Σύντροφοι σας χαιρετώ με την σειρά μου.
Όχι ακόμα θέρμανση δεν έχουν κόψει και όντως ένα ευρώ έχει πάει 10 γκρίβεν. Κοιτάξτε η οικονομία εδώ έιναι ένα τεχνητό δημιούργημα των κομμισαρίων και των δυτικών δανείων για πολιτικούς λόγους. Να εξηγούμαστε πλούσιοι Ουκρανοί με την έννοια ότι δουλέψανε από δω κι από κει και κάνανε λεφτά όπως οι Ωνάσσης, ο Αγγελόπουλος, ο Γεωργακάς, ο Ευγενίδης κλπ δεν υπάρχουνε. Υπάρχουν απλώς οι πρώην κομμισάριοι που με διάφορες πλαστογραφίες κυρίως, πήραν στα χέρια τους την περιουσία της πρώην ΕΣΣΔ. Η ΕΣΣΔ πάλι είχε αυτή την περιουσία γιατί είχε βάλει στο χέρι την περιουσία των πλουσίων ιδιωτών μετά την επανάσταση. Οι κομμισάριοι με την σειρά τους βάζουν τα τσιράκια τους ως βιτρίνα για να μην εμφανίζονται και πολύ οι ίδιοι.
Ενώ στην Ιταλία για δέκα χρόνια ζήσαμε την βιομηχανική εποχή (1965-1975) με πλήθος εργοστασίων (ΙΖΟΛΑ, ΕΣΚΙΜΟ, ΧΡΩΠΗ, κλπ, κλπ) και μετά άρχισαν τα δάνεια που μας κρατήσανε μέχρι τώρα, στην Ουκρανία σαν ανεξάρτητη χώρα κλείσανε κατευθείας τα εργοστάσια και τα κάνανε εμπορικά κέντρα οι πρώην διευθυντές τους και στραφήκανε όλοι στο εμπόριο. Ήτοι σε πάμφθηνες εισαγωγές από την Κίνα, πανάκριβες τιμές όλων αυτών των παλιοπραγμάτων ώστε να ξεζουμίζουν τον κόσμο και να ζούνε μόνο από τα εξωτερικά δάνεια , διότι οι Αμερικανοί θέλαν να διεμβολίσουν την Ρωσσία εκτός από τα 7 τουρκικά κράτη που δημιουργηθήκανε και με την Ουκρανία και τον ψευτο-εθνικισμό της. Η Γκρίβνα εσυζειτήτο ήδη από 4ετίας ότι θα έπρεπε να έχει ισοτιμία 15 γκρίβνες ένα Ευρώ. Όταν όμως βγήκε πρόεδρος ο Γιούσενκο, έξυπνος κατά τ’άλλα, αλλά θεράπων της κομμουνιστικής ολιγαρχίας, με Αμερικανική εντολή τα δάνεια δεκαπλασιαστήκανε. Αποτέλεσμα η Κεντρική τράπεζα της Ουκρανίας αφού είχε λεφτά με το τσουβάλι τεχνιέντως αγόραζε συνέχεια γκρίβνες κρατώντας την απαράδεκτη ισοτιμία 7 προς 1 ευρώ και 5 προς 1 δολλάρια για 4 χρόνια. Η αλόγιστη παροχή χρήματος είχε σαν αποτέλεσμα να εκτοξευθούν οι τιμές όλων 4 φορές πάνω σε τέσσερα χρόνια. Εδώ πρέπει να επισημάνω και κάτι για τους αναγνώστες μου. ΟΥΔΕΙΣ μπορεί να διανοηθεί τον βαθμό απληστίας(και βλακείας) των δήθεν επιχειρηματιών Ουκρανών. Ξαναλέω πραγματικοί επιχειρηματίες μεγάλοι σε μέγεθος δεν υπάρχουν, είναι οι συντρόφοι του κομμουνιστικού παρακράτους που εξακολουθεί και υπάρχει και αχυράνθρωποι της εξουσίας. Η ομοιώτης με την Ιταλία είναι συγκλονιστική, η διαφορά εγκειται ότι η Ουκρανία χρειάστηκε μόνον 15 χρόνια για να φτάσει εκεί που έφτασε η Ιταλιά μετά από 50-60 έτη και στην Ουκρανία τουλάχιστον οι κρατούντες δεν είναι δεν είναι πούστηδες... Δεν χρειάστηκε να περάσει κανείς από τα διαμερίσματα του κ. Αταξία ούτε και του κ. Ραμπράκη γιατί εδώ τους αρέσουν οι γκόμενες. Εγώ στην μακρυνή πατρίδα μου Ιταλία, γνωρίζω άτομο που διορίστηκε πρόεδρος σε μεγάλο νοσοκομείο με μισθό χιλιάδων ευρώ διότι καθότανε και του έπιανε τον πούτσο ο υπουργός αρρώστιας και μετέπειτα δήμαρχος της Ρώμης. Έ ρε παιδιά τέτοια ξεφτύλα εδώ δεν έχει...
Με τιμή
Ιωσήφ
