Ποιό βιβλίο προτείνετε / μόλις ολοκληρώσατε;

[mavro_fidi]

Γαμώ τα βιβλία, κλασικό στο είδος του, αν και δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, είναι το The Art of Love, του W.F. Robie
(Boston, 1921). Σχετικά δυσεύρετο και βιβλιοφιλικό, γι' αυτό και ρίχνω λινκ σε pdf για όποιον ενδιαφέρεται. Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο
από πλευράς προσέγγισης και θεώρησης, και μπροστά για την εποχή του ως αντικείμενο μελέτης. Μιλάμε για Μεσοπόλεμο...

respect στη βιβλιοφιλία - κι ευχαριστώ για το λινκ. Δυο τρεις σελίδες που διάβασα υπόσχονται πολλά.
Ένα από τα αναγνωστικά μου χόμπυ είναι η ανθρώπινη προϊστορία - χωρίς να έχω εντρυφήσει στο θέμα. Αλλά ένα βιβλίο που μ' ενθουσίασε όταν το διάβασα, είναι το Blood Relations του Chris Knight. Παραθέτω λινκ για κατέβασμα:
[URL unfurl="true"]http://gen.lib.rus.ec/search.php?req=menstruation+and+the+origin&lg_topic=libgen&open=0&view=simple&res=25&phrase=1&column=def[/url]

Για κριτικές, όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να διαβάσει τις ακόλουθες στο amazon (απλών αναγνωστών πάντα) :
www.amazon.com/Blood-Relations-Menstruation-Origins-Culture/dp/0300063083/ref=sr_1_4?ie=UTF8&qid=1464194526&sr=8-4&keywords=Blood+relations]http://www.amazon.com/Blood-Relations-Menstruation-Origins-Culture/dp/0300063083/ref=sr_1_4?ie=UTF8&qid=1464194526&sr=8-4&keywords=Blood+relations[/url]

Με λίγα λόγια -και δε θα χαλάσω τις εκπλήξεις που περιμένουν όποιον το διαβάσει-, ο Knight λέει ότι γίναμε άνθρωποι από τις γυναίκες, που επέβαλαν ομαδικές παρτούζες εκβιαστικά. Με παρτούζες δηλαδή γίναμε από πίθηκοι άνθρωποι.

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

respect στη βιβλιοφιλία - κι ευχαριστώ για το λινκ. Δυο τρεις σελίδες που διάβασα υπόσχονται πολλά.
Ένα από τα αναγνωστικά μου χόμπυ είναι η ανθρώπινη προϊστορία - χωρίς να έχω εντρυφήσει στο θέμα. Αλλά ένα βιβλίο που μ' ενθουσίασε όταν το διάβασα, είναι το Blood Relations του Chris Knight. Παραθέτω λινκ για κατέβασμα:
[URL unfurl="true"]http://gen.lib.rus.ec/search.php?req=menstruation+and+the+origin&lg_topic=libgen&open=0&view=simple&res=25&phrase=1&column=def[/url]

Για κριτικές, όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να διαβάσει τις ακόλουθες στο amazon (απλών αναγνωστών πάντα) :
www.amazon.com/Blood-Relations-Menstruation-Origins-Culture/dp/0300063083/ref=sr_1_4?ie=UTF8&qid=1464194526&sr=8-4&keywords=Blood+relations]http://www.amazon.com/Blood-Relations-Menstruation-Origins-Culture/dp/0300063083/ref=sr_1_4?ie=UTF8&qid=1464194526&sr=8-4&keywords=Blood+relations[/url]

Με λίγα λόγια -και δε θα χαλάσω τις εκπλήξεις που περιμένουν όποιον το διαβάσει-, ο Knight λέει ότι γίναμε άνθρωποι από τις γυναίκες, που επέβαλαν ομαδικές παρτούζες εκβιαστικά. Με παρτούζες δηλαδή γίναμε από πίθηκοι άνθρωποι.

Ωραίος φίλε!  

Σε αυτό που αναφέρεις και υπογραμμίζω, θα ήθελα να σε παραπέμψω ξανά στο βιβλίο που πρότεινα, στο οποίο δίνεται αρκετός χώρος
στην πρότυπη ουτοπική κοινότητα της Oneida που δημιουργήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1848 και υποστήριζε την ελευθερογαμία ανάμεσα στα μέλη της.
Θα σου πρότεινα να συσχετίσεις τα αρχέτυπα του Knight και όσα σπερματικά, διατηρούνται (υποσυνείδητα, ίσως) στα διδάγματα της εν λόγω κοινότητας, για την εξέλιξη του ανθρώπου.  Θα δείς, ότι η βασική οδός της απελευθέρωσης και προόδου του ανθρώπου, περνάει από την ελεύθερη και αδέσμευτη πρόσβαση στο μουνί.  ;)

Εδώ, ρίχνω πρόχειρα και το ρεζουμέ από τη βικιπέδια (αξίζει όμως να κάνεις έναν κόπο, να δείς τα σχετικά κεφάλαια στο βιβλίο, μιας και δεν νομίζω ότι είναι γνωστή στην Ελλάδα η περίπτωση του πρώιμου, παράξενου, αυτού κοινοβίου):

[...] The Oneida community believed strongly in a system of free love known as complex marriage, where any member was free to have sex with any other who consented. Possessiveness and exclusive relationships were frowned upon. Unlike 20th century social movements such as the Sexual Revolution of the 1960s, the Oneidans did not seek consequence-free sex for pleasure, but believed that, because the natural outcome of intercourse was pregnancy, raising children should be a communal responsibility (σημ. αξιόλογη πλατωνική απήχηση, εδώ). Women over the age of 40 were to act as sexual "mentors" to adolescent boys, as these relationships had minimal chance of conceiving. Furthermore, these women became religious role models for the young men. Likewise, older men often introduced young women to sex. Noyes often used his own judgment in determining the partnerships that would form, and would often encourage relationships between the non-devout and the devout in the community, in the hopes that the attitudes and behaviors of the devout would influence the non-devout. [...]

 

[mavro_fidi]

φίλε δεν παίζεσαι - και δεν περίμενα τέτοιο περιεχόμενο από βιβλίο της δεκαετίας του '20. Για μένα μπαίνει σε σειρά προτεραιότητας.

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

φίλε δεν παίζεσαι - και δεν περίμενα τέτοιο περιεχόμενο από βιβλίο της δεκαετίας του '20. Για μένα μπαίνει σε σειρά προτεραιότητας.

Νά 'σαι καλά φίλε! 
Κι όμως, ο Μεσοπόλεμος έχει γενικώς πολύ ψωμί (και στην Ελλάδα υπάρχουν μαύρα μεσάνυχτα). Γι' αυτό έγραφα νωρίτερα,
ότι το πόνημα ήταν πολύ μπροστά απ' την εποχή του.
Μιας και έγινε λόγος για την ουτοπική αυτή κοινότητα, ένα ιδιαίτερα αξιόλογο βιβλίο (δυστυχώς, στα ελληνικά, δεν ευτύχησε
και τόσο, ως μετάφραση) είναι το σπουδαίο έργο του Λούις Μάμφορντ, Η Ιστορία των Ουτοπιών, εκδ. Νησίδες, 1998.

http://www.politeianet.gr/books/9789608480261-mumford-lewis-nisides-i-istoria-ton-outopion-181587

Θα σου συνιστούσα, όμως, να ανατρέξεις απ' ευθείας στο πρωτότυπο, εφόσον γνωρίζεις καλά αγγλικά. 

 

[mavro_fidi]

Μιας και έγινε λόγος για την ουτοπική αυτή κοινότητα, ένα ιδιαίτερα αξιόλογο βιβλίο (δυστυχώς, στα ελληνικά, δεν ευτύχησε
και τόσο, ως μετάφραση) είναι το σπουδαίο έργο του Λούις Μάμφορντ, Η Ιστορία των Ουτοπιών, εκδ. Νησίδες, 1998.

να 'ξερες τι χρόνο έχω σπαταλήσει, αναγνωστικά, σε λάθος προτεραιότητες. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει μπούσουλας για να προσανατολιστείς.
Το βιβλίο αυτό το γνωρίζω αλλά αν δεν το σημείωνες τώρα, δεν νομίζω αν και πότε θα το διάβαζα. Να' σαι καλά.

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

να 'ξερες τι χρόνο έχω σπαταλήσει, αναγνωστικά, σε λάθος προτεραιότητες. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει μπούσουλας για να προσανατολιστείς.
Το βιβλίο αυτό το γνωρίζω αλλά αν δεν το σημείωνες τώρα, δεν νομίζω αν και πότε θα το διάβαζα. Να' σαι καλά.

 

[Axiollogos]

Εάν κάποιος αναζητά βιβλίο για την οικονομική κρίση και γενικώς θέματα οικονομίας και επιχειρηματικότητας, μόλις ολοκλήρωση το 'αόρατο ρήγμα' του Δοξιάδη.
Το προτείνω ανεπιφύλακτα, Αξίζει!

 

[sparkling_water]

Δεν το έχω διαβάσει αυτό που επισυνάπτεις αλλά ο anderson είναι απο τους φανατικούς μαρξιστές και σίγουρα  είναι προκατειλημένος.

Θυμάμαι αρκετά χρόνια πριν είχα βρεί σε βιβλιοθήκη ένα βιβλίο υπογεγραμένο απο 5-6 συγραφείς μεταξύ των οποιων ο Λεφαμπρ, και ο Χομπσμαπαουμ με τίτλο ''Η μετάβαση απο το φεουδαλισμό στο καπιταλισμό'' ήταν μεταφρασμένο στα ελληνικά. Παρότι απο το τίτλο φαίνεται ότι αναφέρεται σε εποχή μεταγενέστερη απο αυτή που εσύ ενδιαφέρεσαι ουσιαστικά έχει πιο ευρεία οπτική στο θέμα. Ρίξε μια ματιά μηπως το βρείς κάπου.

Καλημέρα.

Μετά από αρκετό καιρό θυμήθηκα το ποστ.

Πράγματι για την μετάβαση από τον φεουδαλισμό στον καπιταλισμό υπάρχει εξαιρετικά μεγάλη βιβλιογραφία.

Ευχαριστώ για την πρόταση πάντως.

 

[sparkling_water]

Φίλε sparkling water,
με συγχωρείς για την τόσο ετεροχρονισμένη απάντηση.
οι γνώσεις μου σε αυτόν την ιστορική περίδο μάλλον δε θα σε καλύψουν. Θα αποπειραθώ, όμως, να προτείνω το "Lineages of the Absolutist State", μια συγκριτική μελέτη (λίαν ευανάγνωστη και, κατά τη γνώμη μου, απολαυστική) πάνω στην εξέλιξη των απολυταρχικών πολιτειακών σχηματισμών της Ευρωπαϊκής  φεουδαρχίας. Δεν έχει το βάθος της λεπτομέρειας που αντιλαμβάνομαι ότι αναζητείς, αλλά παρέχει την απαιτούμενη εποπτεία και ολιστική προσέγγιση στη μετάβαση από τον απολυταρχισμό της αρχαιότητας στη μεσαιωνική φεουδαρχία. Δυστυχώς (sic) είναι του ίδιου συγγραφέως του οποίου την μαρξιστική προσέγγιση προσπαθείς να αποφύγεις. Εν τούτοις, νομίζω ότι, λόγω του αντικειμένου της μελέτης του, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσει εργαλεία μαρξιστικής θεωρίας (την ερμηνευτική ισχύ των οποίων σε ζητήματα οικονομίας βρίσκω αξεπέραστη, καίτοι μη οικονομολόγος ο ίδιος (ομιλώ για την αφεντιά μου...)). Επιπλέον, δεν εντόπισα, τουλάχιστον στο συγκεκριμένο βιβλίο, κάποια εμφανή μαρξιστική αγκύλωση. Λαμβάνοντας υπόψιν ότι ο Perry Anderson  συνεχίζει το ιστορικό του νήμα από το τέλος του" Passages from Antiquity to Feudalism", το οποίο ήδη διάβασες, εκτιμώ ότι θα βρεις την συνέχεια, αν μη τί άλλο, ενδιαφέρουσα.
  Εκτός της ιστορική περιόδου που αναζητάς, αλλά εντός της φύσης του προβληματισμών σου, είναι το "Peasants into Frenchmen, The Modernization of Rural France, 1870–1914" του Ρουμάνου (έχει σημασία η καταγωγή...) Eugen Weber. Εδώ,  ένας από τους -κατά την ταπεινή μου άποψη- πλέον πραγματιστές ιστορικούς, μελετάει πώς η αγροτική μετα-φεουδαρχική Γαλλία απέκτησε κοινή εθνική συνείδηση. Ξέρω ότι δεν καλύπτω την περίοδο που αναζητάς, αλλά, δεδομένης της φύσης της αναζήτησής σου, θα βρεις πολλά χειροπιαστά παραδείγματα κοινωνικο-οικονομικών μετασχηματισμών.  
 Καλή συνέχεια στην αναζήτησή σου και καλή μας μέρα!

Καλημέρα. Όπως έγραψα και στον Mindreader, τώρα είδα τα ποστ και εγώ.

Δεν έχω πρόβλημα με την Μαρξιστική ανάλυση, ίσα ίσα είναι αρκετά ενδιαφέρουσα ιστοριογραφική προσέγγιση, όσο μπορώ να κρίνω. Και η αλήθεια είναι πως ο Άντερσον παρουσιάζει μια αρκετά πιθανή εξέλιξη των πραγμάτων.

Απλά η Μαρξιστική ανάλυση, ειδικά στο θέμα που με ενδιαφέρει, τείνει να ασχολείται με τις πρωταρχικές αιτίες που μπορεί να έφεραν κάποιες πράξεις, ενώ για την ώρα, εμένα με ενδιαφέρουν οι πράξεις οι ίδιες.

Για την ώρα δηλαδή, αν μπορώ να κάνω αυτήν την αντιστοιχία, πιο πολύ θα με ενδιέφερε το πως μάζευαν οι Ναζί τους Εβραίους στα τραίνα, πως τους επέλεγαν, τι ώρα τους ξύπναγαν, τι τους έδιναν να φάνε; Τι πιστόλια χρησιμοποιούσαν, παρά τις βαθύτερες αιτίες που οδήγησαν τους Γερμανούς να γίνουν αυτό που έγιναν.


Το Peasants into Frenchmen είναι στην λίστα μου.

Ευχαριστώ και τους δυο που απαντήσατε.

 

[amjik]

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ......... ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ

Εκδοσεις Ψυχογιός !!

 

[μαρουλιας]

"Το όνειρο του Κέλτη" του Μάριο Βάργκας Λιόσα. Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ.

 

[brabus67]

"Το όνειρο του Κέλτη" του Μάριο Βάργκας Λιόσα. Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ.

εχει σχεση λιγο και με την κατασταση της ιρλανδιας οσον αφορα την αποσχιση της ωραιο βιβλιο αχταρμας αποικιοκρατιας ανεξαρτησιας και αλλα πολλα αλλα απ τα καλα βιβλια του λιοσα σε γενικες γραμμες

 

[brabus67]

το ονειρο του κελτη βαργκας λιοσα αχταρμας αποικιοκρατιας και ιρλανδικης ανεξαρτησιας ολα σε ενα νοικοκυρεμενα νοτ μπαντ αλλα οχι και κατι φοβερο

;)

 

[kosamf]

Μου εχουν συστησει το "Πότε πήραμε την κάτω βόλτα" και το "Πράσινο Σπίτι", από Λιοσα.

Εγω, τωρα τελευταια, διαβασα τον "Φυλακα στη Σικαλη", του Σαλλιντζερ (αριστουργημα), την "Πτωση", του Αλμπερ Καμυ (απαλευτο. βααρετο, με καποια στοιχεια φιλοσοφιας), και τωρα διαβαζω το "Εμεις", του Ζαμυατιν, που ξεπερναει καθε προσδοκια, αν σκεφτεις την εποχη που γραφτηκε.

Για την ακριβεια, αν διαβασεις το "Εμεις" και το "Θαυμαστο Νεο Κοσμο", και δεις "Metropolis" και "Blade Runner", δεν χρειαζεται να ξανασχοληθεις με sci-fi,  κατ' εμε.
(Το "1984" ειναι ΠΟΛΥ πιο πισω απο "Brave New World" - παροτι γραφτηκε αργοτερα.
Ωστοσο ειναι καλη προσεγγιση του ολοκληρωτισμου. Χρησιμοποιωντας το μελλον ως προφαση, για να μιλησει για την ΕΣΣΔ!)

 

[brabus67]

Μου εχουν συστησει το "Πότε πήραμε την κάτω βόλτα" και το "Πράσινο Σπίτι", από Λιοσα.

Εγω, τωρα τελευταια, διαβασα τον "Φυλακα στη Σικαλη", του Σαλλιντζερ (αριστουργημα), την "Πτωση", του Αλμπερ Καμυ (απαλευτο. βααρετο, με καποια στοιχεια φιλοσοφιας), και τωρα διαβαζω το "Εμεις", του Ζαμυατιν, που ξεπερναει καθε προσδοκια, αν σκεφτεις την εποχη που γραφτηκε.

Για την ακριβεια, αν διαβασεις το "Εμεις" και το "Θαυμαστο Νεο Κοσμο", και δεις "Metropolis" και "Blade Runner", δεν χρειαζεται να ξανασχοληθεις με sci-fi,  κατ' εμε.
(Το "1984" ειναι ΠΟΛΥ πιο πισω απο "Brave New World" - παροτι γραφτηκε αργοτερα.
Ωστοσο ειναι καλη προσεγγιση του ολοκληρωτισμου. Χρησιμοποιωντας το μελλον ως προφαση, για να μιλησει για την ΕΣΣΔ!)

η πολη και τα σκυλια ειναι το καλυτερο του λιοσα

 

[μαρουλιας]

Στα υπ' όψιν λοιπόν. Ευχαριστώ πολύ για την πληροφόρηση.

 

[inaCcessiBle]

Στεφάνι απο ασπαλαθο Σοφή Θεοδωριδου
Το διώροφο της Τσιμισκη Γιωτα Φωτου

 

[Besito]

την "Πτωση", του Αλμπερ Καμυ (απαλευτο. βααρετο, με καποια στοιχεια φιλοσοφιας)

Ωραία είναι η πτώση. Παρουσιάζει τον μονόλογο ενός ανθρώπου που έκανε τα πάντα προς το θεαθήναι τοις ανθρώποις, έχοντας αποκτήσει κάποια κοινωνική καταξίωση χωρίς να έχει κάποιο εσωτερικό περιεχόμενο, και έτσι μοιραία ηρθε κάποια στιγμή στη ζωή του η πτώση του σαθρού εγώ που είχε κατασκευάσει.

Επίσης πολύ ωραίο του ιδίου 'ο ξένος'. Απίστευτο θα έλεγα!

 

[topmarried1977]

''O μαυροσ πυργοσ'' stephen king

 

[Nuclear]

Ωραία είναι η πτώση. Παρουσιάζει τον μονόλογο ενός ανθρώπου που έκανε τα πάντα προς το θεαθήναι τοις ανθρώποις, έχοντας αποκτήσει κάποια κοινωνική καταξίωση χωρίς να έχει κάποιο εσωτερικό περιεχόμενο, και έτσι μοιραία ηρθε κάποια στιγμή στη ζωή του η πτώση του σαθρού εγώ που είχε κατασκευάσει.

Επίσης πολύ ωραίο του ιδίου 'ο ξένος'. Απίστευτο θα έλεγα!

Συμφωνώ απόλυτα τυπε. Και ο Ξένος εκπληκτικό, το είχα διαβάσει μικρός και εξακολουθει να με επηρεαζει ακομα μέχρι τώρα.

Γενικά ο Καμυ είναι ο αγαπημένος μου.

Έπισης διάβασα τη Δική του Καφκα. Εκπληκτικό. Συλλαμβάνουν έναν άνθρωπο ξαφνικά χωρίς να έχει κάνει απολύτως τίποτα. Οδηγείται σε δική αλλά εκείνος εξακολουθει να πιστεύει έως το τέλος ότι πρόκειται για λάθος των αρχών...