Μόλις πάω στο δωμάτιο:
1) Γδύνομαι, φροντίζοντας ώστε τα ρούχα μου να είναι κρεμασμένα στην καρέκλα (και όχι πεσμένα στο πάτωμα).
2) Κλείνω το κινητό μου και βολεύω όλα τα πράγματά μου (πορτοφόλι, μηνιαία κάρτα, κλειδιά, χαρτομάντηλα, κτλ) στη συνεδριακή μου τσάντα.
3) Παίρνω από τη συνεδριακή τσάντα το εκάστοτε ριγκάκι του Γύπα που έχω κουβαλήσει από το σπίτι τη συγκεκριμένη φορά (έχω 5 συνολικά), καθώς και το πασίγνωστο στο πανελλήνιο "βραχιόλι του Γύπα". Κατόπιν τα κρύβω κάτω από το μαξιλάρι, ώστε να κάνω έκπληξη στην τάνα "τα ταν".
4) Ξαπλώνω ανάσκελα στο κρεβάτι, φορόντας μόνο τις κάλτσες μου (έχω διαβάσει ότι οι κάλτσες βελτιώνουν τις σεξουαλικές επιδόσεις). Την επίμαχη ώρα (μέχρι το πολυπόθητο άνοιγμα της πόρτας) μπορεί να σκέφτομαι:
α) Τα κοσμήματα (αν υπάρχουν) της τσατσάς και τη διευθυντική χειραψία στο τέλος.
β) Τα κοσμήματα (αν υπάρχουν) της πουτάνας, καθώς και το μαγικό concept με το οποίο θα αρχίσουμε να κωλοτριβόμαστε (π.χ. χορός, φαντασίωση ότι είμαι εισπράκτορας σε πλοίο, κτλ).
γ) Τη διαδρομή μέχρι να φτάσω στο συγκεκριμένο στούντιο (bic-bic στο τρόλεϋ σε χέρι γριάς, προηγούμενες επισκέψεις σε στούντιο μέχρι να καταλήξω στο επίμαχο στούντιο), καθώς και την έναρξη της κριτικής που θα γράψω (κάποιες φορές γελάω σαν ηλήθιος).
δ) Αγωνία για το αν θα πετύχω να ολοκληρώσω ή όχι και
ε) Άσχετα. Αυτά.