Νέα

Παγκόσμια ΗΛΙΘΙΟΚΡΑΤΙΑ !

  • Μέλος που άνοιξε το νήμα Κώστας Λαδάκης
  • Ημερομηνία ανοίγματος
  • Απαντήσεις 937
  • Εμφανίσεις 34K
  • Tagged users Καμία
  • Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 63 άτομα (0 μέλη και 63 επισκέπτες)

bsbd

Μέλος
Εγγρ.
9 Δεκ 2005
Μηνύματα
5
Like
0
Πόντοι
0
Μάλιστα. Έχεις κάτι καλύτερο να προτείνεις φίλε Heartbreaker από τη δυτική αστική δημοκρατία ?
 

sparkling_water

Σπουδαίος
Εγγρ.
20 Μαρ 2010
Μηνύματα
1.768
Κριτικές
11
Like
171
Πόντοι
2.287
Η συγχρονη αστικη δημοκρατια ειναι δημιουργημα της γαλλικης επαναστασης. Η οποια εγινε για να μπορεσουν οι-τοτε πλεον πλουσιοι-αστοι μαζι με το χρημα να εχουν εξουσια, που μεχρι τοτε ηταν προνομιο των ευγενων. Οι μαλακιες του στυλ ο λαος στην εξουσια, ειναι και ηταν σανος στο κοπαδι
Διαφωνώ με αυτό που γράφεις. Η Δυτική αστική δημοκρατία όπως την εννοούμε σήμερα είναι αποτέλεσμα του Σκωτσέζικου και Αγγλικού διαφωτισμού, αλλά αυτό είναι θέμα συζήτησης για άλλη φορά.

Ας υποθέσουμε λοιπόν πως αυτό που γράφεις ισχύει.
Και λοιπόν; Δεν έγινε καλύτερη και η ζωή του μέσου φτωχού ανθρωπάκου;
Πριν την αστική δημοκρατία ο κόσμος ζούσε στις λάσπες και είχε προσδόκιμο ζωής τα 35.
Στις χώρες που εφαρμόστηκε η Δυτική αστική δημοκρατία ο κόσμος ανεβάζει το βιοτικό του επίπεδο και το προσδόκιμο ζωής του συνέχεια.
Τι σημασία έχει αν το κίνητρο τους ήταν ποταπό και κακό; Όταν ο χασάπης σου πουλάει κρέας τον ενδιαφέρει να γουστάρεις το κρέας ή να βγάλει λεφτά;

Οι κατακτησεις του διαφωτισμου, ποτισμενες απο το δυτικο πνευμα (το μη ελληνικο με την κλασσικη εννοια) και επηρεασμενες αρνητικα απο την ασυδοσια και σκληροτητα της παπικης εκκλησιας εξυπηρετουν μονο προς αυτη την κατευθυνση, της εδραιωσης στην εξουσια της αστικης ταξης.
Και την ΘΕΑΜΑΤΙΚΗ βελτίωση της ζωής μας.

Θα εχετε προσεξει φανταζομαι οτι οταν κατι εκφραζεται εναντια στον σκοπο αυτο, παυουν να ισχυουν συγχρονες "αξιες" οπως πχ ανθρωπινα δικαιωματα, ελευθερια , ισοτητα. Αυτα νοουνται μονο οταν κινουνται στο πλαισιο που αποφασιστηκε να κινουνται πριν απο 200 τοσα χρονια

Στην συγχρονη "δημοκρατια" που ισχυει υποτιθεται η ελευθερια του λογου, αν δηλωσεις αντιθετος σε αυτη η θα σε βομβαρδισουν η θα σε ψοφησουν στην πεινα, η θα σε στειλουν στο γκουανταναμο. Ας το αναλογιστουν λιγο αυτο οσοι πιστευουν οτι ειναι "ελευθεροι" και "δημοκρατες"
Στις σύγχρονες δημοκρατίες υπάρχει ανοχή στις αποκλίσεις.
Συμφωνώ πως δεν υπάρχει πολύ μεγάλη ανοχή, αλλά ξέρεις κάποιο σύστημα που επιτρέπει μεγαλύτερες ανοχές;


Έχετε γίνει πολλοί οι αντιδραστικοί αντί - Δυτικοί.
Σας φαίνεται καλύτερο άλλο μέρος στον πλανήτη για να ζήσετε;
 

zeljko

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
2 Μαρ 2016
Μηνύματα
9.752
Κριτικές
4
Like
235
Πόντοι
346
Στην συγχρονη "δημοκρατια" που ισχυει υποτιθεται η ελευθερια του λογου, αν δηλωσεις αντιθετος σε αυτη η θα σε βομβαρδισουν η θα σε ψοφησουν στην πεινα, η θα σε στειλουν στο γκουανταναμο. Ας το αναλογιστουν λιγο αυτο οσοι πιστευουν οτι ειναι "ελευθεροι" και "δημοκρατες"


Φυσικά .
Η Δημοκρατία επιτρέπει την ελεύθερη έκφραση κομπλιμέντων υπέρ της.
Και κάθε άποψη που την ευνοεί.

Όσους έχουν άλλη άποψη , τους καταστρέφει οικονομικά , τους χώνει φυλακή ...
και αν δεν αρκούν αυτά, τους σκοτώνει κι όλας.


Θα μου πεις, την ίδια ελευθερία γνώμης είχε και η ΕΣΣΔ ...


εντάξει ... τι σημασία έχει ;;;


Και η ΕΣΣΔ και οι Αστικές Δημοκρατίες,
όργανα των Σιωνιστών είναι.
 

Mindreader

Τιμημένος
Εγγρ.
24 Φεβ 2014
Μηνύματα
14.802
Κριτικές
110
Like
20.342
Πόντοι
28.786
Η άποψη μου επί του θέματος είναι αιρετική. Εχω διαβάσει αρκετά πάνω στο θέμα της σύγκρισης κοινωνικών και πολιτικών συστημάτων. Για όσους το ξεκινούν θα πρότεινα το ''Κοινωνικά Συστήματα'' του Μπέρναρντ Σώ. Μια ''συγκριτική'' προσέγγιση διαφορετικών κοινωνικών συστημάτων με εξαιρετική απλότητα και εμβρίθεια παράλληλα.

Μπορώ να αναφέρω και πολλά άλλα φιλοσοφικού και  κοινωνικού περιεχομένου βιβλία αλλά δεν νομίζω ότι αυτό θα βοηθούσε την αναζήτηση του νήματος. Αντ' αυτού θα παραθέσω εν συντομία το συμπέρασμα στο οποίο έχω καταλήξει.

Προσωπικά πιστεύω ότι δεν υπήρξαν ουσιαστικά διαφορετικά κοινωνικά συστήματα την ανθρώπινη κοινωνία.

Πιστεύω ότι το μόνο πολίτευμα που ανέκαθεν ουσιαστικά υπήρξε ήταν και είναι παραλλαγές της συγκεκαλυμμένης ολιγαρχίας !! Μια κάστα ανθρώπων που νέμεται την εξουσία για ίδια οφέλη και τίποτα άλλο. Συνήθως η κάθε συγκεκριμένη ολιγαρχία είχε και κάποιο θεσμικού τύπου αρχηγό τον οποίο ονόμαζε με πολλούς ''τίτλους'', Βασιλέα, Αυτοκράτορα, Δικτάτορα, Φαραώ, Σουλτάνο, Γενικό Γραμματέα, Πρόεδρο, Πρωθυπουργό κλπ.

Σε πολλές περιπτώσεις η Προσωποκεντρικότητα της συγκεκαλυμμένης ολιγαρχίας αποκτούσε ακραία χαρακτηριστικά όταν η ''κεφαλή'' απλά τη ψώνιζε. Χαρακτηριστικά παραδείγματα πολλά στην Ιστορία Καλιγούλας, Στάλιν, Πολ Πότ κλπ αλλά αυτό λίγο άλλαζε ουσιαστικά το συνολικό  ''κοινωνικό σχηνικό''. Απλά προσέθετε το στοιχείο της φρίκης σε αυτό του φόβου ( μικρού η μεγάλου ανά περίπτωση ) απέναντι στη κεντρική εξουσία.

Η τελευταία τάση που ξεκίνησε τον 19ο αιώνα και κορυφώθηκε στα τέλη του 20ου είναι η ολιγαρχική ισχύς να παγκοσμιοποιηθεί σε επίπεδο οικονομικό. Η οικογενειοκρατία αποτελεί το δομικό χαρακτηριστικό του νέου τύπου ολιγαρχίας που  κάποιοι αρέσκονται να αποκαλούν σιωνισμό μια και οι κυριότεροι εκπρόσωποι του όπως οι οικογένειες των Rothchild η των Rockfeller για παράδειγμα είναι εβραίοι. Η βάση όμως δεν είναι η θρησκεία !! Η βάση είναι το συμφέρον και όταν μιλάμε για συμφέρον τον 21ο αιώνα εννοούμε ασφαλώς οικονομικό συμφέρον !!

Οι σύγχρονοι μεγαολιγάρχες ( προσωπικός όρος ) δεν γουστάρουν δημοσιότητα. Προτιμούν να ελέγχουν το παιχνίδι από το παρασκήνιο. Και ο τρόπος να ελέγχουν το παιχνίδι είναι απλός. Ελέγχουν αν όχι διορίζουν πολιτικάντηδες. Είναι αδύνατον για κάποιον πολιτικάντη να εκλεγεί σήμερα αν δεν έχει τις ευλογίες και την υποστήριξη των παγκόσμιων μεγαολιγαρχών. Και αυτό είναι απλό μια και οι μεγαολιγάρχες ελέγχουν τη συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ παγκοσμίως. Στις ΗΠΑ τη παραπάνω πρακτική την έχουν θεσμοθετήσει κιόλας. Οι Σπόνσορες του τάδε   υποψηφίου απο το τελευταίο μέλος του κογκρέσου και της γερουσίας μέχρι τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Κάποιοι τύποι που δεν δίνουν του αγγέλου τους νερό ''εμπνέονται'' από τα πολιτικά προγράμματα του κάθε μαλακοπολιτικάντη και τον χρηματοδοτούν αδρά. Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια ??

Στο παραπάνω μοντέλο το να είναι κάποιος ''διορισμένος'' πολιτικάντης και ηλίθιος εξυπηρετεί τα σχέδια των μεγαολιγαρχών ακόμη περισσότερο. Ετσι βιώνουμε σήμερα το φαινόμενο της ηλιθιοκρατίας στο οποίο αναφερόμαστε. Βέβαια οι μεγαολιγάρχες σε κάποιες περιπτώσεις τους ξεφεύγει και το παραγαμάνε το πράγμα όπως στη περίπτωση του George W. Bush που ήταν εξόφθαλμα ηλίθιος και ουσιαστικά προκαλούσε. Σε γενικές όμως γραμμές το παιχνίδι είναι στημένο καλά και αποδίδει.

Τα νεα ρίσκα στο παγκόσμιο παιχνίδι είναι η ανάδειξη νέας γενιάς μεγαολιγαρχών απο τη ρωσία αρχικά και απο τη Κίνα μετέπειτα που κατά κάποιο τρόπο αλλάζει τα δεδομένα μια και μπαίνουν νέοι διεκδικητές στη παγκόσμια πίτα.

Το παιχνίδι για όσους μπορούν να το παρακολουθήσουν έχει ενδιαφέρον. Θα δείξει !!

Με βάση τη παραπάνω άποψή μου θεωρώ τους ανθρώπους που αναλώνονται σε οποιουδήποτε είδους φανατισμό πραγματικά τραγικά. Είναι πραγματικά θλιβερό να βλέπεις πόσο εύκολα η κάθε φατρία αναλώνει ανθρώπους που αγωνίστηκαν για τα συμφέροντά της πιστεύοντας στο ιδεολογικό εξιδανικευμένο περιτύλιγμα με το οποίο κάθε φορά τα συμφέροντα αυτά καλύπτονται. Για αυτό και οι φανατικοί από  τους ιδεαλιστές επαναστάτες μέχρι τους ανεγκέφαλους χουλιγκάνους είναι πρόσωπα πραγματικά τραγικά !!!!

Να το πούμε λαικά. Προσωπικά η έκφραση ''Για κανένα πούστη δε θυσιάζομαι'' με εκφράζει καθολικά και απόλυτα. Μόνο για κάποιους ανθρώπους που πραγματικά αγαπάω και αισθάνομαι βαθιά για αυτούς όπως πχ  για το παιδί μου είτε για τους γονείς μου η την αδερφή μου θα ανάλωνα τον εαυτό μου. Από Ιδεολογίες και ιδανικά χόρτασα. Αυτό γιατί ολες οι ιδεολογίες καπελώνονται σε χρόνο μη αντιληπτό !!

Προσωπικά πιστεύω ότι οι λόγοι για το παραπάνω φαινόμενο δεν είναι κοινωνικοί αλλά τελικά είναι βιολογικοί. Αν ήθελα να το αποδώσω λακωνικά θα έλεγα ότι ο άνθρωπος βιολογικά δεν έχει συλλογικό ένστικτο επιβίωσης. Εχει αμιγώς και μόνο ατομικό ένστικτο επιβίωσης. Εν αντιθέσει με άλλα όντα όπως πχ τα μερμήγκια οι μέλισσες  και κάποιες κοινωνίες εντόμων που έχουν συλλογικό ένστικτο επιβίωσης, πράγμα προφανές σε κάποιες ενέργειές τους αυθόρμητου αλτρουιστικού χαρακτήρα.

Ισως τελικά αυτό να αποτελεί και οικονομία της φύσης. Στέρησε δηλαδή απο το τελειότερο όν που δημιούργησε ένα εξαιρετικά ζωτικό ένστικτο. Κατ' αυτό το τρόπο υπάρχει κάλλιστα ο τρόπος αυτό το ον να αυτοκαταστραφεί μέσω της αλληλοεξόντωσης λίγο πρίν καταστρέψει ολοκληρωτικά τη φύση σε αυτό το πλανήτη.

Αυτά από έμενα.  Συγνώμη για το σεντόνι. Αλλά κάποια πράγματα θέλουν ανάλυση !! :hi: :hi:

 

Heartbreaker83

Μέλος
Εγγρ.
1 Μαΐ 2011
Μηνύματα
3.814
Like
14
Πόντοι
16
Διαφωνώ με αυτό που γράφεις. Η Δυτική αστική δημοκρατία όπως την εννοούμε σήμερα είναι αποτέλεσμα του Σκωτσέζικου και Αγγλικού διαφωτισμού, αλλά αυτό είναι θέμα συζήτησης για άλλη φορά.

Ας υποθέσουμε λοιπόν πως αυτό που γράφεις ισχύει.
Και λοιπόν; Δεν έγινε καλύτερη και η ζωή του μέσου φτωχού ανθρωπάκου;
Πριν την αστική δημοκρατία ο κόσμος ζούσε στις λάσπες και είχε προσδόκιμο ζωής τα 35.
Στις χώρες που εφαρμόστηκε η Δυτική αστική δημοκρατία ο κόσμος ανεβάζει το βιοτικό του επίπεδο και το προσδόκιμο ζωής του συνέχεια.
Τι σημασία έχει αν το κίνητρο τους ήταν ποταπό και κακό; Όταν ο χασάπης σου πουλάει κρέας τον ενδιαφέρει να γουστάρεις το κρέας ή να βγάλει λεφτά;
Και την ΘΕΑΜΑΤΙΚΗ βελτίωση της ζωής μας.
Στις σύγχρονες δημοκρατίες υπάρχει ανοχή στις αποκλίσεις.
Συμφωνώ πως δεν υπάρχει πολύ μεγάλη ανοχή, αλλά ξέρεις κάποιο σύστημα που επιτρέπει μεγαλύτερες ανοχές;


Έχετε γίνει πολλοί οι αντιδραστικοί αντί - Δυτικοί.
Σας φαίνεται καλύτερο άλλο μέρος στον πλανήτη για να ζήσετε;

Δεν ξερω κατα ποσο η ποιοτητα ζωης μας οφειλεται στην αστικη δημοκρατια γιατι η κατασταση με το μικρο προσδοκιμο ζωης, τις λασπες κλπ ηταν κυριως δυτικο φαινομενο. Στην ανατολη του βυζαντιου η στο μετεπειτα ισλαμ δεν ηταν ετσι. Χωρις αυτο βεβαια να σημαινει οτι δεν υπηρχαν και εκει αλλα προβληματα

Οχι δεν θα προτιμουσα να ζω σε αλλο μερος του κοσμου. Θα προτιμουσα ομως να αποφυγω την αγιοποιηση της "δημοκρατιας" ετσι ωστε να εχω περιθωρια εξελιξης. Στο κατω κατω μπορει να ευνοηθηκαν οι επιστημες στην δυση (γιατι στην ανατολη η αριστοτελικη σκεψη ειχε ηδη κυριαρχησει) και να εδωσε η εξελιξη υλικα αγαθα αλλα κοινωνικα και πολιτικα ειναι κατι σαν "αλλαξε ο μανωλιος και εβαλε τα ρουχα του αλλιως"


Δεν τους αντεχω τους διαφωτιστες, τους βρισκω πολυ λιγους, θα χαρω να κανουμε σχετικη συζητηση καποια στιγμη προς ανταλλαγη αποψεων

 

lycienr

Σεβαστός
Εγγρ.
1 Νοε 2011
Μηνύματα
1.521
Κριτικές
37
Like
1.510
Πόντοι
1.720
Η άποψη μου επί του θέματος είναι αιρετική. Εχω διαβάσει αρκετά πάνω στο θέμα της σύγκρισης κοινωνικών και πολιτικών συστημάτων. Για όσους το ξεκινούν θα πρότεινα το ''Κοινωνικά Συστήματα'' του Μπέρναρντ Σώ. Μια ''συγκριτική'' προσέγγιση διαφορετικών κοινωνικών συστημάτων με εξαιρετική απλότητα και εμβρίθεια παράλληλα.

Μπορώ να αναφέρω και πολλά άλλα φιλοσοφικού και  κοινωνικού περιεχομένου βιβλία αλλά δεν νομίζω ότι αυτό θα βοηθούσε την αναζήτηση του νήματος. Αντ' αυτού θα παραθέσω εν συντομία το συμπέρασμα στο οποίο έχω καταλήξει.

Προσωπικά πιστεύω ότι δεν υπήρξαν ουσιαστικά διαφορετικά κοινωνικά συστήματα την ανθρώπινη κοινωνία.

Πιστεύω ότι το μόνο πολίτευμα που ανέκαθεν ουσιαστικά υπήρξε ήταν και είναι παραλλαγές της συγκεκαλυμμένης ολιγαρχίας !! Μια κάστα ανθρώπων που νέμεται την εξουσία για ίδια οφέλη και τίποτα άλλο. Συνήθως η κάθε συγκεκριμένη ολιγαρχία είχε και κάποιο θεσμικού τύπου αρχηγό τον οποίο ονόμαζε με πολλούς ''τίτλους'', Βασιλέα, Αυτοκράτορα, Δικτάτορα, Φαραώ, Σουλτάνο, Γενικό Γραμματέα, Πρόεδρο, Πρωθυπουργό κλπ.

Σε πολλές περιπτώσεις η Προσωποκεντρικότητα της συγκεκαλυμμένης ολιγαρχίας αποκτούσε ακραία χαρακτηριστικά όταν η ''κεφαλή'' απλά τη ψώνιζε. Χαρακτηριστικά παραδείγματα πολλά στην Ιστορία Καλιγούλας, Στάλιν, Πολ Πότ κλπ αλλά αυτό λίγο άλλαζε ουσιαστικά το συνολικό  ''κοινωνικό σχηνικό''. Απλά προσέθετε το στοιχείο της φρίκης σε αυτό του φόβου ( μικρού η μεγάλου ανά περίπτωση ) απέναντι στη κεντρική εξουσία.

Η τελευταία τάση που ξεκίνησε τον 19ο αιώνα και κορυφώθηκε στα τέλη του 20ου είναι η ολιγαρχική ισχύς να παγκοσμιοποιηθεί σε επίπεδο οικονομικό. Η οικογενειοκρατία αποτελεί το δομικό χαρακτηριστικό του νέου τύπου ολιγαρχίας που  κάποιοι αρέσκονται να αποκαλούν σιωνισμό μια και οι κυριότεροι εκπρόσωποι του όπως οι οικογένειες των Rothchild η των Rockfeller για παράδειγμα είναι εβραίοι. Η βάση όμως δεν είναι η θρησκεία !! Η βάση είναι το συμφέρον και όταν μιλάμε για συμφέρον τον 21ο αιώνα εννοούμε ασφαλώς οικονομικό συμφέρον !!

Οι σύγχρονοι μεγαολιγάρχες ( προσωπικός όρος ) δεν γουστάρουν δημοσιότητα. Προτιμούν να ελέγχουν το παιχνίδι από το παρασκήνιο. Και ο τρόπος να ελέγχουν το παιχνίδι είναι απλός. Ελέγχουν αν όχι διορίζουν πολιτικάντηδες. Είναι αδύνατον για κάποιον πολιτικάντη να εκλεγεί σήμερα αν δεν έχει τις ευλογίες και την υποστήριξη των παγκόσμιων μεγαολιγαρχών. Και αυτό είναι απλό μια και οι μεγαολιγάρχες ελέγχουν τη συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ παγκοσμίως. Στις ΗΠΑ τη παραπάνω πρακτική την έχουν θεσμοθετήσει κιόλας. Οι Σπόνσορες του τάδε   υποψηφίου απο το τελευταίο μέλος του κογκρέσου και της γερουσίας μέχρι τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Κάποιοι τύποι που δεν δίνουν του αγγέλου τους νερό ''εμπνέονται'' από τα πολιτικά προγράμματα του κάθε μαλακοπολιτικάντη και τον χρηματοδοτούν αδρά. Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια ??

Στο παραπάνω μοντέλο το να είναι κάποιος ''διορισμένος'' πολιτικάντης και ηλίθιος εξυπηρετεί τα σχέδια των μεγαολιγαρχών ακόμη περισσότερο. Ετσι βιώνουμε σήμερα το φαινόμενο της ηλιθιοκρατίας στο οποίο αναφερόμαστε. Βέβαια οι μεγαολιγάρχες σε κάποιες περιπτώσεις τους ξεφεύγει και το παραγαμάνε το πράγμα όπως στη περίπτωση του George W. Bush που ήταν εξόφθαλμα ηλίθιος και ουσιαστικά προκαλούσε. Σε γενικές όμως γραμμές το παιχνίδι είναι στημένο καλά και αποδίδει.

Τα νεα ρίσκα στο παγκόσμιο παιχνίδι είναι η ανάδειξη νέας γενιάς μεγαολιγαρχών απο τη ρωσία αρχικά και απο τη Κίνα μετέπειτα που κατά κάποιο τρόπο αλλάζει τα δεδομένα μια και μπαίνουν νέοι διεκδικητές στη παγκόσμια πίτα.

Το παιχνίδι για όσους μπορούν να το παρακολουθήσουν έχει ενδιαφέρον. Θα δείξει !!

Με βάση τη παραπάνω άποψή μου θεωρώ τους ανθρώπους που αναλώνονται σε οποιουδήποτε είδους φανατισμό πραγματικά τραγικά. Είναι πραγματικά θλιβερό να βλέπεις πόσο εύκολα η κάθε φατρία αναλώνει ανθρώπους που αγωνίστηκαν για τα συμφέροντά της πιστεύοντας στο ιδεολογικό εξιδανικευμένο περιτύλιγμα με το οποίο κάθε φορά τα συμφέροντα αυτά καλύπτονται. Για αυτό και οι φανατικοί από  τους ιδεαλιστές επαναστάτες μέχρι τους ανεγκέφαλους χουλιγκάνους είναι πρόσωπα πραγματικά τραγικά !!!!

Να το πούμε λαικά. Προσωπικά η έκφραση ''Για κανένα πούστη δε θυσιάζομαι'' με εκφράζει καθολικά και απόλυτα. Μόνο για κάποιους ανθρώπους που πραγματικά αγαπάω και αισθάνομαι βαθιά για αυτούς όπως πχ  για το παιδί μου είτε για τους γονείς μου η την αδερφή μου θα ανάλωνα τον εαυτό μου. Από Ιδεολογίες και ιδανικά χόρτασα. Αυτό γιατί ολες οι ιδεολογίες καπελώνονται σε χρόνο μη αντιληπτό !!

Προσωπικά πιστεύω ότι οι λόγοι για το παραπάνω φαινόμενο δεν είναι κοινωνικοί αλλά τελικά είναι βιολογικοί. Αν ήθελα να το αποδώσω λακωνικά θα έλεγα ότι ο άνθρωπος βιολογικά δεν έχει συλλογικό ένστικτο επιβίωσης. Εχει αμιγώς και μόνο ατομικό ένστικτο επιβίωσης. Εν αντιθέσει με άλλα όντα όπως πχ τα μερμήγκια οι μέλισσες  και κάποιες κοινωνίες εντόμων που έχουν συλλογικό ένστικτο επιβίωσης, πράγμα προφανές σε κάποιες ενέργειές τους αυθόρμητου αλτρουιστικού χαρακτήρα.

Ισως τελικά αυτό να αποτελεί και οικονομία της φύσης. Στέρησε δηλαδή απο το τελειότερο όν που δημιούργησε ένα εξαιρετικά ζωτικό ένστικτο. Κατ' αυτό το τρόπο υπάρχει κάλλιστα ο τρόπος αυτό το ον να αυτοκαταστραφεί μέσω της αλληλοεξόντωσης λίγο πρίν καταστρέψει ολοκληρωτικά τη φύση σε αυτό το πλανήτη.

Αυτά από έμενα.  Συγνώμη για το σεντόνι. Αλλά κάποια πράγματα θέλουν ανάλυση !! :hi: :hi:

Mindreader τα θερμά μου συγχαρητήρια. Εξαιρετική κατά την άποψή μου ανάλυση. Μια - δυο παρατηρήσεις : σε κάποιες (πολύ πολύ λίγες) κοινωνίες πχ σύγχρονες Σκανδιναυικές κοινωνίες (ειδικά Φιλανδία απ' ότι έχω διαβάσει) παρατηρείται σχετικά μακρόχρονη και πάγια εμπέδωση του συναισθήματος της συλλογικότητας και της ευρείας κοινωνικής ευθύνης με τα γνωστά θετικότατα για την συγκεκριμένη κοινωνία αποτελέσματα. Μήπως αυτό είναι το μέλλον ;;; Μήπως ο άνθρωπος σε βάθος χρόνο, μεγάλο βάθος χρόνου, κατακτήσει και αυτό το προτέρημα  ;  ΑΝ ΝΑΙ, θα μετεξελιχθούμε σε κάτι άλλο, διαφορετικό, σε μια κοινωνία όπου η συλλογική ειρήνη δεν θα βασίζεται σε πολιτικό υπόβαθρο, αλλά στο υπόβαθρο της εμπεδωμένης αγαστής συλλογικότητας και της κοινωνικής ειρήνης και σύμπνοιας.

Τι πιστεύεις ;
 

Mindreader

Τιμημένος
Εγγρ.
24 Φεβ 2014
Μηνύματα
14.802
Κριτικές
110
Like
20.342
Πόντοι
28.786
Mindreader τα θερμά μου συγχαρητήρια. Εξαιρετική κατά την άποψή μου ανάλυση. Μια - δυο παρατηρήσεις : σε κάποιες (πολύ πολύ λίγες) κοινωνίες πχ σύγχρονες Σκανδιναυικές κοινωνίες (ειδικά Φιλανδία απ' ότι έχω διαβάσει) παρατηρείται σχετικά μακρόχρονη και πάγια εμπέδωση του συναισθήματος της συλλογικότητας και της ευρείας κοινωνικής ευθύνης με τα γνωστά θετικότατα για την συγκεκριμένη κοινωνία αποτελέσματα. Μήπως αυτό είναι το μέλλον ;;; Μήπως ο άνθρωπος σε βάθος χρόνο, μεγάλο βάθος χρόνου, κατακτήσει και αυτό το προτέρημα  ;  ΑΝ ΝΑΙ, θα μετεξελιχθούμε σε κάτι άλλο, διαφορετικό, σε μια κοινωνία όπου η συλλογική ειρήνη δεν θα βασίζεται σε πολιτικό υπόβαθρο, αλλά στο υπόβαθρο της εμπεδωμένης αγαστής συλλογικότητας και της κοινωνικής ειρήνης και σύμπνοιας.

Τι πιστεύεις ;

Καλησπέρα φίλε και ευχαριστώ !!! :hi: :hi:

Εχει τύχει να ζήσω για κάποιο χρονικό διάστημα στη Στοκχόλμη και θα συμφωνήσω μαζί σου ότι τόσο οι Σουηδοί όσο και οι άλλες Σκανδιναβικές χώρες έχουν καταφέρει να ''εμπνεύσουν'' σε σχετικά ευρεία λαική βάση τα αισθήματα της συλλογικότητας και της προσωπικής κοινωνικής ευθύνης.

Αυτό όμως δεν ήρθε τυχαία !! Οι χώρες αυτές δεν έγιναν ερείπια ούτε στο πρώτο ούτε στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Οικονομικά αυτό τους έδωσε κάποιο προβάδισμα απέναντι στην δυο φορές ερειπωμένη Ευρώπη. Επιπλέον  έχουν σχετικά μικρούς πληθυσμούς και οικονομίες εξαγωγικού χαρακτήρα πράγμα που στο οικονομικό πεδίο πάντα τους έδινε ένα ισχυρό αβαντάζ. Η οικονομική τους σταθερότητα και σχετική ευμάρεια ( περισσοτερο στη Σουηδία και Νορβηγία και λιγότερο στη Φινλανδία ) αλλά και συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές τους επέτρεψε σε θέματα εκπαίδευσης και μόρφωσης να δώσουν ιδιαίτερη βαρύτητα. Απο την ευρεία σε λαική βάση μόρφωση προκύπτουν  τα αισθήματα σχετικά αυξημένης συλλογικότητας και αυξημένης προσωπικής κοινωνικής ευθύνης που ανέφερες. Κατα τη γνώμη μου πάντα.

Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν απόλυτα συστήματα !! Ολα τα συστήματα έχουν πολύ περισσότερη φιλοδοξία απο ότι αξία !!!   :grin:

Θα συμφωνήσω όμως μαζί σου στο εξής. Αν είχα να επιλέξω ένα σύστημα στη βάση του ''το μη χείρον βέλτιστον'' θα επέλεγα ένα μοντέλο σαν το Σκανδιναβικό. Αρα απαντώντας τελικά στην ερώτησή σου πιστεύω ότι οι χώρες αυτές προτείνουν ένα πιο ελπιδοφόρο μοντέλο για το μέλλον, αλλά η εμπέδωση και η διάδωση του είναι εξαιρετικά δύσκολη.

Το εργο του Σώ που παραπάνω ανέφερα είναι κλασικό !! Αν θα ήθελες να διαβάσεις όμως και κάτι πιο σύγχρονο θα σου έλεγα να διαβάσεις Habermas. Εχει πολλές αναφορές στο σκανδιναβικό μοντέλο. Είναι όμως εξαιρετικά ''βαρύς'' σαν συγραφέας και κουράζει !! Πρέπει να έχεις διαβάσει λίγο φιλοσοφία για να τον ''πιάσεις''.

Θα πρότεινα το ''Θεωρίες κοινωνικών συστημάτων'' του Μαγκλάρα όπου γίνεται πολύ καλή ανάλυση στο έργο των
Parsons, Luhmann και Habermas, οι οποίοι είναι οι πιο έγκυροι σύγχρονοι αναλυτές. Αν θυμάμαι καλά είναι εκδόσεις Σιδέρης.

Αυτά απο εμένα και συγνώμη απο το νηματοθέτη για το off topic !! :hi: :hi:
 

maclaud

Μέγας
Εγγρ.
29 Φεβ 2008
Μηνύματα
1.727
Κριτικές
26
Like
611
Πόντοι
4.475
Φυσικά .
Η Δημοκρατία επιτρέπει την ελεύθερη έκφραση κομπλιμέντων υπέρ της.
Και κάθε άποψη που την ευνοεί.

Όσους έχουν άλλη άποψη , τους καταστρέφει οικονομικά , τους χώνει φυλακή ...
και αν δεν αρκούν αυτά, τους σκοτώνει κι όλας.


Θα μου πεις, την ίδια ελευθερία γνώμης είχε και η ΕΣΣΔ ...


εντάξει ... τι σημασία έχει ;;;


Και η ΕΣΣΔ και οι Αστικές Δημοκρατίες,
όργανα των Σιωνιστών είναι.

ξέχασες να αναφέρεις την ναζιστική Γερμανία. Φαντάζομαι στην προκειμένη περίπτωση επικρατούσε ελευθερία γνώμης και έκφρασης
 

maclaud

Μέγας
Εγγρ.
29 Φεβ 2008
Μηνύματα
1.727
Κριτικές
26
Like
611
Πόντοι
4.475
Μου άρεσε πολύ η ανάλυση του Mindreader. Τα ίδια θα έγραφα και εγώ.

Μια μικρή ίσως διαφοροποίηση. Παρόλο που συμφωνώ εκ πρώτης ανάγνωσης ότι το ανθρώπινο ον δεν έχει συλλογικό ένστικτο επιβίωσης, διαισθάνομαι ότι η δική μου προσλαμβάνουσα, όσο και του Mindreader είναι διαμορφωμένη στο κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο της υφιστάμενης ιστορικής συγκυρίας. Νομίζω ότι εδώ υπάρχει μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια. Δεν υπάρχει κανέναν ον στον πλανήτη με αλτρουιστικά ένστικτα. Το συλλογικό ένστικτο επιβίωσης που παρατηρείται στα ζώα, είναι υπαγόρευση ανάγκης έκτακτων, ειδικών συνθηκών σε μια δεδομένη χρονική στιγμή. Συνεπώς θα έκανα έναν διαχωρισμό μεταξύ αλτρουισμού και συλλογικού ενστίκτου επιβίωσης. Το συλλογικό ένστικτο επιβίωσης ήταν αρκετά ισχυρό στις πρωτόγονες κοινωνίες. Στις σύγχρονες κοινωνίες εμφανίζεται με άλλη μορφή και με διαφορετική κλιμάκωση. Κοινωνική συμβίωση εξ ορισμού σημαίνει συλλογικό ένστικτο επιβίωσης, όχι όμως από αλτρουισμό αλλά από ιδιοφέλεια. Σε καιρό ειρήνης επιμέρους ομάδες ανθρώπων συνεταιρίζονται ιδρύοντας εταιρίες, στα πλαίσια μιας αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας, με πολλαπλές διαβαθμίσεις στην διοικητική πυραμίδα και με καθαρά ιδιοτελή σκοπό που είναι η επιδίωξη του κέρδους διαμέσου της εξαρτημένης ή μη σχέσης εργασίας. Στις σύγχρονες αστικές δημοκρατίες το συλλογικό ένστικτο επιβίωσης πραγματώνεται με την μορφή της εταιριοκρατίας. Σε έκτακτες ιστορικές συνθήκες, όπως το ξέσπασμα μιας κοινωνικής εξέργεσης ή ακόμα περισσότερο ενός πολέμου, το συλλογικό ένστικτο επιβίωσης ισχυροποιείται ακόμα περισσότερο, διότι αυτό υπαγορεύει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Στα περισσότερα κοινωνικά ή εθνικοαπελευθερωτικά επαναστατικά κινήματα, εξαρχής εμφανίζεται ισχυρό το συλλογικό ένστικτο επιβίωσης στην αρχή της επανάστασης. Όμως τα παρεπόμενα αποτελέσματα είναι, εμφύλιες διαμάχες μεταξύ φατριών για την μετέπειτα νομή της εξουσίας.

Σε όλα αυτά θα συμπλήρωνα και μια ακόμα πινελιά. Τα ήθη και οι αξίες διαφέρουν ανάλογα με τον τόπο και τον χρόνο. Σε κάποιες άλλες εποχές σημασία είχε η ανδρεία. Στρατοκρατικές κοινωνίες όπως η αρχαία Σπάρτη έδιναν μεγάλη σημασία στα ανδραγαθήματα στο πεδίο της μάχης, με χαρακτηριστικότερο, ανεξίτηλο στους μετέπειτα ιστορικούς χρόνους παράδειγμα, την μάχη των Θερμοπυλών. Η μάχη των Θερμοπυλών ήταν μια μάχη θυσίας και αλτρουϊσμού 300 Σπαρτιατών και 700 Θεσπιέων. Σήμερα διανύουμε την εποχή της διαλεκτικής, όπου όλα "λύνονται" με διάλογο και επιχειρήματα. Ίσως γιατί πλέον η τεχνολογία κατάργησε την ανδρεία.

Πάντοτε ο άνθρωπος ήταν και πάντα θα είναι ένα βαθιά εγωπαθές, ζηλόφθονο και μισαλλόδοξο ον γεμάτο ιδιοτέλεια και ματαιοδοξία. Οι εκάστοτε ιστορικές συνθήκες καταλαγιάζουν ή φέρνουν στην επιφάνεια αυτά τα χαρακτηριστικά. Στην προκειμένη ιστορική συγκυρία του ελληνικού δράματος, είναι φανερό ποια ανθρώπινα χαρακτηριστικά κοινωνικού αυτοματισμού έρχονται στην επιφάνεια. Στην ύστατη όμως στιγμή το συλλογικό ένστικτο επιβίωσης θα λειτουργήσει ως ένστικτο αυτοσυντήρησης ενός λαού που οδεύει σε σκοτεινά μονοπάτια.
 

Mindreader

Τιμημένος
Εγγρ.
24 Φεβ 2014
Μηνύματα
14.802
Κριτικές
110
Like
20.342
Πόντοι
28.786
Μου άρεσε πολύ η ανάλυση του Mindreader. Τα ίδια θα έγραφα και εγώ.

Μια μικρή ίσως διαφοροποίηση. Παρόλο που συμφωνώ εκ πρώτης ανάγνωσης ότι το ανθρώπινο ον δεν έχει συλλογικό ένστικτο επιβίωσης, διαισθάνομαι ότι η δική μου προσλαμβάνουσα, όσο και του Mindreader είναι διαμορφωμένη στο κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο της υφιστάμενης ιστορικής συγκυρίας. Νομίζω ότι εδώ υπάρχει μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια. Δεν υπάρχει κανέναν ον στον πλανήτη με αλτρουιστικά ένστικτα. Το συλλογικό ένστικτο επιβίωσης που παρατηρείται στα ζώα, είναι υπαγόρευση ανάγκης έκτακτων, ειδικών συνθηκών σε μια δεδομένη χρονική στιγμή. Συνεπώς θα έκανα έναν διαχωρισμό μεταξύ αλτρουισμού και συλλογικού ενστίκτου επιβίωσης. Το συλλογικό ένστικτο επιβίωσης ήταν αρκετά ισχυρό στις πρωτόγονες κοινωνίες. Στις σύγχρονες κοινωνίες εμφανίζεται με άλλη μορφή και με διαφορετική κλιμάκωση. Κοινωνική συμβίωση εξ ορισμού σημαίνει συλλογικό ένστικτο επιβίωσης, όχι όμως από αλτρουισμό αλλά από ιδιοφέλεια. Σε καιρό ειρήνης επιμέρους ομάδες ανθρώπων συνεταιρίζονται ιδρύοντας εταιρίες, στα πλαίσια μιας αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας, με πολλαπλές διαβαθμίσεις στην διοικητική πυραμίδα και με καθαρά ιδιοτελή σκοπό που είναι η επιδίωξη του κέρδους διαμέσου της εξαρτημένης ή μη σχέσης εργασίας. Στις σύγχρονες αστικές δημοκρατίες το συλλογικό ένστικτο επιβίωσης πραγματώνεται με την μορφή της εταιριοκρατίας. Σε έκτακτες ιστορικές συνθήκες, όπως το ξέσπασμα μιας κοινωνικής εξέργεσης ή ακόμα περισσότερο ενός πολέμου, το συλλογικό ένστικτο επιβίωσης ισχυροποιείται ακόμα περισσότερο, διότι αυτό υπαγορεύει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Στα περισσότερα κοινωνικά ή εθνικοαπελευθερωτικά επαναστατικά κινήματα, εξαρχής εμφανίζεται ισχυρό το συλλογικό ένστικτο επιβίωσης στην αρχή της επανάστασης. Όμως τα παρεπόμενα αποτελέσματα είναι, εμφύλιες διαμάχες μεταξύ φατριών για την μετέπειτα νομή της εξουσίας.

Σε όλα αυτά θα συμπλήρωνα και μια ακόμα πινελιά. Τα ήθη και οι αξίες διαφέρουν ανάλογα με τον τόπο και τον χρόνο. Σε κάποιες άλλες εποχές σημασία είχε η ανδρεία. Στρατοκρατικές κοινωνίες όπως η αρχαία Σπάρτη έδιναν μεγάλη σημασία στα ανδραγαθήματα στο πεδίο της μάχης, με χαρακτηριστικότερο, ανεξίτηλο στους μετέπειτα ιστορικούς χρόνους παράδειγμα, την μάχη των Θερμοπυλών. Η μάχη των Θερμοπυλών ήταν μια μάχη θυσίας και αλτρουϊσμού 300 Σπαρτιατών και 700 Θεσπιέων. Σήμερα διανύουμε την εποχή της διαλεκτικής, όπου όλα "λύνονται" με διάλογο και επιχειρήματα. Ίσως γιατί πλέον η τεχνολογία κατάργησε την ανδρεία.

Πάντοτε ο άνθρωπος ήταν και πάντα θα είναι ένα βαθιά εγωπαθές, ζηλόφθονο και μισαλλόδοξο ον γεμάτο ιδιοτέλεια και ματαιοδοξία. Οι εκάστοτε ιστορικές συνθήκες καταλαγιάζουν ή φέρνουν στην επιφάνεια αυτά τα χαρακτηριστικά. Στην προκειμένη ιστορική συγκυρία του ελληνικού δράματος, είναι φανερό ποια ανθρώπινα χαρακτηριστικά κοινωνικού αυτοματισμού έρχονται στην επιφάνεια. Στην ύστατη όμως στιγμή το συλλογικό ένστικτο επιβίωσης θα λειτουργήσει ως ένστικτο αυτοσυντήρησης ενός λαού που οδεύει σε σκοτεινά μονοπάτια.
:hi: :hi:

Σωστή η επισημανση !! Αλωστε και εγω δεν μιλησα για αλτρουιστικο ενστικτο, αλλα για πραξεις-ενεργειες αλτρουιστικου χαρακτήρα που πηγαζουν απο το συλλογικο ενστικτο επιβιωσης που καποιες κοινωνιες ζωων εχουν.
Ουσιαστικά συμφωνούμε !! :hi: :hi:

 

Mindreader

Τιμημένος
Εγγρ.
24 Φεβ 2014
Μηνύματα
14.802
Κριτικές
110
Like
20.342
Πόντοι
28.786
Και σε συνεχεια του αρχικού μου ποστ !!

Ολη η Ευρώπη "εκπληκτη" βοά μπροστά στη προσληψη του Μπαροζο από τη Goldman Sacks. :2funny: :2funny:

Ειναι πραγματικά για να γελαει κανείς και να απορεί με το γεγονος οτι ουτε καν  τα προσχηματα δεν κρατουνται !!

Η αλλαζονια ομως σε καποιες αρκετες ιστορικες περιπτωσεις σηματοδοτουσε την απαρχή της πτωσης ολιγαρχικων συστηματων εξουσιας. Η διαρκεια ομως της πτωσης συνηθως ειναι απροσδιοριστη.
 

Kman2

Σπουδαίος
Εγγρ.
18 Ιουλ 2010
Μηνύματα
20.997
Κριτικές
1
Like
14.002
Πόντοι
2.606
Είναι βασικά το σύστημα της ένωσης ανίκανων κώλων.Που δημιουργεί την ψευδαίσθηση της αέναης ευμάρειας και ασφάλειας χωρίς ευθύνη αφού αν ο ένας κώλος καταπέσει θα ακολουθήσει και ο άλλος συνεπώς πρέπει να παραμένουν συνέχεια ενωμένοι.
Αυτό που δεν κατάλαβαν οι τύποι είναι ο πειρασμός που προσφέρουν.Ας πούμε έπεσαν ξεβράκωτοι στους κωλομπαράδες.Situation clusterfuck.Είναι πραγματικά πρόκληση να ξεσκίσεις τόσους ανίκανους κώλους που έχουν περιορίσει εκουσίως την αυτονομία τους όσο και αν τους προστατεύουν ένα σωρό δικαιώματα και κανόνες.
 

zeljko

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
2 Μαρ 2016
Μηνύματα
9.752
Κριτικές
4
Like
235
Πόντοι
346
ξέχασες να αναφέρεις την ναζιστική Γερμανία. Φαντάζομαι στην προκειμένη περίπτωση επικρατούσε ελευθερία γνώμης και έκφρασης


Ωστόσοι οι Γερμανοί κάθονταν στη χώρα ΜΕ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥΣ.
Δεν υπήρχαν τοίχη να τους κρατούν φυλακισμένους.
ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ, ΑΡΑ ΕΝΕΚΡΙΝΑΝ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ.


Από τα σκατά του κομμουνισμού ΟΛΟΙ , ΠΛΗΝ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ.
Και από τα παλιά και από τα καινούργια.



Επίσης οι στρατιώτες του Χίτλερ, πολεμούσαν ακόμη και όταν ο πόλεμος είχε χαθεί 100%.
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΗΘΕΛΑΝ.


Χωρίς να υπάρχουν δύο στρατοί , με πιο ισχυρό , αυτόν που ελέγχει τον ... άλλο που πολεμάει! ΑΥΤΟ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΤΑ ΣΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ.



Ο ΡΩΣΣΟΣ ΧΑΧΟΛΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΤΗΣ ΕΣΣΔ , ΕΙΧΕ ... ΜΙΣΟ ΤΟΥΦΕΚΙ.
Ο ΜΠΡΟΣΤΙΝΟΣ ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΟ ΤΟΥΦΕΚΙ ΚΙ Ο ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΦΕΚΙ
ΜΕ ΜΙΑ ΓΕΜΙΣΤΗΡΑ ΤΩΝ 5 ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΝΑΓΚΑΝΤ , ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΘΕΙ.


Και ο πράκτωρας της KGB από πίσω ΕΙΧΕ ... ΑΥΤΟΜΑΤΟ !!!!!!!!!
Στους στρατιώτες που πολεμούσαν τον εχθρό , έδιναν ένα τουφέκι στα 2
και στα κομματόσκυλα έδιναν ένα αυτόματο στον καθένα.
 

bsbd

Μέλος
Εγγρ.
9 Δεκ 2005
Μηνύματα
5
Like
0
Πόντοι
0
Μάλιστα. Οι φίλοι Heartbreaker και Zeljiko έχουν να προτείνουν κάτι καλύτερο από τη δυτική αστική δημοκρατία ?
 

Kman2

Σπουδαίος
Εγγρ.
18 Ιουλ 2010
Μηνύματα
20.997
Κριτικές
1
Like
14.002
Πόντοι
2.606
Ωστόσοι οι Γερμανοί κάθονταν στη χώρα ΜΕ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥΣ.
Δεν υπήρχαν τοίχη να τους κρατούν φυλακισμένους.
ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ, ΑΡΑ ΕΝΕΚΡΙΝΑΝ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ.


Από τα σκατά του κομμουνισμού ΟΛΟΙ , ΠΛΗΝ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ.
Και από τα παλιά και από τα καινούργια.



Επίσης οι στρατιώτες του Χίτλερ, πολεμούσαν ακόμη και όταν ο πόλεμος είχε χαθεί 100%.
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΗΘΕΛΑΝ.


Χωρίς να υπάρχουν δύο στρατοί , με πιο ισχυρό , αυτόν που ελέγχει τον ... άλλο που πολεμάει! ΑΥΤΟ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΤΑ ΣΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ.



Ο ΡΩΣΣΟΣ ΧΑΧΟΛΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΤΗΣ ΕΣΣΔ , ΕΙΧΕ ... ΜΙΣΟ ΤΟΥΦΕΚΙ.
Ο ΜΠΡΟΣΤΙΝΟΣ ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΟ ΤΟΥΦΕΚΙ ΚΙ Ο ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΦΕΚΙ
ΜΕ ΜΙΑ ΓΕΜΙΣΤΗΡΑ ΤΩΝ 5 ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΝΑΓΚΑΝΤ , ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΘΕΙ.


Και ο πράκτωρας της KGB από πίσω ΕΙΧΕ ... ΑΥΤΟΜΑΤΟ !!!!!!!!!
Στους στρατιώτες που πολεμούσαν τον εχθρό , έδιναν ένα τουφέκι στα 2
και στα κομματόσκυλα έδιναν ένα αυτόματο στον καθένα.

Εντάξει εκεί παίζει ειδικό θέμα.Το Ρώσο δεν είναι δυνατό να τον νικήσεις.Και τσάρο να είχαν όπως επί Ναπολέοντος πάλι θα κέρδιζαν.Απλά είναι έτσι σα λαός κωλοπετσωμένοι ας πούμε ας πούμε άγρια αντίσταση.Φαντάζεσαι Αγγλους στο Στάλινγκραντ?Ούτε 10 μέρες δε θα είχαν κρατήσει.Απλά οι Ρώσοι είναι σκυλιά πολύ σκληροί πολεμιστές.
Δε νομίζω οτι επί Χίτλερ εμφορούταν ο γερμανικός στρατός από κάποια ναζιστική ιδεολογία.Τα SS ίσως.Αλλά είναι ένα ερώτημα αν όντως τα φανατικά SS ήταν αποτελεσματικά σε σχέση με τον επαγγελματικό στρατό.Ο στρατός ίδια πολέμησε σε ΑΠΠ,ΒΠΠ,Γαλλογερμανικό πόλεμο του 1870 δε νομίζω να υπήρχε ιδιαίτερη διαφορά λόγω ιδεολογίας.Γκουντέριαν,Ρούντστεντ,Μανστάιν,Ρόμελ τα μεγάλα ονόματα του στρατού δηλαδή χιτλερικοί δεν ήτανε αλλά επαγγελματίες στρατιωτικοί.
Τώρα αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα αν οι στρατιωτικοί χρησιμοποίησαν τους χιτλερικούς ή οι χιτλερικοί τους στρατιωτικούς για τις επιδιώξεις τους.Βασικά όλοι αλληλοδουλεύονταν με το μεγάλο κεφάλαιο,βιομηχάνους,μέση τάξη κτλ.
Κάπως το 1939 κατάλαβαν όλοι οτι ήταν η μοναδική ευκαρία στον αιώνα να εξαπολύσουν επίθεση κατά των σιωνιστών διεθνούς κεφαλαίου κτλ και να αλλάξουν τους συσχετισμούς.Εχασαν όμως.Τέτοιες ευκαιρίες είναι μία στα 200 χρόνια.
Από τη στιγμή που έχασε ο Χίτλερ θα ήταν πάντα ένοχος.Αν κέρδιζε θα ήταν ήρωας.Ετσι είναι αυτά.Εχασε την ευκαιρία δε συγχωρείται ποτέ από τους Γερμανούς.
 

sparkling_water

Σπουδαίος
Εγγρ.
20 Μαρ 2010
Μηνύματα
1.768
Κριτικές
11
Like
171
Πόντοι
2.287
Δεν ξερω κατα ποσο η ποιοτητα ζωης μας οφειλεται στην αστικη δημοκρατια γιατι η κατασταση με το μικρο προσδοκιμο ζωης, τις λασπες κλπ ηταν κυριως δυτικο φαινομενο. Στην ανατολη του βυζαντιου η στο μετεπειτα ισλαμ δεν ηταν ετσι. Χωρις αυτο βεβαια να σημαινει οτι δεν υπηρχαν και εκει αλλα προβληματα
Και εκεί τόσο ήταν. Το 1810 μόνο το Η.Β. και η Ολλανδία ήταν στα 40.
Στο Βυζάντιο ήταν περίπου 35 (Old Age in Byzantium, A.-M Talbot) - δεν το έχω διαβάσει, γνωρίζω αυτήν την στατιστική.

Ας μην μιλήσουμε για Ισλάμ!
Οχι δεν θα προτιμουσα να ζω σε αλλο μερος του κοσμου. Θα προτιμουσα ομως να αποφυγω την αγιοποιηση της "δημοκρατιας" ετσι ωστε να εχω περιθωρια εξελιξης. Στο κατω κατω μπορει να ευνοηθηκαν οι επιστημες στην δυση (γιατι στην ανατολη η αριστοτελικη σκεψη ειχε ηδη κυριαρχησει) και να εδωσε η εξελιξη υλικα αγαθα αλλα κοινωνικα και πολιτικα ειναι κατι σαν "αλλαξε ο μανωλιος και εβαλε τα ρουχα του αλλιως"
Μα η πολιτική είναι αυτή που μας δίνει την οικονομική δυνατότητα. Ο Σκωτσέζικος διαφωτισμός που μίλησε πρώτος για ελευθερίες οδήγησε στο πνεύμα του Δυτικού φιλελευθερισμού.

Η πολιτική και η οικονομία είναι έννοιες συνυφασμένες και δεν διαχωρίζονται. Χωρίς την πολιτική της Δυτικής δημοκρατίας δεν θα είχαμε τίποτα.

Παρένθεση: Το εννοώ κυρίως σαν συγκριτικό πολιτικό μέσο. Προσωπικά τείνω στον αναρχοκαπιταλισμό.

Δεν τους αντεχω τους διαφωτιστες, τους βρισκω πολυ λιγους, θα χαρω να κανουμε σχετικη συζητηση καποια στιγμη προς ανταλλαγη αποψεων
Fair enough!
 

sparkling_water

Σπουδαίος
Εγγρ.
20 Μαρ 2010
Μηνύματα
1.768
Κριτικές
11
Like
171
Πόντοι
2.287
Προσωπικά πιστεύω ότι δεν υπήρξαν ουσιαστικά διαφορετικά κοινωνικά συστήματα την ανθρώπινη κοινωνία.
Ε όχι αγαπητέ! Πως μπορείς να το λες αυτό; Τα αποτελέσματα του κάθε κοινωνικού συστήματος είναι ολοφάνερα σε εμάς.

Ίσως να μην έχουν τεράστιες διαφορές η Ρώμη με τους δούλους και η Φεουδαλική Ευρώπη και η Κίνα και η Ινδία του μεσαίωνα, αλλά πως μπορεί να ισχυριστεί κάποιος πως τα σύγχρονα Δυτικά κοινωνικά συστήματα δεν έχουν ουσιαστικές διαφορές με όλα τα υπόλοιπα;

Όχι μόνο εσύ αγαπητέ, αλλά όλοι οι κριτικοί της Δυτικής κοινωνίας, αγνοείτε σε απίστευτο βαθμό το γεγονός πως οι άνθρωποι σε όλη τους την ιστορία ζουν καταπιεσμένα, μέσα στην φτώχεια και την πείνα, με φόβο να πουν την άποψη τους(1), φόβο να κινηθούν οικονομικά(2), να παντρευτούν αυτόν που θέλουν, να ζήσουν με την σχετική σιγουριά πως δεν θα βρεθούν σε έναν πόλεμο, όσοι ξεπεράσουν τα 12 χρόνια ζωής.

Ζούμε στην καλύτερη εποχή ευμάρειας και ευτυχίας που γνώρισε ποτέ ο άνθρωπος(3) και λέμε πως δεν έχει ουσιαστική διαφορά το κοινωνικό μας σύστημα από τα προηγούμενα; Άδικο.

Πιστεύω ότι το μόνο πολίτευμα που ανέκαθεν ουσιαστικά υπήρξε ήταν και είναι παραλλαγές της συγκεκαλυμμένης ολιγαρχίας !! Μια κάστα ανθρώπων που νέμεται την εξουσία για ίδια οφέλη και τίποτα άλλο. Συνήθως η κάθε συγκεκριμένη ολιγαρχία είχε και κάποιο θεσμικού τύπου αρχηγό τον οποίο ονόμαζε με πολλούς ''τίτλους'', Βασιλέα, Αυτοκράτορα, Δικτάτορα, Φαραώ, Σουλτάνο, Γενικό Γραμματέα, Πρόεδρο, Πρωθυπουργό κλπ.
Η διαφορές δεν φαίνονται εκεί αλλά στις ελευθερίες που δίνει το κάθε σύστημα. Προφανώς όλα τα κράτη είναι πρώην μαφιόζοι που επέβαλαν την δύναμή τους σε απλούς ανθρώπους (4). Σημασία έχει:
1. Η ηθική αιτιολόγηση του κάθε πολιτικού συστήματος.
2. Η ηθική αιτιολόγηση των πράξεων στο κυνήγι αποτελεσμάτων.
2. Τα αποτελέσματα.

Ελέγχουν αν όχι διορίζουν πολιτικάντηδες. Είναι αδύνατον για κάποιον πολιτικάντη να εκλεγεί σήμερα αν δεν έχει τις ευλογίες και την υποστήριξη των παγκόσμιων μεγαολιγαρχών.
Όλοι έχουν το μερίδιο τους στην προπαγάνδα. Όμως είναι τυχαίο που όλες οι χώρες της Λατινικής Αμερικής (εκτός της Χιλής) πάνε χάλια οικονομικά; Είναι τυχαίο που όλες οι Ορθόδοξες χώρες πάνε χάλια οικονομικά;
Αυτό που θέλω να πω είναι πως ο λαός θα επιλέξει αυτόν που θέλει βάση της αμορφωσιάς του και της χαζομάρας του και των κοινωνικών του αντιλήψεων. Η προπαγάνδα θα ρίξει λίγο έξω την ζυγαριά, αλλά όχι πολύ παραπάνω από εκεί που θέλει ο λαός (εμένα αυτό δεν μου αρέσει).

''Για κανένα πούστη δε θυσιάζομαι'' με εκφράζει καθολικά και απόλυτα.
Σε αυτό και τα υπόλοιπα που έγραψες συμφωνώ, με μια μικρή διαφωνία, αυτή είναι μια βασική αρχή του φιλελευθερισμού που είναι εν μέρει ιδεολογία.

Τα σέβη μου. Χαίρομαι να έχω τέτοιες συζητήσεις.

(1) Το τυρί και τα σκουλήκια, Le Goff
(2) Το πουγκί και η ζωή, Le Goff
(3) The European Miracle, Environments, Economies and Geopolitics in the History of Europe and Asia
(4) Το κράτος, Oppenheimer
 
Δ

Διαγραμμένο μέλος 136408

Επισκέπτης
Mindreader τα θερμά μου συγχαρητήρια. Εξαιρετική κατά την άποψή μου ανάλυση. Μια - δυο παρατηρήσεις : σε κάποιες (πολύ πολύ λίγες) κοινωνίες πχ σύγχρονες Σκανδιναυικές κοινωνίες (ειδικά Φιλανδία απ' ότι έχω διαβάσει) παρατηρείται σχετικά μακρόχρονη και πάγια εμπέδωση του συναισθήματος της συλλογικότητας και της ευρείας κοινωνικής ευθύνης με τα γνωστά θετικότατα για την συγκεκριμένη κοινωνία αποτελέσματα. Μήπως αυτό είναι το μέλλον ;;; Μήπως ο άνθρωπος σε βάθος χρόνο, μεγάλο βάθος χρόνου, κατακτήσει και αυτό το προτέρημα  ;  ΑΝ ΝΑΙ, θα μετεξελιχθούμε σε κάτι άλλο, διαφορετικό, σε μια κοινωνία όπου η συλλογική ειρήνη δεν θα βασίζεται σε πολιτικό υπόβαθρο, αλλά στο υπόβαθρο της εμπεδωμένης αγαστής συλλογικότητας και της κοινωνικής ειρήνης και σύμπνοιας.

Τι πιστεύεις ;

Αν και απευθύνεις το ερώτημα στον αγαπητό φίλο Mindreader, παρακαλώ να μου επιτρέψεις εδώ μια σχετική παρέμβαση, που στη συμβολική
της προέκταση δείχνει κάποια πράγματα σε επίπεδο νοοτροπίας και κυρίως κοινωνικής συνείδησης. Μιας και ανέφερες το παράδειγμα της Φινλανδίας θέλω να καταθέσω την εξής εύγλωττη μαρτυρία. Στη Φινλανδία, υπάρχει, λοιπόν, η συνήθεια στις οικιακές φιλικές συναθροίσεις των ανθρώπων, να φέρνει ο καθένας από το σπίτι του φαγητό. Αυτή η συνήθεια, π.χ. για κάποιον Ελληνάρα, θα προκαλούσε ενδεχομένως ένα αίσθημα καρμιριάς, φτωχομπινεδοσύνης, και "γυφτιάς". Αυτό το ακατανόητο, εκ πρώτης όψεως, φαινόμενο που είναι μέρος της κοινωνικής παράδοσης των -εύπορων- Φινλανδών, έχει την ρίζα του στο παρελθόν, όπου οι Φινλανδοί σε περιόδους μεγάλης ανέχειας (καθότι δεν είχαν πάντοτε ευμάρεια) προκειμένου να μην χάσουν τις κοινωνικές και φιλικές τους επαφές, ως μη δυνάμενοι να προσφέρουν ένα αξιοπρεπές τραπέζωμα, ένωσαν τη ντροπή τους και υιοθέτησαν από κοινού αυτή τη συνήθεια, για να διαφυλαχτούν οι πολύτιμες ανθρώπινες σχέσεις ώστε να μην αποξενωθούν μέσα στην κοινή τους μιζέρια. Έτσι, σε ανάμνηση των δύσκολων εκείνων καιρών που έζησαν -ως λαός- στο παρελθόν, ακόμα και σήμερα (κι ενώ θα μπορούσαν κάλλιστα να στήσουν ένα πλουσιοπάροχο έως και επιδεικτικά χλιδάτο τραπέζωμα) διατηρούν αυτό το συγκινητικό έθιμο, το οποίο αν κάποιος δεν γνωρίζει την προέλευσή του, θα μπορούσε εύκολα να παρεξηγήσει.
Κάποιοι λαοί, δεν ξεχνούν από που ξεκίνησαν αλλά και τι πέρασαν οι παππούδες τους, και γι' αυτό θεωρώ βέβαιο, πως αν κάποτε τους φέρει η ιστορία ξανά σε δεινή θέση, θα έχουν τα κατάλληλα κοινωνικά αντανακλαστικά για να ξανασηκωθούν. Μετά λύπης, είναι αναπόφευκτη (αλλά και μάταιη) η όποια σύγκριση, με τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα και όλη αυτή τη χυδαιότητα που έχει επικρατήσει σε όλες σχεδόν τις νεοπλουτίστικες εκδηλώσεις, ενός άλλοτε ευγενικού λαού.

 

voltaire45

Ενεργό Μέλος
Εγγρ.
1 Δεκ 2005
Μηνύματα
18.212
Κριτικές
1
Like
1.906
Πόντοι
366
Έλα ρε τύπε.

Κάνε μας τώρα μία ωραία ανάλυση για τις ρίζες και τα κοινωνικά σημαινόμενα του "BYOB".
 
OP
OP
Κ

Κώστας Λαδάκης

Σεβαστός
Εγγρ.
21 Απρ 2011
Μηνύματα
24.131
Κριτικές
7
Like
10.166
Πόντοι
1.686
Έλα ρε τύπε.

Κάνε μας τώρα μία ωραία ανάλυση για τις ρίζες και τα κοινωνικά σημαινόμενα του "BYOB".

BYOB or BYO is an initialism meant to stand for "bring your own booze", "bring your own bottle", "bring your own beer" or "bring your own beverage"


Στο κάμπινγκ Βούλας, που γίνονται κάθε εβδομάδα εκδηλώσεις
γίνονται συγκεντρώσεις, όπου ο καθένας φέρνει φαγητό, αναψυκτικά
και ποτά, και στρώνεται τραπέζι από την συνεισφορά αυτών που συμμετέχουν.





IMG_1942.JPG


Αυτό γινόταν και στα φοιτητικά χρόνια , και υπήρχε παρεϊκό κλίμα.

Εσύ Βολταιράκο , που εισαι 60χρονο τζόβεννο, πρώην παχουλός που
αδυνάτισες, και είσαι νυν και αεί πασοκοσκυλάκι, και βέβαια είσαι
μια κρυφή λουγκρίτσα  :2funny: :2funny: :2funny:

Γιατί σε ενοχλούν οι συλλογικότητες αυτές ;
Θέλεις να μονοπωλεί το απόκομμα Πασοκ, την έννοια
της συλλογικότητας ;  :2funny: :2funny: :2funny: :2funny:
 

Stories

Νέο!

Stories

Top Bottom