1) όταν μιλάμε για ανταγωνιστικότητα μιας χώρας ποια είναι τα κριτήρια και πως ποσοτικοποιούνται?
2) πως μετριέται πχ η οικολογική καταστροφή στο όνομα της ανάπτυξης
3) ή η εξαθλίωση των εργαζομένων στο όνομα της φθήνιας?
4) όταν μιλάμε για Α ΕΘΝΙΚΟ Π πόσο λογαριάζουμε πως κατανέμεται αυτό εντός του Ε?
5) όταν μιλάμε για ανάτυξη ποιος ωφελείται πχ από την ανάπτυξη της Κίνας ή της Ινδίας?
6) εξίσου ωφελούνται οι εργάτες του 1 ευρώ και οι καπιταλιστές των κάποιων δις?
7) ΙΜΗΟ οι αριθμοί έχουν πολλές αναγνώσεις και τα οικονομικά δεν είναι αθώα. έχουν πολιτικό πρόσημο...
8) είσαι φέρελπις γιάπις
9) και βγάζεις τέτοια αλαζονεία
Με τη σειρά, γιατί το τουρλού μπορεί να είναι ωραίο σα φαϊ, αλλά στην κουβέντα δεν βοηθάει.
1) Έφερα το απλό παράδειγμα με τα ξυραφάκια, για να γίνει αντιληπτό το τι σημαίνει "ανταγωνιστικός". ΕΣΥ ρώτησες τι σημαίνει "ανταγωνιστικότητα", γύρνα πίσω και δες το. Σου είπα λοιπόν, και τώρα με ρωτάς (αφού κατάλαβες τη γενική έννοια) πως μετριέται αυτή σε μια χώρα. Να στο πω κι αυτό, αν και είναι πιο σύνθετο. Εξετάζονται πολλοί παράγοντες, ο κυριότερος όμως είναι το ισοσύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Είναι δηλαδή το σύνολο των εξαγομένων προϊόντων (ξυραφάκια, σώβρακα, αυτοκίνητα, τζάμια, ασπιρίνες, χαρτί, πετρέλαιο, βωξίτης και άλλα πολλά) ΣΕ ΣΥΣΚΡΙΣΗ με τα εισαγόμενα (κρέας, γάλα, καταναλωτικά, βιομηχανικά, ενέργεια, τα πάντα όλα). Αν αυτό το ισοσύγιο είναι περίπου ισοσκελισμένο, τότε η ανταγωνιστικότητα της χώρας είναι καλή. Αν οι εξαγωγές είναι περισσότερες η χώρα σχηματίζει συναλλαγματικά αποθέματα (τα οποία μπορεί να καταναλώσει σε όφελος του πληθυσμού της), αν οι εισαγωγές είναι περισσότερες, η χώρα χρεώνεται (σε αυτούς που τη δανείζουν) για να τις πληρώσει. Υπάρχουν κι αλλοι παραγοντες (όπως σου είπα), αλλά ΤΟ ΚΥΡΙΟ βάρος μετριέται με το ισοζύγιο.
Ακραίο παράδειγμα: Η Σαουδική Αραβία: Παράγει μόνο πετρέλαιο και λίγους χουρμάδες. Όμως, στο πετρέλαιο είναι τόσο ανταγωνιστική, που μπορεί να εισάγει ΤΑ ΠΑΝΤΑ, εξάγοντας μόνο πετρέλαιο. Είναι λοιπόν (συνολικά) μια ανταγωνιστική χώρα. Ελπίζω το κατάλαβες κι αυτό.
2) Κι αυτή μετριέται. Με parts per million CO2 στην ατμόσφαιρα, με ποσοστό ρύπων στους υδροφόρους ορίζοντες, με εξαφάνιση της βιοποικιλότητας, με στρέμματα δασών που αποψιλώνονται για να γίνουν καλλιέργειες, με διάφορους τρόπους. Αλλά όλα αυτά απαντούν στο ΠΡΩΤΟ μόνο σκέλος της ερώτησης σου: "πως μετριέται η οικολογική καταστροφή". Το δεύτερο σκέλος, (στο όνομα της ανάπτυξης) ΔΕΝ μετριέται. Είναι "φιλολογικός" και "λογοτεχνικός" όρος, κάτι σαν "στο όνομα της αγίας και ομοουσίου τριάδος", και σ' αυτούς τους όρους δε χωράνε μετρήσεις.
3) Οι εργαζόμενοι αγαπητέ, εργάζονται για να παράγουν ένα προϊόν. Αν παράγουν ξυραφάκια με κόστος κατασκευής 4 ευρώ και υπάρχουν ξυραφάκια με 1, τα ξυραφάκια τους δεν θα πουληθούν, το εργοστάσιο θα κλείσει και δε θα υπάρχουν εργαζόμενοι, αλλά άνεργοι. Αν αυτό το θεωρείς μη εξαθλίωση, δικαίωμα σου. Πάντως εργαζόμενος είναι και ο Κινέζος εργάτης με $1 την ημέρα, και ο Βούλγαρος λογιστής με $10, και ο Ιταλός οικοδόμος με $80, και ο Ελβετός ωρολογοποιός με $250. Όλοι εργαζόμενοι είναι. Μακάρι να παίρνανε όλοι $250, σαν τον Ελβετό. Ποιός θα τους τα δώσει?
4) Άλλο το ΑΕΠ, άλλο η κατανομή του ΑΕΠ. Είχες ρωτήσει "πόσο εθνικό είναι το ΑΕΠ". Στο ΑΕΠ είναι μέσα πολλά πράματα που δεν τα υποψιάζεσαι, π.χ. ο δημόσιος φωτισμός των οδών ΕΙΝΑΙ κατανάλωση ΑΕΠ. Τώρα μιλάς για κατανομή του ΑΕΠ. Άλλο πράμα αυτό, μην τα μπερδεύεις. Ένα-ένα κάθε φορά, αλλιώς δε βγαίνει άκρη.
5) Οι κινέζοι και οι Ινδοί.
6) Ξαναγυρνάς στα ίδια. Μιλάς για ΚΑΤΑΝΟΜΗ του ΑΕΠ, όχι για ΑΕΠ.
7) Θα διαφωνήσω. Οι αριθμοί έχουν ΜΟΝΟ μια ανάγνωση. Αυτή που μάθαμε στο σχολείο, αριθμητική λεγόταν το μάθημα. Όσα για τα οικονομικά, τι πα να πει "αθώα" και "ένοχα"? Κατηγορύνται "τα οικονομικά" για κάτι?
8) Εγώ δεν είπα τι είσαι εσύ, βλέπω όμως ότι εσύ διακινδυνεύεις μαντεψιά. Έχεις πέσει έξω. Δεν είμαι φέρελπις γιάπις. Ούτε καν με κακή προοπτική γιαπις. Αλλά τι σημασία έχει τι είμαι? Ας πούμε ότι είμαι εύζωνος στην προεδρική φρουρά. Κάνει διαφορά? Αυτά που λέω κρίνε, όχι το μπόϊ μου.
9) Εσύ βγάζεις μαλακία, αφου το θες να το πάμε έτσι. Ελλείψει επιχειρημάτων (και γνώσεων), πες μου και ότι πουστεύω. Θα ανεβάσεις τις μετοχές σου μ' αυτό. Μαλάκα παρλαπίπα.