Μα αυτό λέω ότι ήταν τελείως τυχαίο, δε την έψαξα καν. Της είχα στείλει όπως έστειλα σε 20 άλλες, αλλά η κουβέντα δεν προχωρούσε και πολύ. Πήγαμε με κάτι συναδέλφους σε ένα σούπερ μάρκετ στο διάλειμμα της δουλειάς και όταν γυρίζω, βλέπω μήνυμα από το πουθενά "τώρα θυμήθηκα που σε έχω δει". Ήταν η κοπέλα που μας εξυπηρέτησε.
Και δεν είχαμε ανταλλάξει καμιά κουβέντα εκεί, απλά κοίταζε τη δουλειά της. "Ω ρε πούστη μου" σκέφτηκα, δεν μπορεί να συμβαίνουν τέτοιες συμπτώσεις. Ήμουν πολύ διστακτικός να της πω να βγούμε, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν πήγαινα στο σούπερ μάρκετ, για να με απασχολεί μη γίνει μαλακία. Μετά από κανένα διβδόμαδο τελικά βρήκε χρόνο. Τώρα πλέον δεν ψήνω κάποια τόσες μέρες, γιατί ξέρω ότι για να το καθυστερεί, μάλλον δεν ψήνεται.