Πράσινα «λαχεία».«Χειμωνιάτικες» μεταγραφές του Παναθηναϊκού που αποδείχτηκαν υπερπολύτιμες
Πολλοί λένε πώς την μεταγραφική περίοδο του Χειμώνα είναι πολύ πιο δύσκολο να βρεις καλό ποδοσφαιριστή διαθέσιμο, απ’ ό,τι φυσικά το καλοκαίρι. Αν αυτός είναι ο κανόνας τότε ο Παναθηναϊκός έχει πέσει στις… εξαιρέσεις, αφού τέτοια εποχή έχει βρει μεγάλα διαμάντια, παίκτες που έγραψαν την ιστορία στην ομάδα, όχι αστεία. Μια μικρή αναδρομή στα Πρωτοχρονιάτικα… λαχεία του Παναθηναϊκού θα σας πείσει:
Ο τεράστιος Κριστόφ Βαζέχα
Άγνωστός μεταξύ αγνώστων, αφού ελάχιστοι ασχολούνταν τότε με το Πολωνικό ποδόσφαιρο, για να γνωρίζουν για τα κατορθώματα του στην έτσι και αλλιώς άσημη Ρουχ Χορζόφ, ήρθε ο Κριστόφ Βαζέχα, ένα παγωμένο βράδυ τον Δεκέμβριο του 1989 στην Αθήνα. Λίγες ημέρες αργότερα έκανε ντεμπούτο σ’ ένα «μουδιασμένο» 0-0, στο ντέρμπι με την ΑΕΚ.
Κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί τότε, πως ο αδύνατος Πολωνός με το περίεργο και το μουστάκι θα γράψει ιστορία, θα αγαπηθεί όσο λίγοι, θα γίνει η σημαία του «τριφυλλιού» για χρόνια. Πέντε πρωταθλήματα πανηγύρισε, ισάριθμα Κύπελλα, δύο σούπερ Καπ και ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής στην μαγική πορεία του 1996 όταν το «τριφύλλι» έφτασε μια ανάσα από τα αποκλείσει τον Άγιαξ στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Το γκολ στο Άμστερνταμ ίσως η κορυφαία στιγμή του στην Ελλάδα σε μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες.
Πρώτος ξένος σκόρερ στην ιστορία της Α' Εθνικής και δεύτερος στη γενική κατάταξη, πίσω από τον Μαύρο. Πρώτος στον πίνακα συμμετοχών ξένων ποδοσφαιριστών. Πρώτος σε συμμετοχές στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Οχτώ φορές πρώτος σκόρερ του Παναθηναϊκού και τρεις φορές πρώτος σκόρερ στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Θέλετε και άλλα; Λέω να πάω παρακάτω…
Ο ξεχωριστός Μπορέλι
Λαχείο μπορεί να θεωρηθεί και η απόκτηση του Μπορέλι, δύο χρόνια αργότερα (χειμώνας του 91) αν και ο Παναθηναϊκός το «κυνήγησε» περισσότερο, στην περίπτωση του Αργεντινού, αφού ο «καπετάνιος» χρειάστηκε να πληρώσει πολλά για να πείσει τον παίκτη να φορέσει την φανέλα με το «τριφύλλι». Συγκεκριμένα δαπανήθηκε το ποσό-ρεκόρ για την εποχή των 700 εκατομμυρίων ευρώ (για την ομάδα του την Ρίβερ Πλέϊτ), με τον 20χρόνο τότε Χουάν Χοσέ να ντύνεται στα «πράσινα».
Το πρώτο εξάμηνο ήταν απογοητευτικός στα λίγα ματς που χρησιμοποιήθηκε, ενώ την επόμενη σεζόν ήταν για να φεύγει… Όταν προσαρμόστηκε και άρχισε να ξεδιπλώνει στο γήπεδο το ταλέντο του έπεισε τους πάντες πως όχι μόνο κάνει για τον Παναθηναϊκό, αλλά θα μπορούσε να αγωνιστεί και σε υψηλότερο επίπεδο. Αυτό προσπάθησε ο ίδιος μετά την μαγική χρονιά (1995-96), που πρωταγωνίστησε με το «τριφύλλι», χαρίζοντας του νταμπλ και την πορεία στους κορυφαίος «4» της Ευρώπης. Η ισπανική Οβιέδο (στην οποία… μετακόμισε απότομα), δεν ήταν τελικά το κατάλληλο σκαλοπάτι γι’ αυτόν.
Μανωλάκη εεε…
Αγαπημένο παιδί της εξέδρας πρόλαβε να γίνει ένας ακόμη παίκτης που ήρθε από την Πολωνία μέσα στο καταχείμωνο (του 2001), πρόσφερε έναν τίτλο (2003-04), που είχε μεγάλη ανάγκη η ομάδα (το πήρε σχεδόν μόνος του) και μετά χάθηκε από τον… χάρτι, λόγω του προβλήματος του στο γόνατο
Το ταλέντο του Νικηριοπολωνού μεγάλο, η συμβολή του (έστω και τραυματίας) τεράστια. Την χρονιά που ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στις επιτυχίες ο Ιτζάκ Σουμ είχε βρει το κόλπο. Τον έβαζε αλλαγή και αυτός τον δικαιώνε. Πολλά σημαντικά γκολ στα τελευταία λεπτά με καθορτιστικότερο αυτό στην Τούμπα (στις καθυστερήσεις επί του ΠΑΟΚ που έβαψε πράσινο το πρωτάθλημα).
Χειμώνα και ο Σεϊταρίδης
Ήταν χειμώνας του 2001 όταν πέρναγε την πόρτα της Παιανίας, ένα δεξί μπακ από τα Γιάννινα, που όσο και αν πίστευαν πολλοί στην αξία του, λίγοι θα προέβλεπαν ότι λίγα χρόνια μετά θα ήταν βασικός μέλος της Εθνικής Ελλάδος, που θα σήκωνε την κούπα της πρωταθλήτριας Ευρώπης στην Πορτογαλία.
Μια χώρα που γνώρισε καλά ο πρώην άσος του Παναθηναϊκού, αφού η Πόρτο αποτέλεσε τον πρώτου του σταθμό στην καριέρα του στο εξωτερικό που βρίσκεται σε εξέλιξη (Ντιναμό και Ατλέντικο Μαδρίτης οι άλλες δύο ομάδες),
Ο Σεϊταρίδης καθιερώθηκε με το… καλημέρα και πρόλαβε να γίνει αναντικατάστατο μέλος της ομάδας μέσα σε μικρό χρόνο. Η αποχώρηση του, μπορεί να έφερε χρήματα στους «πράσινους», αλλά και μια μεγάλη γκρίνια για ένα κενό που από τότε δεν έχει καλυφθεί…
Η ώρα του Γκονζάλες
Τον Χειμώνα του 2004, πέφτουν τα… τσιμέντα στο αεροδρόμιο, όταν ο Παναθηναϊκός ανακοινώνει την απόκτηση του Έκι Γκονζάλες από την Ροζάριο Σεντράλ. Ο κόσμος είδε στο πρόσωπο του έναν ποιοτικό παίκτη και τον αποθέωσε με το καλημέρα. Η αγωνιστική του αξία είναι δεδομένη, η προσφορά του σημαντική, ξεχώρισε στα ευρωπαϊκά παιχνίδια, ενώ το γκολ του με την Άρσεναλ στη Λεωφόρο θα το θυμάται ακόμα Αρσέν Βενγκέρ. Οι λόγοι της αποχώρησης του έχουν να κάνουν κυρίως με τους συχνούς τραυματισμούς του, αλλά και της συμπεριφορά του στα αποδυτήρια.
Και ο Γκέκας
Χειμερινή μεταγραφή και αυτή του Φάνη Γκέκα. Τον Ιανουάριο του 2005 αφήνει την Καλλιθέα (μετά από μισό εξαιρετικό πρωτάθλημα) και μετακομίζει στην Παιανία. Σκοράρει με το καλημέρα και γίνεται βασικός. Δεν έμεινε πολύ, αφού το θέμα που δημιουργήθηκε με την μεταγραφή του Σαλπιγγίδη τον …σπρώχνει γρήγορα εκτός ομάδας. Σε 41 συμμετοχές πρόλαβε να πετύχει 23 γκολ, ενώ το ίδιο εντυπωσιακός είναι και ο απολογισμός στην Μπόχουμ, όπου σε 32 συμμετοχές έχει 20 τέρματα.
Τελευταίος ο Σπυρόπουλος
Από τα περσινά χειμερινά… ψώνια ξεχώρισε μόνο η μεταγραφή του Σπυρόπουλου. Η διοίκηση του «τριφυλλιού», με την ΠΕΚ πάνω από το κεφάλι της σε μια κίνηση εντυπωσιασμού δίνει ένα σκασμό λεφτά στον Πανιώνιο (3 εκατομμύρια ευρώ), για ένα ταλαντούχο αριστερό μπακ, που φέτος αρχίζει να κάνει την απόσβεση του…
Πολλοί λένε πώς την μεταγραφική περίοδο του Χειμώνα είναι πολύ πιο δύσκολο να βρεις καλό ποδοσφαιριστή διαθέσιμο, απ’ ό,τι φυσικά το καλοκαίρι. Αν αυτός είναι ο κανόνας τότε ο Παναθηναϊκός έχει πέσει στις… εξαιρέσεις, αφού τέτοια εποχή έχει βρει μεγάλα διαμάντια, παίκτες που έγραψαν την ιστορία στην ομάδα, όχι αστεία. Μια μικρή αναδρομή στα Πρωτοχρονιάτικα… λαχεία του Παναθηναϊκού θα σας πείσει:
Ο τεράστιος Κριστόφ Βαζέχα
Άγνωστός μεταξύ αγνώστων, αφού ελάχιστοι ασχολούνταν τότε με το Πολωνικό ποδόσφαιρο, για να γνωρίζουν για τα κατορθώματα του στην έτσι και αλλιώς άσημη Ρουχ Χορζόφ, ήρθε ο Κριστόφ Βαζέχα, ένα παγωμένο βράδυ τον Δεκέμβριο του 1989 στην Αθήνα. Λίγες ημέρες αργότερα έκανε ντεμπούτο σ’ ένα «μουδιασμένο» 0-0, στο ντέρμπι με την ΑΕΚ.
Κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί τότε, πως ο αδύνατος Πολωνός με το περίεργο και το μουστάκι θα γράψει ιστορία, θα αγαπηθεί όσο λίγοι, θα γίνει η σημαία του «τριφυλλιού» για χρόνια. Πέντε πρωταθλήματα πανηγύρισε, ισάριθμα Κύπελλα, δύο σούπερ Καπ και ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής στην μαγική πορεία του 1996 όταν το «τριφύλλι» έφτασε μια ανάσα από τα αποκλείσει τον Άγιαξ στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Το γκολ στο Άμστερνταμ ίσως η κορυφαία στιγμή του στην Ελλάδα σε μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες.
Πρώτος ξένος σκόρερ στην ιστορία της Α' Εθνικής και δεύτερος στη γενική κατάταξη, πίσω από τον Μαύρο. Πρώτος στον πίνακα συμμετοχών ξένων ποδοσφαιριστών. Πρώτος σε συμμετοχές στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Οχτώ φορές πρώτος σκόρερ του Παναθηναϊκού και τρεις φορές πρώτος σκόρερ στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Θέλετε και άλλα; Λέω να πάω παρακάτω…
Ο ξεχωριστός Μπορέλι
Λαχείο μπορεί να θεωρηθεί και η απόκτηση του Μπορέλι, δύο χρόνια αργότερα (χειμώνας του 91) αν και ο Παναθηναϊκός το «κυνήγησε» περισσότερο, στην περίπτωση του Αργεντινού, αφού ο «καπετάνιος» χρειάστηκε να πληρώσει πολλά για να πείσει τον παίκτη να φορέσει την φανέλα με το «τριφύλλι». Συγκεκριμένα δαπανήθηκε το ποσό-ρεκόρ για την εποχή των 700 εκατομμυρίων ευρώ (για την ομάδα του την Ρίβερ Πλέϊτ), με τον 20χρόνο τότε Χουάν Χοσέ να ντύνεται στα «πράσινα».
Το πρώτο εξάμηνο ήταν απογοητευτικός στα λίγα ματς που χρησιμοποιήθηκε, ενώ την επόμενη σεζόν ήταν για να φεύγει… Όταν προσαρμόστηκε και άρχισε να ξεδιπλώνει στο γήπεδο το ταλέντο του έπεισε τους πάντες πως όχι μόνο κάνει για τον Παναθηναϊκό, αλλά θα μπορούσε να αγωνιστεί και σε υψηλότερο επίπεδο. Αυτό προσπάθησε ο ίδιος μετά την μαγική χρονιά (1995-96), που πρωταγωνίστησε με το «τριφύλλι», χαρίζοντας του νταμπλ και την πορεία στους κορυφαίος «4» της Ευρώπης. Η ισπανική Οβιέδο (στην οποία… μετακόμισε απότομα), δεν ήταν τελικά το κατάλληλο σκαλοπάτι γι’ αυτόν.
Μανωλάκη εεε…
Αγαπημένο παιδί της εξέδρας πρόλαβε να γίνει ένας ακόμη παίκτης που ήρθε από την Πολωνία μέσα στο καταχείμωνο (του 2001), πρόσφερε έναν τίτλο (2003-04), που είχε μεγάλη ανάγκη η ομάδα (το πήρε σχεδόν μόνος του) και μετά χάθηκε από τον… χάρτι, λόγω του προβλήματος του στο γόνατο
Το ταλέντο του Νικηριοπολωνού μεγάλο, η συμβολή του (έστω και τραυματίας) τεράστια. Την χρονιά που ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στις επιτυχίες ο Ιτζάκ Σουμ είχε βρει το κόλπο. Τον έβαζε αλλαγή και αυτός τον δικαιώνε. Πολλά σημαντικά γκολ στα τελευταία λεπτά με καθορτιστικότερο αυτό στην Τούμπα (στις καθυστερήσεις επί του ΠΑΟΚ που έβαψε πράσινο το πρωτάθλημα).
Χειμώνα και ο Σεϊταρίδης
Ήταν χειμώνας του 2001 όταν πέρναγε την πόρτα της Παιανίας, ένα δεξί μπακ από τα Γιάννινα, που όσο και αν πίστευαν πολλοί στην αξία του, λίγοι θα προέβλεπαν ότι λίγα χρόνια μετά θα ήταν βασικός μέλος της Εθνικής Ελλάδος, που θα σήκωνε την κούπα της πρωταθλήτριας Ευρώπης στην Πορτογαλία.
Μια χώρα που γνώρισε καλά ο πρώην άσος του Παναθηναϊκού, αφού η Πόρτο αποτέλεσε τον πρώτου του σταθμό στην καριέρα του στο εξωτερικό που βρίσκεται σε εξέλιξη (Ντιναμό και Ατλέντικο Μαδρίτης οι άλλες δύο ομάδες),
Ο Σεϊταρίδης καθιερώθηκε με το… καλημέρα και πρόλαβε να γίνει αναντικατάστατο μέλος της ομάδας μέσα σε μικρό χρόνο. Η αποχώρηση του, μπορεί να έφερε χρήματα στους «πράσινους», αλλά και μια μεγάλη γκρίνια για ένα κενό που από τότε δεν έχει καλυφθεί…
Η ώρα του Γκονζάλες
Τον Χειμώνα του 2004, πέφτουν τα… τσιμέντα στο αεροδρόμιο, όταν ο Παναθηναϊκός ανακοινώνει την απόκτηση του Έκι Γκονζάλες από την Ροζάριο Σεντράλ. Ο κόσμος είδε στο πρόσωπο του έναν ποιοτικό παίκτη και τον αποθέωσε με το καλημέρα. Η αγωνιστική του αξία είναι δεδομένη, η προσφορά του σημαντική, ξεχώρισε στα ευρωπαϊκά παιχνίδια, ενώ το γκολ του με την Άρσεναλ στη Λεωφόρο θα το θυμάται ακόμα Αρσέν Βενγκέρ. Οι λόγοι της αποχώρησης του έχουν να κάνουν κυρίως με τους συχνούς τραυματισμούς του, αλλά και της συμπεριφορά του στα αποδυτήρια.
Και ο Γκέκας
Χειμερινή μεταγραφή και αυτή του Φάνη Γκέκα. Τον Ιανουάριο του 2005 αφήνει την Καλλιθέα (μετά από μισό εξαιρετικό πρωτάθλημα) και μετακομίζει στην Παιανία. Σκοράρει με το καλημέρα και γίνεται βασικός. Δεν έμεινε πολύ, αφού το θέμα που δημιουργήθηκε με την μεταγραφή του Σαλπιγγίδη τον …σπρώχνει γρήγορα εκτός ομάδας. Σε 41 συμμετοχές πρόλαβε να πετύχει 23 γκολ, ενώ το ίδιο εντυπωσιακός είναι και ο απολογισμός στην Μπόχουμ, όπου σε 32 συμμετοχές έχει 20 τέρματα.
Τελευταίος ο Σπυρόπουλος
Από τα περσινά χειμερινά… ψώνια ξεχώρισε μόνο η μεταγραφή του Σπυρόπουλου. Η διοίκηση του «τριφυλλιού», με την ΠΕΚ πάνω από το κεφάλι της σε μια κίνηση εντυπωσιασμού δίνει ένα σκασμό λεφτά στον Πανιώνιο (3 εκατομμύρια ευρώ), για ένα ταλαντούχο αριστερό μπακ, που φέτος αρχίζει να κάνει την απόσβεση του…
