Το να συγκρίνουμε την οικονομική μας κατάσταση με την περίοδο μιας εκ των χειρότερων οικονομικών κρίσεων (εκτός πολέμων) είναι κάπως χμ... αδόκιμο.
Προσωπικά, προφανώς είμαι καλύτερα από την περίοδο της κρίσης. Μεγαλώνουμε κιόλας, παίρνουν τα χέρια μας παραπάνω δουλειά, λογικά πράγματα. Πάντως να πω ότι πριν 2 χρόνια έκλεισε ο πιο άμεσος ανταγωνιστής μου στη "γειτονιά" και περίμενα να δω σημαντική αύξηση του τζίρου. Προφανώς -για να κλείσει- δεν είχε και τρελά κέρδη, αλλά και πάλι έλεγα ότι θα έβλεπα αρκετή διαφορά. Δεν την είδα. Που σημαίνει ότι, αν είχε μείνει ανοιχτός κι αυτός και συνεχίζαμε να μοιραζόμαστε (έστω 60-40 ή 70-30 υπερ μου) την κίνηση, αθροιστικά μπορεί να ήμασταν και οι δυο χειρότερα σήμερα απ'ό,τι πριν 3-4 χρόνια.
Τελευταία λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων τριγυρνάω αρκετά οδηγώντας το βράδυ μετά τις 23:00. Ερημιές λες και είναι δεκαπενταύγουστος. Και δεν έκανε ιδιαίτερο κρύο. Καλές "πιάτσες" για ποτό και φαγητό, πλέον συντηρούν δύο, τρία μαγαζιά με ικανοποιητικό κόσμο στις καθημερινές. Δηλαδή επί κρίσης χάσαμε την τεράστια διασπορά περιοχών που δούλευαν καλά (ένα απ'τα ωραία που είχε η Θεσσαλονίκη, Κορδελιό, Εύοσμος, Επτάλοφος, Ηλιούπολη, Πολίχνη, Νεάπολη είχαν μαγαζιά που γάζωναν ως τις αρχές των 00's, έφτανες Κέντρο και είχες να διαλέξεις από Παραλία, Λαδάδικα, Αριστοτέλους, Άθωνος, Μητροπόλεως, Αγίας Σοφίας, Μπιτ Παζάρ, Ροτόντα, φοιτητάδικα, πήγαινες πιο ανατολικά είχες την περιοχή γύρω απ'το Μέγαρο Μουσικής, είχες Διογένους στη Τούμπα, πλατεία Χαριλάου και Παπαναστασίου, Δελφών, για να καταλήξεις Πλατεία Καλαμαριάς και Κρήνη), και τώρα φτάσαμε στο σημείο να φυτοζωούν όλα εκτός από το Κέντρο. Μέχρι κι ο Εύοσμος που φάνηκε για μια δεκαετία να μαζεύει το χαρτί και τον κόσμο απ'όλα τα δυτικά που μαράζωσαν, τώρα έχει 7/10 κλειστά μαγαζιά.
Τριήμερα, ρεβεγιόν, μεγάλες γιορτές και ΣΚ, από όλον τον πληθυσμό που δεν βγαίνει και μαζεύει λεφτά χωρίς να μπορεί να κάνει κάτι καλύτερο (ταξίδια, καθημερινή διασκέδαση, χόμπυ, επενδύσεις), προφανώς θα βρεθούν μερικές χιλιάδες να γεμίσουν τα προφανώς λιγότερα καταλύματα, φαγάδικα και καφέ-μπαρ.
Δείτε και την πιτσιρικαρία, που εμείς στην ηλικία τους "ανταγωνιζόμασταν" να πηγαίνουμε σε καλά μαγαζιά, να γυρνάμε πολλά μέρη, να παίρνουμε σέηκερ κλπ, ενώ τώρα μπαστακώνονται σε κάποιο κατάστημα αλυσίδας καφέ με τις ώρες με 2€ τον φρέντο.
Παρόμοια εξήγηση και για τους μάστορες, έφυγαν τόσοι πολλοί καλοί μάστορες στο εξωτερικό, χάσαμε μια ολόκληρη γενιά νέων που δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον (δεν τους αδικώ) ή αντικείμενο ή "δασκάλους" για να εκπαιδευτούν σαν μάστορες, που το εργατικό δυναμικό μειώθηκε τρομερά. Σταμάτησαν για τόσα χρόνια οι οικοδομές και οι ανακαινίσεις, κόσμος άφηνε τα σπίτια να ρημάζουν και επιπλέον 1)πήρε τα πάνω του το air bnb, 2)ξεπεράστηκε η βαριά κρίση, 3)ξεπεράστηκε ο φόβος ότι θα φαληρίσουν οι τράπεζες άρα έπαψε να υπάρχει άμεσος λόγος να κρατούν ρευστό όσοι είχαν λεφτά, 4)συσσωρεύτηκαν οι στεγαστικές ανάγκες του κοινού μετά από μια δεκαετία που όλο το ανέβαλλαν, 5)μπούκαραν οι ισραηλινοί, ρώσοι, έως και βαλκάνιοι που ξαφνικά έγιναν πιο ισχυροί από εμάς οικονομικά και άρχισαν να ανεβάζουν την ζήτηση και τις τιμές, 6) το Κέντρο έγινε απλησίαστο οικονομικά και απέκτησαν νόημα οι νεόδμητες οικοδομές περιφερειακά.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ενώ πριν 20 χρόνια ο εργολάβος έκανε μια βόλτα μέχρι τον Βαρδάρη και έβρισκε πέντε μάστορες, τώρα παίρνει 10 τηλέφωνα και δεν βρίσκει διαθέσιμο χτίστη.
Γενικά ως χώρα είμαστε άσχημα. Όχι όπως στην κρίση, που ήμασταν σε κωματώδη κατάσταση, τώρα απλά χεζόμαστε πάνω μας και μερικοί περνούν καλές ημέρες όταν δε χέζονται. Προσωπικά είμαι καλούτσικα αλλά δεν βλέπω αντίκρυσμα για τη δουλειά που ρίχνω και αυτά που θα έπρεπε να βγάζει το μαγαζί. Α, πληρώνω αρκετά καλά την εφορία, τους παρόχους και το super market αν σας ενδιαφέρει. Αυτοί καλά πρέπει να περνάνε.
