζελο?
thanks
Επισκέπτης
βλεπω δυο αγώνες τι σύνθεση του βαζελου και δεν πιστεύω στα μάτια μου..από εκεί που ο παππούς είχε εισηγηθεί το κόψιμο του σειταριδη ξαφνικά είναι βασικός και αναντικατάστατος.πάντως αν είναι να χτιστεί ο νέος παναθηναικος με βασικό τον γιουρκα τη κάτσατε τη βάρκα
foufoutos_30
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 26 Νοε 2009
- Μηνύματα
- 12.365
- Like
- 34
- Πόντοι
- 166
δεν υφισταται πλεον ποδοσφαιριστης γιουρκας
εχει τελειωσει πως το λεμε
ας τον βαζει βασικο να τον καμαρωνει..τα 15-20 ευρω δεν θα τα δωσει κανεις για να παει να δει τον πρωην ποδοσφαιριστη
εχει τελειωσει πως το λεμε
ας τον βαζει βασικο να τον καμαρωνει..τα 15-20 ευρω δεν θα τα δωσει κανεις για να παει να δει τον πρωην ποδοσφαιριστη
kartakhs
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 13.044
- Like
- 2
- Πόντοι
- 166
foufoutos_30
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 26 Νοε 2009
- Μηνύματα
- 12.365
- Like
- 34
- Πόντοι
- 166
οταν σου ανοιγουν οι πορτες στο ισπανικο πρωταθλημα και καταληγεις στα 28 σου να εισαι πρωην ποδοσφαιριστης και γυρολογος, καλυτερα ν αποσυρθεις..εαν εχεις αυτοεκτιμηση και αξιοπρεπεια
κοπροσκυλα που δεν εχουν καμια διαθεση για προσωπικη εξελιξη, βαζοντας ταβανι αυτης την οποια κονομα ειχαν στο μυαλο τους..δημοσιοι υπαλληλοι
ιδια κοπια και το αλλο το κοπροσκυλο που πηγε ιταλια και γυρισε πασαλιμανι να πινει φραπεδια με τον ελευθεροπουλο και τον βουλευτη που γραφει το ονοματεπωνυμο του σε 2 λεπτα..
κοπροσκυλα που δεν εχουν καμια διαθεση για προσωπικη εξελιξη, βαζοντας ταβανι αυτης την οποια κονομα ειχαν στο μυαλο τους..δημοσιοι υπαλληλοι
ιδια κοπια και το αλλο το κοπροσκυλο που πηγε ιταλια και γυρισε πασαλιμανι να πινει φραπεδια με τον ελευθεροπουλο και τον βουλευτη που γραφει το ονοματεπωνυμο του σε 2 λεπτα..
Επισκέπτης
αυτός καλά κανει βρίσκει και τα κάνει.το θέμα είναι ποιος ηταν ο μαλάκας που υπέγραψε συμβόλαιο με τέτοιες αποδοχές όταν δεν τον ήθελε καμιά ομάδα.αυτός δεν έχει άλλη ομάδα παίζει δυο μήνες το χρόνο τους άλλους είναι ο τραυματίας κάνει τα μασάζ του τις θεραπείες τους και πληρώνεται
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
Η ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΜΑΙΚ ΜΠΑΤΙΣΤ
«Ετσι χτίσαμε την Αυτοκρατορία»
Ποιο ήταν το ανεξίτηλο τραύμα που συντροφεύει τον Μάικ Μπατίστ από την τρυφερή παιδική ηλικία; Πώς λειτούργησε η θέα της αδελφής του πίσω από τα κάγκελα της φυλακής; Πώς δραπέτευσε από τις επικίνδυνες γειτονιές του Λος Αντζελες αναζητώντας τον παράδεισο στα γήπεδα του μπάσκετ; Πώς κατέληξε στην Ελλάδα και στον Παναθηναϊκό;
Τι λέει για τον κ. Ζέλικο Ομπράντοβιτς, την οικογένεια Γιαννακόπουλου, τον Βασίλη Σπανούλη, καθώς και για τα δύο γεγονότα (το ατύχημα με το μηχανάκι στην Κηφισίας και το κεφάλι του Σάσο Οζμπολτ), για τα οποία μιλάει για πρώτη φορά με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες.
Λίγες ημέρες μετά την πολυσυζητημένη αποχώρησή του από το Τριφύλλι, το «Βήμα» προδημοσιεύει ορισμένα αποσπάσματα της αυτοβιογραφίας του 35χρονου Αμερικανού, η οποία εκδίδεται από την «MVPublications» και τη συγγραφή της επιμελήθηκε ο συντάκτης του «Βήματος» Κώστας Σωτηρίου.
Ιδού μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα του πολύ ενδιαφέροντος βιβλίου...
«Ημασταν σε μια γειτονιά, όπου οι σφαίρες πετούσαν σαν σφήκες το καλοκαίρι και εσύ απλώς έπρεπε να μην είσαι ο άτυχος. Είχα φιλαράκια, που σκοτώθηκαν από σφαίρα. Ο Καρίμ, ο Μάικλ Τζόουνς και κάποιοι ακόμη, που είχαν την ατυχία να βρίσκονται σε λάθος σημείο τη λάθος στιγμή και δεν υπάρχουν πια. Τώρα, που το σκέφτομαι, το γεγονός ότι δεν βρέθηκα στη θέση τους μπορεί να οφείλεται είτε σε τύχη είτε σε πρόληψη. Στη μάνα μου, πάντως, οφείλεται σίγουρα, γιατί πάντα μας έλεγε ιστορίες για να μας τρομάξει και να προστατεύουμε τον εαυτό μας.
Πατήστε πάνω για να δείτε το εξώφυλλο της αυτοβιογραφίας του Μάικ Μπατίστ
Ηθελε να μας κρατήσει μακριά από όλα αυτά, γιατί η οικογένειά μου έχει φρικτή εμπειρία από συμμορίες. Η μεγάλη αδελφή μου ήταν μέλος σε μια από αυτές. Ηταν μέσα στα ναρκωτικά, μπαινόβγαινε στις φυλακές και όλο αυτό ήταν μεγάλο τραύμα για τα υπόλοιπα αδέλφια και φυσικά για τη μητέρα μας. Τώρα είναι εντάξει, αλλά τότε ήταν πολύ δύσκολο να βλέπεις έναν δικό σου άνθρωπο, που αγαπάς τόσο πολύ και σε αγαπάει κι αυτός, να υποφέρει εξαιτίας εκείνου του συγκεκριμένου τρόπου ζωής.
Είναι μαχαιριά στην καρδιά να βλέπεις τη μεγάλη αδερφή σου να περνά 1,5 χρόνο την πρώτη φορά και μετά άλλα τρία χρόνια στη φυλακή, γιατί συμμετείχε σε κυκλώματα που εξαπατούσαν κόσμο ή διακινούσε ναρκωτικά για λογαριασμό του φίλου της, αναλαμβάνοντας εκείνη την ευθύνη. Είναι μαχαιριά γιατί δεν αντέχεις να δεις έναν δικό σου άνθρωπο, την ίδια σου την αδερφή, πίσω από τις μπάρες της φυλακής και να είσαι υποχρεωμένος να της μιλάς πίσω από αυτό το χοντρό τζάμι με το ακουστικό του τηλεφώνου, όπως στις ταινίες».
- «Θυμάμαι την πρώτη προπόνησή μου στο κλειστό του Σπόρτιγκ και φυσικά δεν είχα ιδέα ούτε πού είναι ούτε τι είναι το Σπόρτιγκ. Εκείνη την περίοδο δεν οδηγούσα καν. Ημουν στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, που οδηγούσε ο φροντιστής μας, Λεωνίδας Ζαρμακούπης. Εκείνος μας πήγαινε και μας έφερνε, οπότε κάποια στιγμή, λέει ''φτάσαμε, αυτό είναι το γήπεδο''. Τον ρώτησα ''τι εννοείτε; Το γήπεδο είναι μέσα σε πολυκατοικία;''.
Ημουν μαζί με τον Κένιον, ο οποίος ήξερε το γήπεδο και μόνον όταν τους είδα να μου γνέφουν καταφατικά, πείστηκα ότι δεν μου έκαναν πλάκα και ότι αυτή ήταν όντως η έδρα του Παναθηναϊκού. Μπαίνουμε μέσα, ακούω τις μπάλες, οπότε συνειδητοποιώ ότι πρόκειται για γήπεδο μπάσκετ. Ερχόμενος από το ΝΒΑ, όπου όλα τα γήπεδα είναι 18.000 - 20.000 θέσεων, δεν ήταν και τόσο εύκολο για μένα, μολονότι ο Μάνος μου είχε εξηγήσει ότι λόγω των έργων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, η ομάδα ήταν υποχρεωμένη να μετακομίσει σε ένα μικρότερο γήπεδο. Αλλά τόσο μικροσκοπικό; Κατεβαίνουμε, λοιπόν, τα σκαλιά και αμέσως μετά ανεβαίνουμε τις επόμενες σκάλες, που οδηγούν στο παρκέ του γηπέδου. Και τότε παθαίνω σοκ!
«Πού διάολο ήρθα;», ήταν η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό μου. ''Αυτό δεν κάνει ούτε για προπονητήριο''. Ετσι όπως περιβάλλεται με τσιμέντο ο αγωνιστικός χώρος, το γήπεδο έμοιαζε περισσότερο με πισίνα, η οποία σκέφτηκα ότι θα γέμιζε για να διεξαχθούν κολυμβητικοί αγώνες και θα άδειαζε για να φιλοξενούνται οι αγώνες μπάσκετ. Κι έπειτα, οι οπαδοί θα ήταν ακριβώς από πάνω σου σε απόσταση αναπνοής. ''Ξέχασέ τα όλα αυτά'', είπα στον εαυτό μου. ''Είσαι εδώ για έναν λόγο, με έναν στόχο και το τελευταίο πράγμα που πρέπει να σκέφτεσαι είναι το γήπεδο, που θα χρησιμοποιεί ως έδρα ο Παναθηναϊκός''. Το μπάσκετ, άλλωστε, είναι μπάσκετ. Μπαίνω στα αποδυτήρια, βάζω τα παπούτσια μου και είμαι έτοιμος».
- «Γυρίζει ο κόουτς Ομπράντοβιτς και απευθυνόμενος στους πέντε παίκτες που θα έπαιζαν στα τελευταία 5,8 δευτερόλεπτα ρωτάει ''τι θέλετε να κάνουμε; Φάουλ και να τους στείλουμε στη γραμμή ή να παίξουμε άμυνα;'' Η πεντάδα ήταν Σπανούλης, Διαμαντίδη, Νίκολας, Περπέρογλου και εγώ. Ηταν κάτι σπάνιο για τον κόουτς, ο οποίος σε τόσο κρίσιμες στιγμές συνήθως αποφάσιζε μόνος του, μάς το ανακοίνωνε και ζητούσε απλώς να εκτελέσουμε το πλάνο του. Πρέπει να είχε ξανασυμβεί στο παρελθόν, αλλά δεν θυμάμαι καν το πότε.
Τόσο σπάνιο ήταν. Τού απαντάμε, λοιπόν, ''θέλουμε να παίξουμε άμυνα'', όλοι και οι πέντε. Είχαμε εμπιστοσύνη στην άμυνά μας και ο στόχος ήταν να μην τους αφήσουμε να σκοράρουν για τρεις. Αν κατάφερναν να σκοράρουν δίποντο, τουλάχιστον θα είχαμε άλλα πέντε λεπτά στην παράταση. ''Ωραία, ας παίξουμε άμυνα'', ήταν η αντίδραση του Ομπράντοβιτς και παίρνουμε θέσεις για την επαναφορά της μπάλας από την ΤΣΣΚΑ.
Οι προπονητές μας ήξεραν ότι θα έκανε την επαναφορά ο Σμόντις και μου ζητούν να τον αναλάβω εγώ. Αν ξαναδείτε το βίντεο, θα διαπιστώσετε ότι χοροπηδάω για να δυσκολέψω την επαναφορά. Βρίσκει, όμως, τον Σίσκα, ο οποίος ντριμπλάρει μερικές φορές προς τα δεξιά, γυρίζει το κορμί του και εξαπολύει ένα σουτ τριών πόντων χωρίς ισορροπία. Αμέσως λέω ''πάει μέσα''! Αυτό σκέφτηκα» (σ.σ.: και όμως ο Λιθουανός αστόχησε και ο ΠΑΟ στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στο Βερολίνο το 2009).
- «Πνευματικά ήμασταν κάθε φορά πιο ισχυροί από τους αντιπάλους μας. Στο παρκέ ήμασταν συνήθως καλύτεροι. Οχι πάντα, αλλά τις περισσότερες φορές. Ισως την περίοδο 2010-11 ο Ολυμπιακός να ήταν λίγο καλύτερος, αλλά πνευματικά ήμασταν πιο δυνατοί. Και όταν βλέπουμε τις δηλώσεις για τους διαιτητές στις εφημερίδες, ξέρουμε ότι σας έχουμε. Εσείς μιλάτε για κάτι άλλο, ενώ εμείς μιλάμε για το παιχνίδι, για το πώς θα σας κερδίσουμε. Είμαστε πιο συγκεντρωμένοι από σας σε αυτό που πρέπει να κάνουμε. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού.
Πάντα ψάχνουν για δικαιολογίες, ότι έφταιξε εκείνο ή το άλλο. Εμείς στον Παναθηναϊκό δεν ψάχνουμε άλλοθι. Τίποτε δεν μας έχει δοθεί απλόχερα, όλα τα έχουμε κερδίσει με πολύ κόπο. Τα πρωταθλήματα, τα κύπελλα, τα ευρωπαϊκά τρόπαια. Δουλέψαμε μέρα - νύχτα για να τα κατακτήσουμε. Δεν καθόμασταν με σταυρωμένα χέρια περιμένοντας να έλθει η διοργανώτρια αρχή της Ευρωλίγκας και να μας πει ''πάρτε το πρώτο τρόπαιο, μετά το δεύτερο, μετά το τρίτο''. Ουδείς μας χάρισε κάτι. Δουλέψαμε για αυτά που έχουμε κατακτήσει. Αν σταματούσαν να κλαίγονται, ίσως, λέω ίσως, να είχαν κατακτήσει και εκείνοι κάτι, ποιος ξέρει;»...
- «Μη νομίζετε, όμως, ότι θα προσπεράσω την τελευταία φάση με πρωταγωνιστές τον Μήτσο και τον Σκούνι Πεν (σ.σ.: τρίτος τελικός ΠΑΟ - ΟΣΦΠ την περίοδο 2006-07). Ο Ολυμπιακός φωνάζει ακόμη για φάουλ, αλλά ο ίδιος ο Σκούνι δήλωσε ότι αν ήταν διαιτητής δεν θα το έδινε. Το ίδιο και εγώ. Οι αγώνες δεν μπορεί να τελειώνουν έτσι. Πιστεύω ότι εκείνη η απόφαση είναι ο ορισμός του ''no call''. Δεν γίνεται ο διαιτητής να αποφασίσει για την τύχη ενός παιχνιδιού. Θυμηθείτε πώς χάσαμε από τη Λιέτουβος Ρίτας στο ΟΑΚΑ την περίοδο 2010-11.
Ο Τέπιτς έκανε φάουλ στον Καλίντ Ελ-Αμίν και οι διαιτητές τον έστειλαν να σουτάρει βολές στα 3,1''. Ελάτε τώρα, ποιος φίλαθλος θέλει να δει ένα ματς να κρίνεται με βολές στο τέλος; Αφήστε τους παίκτες να κρίνουν ένα ματς, όπως συνέβη στον τελικό της Ευρωλίγκας με την ΤΣΣΚΑ στο Βερολίνο. Σούταρε ο Σίσκα, η μπάλα βρήκε σίδερο και πανηγυρίσαμε την κατάκτηση ενός ακόμη τροπαίου. Αν έμπαινε θα πανηγύριζε η ΤΣΣΚΑ και εμείς θα δίναμε συγχαρητήρια.
Οχι όμως να κρίνει το ματς και δη έναν τελικό, ένα διαιτητικό σφύριγμα. Ηταν επαφή του Πεν με τον Διαμαντίδη; Ηταν φάουλ; Ναι, ήταν. Φαίνεται και από την αντίδραση του Μήτσου. Οχι όμως να κριθεί ένας τελικός από ένα τέτοιο σφύριγμα. Μετά άρχισε η γκρίνια. Όταν, όμως, σε απασχολούν άλλα πράγματα, έχεις ήδη χάσει. Εχεις χάσει. Και όταν βλέπουμε τέτοια πράγματα στις εφημερίδες, ξέρουμε ότι έχεις ήδη ηττηθεί».
«Ετσι χτίσαμε την Αυτοκρατορία»
Ποιο ήταν το ανεξίτηλο τραύμα που συντροφεύει τον Μάικ Μπατίστ από την τρυφερή παιδική ηλικία; Πώς λειτούργησε η θέα της αδελφής του πίσω από τα κάγκελα της φυλακής; Πώς δραπέτευσε από τις επικίνδυνες γειτονιές του Λος Αντζελες αναζητώντας τον παράδεισο στα γήπεδα του μπάσκετ; Πώς κατέληξε στην Ελλάδα και στον Παναθηναϊκό;
Τι λέει για τον κ. Ζέλικο Ομπράντοβιτς, την οικογένεια Γιαννακόπουλου, τον Βασίλη Σπανούλη, καθώς και για τα δύο γεγονότα (το ατύχημα με το μηχανάκι στην Κηφισίας και το κεφάλι του Σάσο Οζμπολτ), για τα οποία μιλάει για πρώτη φορά με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες.
Λίγες ημέρες μετά την πολυσυζητημένη αποχώρησή του από το Τριφύλλι, το «Βήμα» προδημοσιεύει ορισμένα αποσπάσματα της αυτοβιογραφίας του 35χρονου Αμερικανού, η οποία εκδίδεται από την «MVPublications» και τη συγγραφή της επιμελήθηκε ο συντάκτης του «Βήματος» Κώστας Σωτηρίου.
Ιδού μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα του πολύ ενδιαφέροντος βιβλίου...
«Ημασταν σε μια γειτονιά, όπου οι σφαίρες πετούσαν σαν σφήκες το καλοκαίρι και εσύ απλώς έπρεπε να μην είσαι ο άτυχος. Είχα φιλαράκια, που σκοτώθηκαν από σφαίρα. Ο Καρίμ, ο Μάικλ Τζόουνς και κάποιοι ακόμη, που είχαν την ατυχία να βρίσκονται σε λάθος σημείο τη λάθος στιγμή και δεν υπάρχουν πια. Τώρα, που το σκέφτομαι, το γεγονός ότι δεν βρέθηκα στη θέση τους μπορεί να οφείλεται είτε σε τύχη είτε σε πρόληψη. Στη μάνα μου, πάντως, οφείλεται σίγουρα, γιατί πάντα μας έλεγε ιστορίες για να μας τρομάξει και να προστατεύουμε τον εαυτό μας.
Πατήστε πάνω για να δείτε το εξώφυλλο της αυτοβιογραφίας του Μάικ Μπατίστ
Ηθελε να μας κρατήσει μακριά από όλα αυτά, γιατί η οικογένειά μου έχει φρικτή εμπειρία από συμμορίες. Η μεγάλη αδελφή μου ήταν μέλος σε μια από αυτές. Ηταν μέσα στα ναρκωτικά, μπαινόβγαινε στις φυλακές και όλο αυτό ήταν μεγάλο τραύμα για τα υπόλοιπα αδέλφια και φυσικά για τη μητέρα μας. Τώρα είναι εντάξει, αλλά τότε ήταν πολύ δύσκολο να βλέπεις έναν δικό σου άνθρωπο, που αγαπάς τόσο πολύ και σε αγαπάει κι αυτός, να υποφέρει εξαιτίας εκείνου του συγκεκριμένου τρόπου ζωής.
Είναι μαχαιριά στην καρδιά να βλέπεις τη μεγάλη αδερφή σου να περνά 1,5 χρόνο την πρώτη φορά και μετά άλλα τρία χρόνια στη φυλακή, γιατί συμμετείχε σε κυκλώματα που εξαπατούσαν κόσμο ή διακινούσε ναρκωτικά για λογαριασμό του φίλου της, αναλαμβάνοντας εκείνη την ευθύνη. Είναι μαχαιριά γιατί δεν αντέχεις να δεις έναν δικό σου άνθρωπο, την ίδια σου την αδερφή, πίσω από τις μπάρες της φυλακής και να είσαι υποχρεωμένος να της μιλάς πίσω από αυτό το χοντρό τζάμι με το ακουστικό του τηλεφώνου, όπως στις ταινίες».
- «Θυμάμαι την πρώτη προπόνησή μου στο κλειστό του Σπόρτιγκ και φυσικά δεν είχα ιδέα ούτε πού είναι ούτε τι είναι το Σπόρτιγκ. Εκείνη την περίοδο δεν οδηγούσα καν. Ημουν στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, που οδηγούσε ο φροντιστής μας, Λεωνίδας Ζαρμακούπης. Εκείνος μας πήγαινε και μας έφερνε, οπότε κάποια στιγμή, λέει ''φτάσαμε, αυτό είναι το γήπεδο''. Τον ρώτησα ''τι εννοείτε; Το γήπεδο είναι μέσα σε πολυκατοικία;''.
Ημουν μαζί με τον Κένιον, ο οποίος ήξερε το γήπεδο και μόνον όταν τους είδα να μου γνέφουν καταφατικά, πείστηκα ότι δεν μου έκαναν πλάκα και ότι αυτή ήταν όντως η έδρα του Παναθηναϊκού. Μπαίνουμε μέσα, ακούω τις μπάλες, οπότε συνειδητοποιώ ότι πρόκειται για γήπεδο μπάσκετ. Ερχόμενος από το ΝΒΑ, όπου όλα τα γήπεδα είναι 18.000 - 20.000 θέσεων, δεν ήταν και τόσο εύκολο για μένα, μολονότι ο Μάνος μου είχε εξηγήσει ότι λόγω των έργων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, η ομάδα ήταν υποχρεωμένη να μετακομίσει σε ένα μικρότερο γήπεδο. Αλλά τόσο μικροσκοπικό; Κατεβαίνουμε, λοιπόν, τα σκαλιά και αμέσως μετά ανεβαίνουμε τις επόμενες σκάλες, που οδηγούν στο παρκέ του γηπέδου. Και τότε παθαίνω σοκ!
«Πού διάολο ήρθα;», ήταν η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό μου. ''Αυτό δεν κάνει ούτε για προπονητήριο''. Ετσι όπως περιβάλλεται με τσιμέντο ο αγωνιστικός χώρος, το γήπεδο έμοιαζε περισσότερο με πισίνα, η οποία σκέφτηκα ότι θα γέμιζε για να διεξαχθούν κολυμβητικοί αγώνες και θα άδειαζε για να φιλοξενούνται οι αγώνες μπάσκετ. Κι έπειτα, οι οπαδοί θα ήταν ακριβώς από πάνω σου σε απόσταση αναπνοής. ''Ξέχασέ τα όλα αυτά'', είπα στον εαυτό μου. ''Είσαι εδώ για έναν λόγο, με έναν στόχο και το τελευταίο πράγμα που πρέπει να σκέφτεσαι είναι το γήπεδο, που θα χρησιμοποιεί ως έδρα ο Παναθηναϊκός''. Το μπάσκετ, άλλωστε, είναι μπάσκετ. Μπαίνω στα αποδυτήρια, βάζω τα παπούτσια μου και είμαι έτοιμος».
- «Γυρίζει ο κόουτς Ομπράντοβιτς και απευθυνόμενος στους πέντε παίκτες που θα έπαιζαν στα τελευταία 5,8 δευτερόλεπτα ρωτάει ''τι θέλετε να κάνουμε; Φάουλ και να τους στείλουμε στη γραμμή ή να παίξουμε άμυνα;'' Η πεντάδα ήταν Σπανούλης, Διαμαντίδη, Νίκολας, Περπέρογλου και εγώ. Ηταν κάτι σπάνιο για τον κόουτς, ο οποίος σε τόσο κρίσιμες στιγμές συνήθως αποφάσιζε μόνος του, μάς το ανακοίνωνε και ζητούσε απλώς να εκτελέσουμε το πλάνο του. Πρέπει να είχε ξανασυμβεί στο παρελθόν, αλλά δεν θυμάμαι καν το πότε.
Τόσο σπάνιο ήταν. Τού απαντάμε, λοιπόν, ''θέλουμε να παίξουμε άμυνα'', όλοι και οι πέντε. Είχαμε εμπιστοσύνη στην άμυνά μας και ο στόχος ήταν να μην τους αφήσουμε να σκοράρουν για τρεις. Αν κατάφερναν να σκοράρουν δίποντο, τουλάχιστον θα είχαμε άλλα πέντε λεπτά στην παράταση. ''Ωραία, ας παίξουμε άμυνα'', ήταν η αντίδραση του Ομπράντοβιτς και παίρνουμε θέσεις για την επαναφορά της μπάλας από την ΤΣΣΚΑ.
Οι προπονητές μας ήξεραν ότι θα έκανε την επαναφορά ο Σμόντις και μου ζητούν να τον αναλάβω εγώ. Αν ξαναδείτε το βίντεο, θα διαπιστώσετε ότι χοροπηδάω για να δυσκολέψω την επαναφορά. Βρίσκει, όμως, τον Σίσκα, ο οποίος ντριμπλάρει μερικές φορές προς τα δεξιά, γυρίζει το κορμί του και εξαπολύει ένα σουτ τριών πόντων χωρίς ισορροπία. Αμέσως λέω ''πάει μέσα''! Αυτό σκέφτηκα» (σ.σ.: και όμως ο Λιθουανός αστόχησε και ο ΠΑΟ στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στο Βερολίνο το 2009).
- «Πνευματικά ήμασταν κάθε φορά πιο ισχυροί από τους αντιπάλους μας. Στο παρκέ ήμασταν συνήθως καλύτεροι. Οχι πάντα, αλλά τις περισσότερες φορές. Ισως την περίοδο 2010-11 ο Ολυμπιακός να ήταν λίγο καλύτερος, αλλά πνευματικά ήμασταν πιο δυνατοί. Και όταν βλέπουμε τις δηλώσεις για τους διαιτητές στις εφημερίδες, ξέρουμε ότι σας έχουμε. Εσείς μιλάτε για κάτι άλλο, ενώ εμείς μιλάμε για το παιχνίδι, για το πώς θα σας κερδίσουμε. Είμαστε πιο συγκεντρωμένοι από σας σε αυτό που πρέπει να κάνουμε. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού.
Πάντα ψάχνουν για δικαιολογίες, ότι έφταιξε εκείνο ή το άλλο. Εμείς στον Παναθηναϊκό δεν ψάχνουμε άλλοθι. Τίποτε δεν μας έχει δοθεί απλόχερα, όλα τα έχουμε κερδίσει με πολύ κόπο. Τα πρωταθλήματα, τα κύπελλα, τα ευρωπαϊκά τρόπαια. Δουλέψαμε μέρα - νύχτα για να τα κατακτήσουμε. Δεν καθόμασταν με σταυρωμένα χέρια περιμένοντας να έλθει η διοργανώτρια αρχή της Ευρωλίγκας και να μας πει ''πάρτε το πρώτο τρόπαιο, μετά το δεύτερο, μετά το τρίτο''. Ουδείς μας χάρισε κάτι. Δουλέψαμε για αυτά που έχουμε κατακτήσει. Αν σταματούσαν να κλαίγονται, ίσως, λέω ίσως, να είχαν κατακτήσει και εκείνοι κάτι, ποιος ξέρει;»...
- «Μη νομίζετε, όμως, ότι θα προσπεράσω την τελευταία φάση με πρωταγωνιστές τον Μήτσο και τον Σκούνι Πεν (σ.σ.: τρίτος τελικός ΠΑΟ - ΟΣΦΠ την περίοδο 2006-07). Ο Ολυμπιακός φωνάζει ακόμη για φάουλ, αλλά ο ίδιος ο Σκούνι δήλωσε ότι αν ήταν διαιτητής δεν θα το έδινε. Το ίδιο και εγώ. Οι αγώνες δεν μπορεί να τελειώνουν έτσι. Πιστεύω ότι εκείνη η απόφαση είναι ο ορισμός του ''no call''. Δεν γίνεται ο διαιτητής να αποφασίσει για την τύχη ενός παιχνιδιού. Θυμηθείτε πώς χάσαμε από τη Λιέτουβος Ρίτας στο ΟΑΚΑ την περίοδο 2010-11.
Ο Τέπιτς έκανε φάουλ στον Καλίντ Ελ-Αμίν και οι διαιτητές τον έστειλαν να σουτάρει βολές στα 3,1''. Ελάτε τώρα, ποιος φίλαθλος θέλει να δει ένα ματς να κρίνεται με βολές στο τέλος; Αφήστε τους παίκτες να κρίνουν ένα ματς, όπως συνέβη στον τελικό της Ευρωλίγκας με την ΤΣΣΚΑ στο Βερολίνο. Σούταρε ο Σίσκα, η μπάλα βρήκε σίδερο και πανηγυρίσαμε την κατάκτηση ενός ακόμη τροπαίου. Αν έμπαινε θα πανηγύριζε η ΤΣΣΚΑ και εμείς θα δίναμε συγχαρητήρια.
Οχι όμως να κρίνει το ματς και δη έναν τελικό, ένα διαιτητικό σφύριγμα. Ηταν επαφή του Πεν με τον Διαμαντίδη; Ηταν φάουλ; Ναι, ήταν. Φαίνεται και από την αντίδραση του Μήτσου. Οχι όμως να κριθεί ένας τελικός από ένα τέτοιο σφύριγμα. Μετά άρχισε η γκρίνια. Όταν, όμως, σε απασχολούν άλλα πράγματα, έχεις ήδη χάσει. Εχεις χάσει. Και όταν βλέπουμε τέτοια πράγματα στις εφημερίδες, ξέρουμε ότι έχεις ήδη ηττηθεί».
foufoutos_30
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 26 Νοε 2009
- Μηνύματα
- 12.365
- Like
- 34
- Πόντοι
- 166
Φωτο γραφια κατα την ομιλια αλαφουζου..
ο παπε σο πρωτη γραμμη τον εχει παρει για τα καλα..
παλι καλα που δεν ξαπλωσε στο χαλι..
![URL]]](http://[URL unfurl="true"]www.onsports.gr/media/k2/items/cache/dd66cb8680a474404e46e10c3b3f99dd_XL.jpg[/img[/URL]])
geman30
Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 916
- Κριτικές
- 1
- Like
- 0
- Πόντοι
- 6
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
ο μαυροειδης πηγε στον ολυμπιακο τυπε
Επισκέπτης
Ψωριάρης
Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 3.590
- Κριτικές
- 9
- Like
- 23
- Πόντοι
- 16
geman30
Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 916
- Κριτικές
- 1
- Like
- 0
- Πόντοι
- 6
Πράγματι, απέρριψε ξαφνικά χθες την καλύτερη οικονομικά πρόταση του παναθηναικού και προτίμησε τον ολυμπιακό.
Παρόμοια θέματα
