η θηλυκότητα, το νάζι κι η επίδειξη της γύμνιας είναι χαρακτηριστικό του γυναικείου φύλου, είναι στη φύση της γυναίκας να λειτουργεί δείχνοντας τα πλουμιά της, στο ανθρώπινο ζωικό βασίλειο και γίνεται για ένα συγκεκριμένο σκοπό. Όμως εδώ υπάρχει κι η παρανόηση. Γίνεται η κατάχρηση αυτής της φυσικής ιδιότητας με σκοπό το να σύρει το θήλυ το άρρεν από τη μύτη και να εκμεταλλευτεί την ταραχή που προκαλείται στα αρσενικά από την γυμνότητα του γυναικείου σώματος, ή την προκλητικότατη υποψία της. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά, δες, μην τολμήσεις να αγγίξεις όμως κι αν σου δώσω και λίγο παραπάνω, τότε να ξέρεις ότι αυτό είναι γιατί θέλω να σε ξεζουμίσω μέσα κι έξω. Κατάντια λέγεται, κακομοιριά.
Όταν τα πράγματα είναι πιο καλυμμένα, τότε το αρσενικό (και το θηλυκό) παίρνουν μέρος σε μια πιο αξιόλογη φυσική διαδικασία, μυσταγωγική αν θέλετε, που τα πέπλα πέφτουν κι αποκαλύπτονται οι ποιότητες, οι αλήθειες πιο βαθιές, οι οποίες είναι κι οι μοναδικές που έχουν την αξία σε αυτό που λέγεται έρωτας, αγάπη, σχέση, σύζευξη, συντροφικότητα. Κι εκεί αποκτούν άλλη σημασία, άλλη ορμή τόσο οι κατώτερες εκδηλώσεις της φύσης, συνδεδεμένες όμως με ανώτερες ποιότητες των συμπλεκόμενων.
Αλλιώς μένει -όπως και είναι το σύνηθες- η όλη κατάσταση προσκολλημένη στο κρέας, στη φθορά της σάρκας, στο εφήμερο και δε δύναται να γεμίσει με κανέναν τρόπο τα κενά που δημιουργούνται από τη φυσική υποβάθμιση.
Άρα τι ψάχνουμε; Επομένως τι ρόλο έχει το νάζι, η θηλυκότητα, η τσαχπινιά;
Απολύτως τίποτε. Είναι ένα ορντέβρ προσωρινής έλξης. Όσο πιο ξεδιάντροπο, τόσο πιο κενό στον μετέπειτα χρόνο. Άνευ ουσίας.
Στηλιτεύω τις 21 σελίδες αναρτήσεων, σχολίων κλπ κενών περιεχομένου σε ένα ουτοπικό θέμα, καταδικασμένο ήδη.
