Εκείνη την εποχή, του Γκάλη δηλαδή, σε όλες τις ομάδες της Ευρώπης έπαιζαν "φάτσες" και παιχτούρες...Να θυμίσουμε το Γάλλο αθληταρά (εντάξει, Σενεγαλέζος) Ρισάρ Ντακουρί, το Στεφάν Οστρόφσκι Και τον Ερβέ Ντυμπουισόν, το Βέλγο Στρίλενς (πολύ καλός αθλητής), τους Ισπανούς Σαν Επιφάνιο, Σολοθάμπαλ, Χουανίτο Κορμπαλάν, Χιμένεθ, τον Ισραηλινό Τζάμσι (βρωμόχερο, Γιαμσί τον έλεγε ο Συρίγος) της Μακάμπι μαζί με Μέρσερ, Αροέστι, Μίκι Μπέρκοβιτς, τους Ιταλούς Ρίβα και Μανίφικο (ο μυταράς), τους Σαμπόνις, Τιχονένκο, Κουρτινάιτις, Βαλντεμάρας Χομίτσιους (φατσάρα), Βάλτερς και, φυσικά, άπειρους Γιούγκους με πρωτοστάτες τον "Μότσαρτ" Ντράζεν Πέτροβιτς και τον αδερφό του ʼζα, τους χεράδες Τσβετίτσιανιν, Περάσοβιτς, Γκρμπόβιτς, Τσούτουρα (φατσάρα κι αυτός), Ιβάνοβιτς, τους Ράτζα και Κούκοτς, τους σέντερ Ντίβατς και Ραντοβάνοβις και ένα σωρό άλλους παιχταράδες...
Πολύ καλή αναφορά για να δείχνει και το μέγεθος των ομάδων που αντιμετώπιζε τότε ο Αρης.
Δεν πρέπει να χεχνάμε από την Μπαρτσελόνα τον Τσίκο Σιμπίλιο αμερικανό με ισπανικό διαβατήριο όπως και τους Μπενιό και Γιανγκ της Λιμόζ, Νταντόνι της Τρέισερ Μαγκί της Μακαμπί.
Είχα την τύθχη να τούς δω όλους τους αγώνες του Αρη, θεωρώ τηνη καλύτερη εμφάνιση του Νικ αυτή μέσα στην Σκαβολίνι με 42 πόντους (χρονιά της Σαραγόσα) και ήμουν στο μεγάλο φιλικό στο Αλεξάνδρειο της Ελλάδας με την Μικ΄τη Ευρώπης.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον πολύ καλό παίκτη Κρόπιλακ και άλλους πολλούς που τώρα ο καθένας θα ήταν και μία ομάδα μόνος του.
Αυτά για να θυμόμαστε οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι