Καλησπέρα.
Υπόθεση Τοντορι-Σβεντα λοιπόν.
Εύλογα τα παιδιά του νήματος παρατηρούν τον διακαή πόθο του Θοδωρή να σώσει την Σβέντα από τα πλοκάμια του αγοραίου έρωτα. Σαν ένας δεύτερος Ρίτσαρντ Γκιρ, όπως πολύ σωστά ειπώθηκε, και σε καμία περίπτωση θυμίζοντας τον ρόλο του στο Τσακάλι, ο Θοδωρής μας κάνει να αναπολησουμε το θρυλικό τετ α τετ νεκροθάφτη - τάνας "πόσο πιο χαμηλά θα πέσεις για ένα γουνάκι".
Ο Θοδωρής δέθηκε συναισθηματικά με την Σβέντα διότι αυτή του εκμυστηρευτηκε τα προσωπικά της. Τον θεωρεί φίλο, ίσως και κάτι παραπάνω. Υπάρχει χημεία, κατανόηση και ο Θοδωρής, ως ένας άλλος Λανσελοτ (αυτός ο Γκιρ έχει παίξει τα πάντα) ιππευει το άτι του με στόχο την σωτηρία της Σβέντα. Ρομαντικός, τίμιος, φιλεύσπλαχνος, βλέπει τον εσωτερικό κόσμο της πονεμένης αυτής πριγκίπισσας, η οποία ξερόχυνε ψες με δύο αλλοδαπούς και δύο γραμμές κόκα, βλέπει τη χρυσή καρδιά της αυτή που δεν μπορούν τρίτοι να δουν, και λέει μέσα του "ναι, αυτή η γυναίκα είναι για μένα".
Παραδίπλα στο στενό καθόμαστε για καφέ εγώ, ο Ρεζ, ο σερίφης Dewarss και ο ερωτύλος Τετσουο. Κολλητοί και οι 4, μη ρωτήσετε. Βλέπουμε τον Τεο, να διαγράφεται η ταλαιπωρία στο πρόσωπο του. Γιατί κάθε πούτσα στο κωλαράκι της Σβέντα και κάθε οργασμός νιώθουν μαχαιριά στην καρδιά του. Αποφασίζουμε λοιπόν να του τα πούμε στα ίσα. "Γιατί αγόρι μου, γιατί πασά μου". Τίποτα αυτός.
Λοιπόν φίλε Θοδωρή, άκου την ωμή πραγματικότητα. Και άκου την καλά από κάποιον που έχει ζήσει αυτό που εσύ (νομίζεις ότι( θες να ζήσεις.
Έχεις πέσει σε ένα λακο με σκατα, κολυμπάς και πρέπει να βγεις. Η πουτανα είναι το πιο αδίστακτο, εγωιστικό, καιροσκόπο ον που υπάρχει. Ερωτεύεται παράφορα κάθε πανσέληνο. Χωρίζει. Το ξανακάνει. Ξαναχωρίζει. Παντρεύεται. Κάνει παιδί. Χωρίζει. Κλπ. Η σταθερά ξέρεις ποια είναι σε όλο αυτό; Η πάρτη της. Ούτε παιδιά, ούτε γονείς, ούτε πελάτες γαμιαδες, ούτε γκόμενοι, ούτε τίποτα. Η μόνη αγάπη είναι για το τομάρι της, γιατί η πουτανα αγαπητέ έχει καταλάβει τη ζωή. Έχει καταλάβει ότι το να είσαι ανεξάρτητη, κυρίαρχη του εαυτού σου, ειδικά μετά από μητρότητα, είναι ο μοναδικός τρόπος ζωής. Έχει καταλάβει ότι ο άντρας είναι θύμα. Περνάει καλά, Ερωτεύεται, Κάνει το διάλειμμα της, επανέρχεται. Δεν είναι η πούτσα. Δεν είναι τα ντρογκια. Δεν είναι ο πελάτης γαμιάς. Είναι η ΚΑΥΛΑ του να έχει τον έλεγχο της ζωής της. Το κατάλαβες; έτσι είναι όλες αυτές οι γυναίκες, ειδικά αν βάλεις μέσα φτώχεια στα παιδικά χρόνια και ανατολικά μπλοκ, έχεις ένα κοκτέιλ που θα σκάσει στα μούτρα σου και θα σε τυφλώσει.
Αρα, αντί να σου πω χίλιες δύο μαλακιες, θα σου πω το εξής απλό.
"Η Σβέντα και η κάθε Σβεντα ΔΕΝ χρειάζεται ΟΥΤΕ θέλει να σωθεί από ΚΑΝΕΝΑΝ"
Επομένως είσαι παρεισακτος, σταμάτα την κλάψα, σταμάτα να είσαι θύμα, σταμάτα το σύνδρομο "how to save an escort" και κατάλαβε ότι έχεις πολύ περισσότερη αξία ως άνθρωπος από το να είσαι ο χυσοκουβάς μιας πορνης. Ειδικά ένας χυσοκουβάς που την νταντευει, της φοράει βέρα, της κάνει παιδί κτλ. Αυτά που ονειρεύεσαι, το να έρθει η Σβέντα μια μέρα και να κλαίει γονατιστή στα πόδια σου λέγοντας "σ' αγαπώ", είναι η αρχή του τέλους σου. Δεν είναι τέλος σαν αυτά του μητροπανου και του Καρα, που τα τραγουδάς και λες εβίβα. Πονάει.
Άντε αγόρι μου. Είσαι πλέον ελεύθερος.
Να περάσετε από τη γραμματεία για πληρωμή και απόδειξη.
EDIT: τώρα που το ξανασκεφτηκα, και στο τσακάλι τα ίδια κάνει ο Γκιρ. Πεθαίνει και η μελαχρινή, δε του το συγχώρεσα ποτέ (την γούσταρα φουλ μικρός)
Τελευταία τροποποίηση:
πραγματικα ,μόλις το νήμα παίρνει τον δρόμο του είναι λες και μας στέλνουν ιό.
