το να παλεύεις τα συμπτώματα είναι μάταιο αλλά εύκολο, το να παλεύεις τις αιτίες είναι στόχος αλλά δύσκολο.
μάντεψε ποια επιλογή χρησιμοποεί το σύστημα από τις 2 σε αυτά που γράφεις παραπάνω.
το ίδιο είναι κι η προσέγγιση σε όλα, είτε είναι ναρκωτικά κι εθισμός είτε είναι περιβαλλοντικά θέματα ή ιατρικά. Καταστολή, η προσέγγιση που ξέρει και χρησιμοποιεί πάντα ένα λανθασμένο σύστημα αξιών, η εξ-ουσία δηλαδή.
κι όταν δίνεται η καθοδήγηση σε ιατρικούς ειδικούς το πρόβλημα είναι ότι αντιμετωπίζουν την κατάσταση όπως ξέρουν δηλαδή με την εξειδίκευση στον ένα τομέα, αυτόν της διαχείρισης / καταστολής της νόσου. Αλλά δεν έχουν την εξειδίκευση που απαιτείται για τη σφαιρικότητα των επιπτώσεων των επιλογών τους που είναι οικονομικές, κοινωνικές κλπ. Αποτέλεσμα;
Κάτσε να το δεις σε λίγο. Φουντάρουμε ολοκληρωτικά. Το κόστος σε ανθρώπινες ζωές από το κατέβασμα του διακόπτη της οικονομίας σε χώρες όπως η Ελλάδα είναι εγκληματικό. Αλλά αναρωτιέμαι αν θα μπει στον υπολογισμό του λογαριασμού στο τέλος (γιατί δεν λαμβάνεται στο χτίσιμο του λογαριασμού εν τη γενέσει εξελίξει του)
Είχα γράψει εδώ και ημέρες ότι ο επαρκέστατος επιστημονικά - αφού ουδείς εκ των συναδέλφων του αμφισβητεί την κατάρτιση του δημόσια - ευπατρίδης και εξαιρετικά έντιμος Τσιόδρας είναι ακατάλληλος για να εισηγηθεί σκληρές αποφάσεις.
Λυγίζει κάτω από το συντριπτικό ηθικό βάρος της αριθμητικής των θανάτων - για αυτό και έβαλε τα κλαματα ον καμ.
Ο δε κρατικοδίαιτος ανεπάγγελτος και αμόρφωτος χαρδαλιάς εξαντλείται σε εθνοσωτήριες χωροφυλακίστικου χαρακτήρα προσεγγίσεις.
Πλέον η πολιτική σκοπιμότητα, η επικοινωνιακή διαχείριση και το ξαναστήσιμο των πιονιών στην παγκόσμια σκακιέρα και όχι η ορθολογική αποτίμηση του συνολικού μακροπρόθεσμου ισοζυγίου οφέλους/κοστους για την κοινότητα είναι αυτό που έχει κυριαρχήσει στην ατζέντα όλων των κυβερνήσεων.
Μπαίνουμε σε μια εξαιρετικά σκοτεινή εποχή κρατικού υπερσυγκεντρωτισμού και αυταρχικότητας παγκοσμίως, με μερική - τουλάχιστον - συναίνεση των πληθυσμών, υπό την δαμόκλειο σπάθη ενός υπαρκτού αλλά υπερδιογκωμένου επικοινωνιακά υγειονομικού κινδύνου.