Όλοι οι άνθρωποι ερωτεύονται.
Το αν μια επαγγελματίας πουτάνα ,(δεν το λέω σαν προσβλητικό προσδιορισμό, υπάρχουν άλλωστε και πουτάνες που δεν είναι επαγγελματίες, γύρω μας παντού και θα υπάρχουν πάντα εις τους αιώνες των αιώνων) ερωτεύεται κάποιον πελάτη της, είναι κι αυτό στο πρόγραμμα, όμως στατιστικά είναι έρωτας απ αυτούς τους έρωτες που τελειώνουν συνήθως άδοξα.
Εξηγούμαι:
Είναι δικαιολογημένο μια γυναίκα που μπαινει σ ενα τέτοιο μονοπάτι,- αν δεν έχει κάποια ψυχική ασθένεια όπου μέσα από μια τέτοια δουλειά προσπαθεί να προσδιορίσει την προσωπικότητά της, κοινώς να πείσει τον εαυτό της ότι είναι στην φύση της να γαμιέται και να δίνει ευχαρίστηση τέτοιου τύπου και επιπέδου στους άνδρες,- να έχει ένα διαφορετικό ένστικτο από πολλές άλλες γυναίκες που ναι μεν δεν είναι επαγγελματίες πουτάνες αλλά σκέφτονται με τρόπο που δεν τις τιμά καθόλου σαν ανθρώπους. Τι εννοώ; μια εργαζόμενη ως πουτάνα δύσκολα θα εμπιστευτεί κάποιον με φράγκα για να λύσει το "πρόβλημα" της ζωής της, οικονομικό, οικογενειακό διαπροσωπικό σε κάθε επίπεδο "πρόβλημα". Είναι άνθρωποι που είναι 100% ανεξάρτητοι, αυτόνομοι και πορεύονται σ ενα δρόμο που η συνείδηση τους μόνο, ευτυχώς καθαρή για τις ίδιες τις οδηγεί.
Το "επάγγελμά" τους σε εισαγωγικά γιατί δεν ανοίγουν φ.π.α οι περισσότερες γι αυτό το επάγγελμα είναι αυτό που τις κάνει να βιοπορίζονται. Επομένως κανένας και τίποτα μέσα στο μυαλό τους δεν είναι ικανό να τις κάνει να αλλάξουν αυτό το mindset σε ότι έχει να κάνει με αυτό που οι περισσότεροι λέμε "αποκατάσταση".
Επειδή η σεξουαλική πράξη έχει να κάνει με κάτι πολύ προσωπικό για όλους, στο μυαλό της πουτάνας αυτή η πράξη, έχει διαφορετική βαρύτητα σε ότι έχει να κάνει με την ιδιωτικότητα της ίδιας αλλά και του υποτιθέμενου υποψηφιου πελάτη που τυχόν θα μπορούσε να ερωτευθεί. Έχει ένα διαφορετικό πρίσμα, σκάνερ αν θέλετε και η λογική της μια διαφορετική βάση.
Πόσες φορές άλλωστε μια πουτάνα έχοντας κάνει ραντεβού με κάποιον δεν έχει σκεφτεί: χμμ ενδιαφέρων τύπος..(αλλά μέχρι εκεί).
Ο πελάτης που θα είναι 100% ο εαυτός του έχει και τις περισσότερες πιθανότητες να έχει μια μεγαλύτερη ανταπόκριση από πλευράς της γυναίκας(δεν λέω πλέον πουτάνας) στο να αναπτυχθεί μια περαιτέρω προσωπική σχέση. Δυστυχώς για κάποιους που προσπαθούν να ρίξουν κάποια γυναίκα που παρέχει σεξουαλικες υπηρεσίες χωρίς να είναι ο εαυτός τους, η κάθε προσπάθεια πέφτει στο κενό γιατί γίνονται εύκολα αντιληπτοί στην προσπάθειά τους να εντυπωσιάσουν ή ακόμα και να δείξουν πως εντυπωσιάζονται.
Μια γυναίκα του χώρου είναι πέρα από ρομπότ σε ότι αφορά την πράξη και ψυχολόγος.
Μια πουτάνα θα ερωτευθεί κάποιον για την πραγματική απλότητά του, την ειλικρίνεια και την ακρίβεια στα λόγια του. Θα τον ερωτευθεί όχι γιατί απλά δέχεται το παρελθόν και το παρόν της αλλά γιατί για τον άνδρα που έχει απέναντι της το επάγγελμα της είναι δευτερεύουσας σημασίας και όχι προϋπόθεση της ειλικρίνειάς του απέναντι της.
Επιπλέον μια ανεξάρτητη για παράδειγμα έχει και το αίσθημα του φόβου ότι κάποιος μπορεί να πουλήσει έρωτες, λουλούδια και απλά να την παραπλανήσει για να της τρώει μόνιμα χρήματα, οπότε όλη η φθορά και οι κόποι της να πάνε στράφι, οπότε και σ αυτή την περίπτωση δικαιολογείται απόλυτα.
Η αλήθεια είναι πως δυστυχώς υπάρχουν εκεί έξω πολλοί με αυτή την ποιότητα σαν άνθρωποι, οπότε αναπόφευκτα γυναίκες που ειναι πουτάνες ακολουθούν αυτή την λεπτή γραμμή καθ όλη την πορεία τους στον χώρο και ίσως δεν είναι καν σε θέση να διακρίνουν ευκαιρίες που παρουσιάζονται για μια ανθρώπινη καθαρά σχέση στην τελική, ακόμα και σε καθαρά ανθρώπινο επίπεδο.
Προσωπικά στο παρελθόν ερωτεύτηκα πουτάνα που ήταν τρελή και παλαβή μαζί μου, το γλυκό χάλασε για λόγους άσχετους με όσους προανέφερα και για λόγια που ειπώθηκαν από τρίτους χωρίς να είναι αληθινά και στην τελική χωρίς καμία βάση.
Στο πέρασμα μου μέσα από την "χώρα των θαυμάτων του σεξ" έτυχε να γνωρίσω επιπλέον κάποια που δεν με ερωτεύτηκε αλλά ξέρω ότι της έκανα μεγάλο κλικ σαν άνθρωπος. Μέχρι και σήμερα έχουμε μια κάποια επαφή με δική της πάντα πρωτοβουλία όμως δυστυχώς πλέον είμαι αρκετά ώριμος ώστε να αποδεχτώ το παρόν της, έχοντας ίσως φρούδα πιστέψει πως αξίζει κάτι καλύτερο επαγγελματικά από αυτό που επέλεξε και επιλέγει. Απέχω συνειδητά και βασιζόμενος στην κοινή λογική.
Συμπερασματικά λοιπόν, τα πάντα είναι πιθανά καθώς Ποτέ μην λες Ποτέ στην ζωή, όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο στις μέρες μας να είμαστε 100% εμείς απέναντι στους άλλους ώστε να έχουμε κάποιες πιθανότητες κάποιος/α να μας ερωτευθεί και να μας αγαπήσει αληθινά. Άλλωστε τι είναι ο έρωτάς; τι είναι η αγάπη; η αγάπη έρχεται στο τέλος όπως κάποια κάποτε μου είπε..μέχρι το τέλος υπάρχει μόνο σεβασμός.
Συγνώμη αν κούρασα με το σεντόνι!