Νέα

Ποιό βιβλίο προτείνετε / μόλις ολοκληρώσατε;

  • Μέλος που άνοιξε το νήμα ais8hsh
  • Ημερομηνία ανοίγματος
  • Απαντήσεις 4K
  • Εμφανίσεις 287K
  • Tagged users Καμία
  • Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)

mavro_fidi

Μέλος
Εγγρ.
22 Μαΐ 2016
Μηνύματα
50
Like
0
Πόντοι
0
Φίλε καλώς όρισες στην παρέα!  :hi:
Το έργο αυτό, είναι το πιο γνωστό του, και η μετάφραση ιδιαίτερα πετυχημένη.
Είναι έργο ποιητικής πνοής, καθόλου στείρο και τερμινολογικό. Εξαιρετικά πυκνή
σκέψη, αλλά καθόλου βαριά. Ρέει αυθόρμητα. Θα σου πρότεινα να το ψάξεις, επειδή αξίζει.

Σε περίπτωση, όπου είσαι τυχόν γερμανομαθής, εδώ μπορείς να πάρεις μια καλή γεύση:


Φίλε popov καλώς σας βρίσκω. Δυστυχώς δεν γνωρίζω γερμανικά και λέω δυστυχώς γιατί τη θεωρώ πολύ όμορφη γλώσσα.
Το βιβλίο το έχω βρει ήδη κι όταν με το καλό το διαβάσω, θα γράψω τις εντυπώσεις μου.
 

Mindreader

Τιμημένος
Εγγρ.
24 Φεβ 2014
Μηνύματα
14.802
Κριτικές
110
Like
20.337
Πόντοι
28.786
Μια και πιάσατε το θέμα Ερωτας και Θρησκεία, ίσως για κάποιους να έχει ενδιαφέρον το πως αντιμετώπιζαν οι Αρχαίοι Ελληνες το θέμα. Αυτό φαίνεται πολύ όμορφα μέσα απο ενα αρχαίο ελληνικό μύθο που μεταφέρθηκε απο τον Ρωμαίο συγγραφέα Απουλήιο τον 2ο αιώνα μχ.

Το παρακάτω κείμενο είναι αντιγραφή δεν είναι δικό μου. Για οσους έχετε υπομονή πιστεύω έχει ενδιαφέρον !!



Αν και ο Θεός Ερως στην αρχαιότητα ήταν υπεύθυνος για τα πάθη πολλών θνητών και μη, τελικά και ο ίδιος δεν γλίτωσε από τα βέλη του. Ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα την Ψυχή, μια θνητή που είχε τη φήμη μιας πανέμορφης γυναίκας. Ο μύθος του Ερωτα και της Ψυχής είναι όμορφος και αποδεικνύει τη δύναμη της αγάπης και του έρωτα στις ζωές όλων.

Η Ψυχή ήταν μια θνητή, κόρη μιας πολύ συνηθισμένης οικογένειας με τρία παιδιά. Ανθρωποι από όλα τα μέρη έρχονταν να επισκεφτούν την Ψυχή και να θαυμάσουν την ομορφιά της, τιμώντας την περισσότερο από τη Θεά Αφροδίτη.
Η Αφροδίτη όταν αντιλήφθηκε τι ακριβώς συνέβαινε, αποφάσισε να ζητήσει την παρέμβαση του γιου της Ερωτα, ο οποίος ανέλαβε να δηλητηριάσει τις ψυχές των ανδρών ώστε να μην επιθυμούν την Ψυχή. Ωστόσο, και ο ίδιος ερωτεύτηκε την Ψυχή, στρέφοντας κατά λάθος το βέλος του κατά του εαυτού του.
Τα χρόνια περνούσαν και οι γονείς της Ψυχής ήταν σαφώς προβληματισμένοι από την έλλειψη μνηστήρων, οπότε αποφάσισαν να στείλουν να πάρουν χρησμό, υποπτευόμενοι ότι κάποιος θεός έχει αναμειχθεί. Στους Δελφούς λοιπόν, ο Απόλλων, υπό την καθοδήγηση του θεού Ερωτα έδωσε χρησμό:
«Η Ψυχή δεν προορίζεται για γυναίκα κανενός θνητού. Ο άντρας της την περιμένει στην κορυφή ενός βουνού, και είναι ένα αποκρουστικό τέρας, που κανείς, ούτε θνητός ούτε αθάνατος, δεν μπορεί να του αντισταθεί». Αν και όλοι έπεσαν σε βαθιά θλίψη, αποφάσισαν να εκπληρώσουν το χρησμό ετοιμάζοντας λαμπρό γάμο με το “τέρας” του βουνού.
Ο γάμος έγινε αλλά η Ψυχή δεν μπορούσε να δει το σύζυγό της, ο οποίος εμφανιζόταν μόνο τα βράδια σε εκείνη και πάντα μέσα στο σκοτάδι. Ήταν ωστόσο τόσο τρυφερός και καλόκαρδος που η Ψυχή κατάλαβε ότι δεν μπορεί να είναι ένα αποκρουστικό τέρας, αλλά ο άντρας που επιθυμούσε σε όλη της τη ζωή.
Περνούσε υπέροχα μαζί του αλλά προβληματιζόταν γιατί δεν τον είχε δει ποτέ. Όταν κάποια στιγμή αποφάσισε να πάει στο πατρικό της, οι αδερφές της ζήλεψαν για την καλή της τύχη και την έπεισαν ότι για να μη θέλει να της φανερωθεί όχι μόνο θα είναι ένα τέρας, αλλά θα θέλει να τη σκοτώσει κιόλας. Ετσι λοιπόν της πρότειναν να τον σκοτώσει εκείνη πρώτη.


Η Ψυχή χάνει τον Ερωτα..
Η Ψυχή γύρισε στο παλάτι, και ξάπλωσε με το μυστηριώδη σύζυγό της. Όταν εκείνος αποκοιμήθηκε, η ψυχή πήρε ένα λυχνάρι και ένα μαχαίρι και αποφάσισε να τον σκοτώσει. Εγειρε από πάνω του και καθώς φώτισε το πρόσωπο του με το λυχνάρι, είδε προς μεγάλη της έκπληξη τον πανέμορφο Θεό Ερωτα.
Η Ψυχή τα έχασε, το λυχνάρι έγειρε στο πλάι και καυτό λάδι χύθηκε πάνω στον Ερωτα. Ο Ερωτας ξύπνησε από τον πόνο και πέταξε μακριά, λέγοντας της πως η καχυποψία της σκότωσε την αγάπη τους και ότι δεν θα μπορούσαν να είναι μαζί πια, αφού αυτή – μια θνητή – είδε το πρόσωπο ενός αθάνατου.
Μετανιωμένη η Ψυχή άρχισε να αναζητά τον Ερωτα παντού, χωρίς αποτέλεσμα. Κάποια στιγμή μετά από πολλή περιπλάνηση έφτασε σε ναό της θεάς Δήμητρας, η οποία τη συμβούλεψε να παρακαλέσει την Αφροδίτη να την αφήσει να δει το γιο της.
Η Αφροδίτη είχε φυλακίσει τον Ερωτα μέχρι να ξεχάσει την Ψυχή και να επουλωθεί η πληγή από το καυτό λάδι. Ακουσε όμως από τις ικεσίες της Ψυχής και της απάντησε ότι για να δει τον αγαπημένο της, θα έπρεπε πρώτα να περάσει τρεις δοκιμασίες.
Οι δοκιμασίες ήταν δύσκολες, αλλά η Ψυχή κατόρθωσε να πραγματοποιήσει τις δυο πρώτες με επιτυχία. Ωστόσο η τελευταία δοκιμασία απαιτούσε να κατέβει στον Άδη και να φέρει το κουτί της Περσεφόνης στην Αφροδίτη. Το κουτί αυτό περιείχε το μαγικό ελιξήριο της ομορφιάς και η Ψυχή απαγορευόταν να το ανοίξει.
Η Ψυχή πήρε το κουτί αλλά δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό να το ανοίξει για να πάρει λίγο φάρμακο ομορφιάς για τον εαυτό της. Ωστόσο στο κουτί η Περσεφόνη δεν είχε βάλει κανένα μαγικό φίλτρο που θα μπορούσε να την κάνει πιο όμορφη, αλλά τον Μορφέα, που την έριξε σε βαθύ ύπνο.
Ο Ερωτας σώζει την Ψυχή
Οταν ο Ερωτας έμαθε τι έπαθε η αγαπημένη του, δραπέτευσε από το παλάτι της Αφροδίτης, πέταξε στον Ολυμπο και παρακάλεσε τον Δία να σώσει την Ψυχή. Ο Δίας συγκινημένος από την αγάπη του θεού Ερωτα, την έκανε αθάνατη, επιτρέποντας στον Ερωτα να ενωθεί μαζί της για πάντα.

Ενας από τους ωραιότερους ελληνικούς μύθους.
 

The Kraang

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
27 Απρ 2016
Μηνύματα
1.533
Κριτικές
11
Like
392
Πόντοι
306
Μια και πιάσατε το θέμα Ερωτας και Θρησκεία, ίσως για κάποιους να έχει ενδιαφέρον το πως αντιμετώπιζαν οι Αρχαίοι Ελληνες το θέμα. Αυτό φαίνεται πολύ όμορφα μέσα απο ενα αρχαίο ελληνικό μύθο που μεταφέρθηκε απο τον Ρωμαίο συγγραφέα Απουλήιο τον 2ο αιώνα μχ.

Το παρακάτω κείμενο είναι αντιγραφή δεν είναι δικό μου. Για οσους έχετε υπομονή πιστεύω έχει ενδιαφέρον !!



Αν και ο Θεός Ερως στην αρχαιότητα ήταν υπεύθυνος για τα πάθη πολλών θνητών και μη, τελικά και ο ίδιος δεν γλίτωσε από τα βέλη του. Ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα την Ψυχή, μια θνητή που είχε τη φήμη μιας πανέμορφης γυναίκας. Ο μύθος του Ερωτα και της Ψυχής είναι όμορφος και αποδεικνύει τη δύναμη της αγάπης και του έρωτα στις ζωές όλων.

Η Ψυχή ήταν μια θνητή, κόρη μιας πολύ συνηθισμένης οικογένειας με τρία παιδιά. Ανθρωποι από όλα τα μέρη έρχονταν να επισκεφτούν την Ψυχή και να θαυμάσουν την ομορφιά της, τιμώντας την περισσότερο από τη Θεά Αφροδίτη.
Η Αφροδίτη όταν αντιλήφθηκε τι ακριβώς συνέβαινε, αποφάσισε να ζητήσει την παρέμβαση του γιου της Ερωτα, ο οποίος ανέλαβε να δηλητηριάσει τις ψυχές των ανδρών ώστε να μην επιθυμούν την Ψυχή. Ωστόσο, και ο ίδιος ερωτεύτηκε την Ψυχή, στρέφοντας κατά λάθος το βέλος του κατά του εαυτού του.
Τα χρόνια περνούσαν και οι γονείς της Ψυχής ήταν σαφώς προβληματισμένοι από την έλλειψη μνηστήρων, οπότε αποφάσισαν να στείλουν να πάρουν χρησμό, υποπτευόμενοι ότι κάποιος θεός έχει αναμειχθεί. Στους Δελφούς λοιπόν, ο Απόλλων, υπό την καθοδήγηση του θεού Ερωτα έδωσε χρησμό:
«Η Ψυχή δεν προορίζεται για γυναίκα κανενός θνητού. Ο άντρας της την περιμένει στην κορυφή ενός βουνού, και είναι ένα αποκρουστικό τέρας, που κανείς, ούτε θνητός ούτε αθάνατος, δεν μπορεί να του αντισταθεί». Αν και όλοι έπεσαν σε βαθιά θλίψη, αποφάσισαν να εκπληρώσουν το χρησμό ετοιμάζοντας λαμπρό γάμο με το “τέρας” του βουνού.
Ο γάμος έγινε αλλά η Ψυχή δεν μπορούσε να δει το σύζυγό της, ο οποίος εμφανιζόταν μόνο τα βράδια σε εκείνη και πάντα μέσα στο σκοτάδι. Ήταν ωστόσο τόσο τρυφερός και καλόκαρδος που η Ψυχή κατάλαβε ότι δεν μπορεί να είναι ένα αποκρουστικό τέρας, αλλά ο άντρας που επιθυμούσε σε όλη της τη ζωή.
Περνούσε υπέροχα μαζί του αλλά προβληματιζόταν γιατί δεν τον είχε δει ποτέ. Όταν κάποια στιγμή αποφάσισε να πάει στο πατρικό της, οι αδερφές της ζήλεψαν για την καλή της τύχη και την έπεισαν ότι για να μη θέλει να της φανερωθεί όχι μόνο θα είναι ένα τέρας, αλλά θα θέλει να τη σκοτώσει κιόλας. Ετσι λοιπόν της πρότειναν να τον σκοτώσει εκείνη πρώτη.


Η Ψυχή χάνει τον Ερωτα..
Η Ψυχή γύρισε στο παλάτι, και ξάπλωσε με το μυστηριώδη σύζυγό της. Όταν εκείνος αποκοιμήθηκε, η ψυχή πήρε ένα λυχνάρι και ένα μαχαίρι και αποφάσισε να τον σκοτώσει. Εγειρε από πάνω του και καθώς φώτισε το πρόσωπο του με το λυχνάρι, είδε προς μεγάλη της έκπληξη τον πανέμορφο Θεό Ερωτα.
Η Ψυχή τα έχασε, το λυχνάρι έγειρε στο πλάι και καυτό λάδι χύθηκε πάνω στον Ερωτα. Ο Ερωτας ξύπνησε από τον πόνο και πέταξε μακριά, λέγοντας της πως η καχυποψία της σκότωσε την αγάπη τους και ότι δεν θα μπορούσαν να είναι μαζί πια, αφού αυτή – μια θνητή – είδε το πρόσωπο ενός αθάνατου.
Μετανιωμένη η Ψυχή άρχισε να αναζητά τον Ερωτα παντού, χωρίς αποτέλεσμα. Κάποια στιγμή μετά από πολλή περιπλάνηση έφτασε σε ναό της θεάς Δήμητρας, η οποία τη συμβούλεψε να παρακαλέσει την Αφροδίτη να την αφήσει να δει το γιο της.
Η Αφροδίτη είχε φυλακίσει τον Ερωτα μέχρι να ξεχάσει την Ψυχή και να επουλωθεί η πληγή από το καυτό λάδι. Ακουσε όμως από τις ικεσίες της Ψυχής και της απάντησε ότι για να δει τον αγαπημένο της, θα έπρεπε πρώτα να περάσει τρεις δοκιμασίες.
Οι δοκιμασίες ήταν δύσκολες, αλλά η Ψυχή κατόρθωσε να πραγματοποιήσει τις δυο πρώτες με επιτυχία. Ωστόσο η τελευταία δοκιμασία απαιτούσε να κατέβει στον Άδη και να φέρει το κουτί της Περσεφόνης στην Αφροδίτη. Το κουτί αυτό περιείχε το μαγικό ελιξήριο της ομορφιάς και η Ψυχή απαγορευόταν να το ανοίξει.
Η Ψυχή πήρε το κουτί αλλά δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό να το ανοίξει για να πάρει λίγο φάρμακο ομορφιάς για τον εαυτό της. Ωστόσο στο κουτί η Περσεφόνη δεν είχε βάλει κανένα μαγικό φίλτρο που θα μπορούσε να την κάνει πιο όμορφη, αλλά τον Μορφέα, που την έριξε σε βαθύ ύπνο.
Ο Ερωτας σώζει την Ψυχή
Οταν ο Ερωτας έμαθε τι έπαθε η αγαπημένη του, δραπέτευσε από το παλάτι της Αφροδίτης, πέταξε στον Ολυμπο και παρακάλεσε τον Δία να σώσει την Ψυχή. Ο Δίας συγκινημένος από την αγάπη του θεού Ερωτα, την έκανε αθάνατη, επιτρέποντας στον Ερωτα να ενωθεί μαζί της για πάντα.

Ενας από τους ωραιότερους ελληνικούς μύθους.
Οι Αρχαίοι Έλληνες τα ήξεραν όλα...
 

xilnik

Πορνορεπόρτερ
Εγγρ.
31 Οκτ 2007
Μηνύματα
4.192
Κριτικές
210
Like
2.895
Πόντοι
13.165
Πολυ ωραιο ποστ-κειμενο Μindreader,να εισαι καλα
Οντως οι Αρχαιοι Ελληνες Κrang oχι απλως ηξεραν πολλα,αλλα φαινεται στην κυριολεξια να ειναι απο Αλλο Πλανητη
Καλημερα
 

Mindreader

Τιμημένος
Εγγρ.
24 Φεβ 2014
Μηνύματα
14.802
Κριτικές
110
Like
20.337
Πόντοι
28.786
Πολυ ωραιο ποστ-κειμενο Μindreader,να εισαι καλα
Οντως οι Αρχαιοι Ελληνες Κrang oχι απλως ηξεραν πολλα,αλλα φαινεται στην κυριολεξια να ειναι απο Αλλο Πλανητη
Καλημερα

Καλημέρα και απο εμένα  :hi: :hi:
 

The Kraang

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
27 Απρ 2016
Μηνύματα
1.533
Κριτικές
11
Like
392
Πόντοι
306
Πολυ ωραιο ποστ-κειμενο Μindreader,να εισαι καλα
Οντως οι Αρχαιοι Ελληνες Κrang oχι απλως ηξεραν πολλα,αλλα φαινεται στην κυριολεξια να ειναι απο Αλλο Πλανητη
Καλημερα
;) ;) Καλημέρα!
 

mavro_fidi

Μέλος
Εγγρ.
22 Μαΐ 2016
Μηνύματα
50
Like
0
Πόντοι
0
voltaire45 σ' ευχαριστώ για την πρόταση του Δυτικού Κανόνα.

Μια και πιάσατε το θέμα Ερωτας και Θρησκεία, ίσως για κάποιους να έχει ενδιαφέρον το πως αντιμετώπιζαν οι Αρχαίοι Ελληνες το θέμα. Αυτό φαίνεται πολύ όμορφα μέσα απο ενα αρχαίο ελληνικό μύθο που μεταφέρθηκε απο τον Ρωμαίο συγγραφέα Απουλήιο τον 2ο αιώνα μχ.

Εκπληκτικός μύθος από τις Μεταμορφώσεις του Απουλήιου, κυκλοφορεί στα ελληνικά (Ο Χρυσός Γάιδαρος ή Οι Μεταμορφώσεις). Όποιος το διαβάσει θα περάσει καλά...

Ρισκάροντας να γελοιοποιηθώ, θα πω ότι η βασική γραμμή του μύθου είναι ότι η ψυχή δεν ερωτεύεται κάτι (ένα πρόσωπο, ένα κορμί, ή ο,τιδήποτε άλλο) αλλά το ίδιο το ερωτεύεσθαι. Δηλαδή, για την ψυχή όλα είναι είδωλα μέσω των οποίων εκπληρώνει τον σκοπό και την επιθυμία της: το να ερωτεύεται.

Τα λέω αυτά γιατί νομίζω ότι ο αγοραίος έρωτας εκπληρώνει σε όλους την ίδια ανάγκη: λυτρώνει την ψυχή απ' τα πρόσωπα...
 
Δ

Διαγραμμένο μέλος 136408

Επισκέπτης
voltaire45 σ' ευχαριστώ για την πρόταση του Δυτικού Κανόνα.

Εκπληκτικός μύθος από τις Μεταμορφώσεις του Απουλήιου, κυκλοφορεί στα ελληνικά (Ο Χρυσός Γάιδαρος ή Οι Μεταμορφώσεις). Όποιος το διαβάσει θα περάσει καλά...

Ρισκάροντας να γελοιοποιηθώ, θα πω ότι η βασική γραμμή του μύθου είναι ότι η ψυχή δεν ερωτεύεται κάτι (ένα πρόσωπο, ένα κορμί, ή ο,τιδήποτε άλλο) αλλά το ίδιο το ερωτεύεσθαι. Δηλαδή, για την ψυχή όλα είναι είδωλα μέσω των οποίων εκπληρώνει τον σκοπό και την επιθυμία της: το να ερωτεύεται.

Τα λέω αυτά γιατί νομίζω ότι ο αγοραίος έρωτας εκπληρώνει σε όλους την ίδια ανάγκη: λυτρώνει την ψυχή απ' τα πρόσωπα...

Καλημέρα φίλε, σε αυτά που γράφεις, νομίζω ότι μια ωραία ώθηση και τροφή για παραπέρα σκέψη, θα έδινε και το βιβλίο
του Χρήστου Γιανναρά, Το Πρόσωπο και ο Έρως. Είναι απαιτητικό έργο, και χρειάζεται μελέτη, όχι απλή ανάγνωση, αλλά αξίζει.
Ο Γιανναράς, όταν μένει στον τομέα του και δεν αναλώνεται στις γνωστές εμμονές του, είναι εξαιρετικός. Σου το βάζω και σε pdf.  :hi:

 

mavro_fidi

Μέλος
Εγγρ.
22 Μαΐ 2016
Μηνύματα
50
Like
0
Πόντοι
0
Καλημέρα φίλε, σε αυτά που γράφεις, νομίζω ότι μια ωραία ώθηση και τροφή για παραπέρα σκέψη, θα έδινε και το βιβλίο
του Χρήστου Γιανναρά, Το Πρόσωπο και ο Έρως. Είναι απαιτητικό έργο αλλά αξίζει. Ο Γιανναράς, όταν μένει στον τομέα του
και δεν αναλώνεται στις εμμονές του, είναι εξαιρετικός. Σου το βάζω και σε pdf.  :hi:

Καλημέρα και σ' εσένα φίλε και σ' ευχαριστώ. Και με την ευκαιρία ωραίο μπλογκ, δεν το γνώριζα.
 

xilnik

Πορνορεπόρτερ
Εγγρ.
31 Οκτ 2007
Μηνύματα
4.192
Κριτικές
210
Like
2.895
Πόντοι
13.165
Ήδη ψάχνω για τα δυο αυτά βιβλία
Μύθος και έρως αν και εξαντλημένο και o Χρυσός γάιδαρος
Γνωρίζεις το θέμα του βιβλίου;
 

Mindreader

Τιμημένος
Εγγρ.
24 Φεβ 2014
Μηνύματα
14.802
Κριτικές
110
Like
20.337
Πόντοι
28.786
voltaire45 σ' ευχαριστώ για την πρόταση του Δυτικού Κανόνα.

Εκπληκτικός μύθος από τις Μεταμορφώσεις του Απουλήιου, κυκλοφορεί στα ελληνικά (Ο Χρυσός Γάιδαρος ή Οι Μεταμορφώσεις). Όποιος το διαβάσει θα περάσει καλά...

Ρισκάροντας να γελοιοποιηθώ, θα πω ότι η βασική γραμμή του μύθου είναι ότι η ψυχή δεν ερωτεύεται κάτι (ένα πρόσωπο, ένα κορμί, ή ο,τιδήποτε άλλο) αλλά το ίδιο το ερωτεύεσθαι. Δηλαδή, για την ψυχή όλα είναι είδωλα μέσω των οποίων εκπληρώνει τον σκοπό και την επιθυμία της: το να ερωτεύεται.

Τα λέω αυτά γιατί νομίζω ότι ο αγοραίος έρωτας εκπληρώνει σε όλους την ίδια ανάγκη: λυτρώνει την ψυχή απ' τα πρόσωπα...

Ασφαλώς και δεν γελειοποιείσαι.  :hi: :hi:

Κουβέντα - Ανάλυση κάνουμε. Η άποψή σου συμπίπτει με μια εκδοχή της  άποψης του Τσιφόρου ότι δηλαδή ''Η γυναίκα ερωτεύεται πάντα τον πρώτο ερσστή της !!! Μετά από αυτόν ερωτεύεται τον ίδιο τον έρωτα !!''

Αντικατέστησε στη παραπάνω πρότασή σου ( που παραθέτω με κόκινο ) , τη λέξη ψυχή με τη λέξη Γυναίκα και το έχεις !!!

Παρεμπιπτοντως η σχέση των γυναικών με τους καθρέφτες ( και τα σχετικά είδωλα ) πάντα δέν είχε ένα στοιχείο ερωτικό ??!!! :2funny: :2funny:

Τυχαίο ??? Δεν νομίζω !!!  :2funny: :2funny: :hi: :hi:
 

mavro_fidi

Μέλος
Εγγρ.
22 Μαΐ 2016
Μηνύματα
50
Like
0
Πόντοι
0

xilnik

Πορνορεπόρτερ
Εγγρ.
31 Οκτ 2007
Μηνύματα
4.192
Κριτικές
210
Like
2.895
Πόντοι
13.165
Ο Χρυσός Γάιδαρος είναι διαθέσιμος εδώ:
[URL unfurl="true"]http://gen.lib.rus.ec/search.php?req=%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CF%8C%CF%82+%CE%B3%CE%AC%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%82&open=0&res=25&view=simple&phrase=1&column=def[/url]

μυθιστόρημα περιπέτειας και μεταμορφώσεων είναι, του αρχαίου κόσμου
Σ ευχαριστώ πολύ
 
Δ

Διαγραμμένο μέλος 136408

Επισκέπτης
Φίλτατε popov,
επί του εξαιρετικού δοκιμίου που προτείνεις, θα μου επιτρέψεις να υπερθεματίσω ότι οι ηδονές της σάρκας είναι μάλλον ατελείς χωρίς την τέρψη του νου... Εξ ού και, οι πολυ μακρινοί παππούδες μας, απολάμβαναν περισσότερο την ολοκληρωμένη συντροφιά μιας εταίρας απ'ότι την μονοχρωματική ηδονή μιας απλής ιέρειας της Αφροδίτης (χωρίς να επιλέγουν αποκλειστικά τη καμιάς εκ των δυο ;))
Κι επειδή -για να παραμείνω εντός του πλαισίου της βιβλιοπρότασής σου- δεν ξέρω σε ποιά έκφραση του Schubart να πατήσω για να υποβάλω -εκ νέου- τα σέβη μου, παραπέμπω το φιλόμαθο κενό του forum σε ολόκληρα τα κεφάλαια 2 και 6: "Η Τέρψη της Δημιουργίας" και "Εκφυλιστικές μορφές του έρωτα"
Την καλημέρα μου!
:hi:

Φίλε μου, αντί για όποιο άλλο σχόλιο στο μήνυμά σου, θα παραθέσω ένα ωραίο -περί έρωτος- ποιητικό απόσπασμα από μια συλλογή της Τζένης Μαστοράκη (Μ' ένα στεφάνι φώς) όπου υπάρχει μέσα και μια Ελυτική απήχηση που σίγουρα θα σου αρέσει (χλωρός ακόμα απ' τη φωτιά...). Σε καλησπερίζω  :hi:

Έγιναν κρίματα και βάρυναν πολύ, κι ό,τι πονά, για πάντα
εδώ, για πάντα μένει, κακό φιλί, για πάντα το κακό σημάδι
του, παραφροσύνη δίχως γυρισμό, φοβέρα σκιάζει,

μια ιερή σαρκοφαγία που εξαντλεί.

Κι ό,τι πονά, κι αν λησμονιέται την αυγή, μια νύχτα άλλη,
πλανήτης βάσκανος, ραγίζει η ανατολή, κι ανάρια λάμποντας
το πέρασμά του στο σκοτάδι, σαν ερπετό, μεγάλη σαύρα
που βουτά, θα ’ρθεί, μετά την αγωνία στα στενά, σώμα καμένο
και χλωρό κεφάλι, θα ’ρθεί, κατάχλωρος απ’ τη φωτιά, κι
ό,τι εξαντλεί, σαΐτα, βόλι και κακό φιλί,

ο μάγος έρωτας, ο τρόμος έρωτας το φέρνει πάλι.
 

χρηστος1011

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
19 Οκτ 2013
Μηνύματα
14.764
Like
2.593
Πόντοι
606
Στενες επαφες Τριτου Τυπου Του στηβεν Σπιλμπεργκ
 
Δ

Διαγραμμένο μέλος 136408

Επισκέπτης
Γαμώ τα βιβλία, κλασικό στο είδος του, αν και δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, είναι το The Art of Love, του W.F. Robie
(Boston, 1921). Σχετικά δυσεύρετο και βιβλιοφιλικό, γι' αυτό και ρίχνω λινκ σε pdf για όποιον ενδιαφέρεται. Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο
από πλευράς προσέγγισης και θεώρησης, και μπροστά για την εποχή του ως αντικείμενο μελέτης. Μιλάμε για Μεσοπόλεμο...

 
Δ

Διαγραμμένο μέλος 136408

Επισκέπτης
Γαμώ τα βιβλία, κλασικό στο είδος του, αν και δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, είναι το The Art of Love, του W.F. Robie
(Boston, 1921). Σχετικά δυσεύρετο και βιβλιοφιλικό, γι' αυτό και ρίχνω λινκ σε pdf για όποιον ενδιαφέρεται. Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο
από πλευράς προσέγγισης και θεώρησης, και μπροστά για την εποχή του ως αντικείμενο μελέτης. Μιλάμε για Μεσοπόλεμο...


ΥΓ. Παρατήρησα, ότι στον πρόλογο του βιβλίου, στην ψηφιοποιημένη μορφή στο pdf, υπάρχει φθορά στο τέλος της σελίδας.
Για να είμαστε κομπλέ, την προσθέτω εδώ πρόχειρα, από το προσωπικό μου αντίτυπο.
 

Συνημμένα

  • DSC03045.JPG
    DSC03045.JPG
    123,8 KB · Εμφανίσεις: 45

Stories

Νέο!

Stories

Δεν υπάρχει καμία ιστορία αυτή τη στιγμή. Δημιούργησε μία! (click + στο avatar).
Top Bottom