Τελικά, ειπα να δω απο κοντά τι κατασταση ειναι εκει. Πηγα σήμερα πρωι. Ειχε καποιον στην Περικλέους και στεκοταν απέναντι τους. Δεν ηθελα να σταθω οπότε οπως περπατουσα, η μια με κοιταξε που τις εβλεπα. Χαμογελαστη και μικροσκοπικη. Αν και ηθελα την χτεσινή, πηρα αυτην που με εβλεπε. Ξεκινά και με παιρνει στον δρομο μπροστα που ειναι το ξενοδοχείο. Ημουν ετοιμος να πω σταματα, δεν παω απο κει να μας δει κανενα ματι. Λεω ασε να δω αν εχει κόσμο φευγω χωρις να μπω. Τελικά ειχε μονο αυτοκινητα που ερχονταν πισω μου, οποτε ορμησα μεσα στην γυάλινη πόρτα. Μεσα ηταν αλλες. 3-4 που άρχισαν να γελουν με την αλλη. Ηταν στο στυλ "κοιτα την που καταφερε να μαζεψει πελάτη". Πηγαμε πανω και μπαινοντας στο δωμάτιο καταλαβα ότι πλεον θα σταματησε να ειναι ξενοδοχείο και ο ιδιοκτήτης μαλλον τους ενοικιαζει τα δωμάτια. Το δωματιο δεν μπορω να πω ότι ηταν βρωμικο. Απλα ηταν ακαταστατο. Ρουχα πεταμενα απο δω απο κει, τσαντες, παπουτσια κλπ. Στα του παιχνιδιού τιποτα ιδιαιτερο, επικοινωνια μηδέν. Δεν μιλούσε ουτε αγγλικά ουτε ελληνικα. Ρωτησα αν μιλα αγγλικά, ψευτοκαταλαβε και εκανε νοημα οχι. Ελληνικα μιλάς; καφές μου λεει και γελασε. Χαχαχαχα
Φαση του 10λεπτου στα 15 ευρω.
Στο τελος ρώτησα τι ωρες δουλευει. Δεν καταλαβαινε. Εβγαλε το κινητο με google translate και συνεννοηθηκαμε. Δουλευει 8 το πρωι με 8 το βραδυ.
Βγαινοντας, παλι οι άλλες γελούσαν μαζι της και η μια της σφυριζε λιγο. Πλακα ειχε. Στην πορτα, δεν κοιταξα αριστερα γιατι ερχονταν αυτοκίνητα. Λεω βγαινω δεξια κι ελπίζω να μη βρεθεί κάποιος. Ευτυχως δεν ηταν κανενας. Τα αυτοκινητα που ερχονταν απο πισω κινουνταν αργα κι εγω γρηγοροτερα για να μη με δουν.
Γενικα είναι φαση για να ξεφορτωσεις σε κατι γρηγορο και φτηνο αλλα οχι κατι ιδιαιτερο με τεραστιο μειονέκτημα επαναλαμβάνω το δρομο που κυκλοφορει πολυς κόσμος και αυτοκίνητα.