Ποιό βιβλίο προτείνετε / μόλις ολοκληρώσατε;

[ladiesman]

Ξεκίνησα "Το Κιβώτιο" του Άρη Αλεξανδρου και συμπληρώνοντας το 25% το παρατησα. Δεν μπόρεσα να συνεχίσω διότι:
1) ή το βρήκα βαρετό, πολυ πολυλογας ο τύπος!
2) ή δεν έχω την ικανότητα να διακρινω τα αξιόλογα έργα.
3) ή δεν ήμουν στην κατάλληλη φάση για να διαβάσω το συγκεκριμένο. Κάποια άλλη φορά εάν το ξαναπιασω ίσως να μου αρέσει περισσότερο (πιθανότερη εκδοχή).

Είναι ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά μυθιστορήματα. Αν το προχωρήσεις θα καταλάβεις ότι δεν είναι πολυλογία. Έχει μια παραληρηματική επαναληπτικότητα για λόγους που αποκαλύπτονται αργότερα στο βιβλίο.

 

[st@rdust]

 

[talladmirer]

Ένα εξαιρετικό δοκίμιο, κλασικό στον υπόλοιπο κόσμο (κυκλοφόρησε το 1928) αλλά μόλις πρόσφατα μεταφρασμένο στα ελληνικά
είναι το (πάντα επίκαιρο):

Έντουαρντ Μπερνέζ, Προπαγάνδα, εκδ. Νεφέλη 2015.  (Σημ. ο Μπερνέζ, ήταν ανηψιός του Σίγκμουντ Φρόιντ, με ό,τι συνεπάγεται...).

http://[URL unfurl="true"]www.politeianet.gr/components/com_virtuemart/shop_image/product/F48F9C94A083A7C06122BBDB47ACDB6E.jpg[/img[/URL]]

Ο Έντουαρντ Μπερνέζ υπήρξε μία εμβληματική μορφή της μαζικής χειραγώγησης και της προπαγάνδας στις δυτικές δημοκρατίες του 20ού αιώνα. Υπήρξε ο ιδρυτής και ονοματοθέτης του επαγγελματικού κλάδου που είναι ευρύτερα γνωστός ως Δημόσιες Σχέσεις (Public Relations) - όνομα που επινόησε για επικοινωνιακούς λόγους, μιας και η λέξη προπαγάνδα ήταν αρνητικά φορτισμένη ήδη από τον καιρό του Α' Παγκοσμίου πολέμου.
Η καινοτομία του ήταν ότι αξιοποίησε προπαγανδιστικά -τόσο στη διαφήμιση όσο και στην πολιτική- τις πρωτοπόρες μελέτες και παρατηρήσεις της, τότε νέας, επιστήμης της Ψυχολογίας, όσον αφορά τη συμπεριφορά της μάζας και του κοινού νου.
Σε αυτό το μικρό δοκίμιο εκτίθενται οι θεμελιώδεις αξίες, επί των οποίων οικοδομήθηκε η καταναλωτική κουλτούρα της Δύσης που έχει τις ρίζες της στα φαινόμενα που προέκυψαν από τη μαζική παραγωγή.
Η προπαγάνδα είναι κατά τον συγγραφέα το εργαλείο που πρέπει να χρησιμοποιούν οι ισχυρές ελίτ, προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία και τα προνόμιά τους, αλλά και το εργαλείο οργάνωσης κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας εν γένει. Είναι πρωτίστως ένα εργαλείο για να παρακαμφθεί η δημοκρατία προς όφελος των ελίτ, νοούμενη ασφαλώς ως οποιαδήποτε πολιτική διαδικασία που στοχεύει στη συλλογική διαμόρφωση των κοινωνικοοικονομικών θεσμών, και όχι ως εύηχο λεκτικό σύμβολο κρατικής ή άλλης προπαγάνδας. Εν προκειμένω, ο Μπερνέζ προσπαθεί να εξουδετερώσει τις όποιες λαϊκές κατακτήσεις εντός του αστικού πολιτισμού μέσω της μαζικής χειραγώγησης, χρησιμοποιώντας παράλληλα τη λέξη δημοκρατία σε κάθε ευκαιρία, προκειμένου να συνδέσει την προπαγάνδα του με τα αυθόρμητα θετικά αντανακλαστικά που, τότε ακόμα, προκαλούσε η λέξη στις μάζες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Οργανώνοντας το χάος
Η νέα προπαγάνδα
Οι νέοι προπαγανδιστές
Η ψυχολογία των δημοσίων σχέσεων
Οι επιχειρήσεις και το κοινό
Προπαγάνδα και πολιτική ηγεσία
Γυναικείες δραστηριότητες και προπαγάνδα
Προπαγάνδα για την εκπαίδευση
Προπαγάνδα και κοινωνική πρόνοια
Τέχνη και επιστήμη
Η μηχανική της προπαγάνδας
Επίμετρο του μεταφραστή

[URL unfurl="true"]http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=785471[/URL]
[URL unfurl="true"]http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=787031[/URL]


[/quote]
πάντα στο συγκεκριμένο δίπολο ήμουν με τον Γιούνγκ

 

[Puchas Gracias]

Ειναι κορυφαίες οι μτφ του Σαρίκα.
Εγω απο Νιτσε εχω διαβάσει μόνο τον Αντίχριστο σε μτφ απο το Ιδεόγραμμα [με σχολια και επίμετρο]. Πρεπει να ειναι η κορυφαια για το εν λόγω έργο

Που καλή μετάφραση του "Αντιχριστου" είναι και του Ηρκου Αποστολιδη, γιου του σπουδαίου Ρενου. Είναι πρόσφατη νομίζω του 2014, με σχόλια και παρατηρησεις!

Τόσο ο Ρενος όσο και ο Ηρκος έχουν ασχοληθεί πολλά χρόνια με Νίτσε. Θυμάμαι ο Ρενος Αποστολιδης είχε ασπαστεί πλήρως τη φιλοσοφία του μεγάλου Γερμανού φιλοσόφου. Και όπως έλεγε, για να διαβάσεις μία καλή μετάφραση του Νίτσε θα πρέπει ο μεταφραστής να είναι οπωσδηποτε και αυτός Νιτσεικος!

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Ειναι κορυφαίες οι μτφ του Σαρίκα.
Εγω απο Νιτσε εχω διαβάσει μόνο τον Αντίχριστο σε μτφ απο το Ιδεόγραμμα [με σχολια και επίμετρο]. Πρεπει να ειναι η κορυφαια για το εν λόγω έργο

Δεν γνωρίζω τη δουλειά του Δουβαλέρη, αλλά αφού μιλάμε για "Ιδεόγραμμα" τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι
για την ποιότητα της έκδοσης (και τυποτεχνικώς, δια χειρός μεγίστου Δάρρα).

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Που καλή μετάφραση του "Αντιχριστου" είναι και του Ηρκου Αποστολιδη, γιου του σπουδαίου Ρενου. Είναι πρόσφατη νομίζω του 2014, με σχόλια και παρατηρησεις!

Τόσο ο Ρενος όσο και ο Ηρκος έχουν ασχοληθεί πολλά χρόνια με Νίτσε. Θυμάμαι ο Ρενος Αποστολιδης είχε ασπαστεί πλήρως τη φιλοσοφία του μεγάλου Γερμανού φιλοσόφου. Και όπως έλεγε, για να διαβάσεις μία καλή μετάφραση του Νίτσε θα πρέπει ο μεταφραστής να είναι οπωσδηποτε και αυτός Νιτσεικος!

Αυτά τα παιδιά κάνουν γενικά καλή και υπεύθυνη δουλειά. Έχουν εκδόσει υποδειγματικά μαζί με τον Ρένο την "Ιστορία διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου" του Ντρόιζεν. Ο Ρένος ήταν ένα ταλαντούχο άτομο, με πολλά προσωπικά ελαττώματα. Ο πατέρας του, σαφώς μεγαλύτερη φυσιογνωμία.

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Διαβαστε τι εγραψα παρακάτω.
Ειχα γνωρίσει τον αειμνηστο Δαρρα  :'( και συζητουσαμε καμιά φορα όταν περνούσα απο την Ιπποκράτους.
Το εν λογω βιβλίο ειναι εξαντλημενο,
Ειχα αγορασει τις εξομολογησεις του Ρουσσώ. Τον ειχε προτρέψει ο Π.Κονδυλης να το προχωρησει, λεγοντας του ότι θα γραψει μετά εισαγωγή 40 σελίδων. Δυστυχως εφυγε κι αυτός πολύ πρόωρα

Στολίδι εκδοτικό σε μονοτυπία το "Έγκλημα και Τιμωρία" (μτφ. Παπαδιαμάντη). Να μην μιλήσω για την αριθμημένη έκδοση
σε χειροποίητο αμάλφι του "Μήτηρ Θεού" με υπογεγραμμένη προμετωπίδα Μόραλη. Μέγας καλλιτέχνης και μερακλής ο κυρ Χρηστος
και προπαντός εξαιρετικός άνθρωπος. Κάθε του βιβλίο ανεπανάληπτο.

 

[Puchas Gracias]

Η μτφ του Ιδεογράμματος εγινε το 2008. Την έκανε ο Βαγγέλης Δουβαλέρης. Ειχα επισκεφθει το βιβλιοπωλειο στο Ιπογειο στην Ιπποκρατους. Με εστειλε ενας φιλος του αειμνήστου Χρηστου Δάρρα. Πηρα το βιβλίο με εκπτωση & ειδα οτι εγινε φανταστικη δουλεια. Εκαναν την βιβλιοδεσια στο χέρι. Ο ΧΔ μου ειχε πει οτι η αρχική μτφ του Δουβαλέρη ηταν στο στυλ Καζαντζακη, δηλ οχι τοσο κοντα στη σκεψη του Νιτσε. Την επιμελεια ενελαβε ενας καθηγητης της ΘΕολογικης Σχολης ΕΚΠΑ. Ο Νιτσε ως γνωστον ειχε σπουδασει 2 χρόνια θεολογία & ειχε επηρεαστει. Αλλωστε τους χριστιανους κατηγορεί.
Το Ιδεογραμμα εκλεισε το 2011, αν θυμαμαι καλα. Υπηρχε ενας νόμος που έλεγε οτι ο μεταφραστης μπορει να παει σε αλλον οίκο, αν ο αρχικος κλεισει. Τα ημιτελη του Ιδεογράμματος τα πηραν οι εκδόσεις Σμίλη. Ο Δουβαλέρης χωρις να κανει κουβεντα, πηγε στους αδελφους Αποστολιδη και τον Δαρδάνο. (1ον) Δεν φερθηκε καλά στον Δάρρα.
Το εν λογω βιβλιο απο Δαρδανο ετυχε τόσης διαφημισης που κι εγω απορρησα. Σε ολα τα εκπαιδευτικα σάιτ και πολλές ηλεκτρονικες εφημερίδες.
Δεν το εχω πάρει ουτε προκειται, Σιγουρα δεν ειναι η ιδια μετφ με Ιδεογραμμα. Ο μακαρίτης καθοταν μετα απο πάνω στο κειμενο και ήλεγχε για ατέλειες.
Επισης, δεν εχω καλή γνωμη για Αποστολιδιδες
Αυτα

Οντως η μετάφραση που προανεφερα είναι τελικά του Δουβαλερη. Τα σχολια ειναι του Ηρκου.

Τι σε έχει ενοχλήσει στους Αποστολιδιδες? Ή ποιότητα της δουλειάς τους ή κάτι άλλο?  

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Οντως η μετάφραση που προανεφερα είναι τελικά του Δουβαλερη. Τα σχολια ειναι του Ηρκου.

Τι σε έχει ενοχλήσει στους Αποστολιδιδες? Ή ποιότητα της δουλειάς τους ή κάτι άλλο?  

Καλά δουλεύουν. Άλλα είναι τα στραβά τους, που εκπορεύονται από τον κωλοπαιδισμό του Ρένου. Ας το αφήσουμε καλύτερα...

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Θα πρότεινα να περιοριστούμε στις προτάσεις βιβλίων και να μην μπούμε σε άλλα λιβάδια
που ελάχιστα εως καθόλου ενδιαφέρουν τους συναδέλφους του φόρουμ. Ως γνωστόν, κάθε συντεχνία
έχει και το παρασκήνιό της. Ας μείνουμε λοιπόν στην χρήσιμη και γόνιμη ουσία των βιβλιοπροτάσεων.
Τα άλλα δεν προσφέρουν κέρδος στη συζήτηση και μπορούν να συζητούνται κάλλιστα μέσω πμς μεταξύ των ενδιαφερομένων.

 

[pussy wagon]

το διαβασα και εγω το κιβωτιο ρε αλανια ,μεγαλο βιβλιο διαχρονικο στεκεται ισαξια διπλα στον καφκα, στον ξενο του καμυ ειναι πανανθρωπινο πιστευω ,εχει ελαχιστο κλιμα εποχης αλλα θα μπορουσε να συμβαινει οπουδηποτε

για την ιστορια ειναι το μοναδικο μυθιστορημμα του αλεξανδρου
εχει ποιητικες συλλογες κυριως

 

[pussy wagon]

Νομιζω πως ο Αλεξανδρου κανει ο,τι θελει με το λόγο.

Ουτε πλατειαζει, ουτε ειναι "στεγνος".
Κανει σουρεαλισμο, μαζι με ωμο ρεαλισμο (το ιδιο ισχυει, πχ, στην ταινια "Idi i Smotri" - μια απ' τις καλυτερες ολων των εποχων).

Δεν υπαρχει τιποτα που να πηγαινει λαθος.

Το βιβλιο "γκαζωνει" συνεχεια, απ' τη μεση και μετα, με απανωτα σοκ. [ΔΕΝ ειναι αντιπροσωπευτικο το πρωτο 25%, αν και εμενα με πωρωσε]

Δεν ξερεις τι συμβαινει, ποιος ειναι καλος και ποιος κακος, ποιος λεει αληθεια και ποιος ψεματα.
Ο ηρωας χανει συνεχεια την αξιοπιστια του, κινειται καπου μεταξυ μυθομανιας - τρελας - προδοσιας.

Κι ομως, ολες οι διαφορετικες εκδοχες των γεγονοτων κρατανε το ιδιο νημα (δλδ δεν υπαρχει τιποτα ανακολουθο, ή ψευτικο για τον αναγνωστη). Η αληθεια μοιαζει να ξετυλιγεται, σιγα-σιγα.
Να κατατεινει σε μια τελικη εκδοχη.

Η φορμα ειναι απολυτα συνεπης με την ουσια.
Στο τελευταιο κεφάλαιο (ντελιριο), γινεται κατι που ΣΙΓΟΥΡΑ αποτελει ρεκορ Γκινες, στην παγκοσμια λογοτεχνια.
Δεν θα κανω spoiler.

ΥΓ - Δεν διαβασα το βιβλιο για να περασει η ωρα.
Ημουν πολυ προσκετικος σε καθε φραση, γτ το ειδα ως (επιδοξος) ομοτεχνος, και αξιολογουσα πώς πετυχαινει διαφορα πραγματα.
Το βιβλιο θελει συγκεντρωση, κι ενα μινιμουν γνωσεων για την εποχη και το κλιμα. Ως εκει.

ΥΓ (2)- Καπου προς το τελος, βλεπεις την πληρη αντιγραφη μιας ΣΚΗΝΑΡΑΣ του Herzog.
Μόνο που η ταινια γυριστηκε αργοτερα  ;)

ο ηρωας μου θυμιζει τον ξενο του καμυ, εναν ηρωα απο τις ελαχιστες φορες που μου εχει συμβει να μην συμπαθησω


κοσαμφ στο κεφαλαιο το τελευταιο τι εννοεις για ρεκορ γκινες??

και ποια σκηνη του χερτζοκ διεκρινες?

φοβερες σουρεαλλιστικες σκηνες ειναι η επιδιορθωση του ρολογιου και κατι απο το τελευταιο κεφαλαιο
η προσπαθεια να αποκρυπτογραφησει το μηνυμα απο το επισκεπτηριο του στο οποιο υπηρχαν αριθμοι

εκει χαθηκα στην αναγνωση ειδικα οταν εμπλεξε και τα αγγλικα μεσα 

 

[amjik]

το διαβασα και εγω το κιβωτιο ρε αλανια ,μεγαλο βιβλιο διαχρονικο στεκεται ισαξια διπλα στον καφκα, στον ξενο του καμυ ειναι πανανθρωπινο πιστευω ,εχει ελαχιστο κλιμα εποχης αλλα θα μπορουσε να συμβαινει οπουδηποτε

για την ιστορια ειναι το μοναδικο μυθιστορημμα του αλεξανδρου
εχει ποιητικες συλλογες κυριως

....

...... 

 

[napoleodas]

για οσους εχουν διαβασει Αρτουρο Περεθ Ρεβερτε......προτεινω κατι που τελειωσα στις διακοπες......''κουρσαροι της Ανατολης''......για οσους εχουν διαβασει την πενταλογια του λοχαγου Αλατριστε κατα καποιον τροπο ειναι η συνεχεια του......

 

[Fa-foot-is]

θα συνεχίσω με 2 Αστυνομικα που διάβασα στις διακοπές

Την "Φορμόλη" του Ισλανδου συγγραφεα Αρλανδουρ Ινδρίδασον(παρα πολυ ευκολοδίαβαστο)

και τον "Λυτρωτή" του Jo Nesbo που είναι κορυφή σε αυτά
και τώρα διαβάζω το ακτιβώς επόμενο βιβλίο του
που τον έκανε και γνωστο, τον "Χιονάνθρωπο"

 

[kosamf]

ο ηρωας μου θυμιζει τον ξενο του καμυ, εναν ηρωα απο τις ελαχιστες φορες που μου εχει συμβει να μην συμπαθησω


κοσαμφ στο κεφαλαιο το τελευταιο τι εννοεις για ρεκορ γκινες??

και ποια σκηνη του χερτζοκ διεκρινες?

φοβερες σουρεαλλιστικες σκηνες ειναι η επιδιορθωση του ρολογιου και κατι απο το τελευταιο κεφαλαιο
η προσπαθεια να αποκρυπτογραφησει το μηνυμα απο το επισκεπτηριο του στο οποιο υπηρχαν αριθμοι

εκει χαθηκα στην αναγνωση ειδικα οταν εμπλεξε και τα αγγλικα μεσα  

Το φιναλε του Stroszek ταυτιζει την αξία της ζωης του ηρωα μ' εκεινη ενος κοκορα (λιγο πριν αυτοκτονησει).

Το ιδιο κανει ο Αλεξανδρου στο σημειο της εκτελεσης ενος συντροφου (οπως περιγραφεται -για πολλοστη φορα- προς το τελος).
Παρομοιαζει την αξία της ζωης των απλων φανταρων μ' εκεινη της γατας, που ειχε γινει αθυρμα στα χερια των συμμαθητων του ηρωα. Την ωρα που κατεβαζαν το ψαλιδι πανω στη γατα, ο Αλεξανδρου σε ξαναριχνει στο "μπαμ" της εκτελεσης, ενοποιωντας πληρως τις 2 σκηνες.

Υπ' οψιν, το βιβλιο εκδοθηκε 5 χρονια πριν απ' την ταινια (αν και αποκλειω να το διαβασε ο Herzog).

Το ρεκορ Γκινες ειναι για το τελευταιο κεφάλαιο, που αποτελει ολοκληρο ΜΙΑ προταση!
Και σιγουρα ειναι η μεγαλυτερη προταση στην παγκοσμια λογοτεχνία, γιατι μιλαμε για 45 σελιδες...

ΥΓ - Δεν εχω τσεκαρει το επισημο ρεκορ. Ισως να'χουν γραφτει ολοκληρα βιβλια χωρις τελεία, μονο και μονο για λογους εντυπωσιασμου. Αλλά σε επιπεδο ΣΟΒΑΡΗΣ, αναγνωρισμενης λογοτεχνιας, δεν υπαρχει αλλο.

 

[brabus67]

Το φιναλε του Stroszek ταυτιζει την αξία της ζωης του ηρωα μ' εκεινη ενος κοκορα (λιγο πριν αυτοκτονησει).

Το ιδιο κανει ο Αλεξανδρου στο σημειο της εκτελεσης ενος συντροφου (οπως περιγραφεται -για πολλοστη φορα- προς το τελος).
Παρομοιαζει την αξία της ζωης των απλων φανταρων μ' εκεινη της γατας, που ειχε γινει αθυρμα στα χερια των συμμαθητων του ηρωα. Την ωρα που κατεβαζαν το ψαλιδι πανω στη γατα, ο Αλεξανδρου σε ξαναριχνει στο "μπαμ" της εκτελεσης, ενοποιωντας πληρως τις 2 σκηνες.

Υπ' οψιν, το βιβλιο εκδοθηκε 5 χρονια πριν απ' την ταινια (αν και αποκλειω να το διαβασε ο Herzog).

Το ρεκορ Γκινες ειναι για το τελευταιο κεφάλαιο, που αποτελει ολοκληρο ΜΙΑ προταση!
Και σιγουρα ειναι η μεγαλυτερη προταση στην παγκοσμια λογοτεχνία, γιατι μιλαμε για 45 σελιδες...

ΥΓ - Δεν εχω τσεκαρει το επισημο ρεκορ. Ισως γραφτηκαν ολοκληρα βιβλια χωρις τελεία, μονο και μονο για λογους εντυπωσιασμου. Αλλά σε επιπεδο ΣΟΒΑΡΗΣ, αναγνωρισμενης λογοτεχνιας, δεν υπαρχει αλλο.

ο μονόλογος της γυναίκας του  ήρωα του τζους στον Οδυσσέα ειναι το μεγαλύτερο

 

[kosamf]

ο μονόλογος της γυναίκας του  ήρωα του τζους στον Οδυσσέα ειναι το μεγαλύτερο

Πανω απο 45 σελιδες??

 

[brabus67]

Πανω απο 45 σελιδες??

55 κατι τέτοιο δεν θυμάμαι ακριβώς χωρίς στίξη

 

[kosamf]

55 κατι τέτοιο δεν θυμάμαι ακριβώς χωρίς στίξη

Εννοεις χωρις κανενα σημειο στιξης, ουτε κομμα?