male_tsouli
Μέλος
- Εγγρ.
- 23 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 731
- Κριτικές
- 6
- Like
- 28
- Πόντοι
- 6
Διάβασα ένα φοβερό άρθρο που προσωπικά που θύμισε πολλά
Πηγή : [URL unfurl="true"]http://kinkyfantasiesonline.blogspot.com/2011/08/1.html[/url]
Οδοιπορικό στα μονοπάτια του πληρωμένου έρωτα Μέρος 1ο: Αθώα Εποχή
Περιπλανώμενος εδώ και χρόνια στις «Ψηφιακές Κόκκινες Λεωφόρους» της Ελλάδος , μπορώ πλέον να αντιληφθώ ότι ώς προς το αγοραίο έρωτα , όλα έχουν αλλάξει πια .
Δεν ξέρω όσοι με διαβάζουν τι ηλικίας είναι και δεν έχει καμία σημασία . Προσωπικά ξεκίνησα την περιπέτειά μου στην «άγνωστη» τότε για μένα , χώρα του σέξ γύρω στο 1990. Κάποιες φορές , κλείνω τα μάτια μου όταν κάθομαι στο γραφείο και ακόμα έρχεται στο μυαλό μου η σκηνή εκείνη τη μέρα που έμελλε να με κάνει απο αγόρι άντρα και δεν μπορώ να κρύψω το χαμόγελό μου .
Θυμάμαι ακόμα την καρδιά μου που χτυπούσε δυνατά , η υπόλοιπη παρέα , 4 – 5 φίλοι , έκαναν φασαρία μέσα στο τρένο με αστεία και γέλια που μάλλον έκρυβαν αμηχανία και ανασφάλεια για το μεγάλο «βήμα» που μας περίμενε . Ο Προορισμός ήταν η ηδονή που τότε μας περίμενε στην περίφημη οδό Φυλής . Ήταν τότε που το εισητήριο για τον αντρισμό κόστιζε μόλις 3.000 δραχμές . Ο οδηγός μας , δεν ήταν ο οδηγός του τραίνου αλλά ο μεγαλύτερος σε ηλικία συμμαθητής μας , αυτός που είχε χάσει χρονιά και οι δικοί μας νευρίαζαν που κάναμε παρέα μαζί του . Εκείνος ήταν που είχε πάει και είχε αναλάβει το «ιερό καθήκον» να ξεναγήσει και εμάς στο δρόμο της ηδονής.
Φυσικά δεν ήταν τα χρήματα που αποτελούσαν εμπόδιο αλλά το ψυχολογικό φράγμα που υπήρχε μέσα στον καθένα μας . Ο φόβος για το άγνωστο , το ότι δεν ξέρεις απο πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις μιας και άλλο πράγμα να παρακολουθεί κάποιος μια τσόντα και άλλο να τα κάνει ο ίδιος . Το μυαλό μου προσπαθούσε να προβλέψει καταστάσεις . Να σκεφτώ τι θα κάνω , τι θα πώ , πως θα αντιδράσω . Όλα όμως ήταν μάταια . Η παρέα βγήκε απο το μετρό , διέσχισε τη πλατεία και μπήκε στο γνωστό δρόμο . Η αρχή είχε γίνει . Όταν θα ξαναμπαίναμε μέσα στο τρένο θα είχαμε γίνει άντρες .
Στο δρόμο συναντούσες και άλλες παρέες που έβγαιναν απο τα σπίτια που θα μπαίναμε εμείς μετά , μιλάγαμε , ρωτάγαμε λεπτομέρειες , γελάγαμε , κάναμε οτιδήποτε για να ξεκλέψουμε κάποια λεπτομέρεια πριν την μεγάλη «δοκιμασία» .
Μέσα στο σπίτι , έβγαιναν τα κορίτσια υπό τις κλασσικές ατάκες των τσατσάδων που προσπαθούσαν να τις «προμοτάρουν» . Αυτά τα «ελεύθερα πιασίματα» άνδρωσαν γενιές και γενιές αντρών !
Τότε δεν υπήρχαν ακόμα οι αλλοδαπές απο Ρωσία , Ουκρανία , Αλβανία κλπ . Οι επιλογές ήταν πολύ περιορισμένες αλλά και το μέτρο σύγκρισης δεν ήταν και τόσο ανεβασμένο μιας και οι συμμαθήτριες με τα σιδεράκια και τα γυαλιά δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν τα κορίτσια που βρίσκαμε εκεί .
Προσωπικά ήμουν απο τους τυχερούς . Η κοπέλα ήταν ελληνίδα , της είπα ότι ήμουν πρωτάρης (λες και δεν το είχε καταλάβει) και με πρόσεξε πάρα πολύ . Χάδια , φιλιά , απαλό άγγιγμα και τρυφερότητα ήταν τα προκαταρκτικά ενώ όταν μπήκα στην γλυκειά της φωλιά , αισθάνθηκα ότι μπήκα μέσα στο παράδεισο . Σε 10 λεπτά είχα γίνει άντρας .
Μετά , φεύγοντας , όλη η παρέα είχαν δοκιμάσει τον «απαγορευμένο» καρπό και όλοι είχαν κάτι να πουν και να υπερβάλλουν , σαν τους ψαράδες που καυχόνται για τα ψάρια που έπιασαν λέγοντας ένα σωρό ψέματα.
Η πρώτη φορά όμως πάντα ξυπνά μέσα μας ένα θεριό . την αρχέγονη δίψα για την γυναίκα και το σέξ . Δεν φτάνει ποτέ και πάντα θές και άλλες πολλές γυναίκες , όσο το δυνατόν περισσότερες . Οι μπαρμπάδες γελώντας (γιατί ήξεραν) έδιναν γενναιόδωρα χαρτζηλίκια και πάντα στην εφηβεία μας όλη η παρέα κατηφόριζε στην οδό Φυλής .
(συνεχίζεται με την Πτώση του Κομμουνισμού και την έλευση των καλλονών απο τις Ανατολικές Λαϊκές Δημοκρατίες ).
Πηγή : [URL unfurl="true"]http://kinkyfantasiesonline.blogspot.com/2011/08/1.html[/url]
Οδοιπορικό στα μονοπάτια του πληρωμένου έρωτα Μέρος 1ο: Αθώα Εποχή
Περιπλανώμενος εδώ και χρόνια στις «Ψηφιακές Κόκκινες Λεωφόρους» της Ελλάδος , μπορώ πλέον να αντιληφθώ ότι ώς προς το αγοραίο έρωτα , όλα έχουν αλλάξει πια .
Δεν ξέρω όσοι με διαβάζουν τι ηλικίας είναι και δεν έχει καμία σημασία . Προσωπικά ξεκίνησα την περιπέτειά μου στην «άγνωστη» τότε για μένα , χώρα του σέξ γύρω στο 1990. Κάποιες φορές , κλείνω τα μάτια μου όταν κάθομαι στο γραφείο και ακόμα έρχεται στο μυαλό μου η σκηνή εκείνη τη μέρα που έμελλε να με κάνει απο αγόρι άντρα και δεν μπορώ να κρύψω το χαμόγελό μου .
Θυμάμαι ακόμα την καρδιά μου που χτυπούσε δυνατά , η υπόλοιπη παρέα , 4 – 5 φίλοι , έκαναν φασαρία μέσα στο τρένο με αστεία και γέλια που μάλλον έκρυβαν αμηχανία και ανασφάλεια για το μεγάλο «βήμα» που μας περίμενε . Ο Προορισμός ήταν η ηδονή που τότε μας περίμενε στην περίφημη οδό Φυλής . Ήταν τότε που το εισητήριο για τον αντρισμό κόστιζε μόλις 3.000 δραχμές . Ο οδηγός μας , δεν ήταν ο οδηγός του τραίνου αλλά ο μεγαλύτερος σε ηλικία συμμαθητής μας , αυτός που είχε χάσει χρονιά και οι δικοί μας νευρίαζαν που κάναμε παρέα μαζί του . Εκείνος ήταν που είχε πάει και είχε αναλάβει το «ιερό καθήκον» να ξεναγήσει και εμάς στο δρόμο της ηδονής.
Φυσικά δεν ήταν τα χρήματα που αποτελούσαν εμπόδιο αλλά το ψυχολογικό φράγμα που υπήρχε μέσα στον καθένα μας . Ο φόβος για το άγνωστο , το ότι δεν ξέρεις απο πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις μιας και άλλο πράγμα να παρακολουθεί κάποιος μια τσόντα και άλλο να τα κάνει ο ίδιος . Το μυαλό μου προσπαθούσε να προβλέψει καταστάσεις . Να σκεφτώ τι θα κάνω , τι θα πώ , πως θα αντιδράσω . Όλα όμως ήταν μάταια . Η παρέα βγήκε απο το μετρό , διέσχισε τη πλατεία και μπήκε στο γνωστό δρόμο . Η αρχή είχε γίνει . Όταν θα ξαναμπαίναμε μέσα στο τρένο θα είχαμε γίνει άντρες .
Στο δρόμο συναντούσες και άλλες παρέες που έβγαιναν απο τα σπίτια που θα μπαίναμε εμείς μετά , μιλάγαμε , ρωτάγαμε λεπτομέρειες , γελάγαμε , κάναμε οτιδήποτε για να ξεκλέψουμε κάποια λεπτομέρεια πριν την μεγάλη «δοκιμασία» .
Μέσα στο σπίτι , έβγαιναν τα κορίτσια υπό τις κλασσικές ατάκες των τσατσάδων που προσπαθούσαν να τις «προμοτάρουν» . Αυτά τα «ελεύθερα πιασίματα» άνδρωσαν γενιές και γενιές αντρών !
Τότε δεν υπήρχαν ακόμα οι αλλοδαπές απο Ρωσία , Ουκρανία , Αλβανία κλπ . Οι επιλογές ήταν πολύ περιορισμένες αλλά και το μέτρο σύγκρισης δεν ήταν και τόσο ανεβασμένο μιας και οι συμμαθήτριες με τα σιδεράκια και τα γυαλιά δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν τα κορίτσια που βρίσκαμε εκεί .
Προσωπικά ήμουν απο τους τυχερούς . Η κοπέλα ήταν ελληνίδα , της είπα ότι ήμουν πρωτάρης (λες και δεν το είχε καταλάβει) και με πρόσεξε πάρα πολύ . Χάδια , φιλιά , απαλό άγγιγμα και τρυφερότητα ήταν τα προκαταρκτικά ενώ όταν μπήκα στην γλυκειά της φωλιά , αισθάνθηκα ότι μπήκα μέσα στο παράδεισο . Σε 10 λεπτά είχα γίνει άντρας .
Μετά , φεύγοντας , όλη η παρέα είχαν δοκιμάσει τον «απαγορευμένο» καρπό και όλοι είχαν κάτι να πουν και να υπερβάλλουν , σαν τους ψαράδες που καυχόνται για τα ψάρια που έπιασαν λέγοντας ένα σωρό ψέματα.
Η πρώτη φορά όμως πάντα ξυπνά μέσα μας ένα θεριό . την αρχέγονη δίψα για την γυναίκα και το σέξ . Δεν φτάνει ποτέ και πάντα θές και άλλες πολλές γυναίκες , όσο το δυνατόν περισσότερες . Οι μπαρμπάδες γελώντας (γιατί ήξεραν) έδιναν γενναιόδωρα χαρτζηλίκια και πάντα στην εφηβεία μας όλη η παρέα κατηφόριζε στην οδό Φυλής .
(συνεχίζεται με την Πτώση του Κομμουνισμού και την έλευση των καλλονών απο τις Ανατολικές Λαϊκές Δημοκρατίες ).