You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an alternative browser.
You should upgrade or use an alternative browser.
Ο Κόσμος γύρω μας: Ένα ανεξάντλητο θέμα !
- Μέλος που άνοιξε το νήμα TheBlade
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 176
- Εμφανίσεις 9K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
Σπιζαετός, ο αετός της Μεσογείου
Ο Σπιζαετός (Hieraaetus fasciatus) είναι ένας αετός μεσαίου μεγέθους (65-72 εκ.), με άνοιγμα φτερών 150-180 εκ., που στην Ευρώπη περιορίζεται στις Μεσογειακές περιοχές. Η παγκόσμια εξάπλωσή του, εκτείνεται από την ΒΔ Αφρική και την Ιβηρική χερσόνησο, ανατολικά στη Β. Ινδοκίνα και στη Ν. Κίνα ..www.ornithologiki.gr/gr/oiwnos/i3/grspizae.htm]Συνέχεια [/url]
Ο Σπιζαετός (Hieraaetus fasciatus) είναι ένας αετός μεσαίου μεγέθους (65-72 εκ.), με άνοιγμα φτερών 150-180 εκ., που στην Ευρώπη περιορίζεται στις Μεσογειακές περιοχές. Η παγκόσμια εξάπλωσή του, εκτείνεται από την ΒΔ Αφρική και την Ιβηρική χερσόνησο, ανατολικά στη Β. Ινδοκίνα και στη Ν. Κίνα ..www.ornithologiki.gr/gr/oiwnos/i3/grspizae.htm]Συνέχεια [/url]
Συνημμένα
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Ο κομψογνάθος δεν θεωρείται κ πολύ έξυπνος;
Επισκέπτης
Ο «νιγηρόσαυρος» ήταν η αγελάδα του Μεσοζωικού αιώνα
Ένας παράξενος δεινόσαυρος με πλατύ στόμα σαν πέλμα ηλεκτρικής σκούπας βοσκούσε πριν από 110 εκατ. χρόνια στην περιοχή της σημερινής Αφρικής, ανακοίνωσαν ερευνητές του National Geographic Society.
Οι παλαιοντολόγοι χρησιμοποίησαν ένα συνδυασμό αξονικής τομογραφίας και μοντελοποίησης στον υπολογιστή για να αναδημιουργήσουν το ζώο από απολιθώματα που βρέθηκαν στο Νίγηρα από τη δεκαετία του '90.
Η μελέτη αποκάλυψε ένα παράξενο δεινόσαυρο σε μέγεθος ελέφαντα που πιθανότατα ζούσε όπως οι σημερινές αγελάδες, βοσκώντας αδιάκοπα τις φτέρες και τα χόρτα στα μεγάλα λιβάδια του Μεσοζωικού αιώνα.
Το εντυπωσιακότερο χαρακτηριστικό του «νιγηρόσαυρου» (Nigersaurus taqueti) ήταν το ρύγχος του. Ασυνήθιστα πλατύ, είχε και 10 σειρές μικρών, κοφτερών δοντιών, όλα συγκεντρωμένα στην μπροστινή πλευρά των σιαγόνων.
Οι ακτινογραφίες του έσω ωτός, που ελέγχει την ισορροπία του ζώου, αποκάλυψαν επίσης ότι το κεφάλι κρεμόταν κοντά στο έδαφος ώστε δεινόσαυρος να βοσκά χωρίς να κουράζεται.
Για τον ίδιο λόγο, το κρανίο ήταν και εξαιρετικά ελαφρύ. Περιέργως, το ίδιο ίσχυε και για τα υπόλοιπα οστά. «Οι σπόνδυλοι είναι λεπτοί σαν χαρτί, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς αντεπεξέρχονταν στις καταπονήσεις της καθημερινής ζωής -γνωρίζουμε όμως ότι το κατάφερναν, και το κατάφερναν καλά» σχολίασε ο Τζέφρι Ουίλσον του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Σε άρθρο που θα δημοσιευθεί στην ηλεκτρονική επιθεώρηση PLoS ONE, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα νέα στοιχεία διαψεύδουν την εικόνα που έχουν οι παλαιοντολόγοι για πολλούς φυτοφάγους δεινόσαυρους, ότι κινούνταν με τους λαιμούς τεντωμένους, όπως της καμηλοπάρδαλης.
Αντίθετα, οι περισσότεροι πρέπει να βοσκούσαν σαν τον Nigersaurus taqueti, με το στόμα διαρκώς κοντά στο έδαφος.
Επισκέπτης
Μια τεράστια δαγκάνα που βρέθηκε απολιθωμένη στη Γερμανία πρέπει να ανήκε σε έναν πρόγονο του σκορπιού, μήκους 3,5 μέτρων, ο οποίος κυριαρχούσε σε λίμνες και ποτάμια πριν από την άφιξη των δεινοσαύρων, ανακοίνωσαν Βρετανοί και Γερμανοί παλαιοντολόγοι.
«Είναι μια συναρπαστική ανακάλυψη» δήλωσε ο Σάιμον Μπράντι του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, ένας από τους ερευνητές που παρουσιάζουν το γιγάντιο ζωύφιο στο Biology Letters της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας.
Οι ερευνητές υπολόγισαν το μήκος του ζώου (δυόμισι μέτρα χωρίς τις δαγκάνες) από μια δαγκάνα μήκους 46 εκατοστών. Για τους υπολογισμούς τους βασίστηκαν στο γεγονός ότι σε όλους τους σκορπιούς η αναλογία μήκους σώματος/δαγκάνας είναι πάντα περίπου ίδια.
Μεγέθυνση
Ο Jaekelopterus rhenaniae, όπως ονομάζεται το είδος, κατατάσσεται στους ευρυπτερίδες, τους αρχαίους υδρόβιους σκορπιούς από τους οποίους προήλθαν οι σημερινοί σκορπιοί και πιθανώς όλες οι αραχνίδες. Οι αραχνίδες (δεν είναι έντομα) περιλαμβάνουν τις αράχνες, τους σκορπιούς και τα τσιμπούρια, μεταξύ άλλων.
Ο σκορπιός γίγαντας δείχνει με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο πόσο μεγάλα μπορούσαν να είναι τα διάφορα αρθρόποδα της Ανθρακοφόρου Περιόδου, όταν τα σπονδυλόζωα δεν είχαν ακόμα κυριαρχήσει στη Γη.
Ορισμένοι επιστήμονες θεωρούν ότι τα αρθρόποδα απέκτησαν τότε τεράστιες διαστάσεις επειδή τα επίπεδα οξυγόνου ήταν υψηλότερα απ' ό,τι σήμερα.
Αλλοι εκτιμούν ότι το μεγάλο μέγεθος και οι γιγάντιες δαγκάνες εξελίχθηκαν λόγω μιας «κούρσας εξοπλισμών» ανάμεσα στους κυνηγούς και τα θηράματα. Τα πρωτόγονα ψάρια που κυνηγούσε ο υδρόβιος σκορπιός, για παράδειγμα, ήταν και αυτά θωρακισμένα.
Να σας πάω σε ένα άλλο θέμα αγαπημένο μου.
Καρχαρίες.
Υπέροχα πλάσματα, και παρεξηγημένα.
Απλώς...ένας τέλειος κυνηγός...που πρέπει κι αυτός να επιβιώσει.
Να μου πεί κάποιος, σύμφωνα με τα επιστημονικά στοιχεία που διαθέτουμε, ποιός είναι ο μεγαλύτερος σαρκοφάγος καρχαρίας που έζησε στη Γή ;
Και λέω σαρκοφάγος, γιατί υπάρχει και ο γνωστός φαλαινοκαρχαρίας...που όμως είναι ειρηνικός...και τρέφεται με πλαγκτόν.
Καρχαρίες.
Υπέροχα πλάσματα, και παρεξηγημένα.
Απλώς...ένας τέλειος κυνηγός...που πρέπει κι αυτός να επιβιώσει.
Να μου πεί κάποιος, σύμφωνα με τα επιστημονικά στοιχεία που διαθέτουμε, ποιός είναι ο μεγαλύτερος σαρκοφάγος καρχαρίας που έζησε στη Γή ;
Και λέω σαρκοφάγος, γιατί υπάρχει και ο γνωστός φαλαινοκαρχαρίας...που όμως είναι ειρηνικός...και τρέφεται με πλαγκτόν.
Επισκέπτης
Τι θα γινόταν αν ο αστεροειδής είχε αστοχήσει;
Η εξαφάνιση των δεινοσαύρων πιθανότατα προκλήθηκε από την σύγκρουση ενός αστεροειδή με τη Γη, αλλά τι θα γινόταν αν ο αστεροειδής αστοχούσε;
Για πολύ καιρό κυριαρχούσε η άποψη ότι οι δεινόσαυροι κατά την εξαφάνισή τους ήταν ένα είδος που βρισκόταν ήδη στο χείλος της παρακμής του. Ακόμη και η λέξη δεινόσαυρος κατέληξε να σημαίνει κάτι, που είναι εκτός της εποχής του. Το επιστημονικό επιχείρημα ήταν ότι ως ψυχρόαιμα είδη, οι δεινόσαυροι δε θα μπορούσαν να επιβιώσουν σε μια εποχή των πάγων. «Σύμφωνα με τις πρώτες υποθέσεις των παλαιοντολόγων και την κοινή γνώμη, θεωρούσαμε τους δεινοσαύρους ότι είναι ερπετά», εξηγεί η Kristi Curry-Rogers από το Μουσείο Επιστήμης της Minnesota. Η λέξη «ερπετό» έχει αρκετές δευτερεύουσες σημασίες, όπως ψυχρόαιμο, αργοκίνητο, ξαπλωμένο, με λεπιδωτό δέρμα, κάπως ανόητο». Αλλά πιο πρόσφατες ανακαλύψεις, όπως απολιθώματα δεινοσαύρων και στις δύο πολικές περιοχές, αποκαλύπτουν ότι εκείνα τα ζώα ήταν πολύ περισσότερο ευπροσάρμοστα, από τις εικασίες που κάναμε στο παρελθόν.
Η Δρ. Curry-Rogers ανέλυσε απολιθωμένα κοκάλα από δεινόσαυρους της κρητιδικής εποχής (ηλικίας 65-99 εκατομμύρια χρόνια) και βρήκε ότι έχουν περισσότερα κοινά με θηλαστικά και πουλιά, παρά με ερπετά. Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι αναπτύσσονταν γρήγορα και, το σημαντικότερο, τουλάχιστον κάποια από αυτά ήταν θερμόαιμα σε κάποιο βαθμό. «Ήταν τέλεια προσαρμοσμένα στο να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της διατήρησης της σωματικής θερμότητας», είπε η Δρ. Curry-Rogers στο πρόγραμμα Horizon του BBC. Με άλλα λόγια, κάποιοι από τους δεινόσαυρους ήταν πλήρως εφοδιασμένοι για να επιζήσουν σχεδόν από οτιδήποτε θα μπορούσε να συμβεί κατά την εξέλιξη του πλανήτη.
Αυξανόμενη κυριαρχία
«Ήταν οι υπέρτατοι, ήταν οι μεγαλύτεροι, οι πιο βαρείς, οι πιο μοχθηροί, οι μακρύτεροι. Και το όνομά τους: δεινόσαυροι», λέει ο συνάδελφος παλαιοντολόγος Phil Currie, από το πανεπιστήμιο της Alberta στον Καναδά, ο οποίος έχει πρόσβαση σε μια από τις πλουσιότερες περιοχές έρευνας δεινοσαύρων στον κόσμο. «Τα Badlands της Alberta δείχνουν ότι κατά το τέλος της κρητιδικής εποχής, οι δεινόσαυροι ήταν ακόμη σε εξαιρετική ακμή», λέει ο καθηγητής Currie, που κατονομάζει πάνω από δέκα διαφορετικά είδη δεινόσαυρων, που ζούσαν σε εκείνο το περιβάλλον ταυτόχρονα εκείνη την εποχή. Αν αστοχούσε ο αστεροειδής, πιστεύει ο καθηγητής, οι δεινόσαυροι θα εξακολουθούσαν να κυριαρχούν. «Δε θα είχαμε τα σύγχρονα ζώα, που έχουν συνηθίσει να βλέπουμε γύρω μας. Καμηλοπαρδάλεις, ελέφαντες και τα παρόμοια είδη δε θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί, επειδή οι δεινόσαυροι θα ήταν ακόμη εδώ», λέει ο καθηγητής Currie. Στη θέση των ελεφάντων θα υπήρχαν τεράστια φυτοφάγα σαυρόποδα. Στη θέση των λιονταριών στις εκτάσεις της Αφρικής θα υπήρχαν τυραννόσαυροι.
Οι ευπροσάρμοστοι δεινόσαυροι θα τα είχαν καλύψει όλα. Οι δεινόσαυροι θα είχαν αποικήσει με την άνεσή τους ποικίλα περιβάλλοντα, πολικές εκτάσεις, εκτάσεις με ποταμούς και δάση, ζούγκλες και ερήμους.
Ένας κόσμος με δεινόσαυρους δε θα περιείχε σχεδόν κανένα θηλαστικό, από αυτά που γνωρίζουμε σήμερα και από τα οποία εξαρτόμαστε. Δε θα υπήρχαν αγελάδες, πρόβατα, γάτες, δε θα υπήρχε γάλα, δέρμα, μαλλί, κατοικίδια ζώα. Αλλά, αν εξαιρέσουμε την έλλειψη γάλακτος, θα υπήρχαν παντού γύρω μας δεινο-υποκατάστατα όλων των ειδών. Ένας Πρωτοκεράτωψ θα μπορούσε να εκτραφεί σε φάρμες όπως ένα γουρούνι με το επιπλέον πλεονέκτημα της παραγωγής αυγών. Και ένας Ετεροδοντόσαυρος θα μπορούσε να είναι το τέλειο κατοικίδιο, υπέροχο με τα παιδιά. Θα είχαν προσαρμοστεί ακόμη και με τις σύγχρονες κατοικίες και θα τρέφονταν από προαστιακούς σκουπιδοτενεκέδες.
Κάτι σαν εμάς
Ίσως ο πιο εξελιγμένος δεινόσαυρος κατά την εποχή της εξαφάνισής τους ήταν ο Τρόοδον, ο οποίος ήταν «τόσο επιδέξιος όσο μια αλεπού», σύμφωνα με τον παλαιοντολόγο Larry Witmer του πανεπιστημίου του Ohio. Οι Τρόοδον ήταν μικροί, ευθυτενείς, δίποδοι δεινόσαυροι, που ζούσαν σε μεγάλες ομάδες. Εξετάζοντας την εγκεφαλική κοιλότητα, ο Witmer βρήκε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι είχαν καλή όραση, και ακόμη ενδείξεις, ότι η εγκεφαλική δομή τους, μπορούσε να τους οδηγήσει στη επίλυση προβλημάτων. «Αν οι Τρόοδον ήταν σήμερα εδώ και συνυπήρχαν με τους ανθρώπους, πιθανότατα θα τους θεωρούσαμε ως ένα μπελά», λέει ο καθηγητής Witmer. Με έναν σημαντικό εγκέφαλο, μακριά, άπληστα χέρια και μεγάλα μάτια, οι Τρόοδον θα μπορούσαν άραγε να εξελιχθούν και να γίνουν πιο ευφυείς; Ο εξελικτικός παλαιο-βιολόγος Δρ. Simon Conway Morris πιστεύει ότι θα μπορούσαν ακόμη και να έχουν εξελιχθεί στο μέτρο των πρωτευόντων θηλαστικών, ή των ανθρώπων.
«Ο άνθρωπος είναι ασυνήθιστα καλά σχεδιασμένος», εξηγεί. Η όλη διευθέτηση των χαρακτηριστικών του έχει ουσιαστικά σχεδιαστεί για ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής, και όπως κάποιος μπορεί να παρατηρήσει είναι εξαιρετικά επιτυχημένη. «Αν αυτός ο σχεδιασμός είναι τόσο λειτουργικός για εμάς, είναι πολύ δύσκολο αλήθεια να φανταστούμε ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει εξίσου καλά ο σχεδιασμός που αφορά έναν δεινόσαυρο, σε αυτή την περίπτωση ένα δεινοσαυροειδές». Αλλά οι περισσότεροι παλαιοντολόγοι βλέπουν τον χαρακτηρισμό «δεινοσαυροειδές» ως μια προσβολή για τους δεινόσαυρους. «Οι δεινόσαυροι πιθανότατα θα συνέχιζαν να εξελίσσονται στην δεινοσαυρική τροχιά τους, αναπτύσσοντας μεγαλύτερους εγκεφάλους και μεγαλύτερα μάτια», λέει η Kristi Curry-Rogers. «Αλλά αμφιβάλω σοβαρά για το ότι κάποιος δεινόσαυρος θα μπορούσε ποτέ να μοιάσει με έναν άνθρωπο και είναι δικαίως υπεροπτική η σκέψη, ότι στο τέλος όλων των εξελικτικών τροχιών τα είδη θα έφταναν να μιμούνται τα ανθρώπινα όντα».
Αν ο αστεροειδής αστοχούσε, το πιο πιθανό θα ήταν ότι δε θα υπήρχαν άνθρωποι εδώ πέρα για να αναρωτιούνται τι θα γινόταν αν... Η σύγκρουση, που έθεσε τέλος στη χρυσή εποχή των δεινοσαύρων 65 εκατομμύρια χρόνια πριν, αποτέλεσε μια άτυχη στιγμή για τους δεινόσαυρους, αλλά μια εξαιρετικά τυχερή στιγμή για τα θηλαστικά.
Η εξαφάνιση των δεινοσαύρων πιθανότατα προκλήθηκε από την σύγκρουση ενός αστεροειδή με τη Γη, αλλά τι θα γινόταν αν ο αστεροειδής αστοχούσε;
Για πολύ καιρό κυριαρχούσε η άποψη ότι οι δεινόσαυροι κατά την εξαφάνισή τους ήταν ένα είδος που βρισκόταν ήδη στο χείλος της παρακμής του. Ακόμη και η λέξη δεινόσαυρος κατέληξε να σημαίνει κάτι, που είναι εκτός της εποχής του. Το επιστημονικό επιχείρημα ήταν ότι ως ψυχρόαιμα είδη, οι δεινόσαυροι δε θα μπορούσαν να επιβιώσουν σε μια εποχή των πάγων. «Σύμφωνα με τις πρώτες υποθέσεις των παλαιοντολόγων και την κοινή γνώμη, θεωρούσαμε τους δεινοσαύρους ότι είναι ερπετά», εξηγεί η Kristi Curry-Rogers από το Μουσείο Επιστήμης της Minnesota. Η λέξη «ερπετό» έχει αρκετές δευτερεύουσες σημασίες, όπως ψυχρόαιμο, αργοκίνητο, ξαπλωμένο, με λεπιδωτό δέρμα, κάπως ανόητο». Αλλά πιο πρόσφατες ανακαλύψεις, όπως απολιθώματα δεινοσαύρων και στις δύο πολικές περιοχές, αποκαλύπτουν ότι εκείνα τα ζώα ήταν πολύ περισσότερο ευπροσάρμοστα, από τις εικασίες που κάναμε στο παρελθόν.
Η Δρ. Curry-Rogers ανέλυσε απολιθωμένα κοκάλα από δεινόσαυρους της κρητιδικής εποχής (ηλικίας 65-99 εκατομμύρια χρόνια) και βρήκε ότι έχουν περισσότερα κοινά με θηλαστικά και πουλιά, παρά με ερπετά. Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι αναπτύσσονταν γρήγορα και, το σημαντικότερο, τουλάχιστον κάποια από αυτά ήταν θερμόαιμα σε κάποιο βαθμό. «Ήταν τέλεια προσαρμοσμένα στο να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της διατήρησης της σωματικής θερμότητας», είπε η Δρ. Curry-Rogers στο πρόγραμμα Horizon του BBC. Με άλλα λόγια, κάποιοι από τους δεινόσαυρους ήταν πλήρως εφοδιασμένοι για να επιζήσουν σχεδόν από οτιδήποτε θα μπορούσε να συμβεί κατά την εξέλιξη του πλανήτη.
Αυξανόμενη κυριαρχία
«Ήταν οι υπέρτατοι, ήταν οι μεγαλύτεροι, οι πιο βαρείς, οι πιο μοχθηροί, οι μακρύτεροι. Και το όνομά τους: δεινόσαυροι», λέει ο συνάδελφος παλαιοντολόγος Phil Currie, από το πανεπιστήμιο της Alberta στον Καναδά, ο οποίος έχει πρόσβαση σε μια από τις πλουσιότερες περιοχές έρευνας δεινοσαύρων στον κόσμο. «Τα Badlands της Alberta δείχνουν ότι κατά το τέλος της κρητιδικής εποχής, οι δεινόσαυροι ήταν ακόμη σε εξαιρετική ακμή», λέει ο καθηγητής Currie, που κατονομάζει πάνω από δέκα διαφορετικά είδη δεινόσαυρων, που ζούσαν σε εκείνο το περιβάλλον ταυτόχρονα εκείνη την εποχή. Αν αστοχούσε ο αστεροειδής, πιστεύει ο καθηγητής, οι δεινόσαυροι θα εξακολουθούσαν να κυριαρχούν. «Δε θα είχαμε τα σύγχρονα ζώα, που έχουν συνηθίσει να βλέπουμε γύρω μας. Καμηλοπαρδάλεις, ελέφαντες και τα παρόμοια είδη δε θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί, επειδή οι δεινόσαυροι θα ήταν ακόμη εδώ», λέει ο καθηγητής Currie. Στη θέση των ελεφάντων θα υπήρχαν τεράστια φυτοφάγα σαυρόποδα. Στη θέση των λιονταριών στις εκτάσεις της Αφρικής θα υπήρχαν τυραννόσαυροι.
Οι ευπροσάρμοστοι δεινόσαυροι θα τα είχαν καλύψει όλα. Οι δεινόσαυροι θα είχαν αποικήσει με την άνεσή τους ποικίλα περιβάλλοντα, πολικές εκτάσεις, εκτάσεις με ποταμούς και δάση, ζούγκλες και ερήμους.
Ένας κόσμος με δεινόσαυρους δε θα περιείχε σχεδόν κανένα θηλαστικό, από αυτά που γνωρίζουμε σήμερα και από τα οποία εξαρτόμαστε. Δε θα υπήρχαν αγελάδες, πρόβατα, γάτες, δε θα υπήρχε γάλα, δέρμα, μαλλί, κατοικίδια ζώα. Αλλά, αν εξαιρέσουμε την έλλειψη γάλακτος, θα υπήρχαν παντού γύρω μας δεινο-υποκατάστατα όλων των ειδών. Ένας Πρωτοκεράτωψ θα μπορούσε να εκτραφεί σε φάρμες όπως ένα γουρούνι με το επιπλέον πλεονέκτημα της παραγωγής αυγών. Και ένας Ετεροδοντόσαυρος θα μπορούσε να είναι το τέλειο κατοικίδιο, υπέροχο με τα παιδιά. Θα είχαν προσαρμοστεί ακόμη και με τις σύγχρονες κατοικίες και θα τρέφονταν από προαστιακούς σκουπιδοτενεκέδες.
Κάτι σαν εμάς
Ίσως ο πιο εξελιγμένος δεινόσαυρος κατά την εποχή της εξαφάνισής τους ήταν ο Τρόοδον, ο οποίος ήταν «τόσο επιδέξιος όσο μια αλεπού», σύμφωνα με τον παλαιοντολόγο Larry Witmer του πανεπιστημίου του Ohio. Οι Τρόοδον ήταν μικροί, ευθυτενείς, δίποδοι δεινόσαυροι, που ζούσαν σε μεγάλες ομάδες. Εξετάζοντας την εγκεφαλική κοιλότητα, ο Witmer βρήκε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι είχαν καλή όραση, και ακόμη ενδείξεις, ότι η εγκεφαλική δομή τους, μπορούσε να τους οδηγήσει στη επίλυση προβλημάτων. «Αν οι Τρόοδον ήταν σήμερα εδώ και συνυπήρχαν με τους ανθρώπους, πιθανότατα θα τους θεωρούσαμε ως ένα μπελά», λέει ο καθηγητής Witmer. Με έναν σημαντικό εγκέφαλο, μακριά, άπληστα χέρια και μεγάλα μάτια, οι Τρόοδον θα μπορούσαν άραγε να εξελιχθούν και να γίνουν πιο ευφυείς; Ο εξελικτικός παλαιο-βιολόγος Δρ. Simon Conway Morris πιστεύει ότι θα μπορούσαν ακόμη και να έχουν εξελιχθεί στο μέτρο των πρωτευόντων θηλαστικών, ή των ανθρώπων.
«Ο άνθρωπος είναι ασυνήθιστα καλά σχεδιασμένος», εξηγεί. Η όλη διευθέτηση των χαρακτηριστικών του έχει ουσιαστικά σχεδιαστεί για ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής, και όπως κάποιος μπορεί να παρατηρήσει είναι εξαιρετικά επιτυχημένη. «Αν αυτός ο σχεδιασμός είναι τόσο λειτουργικός για εμάς, είναι πολύ δύσκολο αλήθεια να φανταστούμε ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει εξίσου καλά ο σχεδιασμός που αφορά έναν δεινόσαυρο, σε αυτή την περίπτωση ένα δεινοσαυροειδές». Αλλά οι περισσότεροι παλαιοντολόγοι βλέπουν τον χαρακτηρισμό «δεινοσαυροειδές» ως μια προσβολή για τους δεινόσαυρους. «Οι δεινόσαυροι πιθανότατα θα συνέχιζαν να εξελίσσονται στην δεινοσαυρική τροχιά τους, αναπτύσσοντας μεγαλύτερους εγκεφάλους και μεγαλύτερα μάτια», λέει η Kristi Curry-Rogers. «Αλλά αμφιβάλω σοβαρά για το ότι κάποιος δεινόσαυρος θα μπορούσε ποτέ να μοιάσει με έναν άνθρωπο και είναι δικαίως υπεροπτική η σκέψη, ότι στο τέλος όλων των εξελικτικών τροχιών τα είδη θα έφταναν να μιμούνται τα ανθρώπινα όντα».
Αν ο αστεροειδής αστοχούσε, το πιο πιθανό θα ήταν ότι δε θα υπήρχαν άνθρωποι εδώ πέρα για να αναρωτιούνται τι θα γινόταν αν... Η σύγκρουση, που έθεσε τέλος στη χρυσή εποχή των δεινοσαύρων 65 εκατομμύρια χρόνια πριν, αποτέλεσε μια άτυχη στιγμή για τους δεινόσαυρους, αλλά μια εξαιρετικά τυχερή στιγμή για τα θηλαστικά.
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Μήπως ο Τίγρης;;;
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Ειρηνικός ξε-ειρηνικός αυτό αν το δω δίπλα μου θα κλάσω πολύ μαλλί.
Μήπως ο Τίγρης;;;
Καλημερα και απο εμενα...
Νομιζω οτι ειναι ο Μεγαλος Λευκος!!!!!
Τα είδη που αναφέρετε φίλοι μου, είναι τα μεγαλύτερα που ζούν σήμερα.
Εγώ ζήτησα τον μεγαλύτερο που έζησε ποτέ....έχει πια εκλέιψει.
Είναι το είδος Καρχαρόδουν καρχαρίας.....έφτανε τα 12 μέτρα σε μήκος...στο στόμα του χωρούσε ένα σημερινό κλειστό κλουβάκι (VAN) όπως αναφέρει ο αγαπημένος μου Κουστώ....έχουν βρεθεί δόντια του ( ο υπόλοιπος σκελετός του καρχαρία είναι από χόνδρους και διαλύεται με τα χρόνια), στο μέγεθος ανθρώπινου χεριού, και αναλογικά (γιατί αναλογικά όλοι οι καρχαρίες έχουν παρόμοιες διαστάσεις), εξήχθη το μέγεθος που σας αναφέρω.
Μου αρέσει που στην δεύτερη φωτογραφία, που είναι ανοικτό το στόμα, φαίνεται κοντά και κάποιο ανθρωπάκι.Να και ο ειρηνικός γίγαντας :
Ειρηνικός, ε???
[move] [/move]
gabadoo
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Μαρ 2007
- Μηνύματα
- 10.664
- Like
- 2
- Πόντοι
- 166
Για να το κάνεις αυτό, χρειάζεσαι καταρχήν το πρόγραμμα winrar, που μάλλον το έχεις, εφόσον μπορείς και κατεβάζεις αρχεία τα οποία μετά ''ξεπακετάρεις''. Για να ''πακετάρεις'' λοιπόν ένα αρχείο, ''σπάζοντάς'' το σε τόμους όπως λες, ανοίγεις το winrar και πατάς το ''add''. Στο παράθυρο που ανοίγει πατάς ''browse'' και βρίσκεις το αρχείο που θα πακετάρεις. Για να γίνει σε ''τόμους'', πας πιο κάτω στην επιλογή ''split to volumes, bytes'' κι επιλέγεις τι μέγεθος θα έχει ο κάθε τόμος (το πιο συνηθισμένο είναι το zip100, που φτιάχνει κομμάτια των 100mb). Πατάς ΟΚ και το πρόγραμμα σου φτιάχνει τα πακέτα τα οποία και σώζει στον ίδιο φάκελο που είναι και το βασικό αρχείο. Μετά, νομίζω ότι το rapidshare έχει αναλυτικές οδηγίες για το πώς θα τα ανεβάσεις.
Φιλε σε ευχαριστω για τις οδηγιες....
Καλημερα σε ολους τους φιλους,και χρονια πολλα με υγεια.Σε λιγο,αν τα εχω κανει ολα σωστα,θα σας ανεβασω τα λινκς του Rapidshare με τα 6 σιντι της ιστοριας των δεινοσαυρων....Μισο λεπτο...
DARKSIDEOFTHEMOON
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Φεβ 2006
- Μηνύματα
- 15.458
- Like
- 31
- Πόντοι
- 166
Η Νόντζα, ένας θηλυκός ουραγκοτάγκος από τη Σουμάτρα, που πιστεύεται ότι ήταν ο γηραιότερος στον κόσμο, πέθανε στο Μαΐάμι σε ηλικία 55 ετών, ανακοίνωσε τη Δευτέρα ο ζωολογικός κήπος όπου ζούσε.
Η γιαγιά πιθηκίνα γεννήθηκε σε ελεύθερη κατάσταση στο νησί της Ινδονησίας τον Ιούνιο του 1952 και είχε μεταφερθεί στο Μαϊάμι από ζωολογικό κήπο της Ολλανδίας το 1983, δήλωσε ο εκπρόσωπος.
Οπως εξήγησε, η Νόντζα βρέθηκε νεκρή το πρωΐ του Σαββάτου και υποβλήθηκε σε νεκροψία, με την οποία διαπιστώθηκε ότι ο θάνατός της οφείλεται σε όγκο στον εγκέφαλο ή σε ανεύρυσμα.
Η Νόντζα, μητέρα πέντε παιδιών, πιστεύεται ότι ήταν ο γηραιότερος εν ζωή ουραγκοτάγκος, είτε σε ελεύθερη κατάσταση είτε σε αιχμαλωσία. Ένας άλλος ουραγκοτάγκος, επίσης από τη Σουμάτρα, είχε πεθάνει σε ηλικία 57 ετών, αν και οι περισσότεροι πεθαίνουν πριν κλείσουν τα 45 τους.
«Ηταν μια μεγάλη κυρία και νομίζω ότι το γνώριζε» είπε ο εκπρόσωπος του Miami Metro Zoo.
Οι ουραγκοτάγκοι, ένας από τους λεγόμενους ανθρωποειδείς πιθήκους μαζί με το γορίλα και το χιμπατζή, κατατάσσεται σήμερα στα είδη υπό εξαφάνιση καθώς σε λιγότερο από δέκα χρόνια υπάρχει πιθ7ανότητα να μην υπάρχουν πια σε ελεύθερη κατάσταση. Ο αριθμός των ουραγκοτάγκων της Σουμάτρας έφτανε το 2003 τα 7.300 άτομα.
Η γιαγιά πιθηκίνα γεννήθηκε σε ελεύθερη κατάσταση στο νησί της Ινδονησίας τον Ιούνιο του 1952 και είχε μεταφερθεί στο Μαϊάμι από ζωολογικό κήπο της Ολλανδίας το 1983, δήλωσε ο εκπρόσωπος.
Οπως εξήγησε, η Νόντζα βρέθηκε νεκρή το πρωΐ του Σαββάτου και υποβλήθηκε σε νεκροψία, με την οποία διαπιστώθηκε ότι ο θάνατός της οφείλεται σε όγκο στον εγκέφαλο ή σε ανεύρυσμα.
Η Νόντζα, μητέρα πέντε παιδιών, πιστεύεται ότι ήταν ο γηραιότερος εν ζωή ουραγκοτάγκος, είτε σε ελεύθερη κατάσταση είτε σε αιχμαλωσία. Ένας άλλος ουραγκοτάγκος, επίσης από τη Σουμάτρα, είχε πεθάνει σε ηλικία 57 ετών, αν και οι περισσότεροι πεθαίνουν πριν κλείσουν τα 45 τους.
«Ηταν μια μεγάλη κυρία και νομίζω ότι το γνώριζε» είπε ο εκπρόσωπος του Miami Metro Zoo.
Οι ουραγκοτάγκοι, ένας από τους λεγόμενους ανθρωποειδείς πιθήκους μαζί με το γορίλα και το χιμπατζή, κατατάσσεται σήμερα στα είδη υπό εξαφάνιση καθώς σε λιγότερο από δέκα χρόνια υπάρχει πιθ7ανότητα να μην υπάρχουν πια σε ελεύθερη κατάσταση. Ο αριθμός των ουραγκοτάγκων της Σουμάτρας έφτανε το 2003 τα 7.300 άτομα.
gabadoo
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 14 Μαρ 2007
- Μηνύματα
- 10.664
- Like
- 2
- Πόντοι
- 166
Φτου,χρονιαρες μερες....Αυτο το ρημαδι το ραπιντσερ ανεβαζει με ρυθμους ..χελωνας...Και χαρηκα που βρηκα τον τροπο....Εχω πολυ πραμα για να σας εδινα γαμωτο...Και στο ιστορικο θρεντ επισης εχω αρκετα...Αν ανεβαζει ομως ετσι ....θα αργησουμε λιγο...