Ποιό βιβλίο προτείνετε / μόλις ολοκληρώσατε;

[drclaw]

Child 44 του Tom Rob Smith. Είχε γίνει και ταινία πρόσφατα (δε την έχω δει).

Το προτείνω ανεπιφύλακτα φοβερό βιβλίο με τρομερές περιγραφές για τον τρόπο ζωής της Σοβιετικής Ένωσης επί Στάλιν αλλά και πολύ καλή πλοκή. Έχει γράψει άλλα 2 με τον ίδιο πρωταγωνιστή.

 

[Gun Club 181]

Καλό και εκείνο   αλλά τα πήγα ανάποδα, διάβασα πρώτα το καρτέλ και μετά αυτό
Και το 4/5 που έβαλα τώρα που το σκέφτομαι είναι πολύ γενναιόδωρο, 3/5 μαξιμουμ. Είναι εντελώς μάπα το κλείσιμο (τελευταίες 40-50 σελίδες) του βιβλίου

Έχεις διαβάσει μήπως το Savages του ίδιου; Λέει τίποτα σε σχέση με αυτά τα δύο?

Το Savages δεν το εχω διαβασει αλλα ειναι στην λιστα για προσεχως 

 

[amjik]

Η Εξορία Των Θεών Του Ηλιου
Συγγραφεάς : Εβανς, Ρόμπιν
Εκδότής : Κόσμος Καλών Βιβλίων  35 ευρω

 

[Puchas Gracias]

Η Εξορία Των Θεών Του Ηλιου
Συγγραφεάς : Εβανς, Ρόμπιν
Εκδότής : Κόσμος Καλών Βιβλίων  35 ευρω

Σιγά μη δώσω 35€ για βιβλίο...ενός συγγραφέα μάλιστα που δεν έχω ξανάκουσει...

 

[xilnik]

Child 44 του Tom Rob Smith. Είχε γίνει και ταινία πρόσφατα (δε την έχω δει).

Το προτείνω ανεπιφύλακτα φοβερό βιβλίο με τρομερές περιγραφές για τον τρόπο ζωής της Σοβιετικής Ένωσης επί Στάλιν αλλά και πολύ καλή πλοκή. Έχει γράψει άλλα 2 με τον ίδιο πρωταγωνιστή.

Και η ταινια ειναι πολυ καλη
Εγω ολοκληρωνω σιγα σιγα τον Χρυσο Γαιδαρο και επεται το Θρησκεια και Ερως

 

[amjik]

Σιγά μη δώσω 35€ για βιβλίο...ενός συγγραφέα μάλιστα που δεν έχω ξανάκουσει...

........... 

...... Είσθε άκραία σαφής........

Όταν έξωθεν τών τραπεζών καί έντός άνω σχώμεν καί θρώσκωμεν τά εύρώ.

Πού νά εύρεθεί πανδαμάτωρ..............

 

[Dirty_Frank]

Η Εξορία Των Θεών Του Ηλιου
Συγγραφεάς : Εβανς, Ρόμπιν
Εκδότής : Κόσμος Καλών Βιβλίων  35 ευρω

Gamon later revealed, in the British publication Fortean Times, that his book was a hoax and that Dr. Karyl Robin-Evans was entirely fictitious, as was his expedition.

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Ένα εξαιρετικό δοκίμιο, κλασικό στον υπόλοιπο κόσμο (κυκλοφόρησε το 1928) αλλά μόλις πρόσφατα μεταφρασμένο στα ελληνικά
είναι το (πάντα επίκαιρο):

Έντουαρντ Μπερνέζ, Προπαγάνδα, εκδ. Νεφέλη 2015.  (Σημ. ο Μπερνέζ, ήταν ανηψιός του Σίγκμουντ Φρόιντ, με ό,τι συνεπάγεται...).

http://[URL unfurl="true"]www.politeianet.gr/components/com_virtuemart/shop_image/product/F48F9C94A083A7C06122BBDB47ACDB6E.jpg[/img[/URL]]

Ο Έντουαρντ Μπερνέζ υπήρξε μία εμβληματική μορφή της μαζικής χειραγώγησης και της προπαγάνδας στις δυτικές δημοκρατίες του 20ού αιώνα. Υπήρξε ο ιδρυτής και ονοματοθέτης του επαγγελματικού κλάδου που είναι ευρύτερα γνωστός ως Δημόσιες Σχέσεις (Public Relations) - όνομα που επινόησε για επικοινωνιακούς λόγους, μιας και η λέξη προπαγάνδα ήταν αρνητικά φορτισμένη ήδη από τον καιρό του Α' Παγκοσμίου πολέμου.
Η καινοτομία του ήταν ότι αξιοποίησε προπαγανδιστικά -τόσο στη διαφήμιση όσο και στην πολιτική- τις πρωτοπόρες μελέτες και παρατηρήσεις της, τότε νέας, επιστήμης της Ψυχολογίας, όσον αφορά τη συμπεριφορά της μάζας και του κοινού νου.
Σε αυτό το μικρό δοκίμιο εκτίθενται οι θεμελιώδεις αξίες, επί των οποίων οικοδομήθηκε η καταναλωτική κουλτούρα της Δύσης που έχει τις ρίζες της στα φαινόμενα που προέκυψαν από τη μαζική παραγωγή.
Η προπαγάνδα είναι κατά τον συγγραφέα το εργαλείο που πρέπει να χρησιμοποιούν οι ισχυρές ελίτ, προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία και τα προνόμιά τους, αλλά και το εργαλείο οργάνωσης κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας εν γένει. Είναι πρωτίστως ένα εργαλείο για να παρακαμφθεί η δημοκρατία προς όφελος των ελίτ, νοούμενη ασφαλώς ως οποιαδήποτε πολιτική διαδικασία που στοχεύει στη συλλογική διαμόρφωση των κοινωνικοοικονομικών θεσμών, και όχι ως εύηχο λεκτικό σύμβολο κρατικής ή άλλης προπαγάνδας. Εν προκειμένω, ο Μπερνέζ προσπαθεί να εξουδετερώσει τις όποιες λαϊκές κατακτήσεις εντός του αστικού πολιτισμού μέσω της μαζικής χειραγώγησης, χρησιμοποιώντας παράλληλα τη λέξη δημοκρατία σε κάθε ευκαιρία, προκειμένου να συνδέσει την προπαγάνδα του με τα αυθόρμητα θετικά αντανακλαστικά που, τότε ακόμα, προκαλούσε η λέξη στις μάζες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Οργανώνοντας το χάος
Η νέα προπαγάνδα
Οι νέοι προπαγανδιστές
Η ψυχολογία των δημοσίων σχέσεων
Οι επιχειρήσεις και το κοινό
Προπαγάνδα και πολιτική ηγεσία
Γυναικείες δραστηριότητες και προπαγάνδα
Προπαγάνδα για την εκπαίδευση
Προπαγάνδα και κοινωνική πρόνοια
Τέχνη και επιστήμη
Η μηχανική της προπαγάνδας
Επίμετρο του μεταφραστή

[URL unfurl="true"]http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=785471[/URL]
[URL unfurl="true"]http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=787031[/URL]

 

[amjik]

Ένα εξαιρετικό δοκίμιο, κλασικό στον υπόλοιπο κόσμο (κυκλοφόρησε το 1928) αλλά μόλις πρόσφατα μεταφρασμένο στα ελληνικά
είναι το (πάντα επίκαιρο):

Έντουαρντ Μπερνέζ, Προπαγάνδα, εκδ. Νεφέλη 2015.  (Σημ. ο Μπερνέζ, ήταν ανηψιός του Σίγκμουντ Φρόιντ, με ό,τι συνεπάγεται...).

http://[URL unfurl="true"]www.politeianet.gr/components/com_virtuemart/shop_image/product/F48F9C94A083A7C06122BBDB47ACDB6E.jpg[/img[/URL]]

Ο Έντουαρντ Μπερνέζ υπήρξε μία εμβληματική μορφή της μαζικής χειραγώγησης και της προπαγάνδας στις δυτικές δημοκρατίες του 20ού αιώνα. Υπήρξε ο ιδρυτής και ονοματοθέτης του επαγγελματικού κλάδου που είναι ευρύτερα γνωστός ως Δημόσιες Σχέσεις (Public Relations) - όνομα που επινόησε για επικοινωνιακούς λόγους, μιας και η λέξη προπαγάνδα ήταν αρνητικά φορτισμένη ήδη από τον καιρό του Α' Παγκοσμίου πολέμου.
Η καινοτομία του ήταν ότι αξιοποίησε προπαγανδιστικά -τόσο στη διαφήμιση όσο και στην πολιτική- τις πρωτοπόρες μελέτες και παρατηρήσεις της, τότε νέας, επιστήμης της Ψυχολογίας, όσον αφορά τη συμπεριφορά της μάζας και του κοινού νου.
Σε αυτό το μικρό δοκίμιο εκτίθενται οι θεμελιώδεις αξίες, επί των οποίων οικοδομήθηκε η καταναλωτική κουλτούρα της Δύσης που έχει τις ρίζες της στα φαινόμενα που προέκυψαν από τη μαζική παραγωγή.
Η προπαγάνδα είναι κατά τον συγγραφέα το εργαλείο που πρέπει να χρησιμοποιούν οι ισχυρές ελίτ, προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία και τα προνόμιά τους, αλλά και το εργαλείο οργάνωσης κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας εν γένει. Είναι πρωτίστως ένα εργαλείο για να παρακαμφθεί η δημοκρατία προς όφελος των ελίτ, νοούμενη ασφαλώς ως οποιαδήποτε πολιτική διαδικασία που στοχεύει στη συλλογική διαμόρφωση των κοινωνικοοικονομικών θεσμών, και όχι ως εύηχο λεκτικό σύμβολο κρατικής ή άλλης προπαγάνδας. Εν προκειμένω, ο Μπερνέζ προσπαθεί να εξουδετερώσει τις όποιες λαϊκές κατακτήσεις εντός του αστικού πολιτισμού μέσω της μαζικής χειραγώγησης, χρησιμοποιώντας παράλληλα τη λέξη δημοκρατία σε κάθε ευκαιρία, προκειμένου να συνδέσει την προπαγάνδα του με τα αυθόρμητα θετικά αντανακλαστικά που, τότε ακόμα, προκαλούσε η λέξη στις μάζες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Οργανώνοντας το χάος
Η νέα προπαγάνδα
Οι νέοι προπαγανδιστές
Η ψυχολογία των δημοσίων σχέσεων
Οι επιχειρήσεις και το κοινό
Προπαγάνδα και πολιτική ηγεσία
Γυναικείες δραστηριότητες και προπαγάνδα
Προπαγάνδα για την εκπαίδευση
Προπαγάνδα και κοινωνική πρόνοια
Τέχνη και επιστήμη
[u][i][b][color=purple]Η μηχανική της προπαγάνδας[/color][/b][/i][/u]
Επίμετρο του μεταφραστή

[URL unfurl="true"]http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=785471[/URL]
[URL unfurl="true"]http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=787031[/URL]


[/quote]

...............

 

[brabus67]

Το σοφό παιδί Χωμενίδης παρα πολυ καλο και το έγραψε μόλις στα 23 του

 

[ladiesman]

Οποιοδήποτε του David Foster Wallace... Απίστευτος!

http://www.efsyn.gr/arthro/mesa-s-enan-pop-lavyrintho

 

[Puchas Gracias]

Ξεκίνησα "Το Κιβώτιο" του Άρη Αλεξανδρου και συμπληρώνοντας το 25% το παρατησα. Δεν μπόρεσα να συνεχίσω διότι:
1) ή το βρήκα βαρετό, πολυ πολυλογας ο τύπος!
2) ή δεν έχω την ικανότητα να διακρινω τα αξιόλογα έργα.
3) ή δεν ήμουν στην κατάλληλη φάση για να διαβάσω το συγκεκριμένο. Κάποια άλλη φορά εάν το ξαναπιασω ίσως να μου αρέσει περισσότερο (πιθανότερη εκδοχή).

 

[Puchas Gracias]

...........  

...... Είσθε άκραία σαφής........

Όταν έξωθεν τών τραπεζών καί έντός άνω σχώμεν καί θρώσκωμεν τά εύρώ.

Πού νά εύρεθεί πανδαμάτωρ..............

Μπορείτε να μεταφρασετε τις προτάσεις σας ώστε να γίνουν κατανοητές και από εμάς τους αμορφωτους? Και κρατηστε, αν θέλετε, τις επιδείξεις σας για μελλοντικούς αγώνες καλλιεπους γραφης.

Φιλόλογος είσθε ή έχετε μάθει απέξω μία πρόταση και την χρησιμοποιείτε προς εντυπωσιασμό? Και εάν είσθε τόσο μορφωμένη τι κάνετε σε ένα σάιτ για εκδιδόμενες?

 

[st@rdust]

Ξεκίνησα "Το Κιβώτιο" του Άρη Αλεξανδρου και συμπληρώνοντας το 25% το παρατησα. Δεν μπόρεσα να συνεχίσω διότι:
1) ή το βρήκα βαρετό, πολυ πολυλογας ο τύπος!
2) ή δεν έχω την ικανότητα να διακρινω τα αξιόλογα έργα.
3) ή δεν ήμουν στην κατάλληλη φάση για να διαβάσω το συγκεκριμένο. Κάποια άλλη φορά εάν το ξαναπιασω ίσως να μου αρέσει περισσότερο (πιθανότερη εκδοχή).

1) χαχαχα...και γω που βρηκα σχετικα λιτη και ακραιφνως πεζογραφικη την αφηγηση του!!! που να δεις ο πανσεληνος τοτε.....αν σε κουραζει η πολυλογια δοκιμασε τον ξενο του καμι...τα λεει πολυ "κοφτα"
επισης πριν απ το οπισθοφυλο εχει μια συντομη κριτικη επι του εργου....(αν θες διαβασε την....σε καποιο σημειο βεβαια -για μενα- γινεται λιγο στρυφνη)

επειδη κι εγω προσφατως το ολοκληρωσα, δεν θα λεγα οτι ξετρελαθηκα, οχι ομως οτι δεν μ αρεσαι κιολας (ηταν καλο, το υφος του μ αρεσε κυριως, θεματολογικα δεν εντυπωσιαστηκα)...νταξη ισως επηρεαστηκα απο τα διθυραμβικα σχολια του κοσαμφ αλλα και αρκετων στο διαδικτυο....

κοσαμφ αν θες κανε μια κριτικη επι του έργου.... 

 

[st@rdust]

Ένα εξαιρετικό δοκίμιο, κλασικό στον υπόλοιπο κόσμο (κυκλοφόρησε το 1928) αλλά μόλις πρόσφατα μεταφρασμένο στα ελληνικά
είναι το (πάντα επίκαιρο):

Έντουαρντ Μπερνέζ, Προπαγάνδα, εκδ. Νεφέλη 2015.  (Σημ. ο Μπερνέζ, ήταν ανηψιός του Σίγκμουντ Φρόιντ, με ό,τι συνεπάγεται...).

http://[URL unfurl="true"]www.politeianet.gr/components/com_virtuemart/shop_image/product/F48F9C94A083A7C06122BBDB47ACDB6E.jpg[/img[/URL]]

Ο Έντουαρντ Μπερνέζ υπήρξε μία εμβληματική μορφή της μαζικής χειραγώγησης και της προπαγάνδας στις δυτικές δημοκρατίες του 20ού αιώνα. Υπήρξε ο ιδρυτής και ονοματοθέτης του επαγγελματικού κλάδου που είναι ευρύτερα γνωστός ως Δημόσιες Σχέσεις (Public Relations) - όνομα που επινόησε για επικοινωνιακούς λόγους, μιας και η λέξη προπαγάνδα ήταν αρνητικά φορτισμένη ήδη από τον καιρό του Α' Παγκοσμίου πολέμου.
Η καινοτομία του ήταν ότι αξιοποίησε προπαγανδιστικά -τόσο στη διαφήμιση όσο και στην πολιτική- τις πρωτοπόρες μελέτες και παρατηρήσεις της, τότε νέας, επιστήμης της Ψυχολογίας, όσον αφορά τη συμπεριφορά της μάζας και του κοινού νου.
Σε αυτό το μικρό δοκίμιο εκτίθενται οι θεμελιώδεις αξίες, επί των οποίων οικοδομήθηκε η καταναλωτική κουλτούρα της Δύσης που έχει τις ρίζες της στα φαινόμενα που προέκυψαν από τη μαζική παραγωγή.
Η προπαγάνδα είναι κατά τον συγγραφέα το εργαλείο που πρέπει να χρησιμοποιούν οι ισχυρές ελίτ, προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία και τα προνόμιά τους, αλλά και το εργαλείο οργάνωσης κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας εν γένει. Είναι πρωτίστως ένα εργαλείο για να παρακαμφθεί η δημοκρατία προς όφελος των ελίτ, νοούμενη ασφαλώς ως οποιαδήποτε πολιτική διαδικασία που στοχεύει στη συλλογική διαμόρφωση των κοινωνικοοικονομικών θεσμών, και όχι ως εύηχο λεκτικό σύμβολο κρατικής ή άλλης προπαγάνδας. Εν προκειμένω, ο Μπερνέζ προσπαθεί να εξουδετερώσει τις όποιες λαϊκές κατακτήσεις εντός του αστικού πολιτισμού μέσω της μαζικής χειραγώγησης, χρησιμοποιώντας παράλληλα τη λέξη δημοκρατία σε κάθε ευκαιρία, προκειμένου να συνδέσει την προπαγάνδα του με τα αυθόρμητα θετικά αντανακλαστικά που, τότε ακόμα, προκαλούσε η λέξη στις μάζες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Οργανώνοντας το χάος
Η νέα προπαγάνδα
Οι νέοι προπαγανδιστές
Η ψυχολογία των δημοσίων σχέσεων
Οι επιχειρήσεις και το κοινό
Προπαγάνδα και πολιτική ηγεσία
Γυναικείες δραστηριότητες και προπαγάνδα
Προπαγάνδα για την εκπαίδευση
Προπαγάνδα και κοινωνική πρόνοια
Τέχνη και επιστήμη
Η μηχανική της προπαγάνδας
Επίμετρο του μεταφραστή

[URL unfurl="true"]http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=785471[/URL]
[URL unfurl="true"]http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=787031[/URL]


[/quote]
αυτο ειναι το επομενο που θα παρω

ειχα διαβασει την προπαγανδα του γεωργαλα  ;D

 

[Puchas Gracias]

1) χαχαχα...και γω που βρηκα σχετικα λιτη και ακραιφνως πεζογραφικη την αφηγηση του!!! που να δεις ο πανσεληνος τοτε.....αν σε κουραζει η πολυλογια δοκιμασε τον ξενο του καμι...τα λεει πολυ "κοφτα"
επισης πριν απ το οπισθοφυλο εχει μια συντομη κριτικη επι του εργου....(αν θες διαβασε την....σε καποιο σημειο βεβαια -για μενα- γινεται λιγο στρυφνη)

επειδη κι εγω προσφατως το ολοκληρωσα, δεν θα λεγα οτι ξετρελαθηκα, οχι ομως οτι δεν μ αρεσαι κιολας (ηταν καλο, το υφος του μ αρεσε κυριως, θεματολογικα δεν εντυπωσιαστηκα)...νταξη ισως επηρεαστηκα απο τα διθυραμβικα σχολια του κοσαμφ αλλα και αρκετων στο διαδικτυο....

κοσαμφ αν θες κανε μια κριτικη επι του έργου....  

Ακριβώς το ίδιο και εγώ! Με επηρέασε ο kosamf!

Ο συγγραφέας μου φανηκε ότι ήθελε να εντυπωσιάσει με τη γραφή του περιγράφοντας λεπτομέρειες της λεπτομέρειας...δεν έχω βέβαια μεγάλη εμπειρία από μυθιστορηματα.

Νομίζω ότι παίζει ρόλο ή φαση που βρισκόμαστε. Τώρα π.χ. εάν μου πεις να διαβάσω ένα βιβλίο που έχω διαβάσει παλαιότερα ευχάριστα, πιθανον να κάνω και εμετό, όχι διότι το έχω ξανάδιαβάσει (ίσα ίσα πιστεύω ότι μετά από χρόνια καλό ειναι να ξανάδιαβάζονται κάποια βιβλια βλέποντας τα με άλλη ματιά, ή παρατηρώντας εννοιες και νοήματα που σου είχαν ξεφύγει παλαιότερα), αλλά διότι δεν βρίσκομαι στην κατάλληλη ψυχολογική κατάσταση για το υποτιθεμενο βιβλιο. Ενώ κάποιο άλλο μπορώ να το ξαναρχισω, το θέμα του και το πνεύμα του θα είναι τέτοιο δηλ. που θα ταιριάζει με την ψυχοσύνθεση μου τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Π.χ. αυτό τον καιρό διάβαζα Ηρακλειτο (γνήσιο κείμενο - μετάφραση - καθώς και σχόλια απο σπουδαίους αναλυτές, κυρίως ξένους). Θα προτιμούσα να διαβάσω ανάλυση του Ηρακλείτου και από έναν άλλο μελετητή παρά το μυθιστόρημα τουυ Αλεξανδρου, ή οποιοδηποτε άλλο μυθιστορημα, θέλω να πω δε μου φτάιει σε τίποτα ο Αλεξανδρου, πως θα μπορούσε άλλωστε να μου φτάιει αφού δεν έχω διαβάσει και κανένα άλλο του βιβλίο για να σχηματιστεί μία σφαιρική άποψη περί του συγγραφέως.

(Πολύλόγω όπως καταλαβαίνετε όντας επηρεασμένος από "Το Κιβώτιο"...)  

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Ακριβώς το ίδιο και εγώ! Με επηρέασε ο kosamf!

Ο συγγραφέας μου φανηκε ότι ήθελε να εντυπωσιάσει με τη γραφή του περιγράφοντας λεπτομέρειες της λεπτομέρειας...δεν έχω βέβαια μεγάλη εμπειρία από μυθιστορηματα.

Νομίζω ότι παίζει ρόλο ή φαση που βρισκόμαστε. Τώρα π.χ. εάν μου πεις να διαβάσω ένα βιβλίο που έχω διαβάσει παλαιότερα ευχάριστα, πιθανον να κάνω και εμετό, όχι διότι το έχω ξανάδιαβάσει (ίσα ίσα πιστεύω ότι μετά από χρόνια καλό ειναι να ξανάδιαβάζονται κάποια βιβλια βλέποντας τα με άλλη ματιά, ή παρατηρώντας εννοιες και νοήματα που σου είχαν ξεφύγει παλαιότερα), αλλά διότι δεν βρίσκομαι στην κατάλληλη ψυχολογική κατάσταση για το υποτιθεμενο βιβλιο. Ενώ κάποιο άλλο μπορώ να το ξαναρχισω...

Δες εδώ:

http://www.bourdela.com/forum/index.php?topic=1475.msg7093102#msg7093102

Το είχα ρίξει τρείς σελίδες νωρίτερα. Αριστοτεχνικός μινιμαλισμός και λογοτεχνία ουσίας. Αξίζει τον κόπο...

Στην εποχή μας, νομίζω ότι το διήγημα έχει να δώσει περισσότερα κυρίως λόγω της εκφραστικής οικονομίας του.

Ο εν λόγω συγγραφέας είναι ζυγισμένη πέννα ακριβείας. Συνιστώ ανεπιφύλακτα...

 

[Puchas Gracias]

Δες εδώ:

http://www.bourdela.com/forum/index.php?topic=1475.msg7093102#msg7093102

Το είχα ρίξει τρείς σελίδες νωρίτερα. Αριστοτεχνικός μινιμαλισμός και λογοτεχνία ουσίας. Αξίζει τον κόπο...

Στην εποχή μας, νομίζω ότι το διήγημα έχει να δώσει περισσότερα κυρίως λόγω της εκφραστικής οικονομίας του.

Ο εν λόγω συγγραφέας είναι ζυγισμένη πέννα ακριβείας. Συνιστώ ανεπιφύλακτα...

Τυπε μετά την ήττα που εφαγα από τον Αλεξανδρου και την αφόρητη, σε κάποιες στιγμές, φλυαρία του, θα σε πιστέψω και θα δω τη μινιμαλιστική γραφή του Παπαδημητρακοπουλου σαν ενός είδους θεραπεία 

 

[kosamf]

1) χαχαχα...και γω που βρηκα σχετικα λιτη και ακραιφνως πεζογραφικη την αφηγηση του!!! που να δεις ο πανσεληνος τοτε.....αν σε κουραζει η πολυλογια δοκιμασε τον ξενο του καμι...τα λεει πολυ "κοφτα"
επισης πριν απ το οπισθοφυλο εχει μια συντομη κριτικη επι του εργου....(αν θες διαβασε την....σε καποιο σημειο βεβαια -για μενα- γινεται λιγο στρυφνη)

επειδη κι εγω προσφατως το ολοκληρωσα, δεν θα λεγα οτι ξετρελαθηκα, οχι ομως οτι δεν μ αρεσαι κιολας (ηταν καλο, το υφος του μ αρεσε κυριως, θεματολογικα δεν εντυπωσιαστηκα)...νταξη ισως επηρεαστηκα απο τα διθυραμβικα σχολια του κοσαμφ αλλα και αρκετων στο διαδικτυο....

κοσαμφ αν θες κανε μια κριτικη επι του έργου....  

Νομιζω πως ο Αλεξανδρου κανει ο,τι θελει με το λόγο.

Ουτε πλατειαζει, ουτε ειναι "στεγνος".
Κανει σουρεαλισμο, μαζι με ωμο ρεαλισμο (το ιδιο ισχυει, πχ, στην ταινια "Idi i Smotri" - μια απ' τις καλυτερες ολων των εποχων).

Δεν υπαρχει τιποτα που να πηγαινει λαθος.

Το βιβλιο "γκαζωνει" συνεχεια, απ' τη μεση και μετα, με απανωτα σοκ. [ΔΕΝ ειναι αντιπροσωπευτικο το πρωτο 25%, αν και εμενα με πωρωσε]

Δεν ξερεις τι συμβαινει, ποιος ειναι καλος και ποιος κακος, ποιος λεει αληθεια και ποιος ψεματα.
Ο ηρωας χανει συνεχεια την αξιοπιστια του, κινειται καπου μεταξυ μυθομανιας - τρελας - προδοσιας.

Κι ομως, ολες οι διαφορετικες εκδοχες των γεγονοτων κρατανε το ιδιο νημα (δλδ δεν υπαρχει τιποτα ανακολουθο, ή ψευτικο για τον αναγνωστη). Η αληθεια μοιαζει να ξετυλιγεται, σιγα-σιγα.
Να κατατεινει σε μια τελικη εκδοχη.

Η φορμα ειναι απολυτα συνεπης με την ουσια.
Στο τελευταιο κεφάλαιο (ντελιριο), γινεται κατι που ΣΙΓΟΥΡΑ αποτελει ρεκορ Γκινες, στην παγκοσμια λογοτεχνια.
Δεν θα κανω spoiler.

ΥΓ - Δεν διαβασα το βιβλιο για να περασει η ωρα.
Ημουν πολυ προσκετικος σε καθε φραση, γτ το ειδα ως (επιδοξος) ομοτεχνος, και αξιολογουσα πώς πετυχαινει διαφορα πραγματα.
Το βιβλιο θελει συγκεντρωση, κι ενα μινιμουν γνωσεων για την εποχη και το κλιμα. Ως εκει.

ΥΓ (2)- Καπου προς το τελος, βλεπεις την πληρη αντιγραφη μιας ΣΚΗΝΑΡΑΣ του Herzog.
Μόνο που η ταινια γυριστηκε αργοτερα  ;)

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Αυτή εδώ η βιογραφία του κορυφαίου πιλότου δίωξης Έριχ Χάρτμαν, είναι ενδιαφέρουσα
και ιδιαίτερα γλαφυρή και συναρπαστική. Ο Χάρτμαν ήταν ένας μυθικός πιλότος, αληθινός ιππότης των αιθέρων
και είχε στο ενεργητικό του το αξεπέραστο ρεκόρ των 352 επιβεβαιωμένων καταρρίψεων.

Raymond E. Toliver, Trevor J. Constable, Έριχ Χάρτμαν: Ξανθός ιππότης ή μαύρος διάβολος, εκδ. Eurobooks 2008.

http://[URL unfurl="true"]www.biblionet.gr/images/covers/b140299.jpg[/img[/URL]]

"Πιστεύω ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό βιβλίο που γράφτηκε ποτέ για έναν πιλότο δίωξης και είναι ακόµα πιο αξιόλογο επειδή πρόκειται για τον κορυφαίο άσσο όλων των εποχών, ο οποίος έζησε αυτές τις εµπειρίες. Προτείνω αυτό τό βιβλίο σαν µιά εξαιρετική προσθήκη στην ιστορία της αεροπορίας".

[Άντολφ Γκάλλαvτ Πτέραρχος του όπλου Δίωξης της Luftwaffe από το 1941 µέχρι το 1945, και προσωπικός φίλος του Χάρτµαν.]

Κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ένας πιλότος της Luftwaffe σηµείωσε ένα πολεµικό ρεκόρ τόσο αξιόλογο ώστε να κερδίσει την διάκριση του να αναγορευθεί στον κορυφαίο άσσο δίωξης της ιστορίας του αεροπορικού πολέµου. Ο Έριχ Χάρτµαν, που αποκαλείτο ο "Ξανθός ιππότης της Γερµανίας ή μαύρος διάβολος" από τους αντιπάλους του, πέτυχε το εκπληκτικό αποτέλεσµα των 352 επιβεβαιωµένων καταρρίψεων.

Το απίστευτο πολεµικό ρεκόρ του Χάρτµαν του απέφερε τα πολυπόθητα Διαµάντια στον Σταυρό των Ιπποτών, αλλά τα κατορθώµατά του κατά την περίοδο του πολέµου απηχούν µόνο ένα µέρος του δράµατος που σηµάδεψε την ζωή και την σταδιοδροµία του. Τώρα, επιτέλους, η ιστορία του "Ξανθού ιππότη" της Γερµανίας καταγράφεται από τους βραβευµένους συγγραφείς των βιβλίων "Fighter Aces οf the USA" και "Fighter Aces of the Lufwaffe". Θα ξαναζήσετε τα εξαιρετικά αεροπορικά επιτεύγµατα του Χάρτµαν, τις δοκιµασίες που υπέστη κατά την δεκαετή φυλάκισή του στην Σοβιετική Ένωση µετά τον πόλεµο και τον µετέπειτα ρόλο του στην ανάπτυξη της νέας Πολεµικής Αεροπορίας της Δυτικής Γερµανίας.

Εικονογραφηµένο µε πολλές ιστορικές φωτογραφίες -πολλές από τις οποίες προέρχονται από τα προσωπικά αρχεία του Χάρτµαν-, σχέδια αναπαραστάσεων και στατιστικές για τα αεροσκάφη που κατέρριψε, το βιβλίο "Ξανθός ιππότης ή μαύρος διάβολος" είναι µια προσφορά στην σύγχρονη ιστορία. (Από την βιβλιοπαρουσίαση).