Ποιό βιβλίο προτείνετε / μόλις ολοκληρώσατε;

[raopau]

Εννοεις χωρις κανενα σημειο στιξης, ουτε κομμα?  

το τελευταίο κεφάλαιο είναι ένας μονόλογος 50 σελίδων χωρίς κόμματα και τελείες

 

[brabus67]

το τελευταίο κεφάλαιο είναι ένας μονόλογος 50 σελίδων χωρίς κόμματα και τελείες

και που το ξέρεις εσυ το ειχε ένθετο στο φως ;

 

[kosamf]

Μου κανει εντυπωση.

Απ' την αλλη, δεν εχω κουραγιο να διαβασω το συγκεκριμενο βιβλιο (ουτε καν για λογους περιεργειας).

Εσεις το 'χετε διαβασει?
Αξιζει τον κοπο - και το κοστος ευκαιριας?

 

[raopau]

και που το ξέρεις εσυ το ειχε ένθετο στο φως ;

το γκουγκλαρα ρε μεγαλε...εσυ τι λες να μου ρθε η θεια φωτιση βραδυατικα...
απο τζους, μονο τζους ευειδη ξερω  

 

[brabus67]

Μου κανει εντυπωση.

Απ' την αλλη, δεν εχω κουραγιο να διαβασω το συγκεκριμενο βιβλιο (ουτε καν για λογους περιεργειας).

Εσεις το 'χετε διαβασει?
Αξιζει τον κοπο - και το κοστος ευκαιριας?

μονο στην μετάφραση την καινούργια του ανευλαβη που εχει επεξηγήσεις οχι στου καψασκη απ τον κέδρο

 

[kosamf]

Thanx

 

[Κώστας Λαδάκης]

Ένα εξαιρετικό δοκίμιο, κλασικό στον υπόλοιπο κόσμο (κυκλοφόρησε το 1928) αλλά μόλις πρόσφατα μεταφρασμένο στα ελληνικά
είναι το (πάντα επίκαιρο):

Έντουαρντ Μπερνέζ, Προπαγάνδα, εκδ. Νεφέλη 2015.  (Σημ. ο Μπερνέζ, ήταν ανηψιός του Σίγκμουντ Φρόιντ, με ό,τι συνεπάγεται...).

http://[URL unfurl="true"]www.politeianet.gr/components/com_virtuemart/shop_image/product/F48F9C94A083A7C06122BBDB47ACDB6E.jpg[/img[/URL]]

Ο Έντουαρντ Μπερνέζ υπήρξε μία εμβληματική μορφή της μαζικής χειραγώγησης και της προπαγάνδας στις δυτικές δημοκρατίες του 20ού αιώνα. Υπήρξε ο ιδρυτής και ονοματοθέτης του επαγγελματικού κλάδου που είναι ευρύτερα γνωστός ως Δημόσιες Σχέσεις (Public Relations) - όνομα που επινόησε για επικοινωνιακούς λόγους, μιας και η λέξη προπαγάνδα ήταν αρνητικά φορτισμένη ήδη από τον καιρό του Α' Παγκοσμίου πολέμου.
Η καινοτομία του ήταν ότι αξιοποίησε προπαγανδιστικά -τόσο στη διαφήμιση όσο και στην πολιτική- τις πρωτοπόρες μελέτες και παρατηρήσεις της, τότε νέας, επιστήμης της Ψυχολογίας, όσον αφορά τη συμπεριφορά της μάζας και του κοινού νου.
Σε αυτό το μικρό δοκίμιο εκτίθενται οι θεμελιώδεις αξίες, επί των οποίων οικοδομήθηκε η καταναλωτική κουλτούρα της Δύσης που έχει τις ρίζες της στα φαινόμενα που προέκυψαν από τη μαζική παραγωγή.
Η προπαγάνδα είναι κατά τον συγγραφέα το εργαλείο που πρέπει να χρησιμοποιούν οι ισχυρές ελίτ, προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία και τα προνόμιά τους, αλλά και το εργαλείο οργάνωσης κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας εν γένει. Είναι πρωτίστως ένα εργαλείο για να παρακαμφθεί η δημοκρατία προς όφελος των ελίτ, νοούμενη ασφαλώς ως οποιαδήποτε πολιτική διαδικασία που στοχεύει στη συλλογική διαμόρφωση των κοινωνικοοικονομικών θεσμών, και όχι ως εύηχο λεκτικό σύμβολο κρατικής ή άλλης προπαγάνδας. Εν προκειμένω, ο Μπερνέζ προσπαθεί να εξουδετερώσει τις όποιες λαϊκές κατακτήσεις εντός του αστικού πολιτισμού μέσω της μαζικής χειραγώγησης, χρησιμοποιώντας παράλληλα τη λέξη δημοκρατία σε κάθε ευκαιρία, προκειμένου να συνδέσει την προπαγάνδα του με τα αυθόρμητα θετικά αντανακλαστικά που, τότε ακόμα, προκαλούσε η λέξη στις μάζες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Οργανώνοντας το χάος
Η νέα προπαγάνδα
Οι νέοι προπαγανδιστές
Η ψυχολογία των δημοσίων σχέσεων
Οι επιχειρήσεις και το κοινό
Προπαγάνδα και πολιτική ηγεσία
Γυναικείες δραστηριότητες και προπαγάνδα
Προπαγάνδα για την εκπαίδευση
Προπαγάνδα και κοινωνική πρόνοια
Τέχνη και επιστήμη
Η μηχανική της προπαγάνδας
Επίμετρο του μεταφραστή

[URL unfurl="true"]http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=785471[/URL]
[URL unfurl="true"]http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=787031[/URL]


[/quote]


:headbang3: :headbang3:


Δωρεάν  κατέβασμα στα αγγλικά

κάτω

[URL unfurl="true"]http://www.voltairenet.org/IMG/pdf/Bernays_Propaganda_in_english_.pdf[/URL]


Το όνομά του ήταν Edward Bernays

 

[voltaire45]

ο μονόλογος της γυναίκας του  ήρωα του τζους στον Οδυσσέα ειναι το μεγαλύτερο

Το μυθιστόρημα του Μποχουμίλ Χράμπαλ "Μαθήματα χορού για την προχωρημένη ηλικία" (Taneční hodiny pro starší a pokročilé) αποτελείται από μία και μόνο πρόταση.

http://[URL unfurl="true"]www.databazeknih.cz/images_books/23_/238247/big_tanecni-hodiny-pro-starsi-a-pokroci-238247.jpg[/img[/URL]]

Το βιβλίο αυτό του Χράμπαλ δεν έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά.

Είναι ιδιαίτερα γνωστός για ένα άλλο του βιβλίο το οποίο έγινε ταινία: "Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τραίνα να περνούν".

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Το μυθιστόρημα του Μποχουμίλ Χράμπαλ "Μαθήματα χορού για την προχωρημένη ηλικία" (Taneční hodiny pro starší a pokročilé) αποτελείται από μία και μόνο πρόταση.

http://[URL unfurl="true"]www.databazeknih.cz/images_books/23_/238247/big_tanecni-hodiny-pro-starsi-a-pokroci-238247.jpg[/img[/URL]]

Το βιβλίο αυτό του Χράμπαλ δεν έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά.

Είναι ιδιαίτερα γνωστός για ένα άλλο του βιβλίο το οποίο έγινε ταινία: "Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τραίνα να περνούν".


[/quote]

Εξαιρετική ταινία, είχε κερδίσει τότε και το Όσκαρ ξενόγλωσσης. Η σκηνή με τις σφραγίδες, όλα τα λεφτά.

[MEDIA=youtube]cFITBcfpz8I[/MEDIA]

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Το φιναλε του Stroszek ταυτιζει την αξία της ζωης του ηρωα μ' εκεινη ενος κοκορα (λιγο πριν αυτοκτονησει).

Το ιδιο κανει ο Αλεξανδρου στο σημειο της εκτελεσης ενος συντροφου (οπως περιγραφεται -για πολλοστη φορα- προς το τελος).
Παρομοιαζει την αξία της ζωης των απλων φανταρων μ' εκεινη της γατας, που ειχε γινει αθυρμα στα χερια των συμμαθητων του ηρωα. Την ωρα που κατεβαζαν το ψαλιδι πανω στη γατα, ο Αλεξανδρου σε ξαναριχνει στο "μπαμ" της εκτελεσης, ενοποιωντας πληρως τις 2 σκηνες.

Υπ' οψιν, το βιβλιο εκδοθηκε 5 χρονια πριν απ' την ταινια (αν και αποκλειω να το διαβασε ο Herzog).

Το ρεκορ Γκινες ειναι για το τελευταιο κεφάλαιο, που αποτελει ολοκληρο ΜΙΑ προταση!
Και σιγουρα ειναι η μεγαλυτερη προταση στην παγκοσμια λογοτεχνία, γιατι μιλαμε για 45 σελιδες...

ΥΓ - Δεν εχω τσεκαρει το επισημο ρεκορ. Ισως να'χουν γραφτει ολοκληρα βιβλια χωρις τελεία, μονο και μονο για λογους εντυπωσιασμου. Αλλά σε επιπεδο ΣΟΒΑΡΗΣ, αναγνωρισμενης λογοτεχνιας, δεν υπαρχει αλλο.

Ίσως το κινηματογραφικό ανάλογο να είναι το μονοπλάνο των 98 λεπτών, της αριστουργηματικής ταινίας "Ρωσική Κιβωτός" του Αλεξάντερ Σοκούροφ. Ένας αναμφισβήτητος κινηματογραφικός άθλος...

 

[kosamf]

Δεν μου αρεσε η Κιβωτος.

Νομιζω πως ο λογος που δεν μου αρεσε ειναι η χρηση του χωρου, ως εχει, για την εξιστορηση μιας ιστοριας αιωνων...
Πχ, ηλεκτρικο φως, αντι για κεριά, που σου θυμιζει οτι βλεπεις εκθεματα, σ' ενα μουσειο του σημερα/ Δεν σ' αφηνει να ΒΙΩΣΕΙΣ αυτα που συμβαινουν.

Αντιθετα, πχ, στο "Edvard Munch", του Watkins, η χρηση του μεσου ειναι εμφανης (αποτομα ζουμ, νευρικο μονταζ, ακομα και συνεντευξη!!), αλλά ο χωρος και ο φωτισμος ειναι τετοιοι, ωστε να γινεσαι ΕΝΑ με την ιστορια.
Δηλαδη, νιωθεις σαν να ζεις στα τελη του 1800.

ΥΓ - Ως προς τα μονοπλανα:
Υπαρχει και η ταινια Victoria, που κατερριψε την Κιβωτο.
Την ειδα με μια ανασα. Τη θεωρω ΜΕΓΑΛΗ ταινια, πετυχημενη σε πολλα επιπεδα.

 

[voltaire45]

Εξαψα για το βιβλιο αυτο πριν λίγο, αλλά δεν το βρήκα..

http://www.politeianet.gr/books/978...thropos-pou-eblepe-ta-trena-na-pernoun-155636

 

[Κώστας Λαδάκης]

Ίσως το κινηματογραφικό ανάλογο να είναι το μονοπλάνο των 98 λεπτών, της αριστουργηματικής ταινίας "Ρωσική Κιβωτός" του Αλεξάντερ Σοκούροφ. Ένας αναμφισβήτητος κινηματογραφικός άθλος...

Εξαιρετικό ! Το είδα προ μηνών στην Αλκυονίδα , στην Ιουλιανού,
μετά από φυστίκωμα ρωσόφωνης στη Φυλής !

Για να το ευχαριστηθεί κανείς όμως περισσότερο, πρέπει
να έχει γνώση ρωσικών και της ρωσικής ιστορίας.

Για να το δει κανείς online , με αγγλικούς υποτίτλους

http://putlocker.is/watch-russian-ark-online-free-putlocker.html

Το φιλμ αυτό βοηθάει στην καλύτερη κατανόηση της
ρωσικής λογοτεχνίας

 

[voltaire45]

 

[kosamf]

Και ο Inarritu το 'χει παει σε αλλο επιπεδο...

Παρεμπιπτοντως, μολις πριν απο λιγο εβλεπα μια ταινια του Fassbinder, που λεγεται "World on a Wire" (μόνο 3μισι ωρες).
Ολη η ταινια ειναι τουμπανο, αλλά ιδιως ενα μονοπλανο με γερανο, με αφησε μαλακα.
Μόνο για το συντονισμο-συγχρονισμο, θα πρεπει να 'φαγαν 2-3 μερες γυρισματος.

 

[alex_ander]

Είμαι στο 10ο και τελευταίο βιβλίο, της αστυνομικής σειράς του Jo Nesbo, με πρωταγωνιστή τον επιθεωρητή Χάρι Χόλε.
Ο τίτλος είναι "Αστυνομία".
Κινείται στο γνωστό ύφος του Nesbo.
Απλώς κορυφαία και άκρως εθιστικά, για όσους τους αρέσουν τα αστυνομικά.
Μετά απ' τον Χάρι Χόλε θα ξαναγυρίσω στα αγαπημένα μου ιστορικά μυθιστορήματα.
Ανυπομονώ να βγει στα ελληνικά το "The Lion's Gate" του Steve Pressfield, που αφορά τον πόλεμο των 6 ημερών.

 

[bianco_verdi]

Έχω όλα του Ντοστογιέφσκι από Γκοβόστη. Στο έγκλημα μετάφραση είναι του Αλεξάνδρου . είδα ότι από Ίνδικτο είναι πάλι μετάφραση Αλεξάνδρου. Γίνεται αυτό; Το άνοιξα εν τω μεταξύ και το κείμενο δεν είναι το ίδιο; Ξέρει κανείς τι παίζει;

 

[topgun83]

Έχω όλα του Ντοστογιέφσκι από Γκοβόστη. Στο έγκλημα μετάφραση είναι του Αλέξανδρου . είδα ότι από Ίνδικτο είναι πάλι μετάφραση Αλεξάνδρου. Γίνεται αυτό; Το άνοιξα εν τω μεταξύ και το κείμενο δεν είναι το ίδιο; Ξέρει κανείς τι παίζει;

νομιζω πως στον ινδικτο μετραφραση dostoevsky κανει η Ελενη Μπακοπουλου

 

[bianco_verdi]

έχεις δίκιο , κάπου μπερδεύτηκα , λέω κι εγώ

 

[johnm650]

Μόλις τελείωσα το βιβλίο με τίτλο "Τα παιδιά της πιάτσας" του Νίκου Τσιφόρου. Αφορμή στάθηκε η αφήγηση του Γιάννη Μπονσταντζόγλου στο 3ο πρόγραμμα της ΕΡΤ.