Ιωσήφ,
ούτε απαίτησα ούτε περίμενα απάντηση γι' αυτό και δεν το συνέχισα.
Φυσικά και δεν πρόκειται να αντιδικήσω ούτε να βριστώ με κανέναν. Ήθελα απλά να διατυπώσω μία άλλη άποψη σε ένα δημόσιο forum. Και οπωσδήποτε δεν θα γίνω εγώ συνήγορος του κομουνισμού που οποιοσδήποτε νοήμον υποστηρικτής του όφειλε να την κάνει εγκαίρως όταν διαπίστωνε τις αυθαιρεσίες των διοικητών του.
Αυτό που ήθελα να τονίσω μόνο είναι η ποιότητα των ανθρώπων που αφανίστηκαν με τους διωγμούς, που ήταν οι πιο ανύσηχοι και αξιόλογοι της εποχής τους.
Με εξόργισε ο προβοκατόρικος τρόπος που διατύπωσες τις απόψεις και τους αφορισμούς σου του τύπου :
Συμπέρασμα¨: Μην ακούτε τις μαλακείς για Μπελογιάννηδες, Μακρονήσους κλπ, κλπ. ΚΑΛΑ ΤΟΥΣ κανανε !
και
Δυστυχώς εκετέλεσανε πολύ λίγους. θα έπρεπε να τους εκτελούσαν όλους !
μπερδεμένες με αναλύσεις για μουνιά, συμβουλές σπεκουλαρίσματος και οδηγούς night life.
Για τον επόμενο μύθο, ότι ταλαιπωρήθησαν οι κομμουνισταί και μάλιστα αδίκως!
Αυτοί που μείνανε όντως ήσαν αθώοι εγκλημάτων του ποινικού δικαίου γι αυτό και είχανε την συνειδησή των καθαρή και μείνανε. Όντως πολλοί εξ αυτών ταλαιπωρηθήκανε. Αλλά για να σας πω:
Από το 1974 που έγινε η μεταπολίτευσις ποιος κομμουνιστής, αριστερός κλπ ταλαιπωρήθηκε?
Μιλάμε για την περίοδο 1936-1974, το ξεκαθάρισα νομίζω.
Για να σε βγάλουν όμως από την δική σου αταραξία τα γραφομενά μου και ν αποφασίσεις να μου γράψεις , μόνον μαλακείες δεν μπορεί να ήσαντε διότι αλλιώς θα ήσουμν αμέριμνος όπως και πριν. Σε τσίγκλισαν, σε ενόχλησαν, σε ερέθισαν.
Ούτε αμέριμνος, ούτε ατάραχος είμαι με την εποχή μου, απλά δεν με ενδιαφέρει να συμμετέχω στην τάξη σου. Με ενδιαφέρει όμως εάν λοιδορείται με τέτοιο τρόπο κάτι που σέβομαι με το επικίνδυνο πρόσχημα της "αφύπνισης συνειδήσεων".
Τα σημερινά προβλήματα είναι για πάετε εκεί στην γωνία Ευριπίδου και Γερανίου όπου γίνεται το έλα να δεις κι είναι όλα τα έγχρωμα αποβράσματα που πουλάνε τις σκόνες, για μπείτε στο Μετρό Κυριακή απόγευμα για να κάνετε ιδιαίτερο μάθημα Αλβανικής, για πάετε μια βόλτα κάτω από την Αγίου Κωνσταντίνουγια να βρεθειτε στο Πακιστάν,
Εκεί ακριβώς μένω και έχω μάθει να συμβιώνω και όποτε μπορώ να βοηθώ αυτούς τους ανθρώπους.
Η διατύπωση σου όμως με πήγε άθελά σου σε κάποιους αγαπημένους στίχους της Κατερίνας Γώγου και όπως εσύ χρησιμοποιείς αυτό το βήμα παραθέτοντας διάφορα αρχαιοελληνικά που με συγχωρείς αλλά δεν θα τα σχολιάσω γιατί τα θεωρώ άκαιρα, ανούσια και απλά για την δημιουργία εντυπώσεων, παραθέτω κι εγώ :
“Η μοναξιά
Έχει το χρώμα των Πακιστανών η μοναξιά
και μετριέται πιάτο-πιάτο
μαζί με τα κομμάτια τους
στον πάτο του φωταγωγού...
... πουλιέται κι αγοράζεται λεφτό λεφτό ανάσα ανάσα
στα σκλαβοπάζαρα της γης – εδώ κοντά ειν' η Κοτζιά -
ξυπνήστε πρωί.
Ξυπνήστε να τη δείτε...”
Εν κατακλείδι συγχωρεσέ με εάν σε στεναχώρησα παραπάνο τουτην την φορά και ίσως σε εξαγρίωσα. Αυτός ακριβως είναι κι ο σκοπός μου. Να ξυπνήσουν όσοι ακόμα μπορούν.
Φυσικά και δεν με στενοχώρησες ούτε τώρα ούτε ποτέ.
