Ίσως ότι πιο σωστό έχει γραφτεί και θα γραφτεί....
Ας εξάγουμε μερικά συμπεράσματα από την πανδημία.
ΕΥΡΩΠΗ
1. ΙΣΠΑΝΙΑ-ΙΤΑΛΙΑ-ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ-ΕΛΛΑΔΑ Οι χώρες που από το 2010 μέχρι σήμερα έπεσαν στην παγίδα της Γερμανίας και θέλησαν να παραμείνουν στο ΕΥΡΩ με οποιοδήποτε κόστος την έχουν πληρώσει πολύ ακριβά. Η κατάργηση κατ΄ ουσία και η περικοπή κονδυλίων από την πρωτοβάθμια κοινωνική περίθαλψη αλλά και η υποβάθμιση των νοσοκομείων, της ιατρικής φροντίδας και της ιατρικής έρευνας έχουν αποφέρει μέχρι στιγμής, αυτές οι χώρες με εξαίρεση την Ελλάδα (θα αναφερθούμε ειδικά παρακάτω) να έχουν περίπου το 50% των παγκόσμιων θανάτων από την πανδημία. Αξιοπρόσεκτο είναι πως σε αυτές τις χώρες τα περισσότερα κρούσματα που καταλήγουν σε θάνατο εντοπίζονται σε ανεπτυγμένες και βιομηχανικές περιοχές. Αυτό έχει να κάνει βασικά με την ποιότητα του βιοτικού επιπέδου. Δεν είναι πόσο τρως αλλά τι ποιότητα τρως και πόσο ενισχύεται από την τροφή το ανοσολογικό σου σύστημα. Τα αποτελέσματα της κακής διατροφής είναι προσθετικό στον οργανισμό στο ίδιο επίπεδο που προσθετική είναι και η ραδιενέργεια που εισπράττει ο ανθρώπινος οργανισμός. Εξίσου σημαντικός παράγοντας είναι και το πόσο επιβαρυμένη από μόλυνση είναι η περιοχή. Στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτό αποδεικνύεται στο βορά της Ιταλίας, στο κέντρο της Ισπανίας και στο νότο της Πορτογαλίας όπου καταγράφονται και οι περισσότεροι θάνατοι.
Συμπερασματικά. Η προσπάθεια αυτών των χωρών στο κυνήγι των οικονομικών μεγεθών και των πλεονασμάτων που έχουν επιβληθεί από την ΕΕ τις έχουν οδηγήσει πέρα από την διάλυση του κοινωνικού κράτους και στην υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών των. Με απλά λόγια θυσιάζονται ανθρώπινες ζωές στην ευημερία των αριθμών που έχουν συγκεκριμένο ονοματεπώνυμο. Τραπεζίτες, Βιομήχανοι, Πολιτική Νομενκλατούρα.
2. ΕΛΛΑΔΑ Κακά τα ψέματα, πάλι ο καλός Θεός της Ελλάδας και το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου φαίνεται να μας σώνουν. Και εξηγούμε. Η χώρα πέρασε και περνάει στο όνομα του Ευρώ μια τεράστια οικονομική καταστροφή. Εδώ όμως στάθηκε τυχερή για τρεις λόγους. Ο πρώτος είναι ότι… ο χείμαρρος της πανδημίας έσπασε το φράγμα στην Ιταλία και πριν ξεχυθεί στην Ελλάδα προλάβαμε και μπαζώσαμε την κοίτη. Προλάβαμε και πήραμε μέτρα. Κάτι απόνερα τρέχουν. Ο δεύτερος είναι η εποχική συγκυρία. Η Ιταλία και η Ισπανία τέτοια εποχή έχουν εκατομμύρια τουρίστες, σε αντίθεση με την Ελλάδα που ο τουρισμός της αυξάνεται το καλοκαίρι. Σκεφτείτε αν η επιδημία έσκαγε μήνα Ιούλιο στην Ελλάδα τι θα γινόταν. Άντε να μαζέψεις τους μήνες Ιούλιο-Αύγουστο από τις παραλίες 6.000.000 Έλληνες και αλλοδαπούς. Ο τρίτος λόγος είναι το Εθνικό Σύστημα Υγείας του ΠΑΣΟΚ των Παπανδρέου-Γεννηματά- Παπαδέλη. Το λεγόμενο ΕΣΥ που από το 1990 και μετά όλες οι κυβερνήσεις της δεξιάς αλλά και του Σημίτη με νύχια και με δόντια ήθελαν να το ρίξουν βορά στους ιδιώτες. Και επειδή Εθνικό είναι το αληθές να πούμε και μια μεγάλη αλήθεια κάνοντας την αυτοκριτική μας. Το ΕΣΥ το κράτησαν με νύχια και με δόντια όσοι το υπηρετούν. Γιατροί, νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό. Είναι αυτοί οι ίδιοι που με αυταπάρνηση σήμερα σώζουν συμπολίτες μας. Το ΕΣΥ ήταν και είναι τόσο καλά δομημένο που ανεξάρτητα του τι επιδιώκεται από τα μεγάλα συμφέροντα μπορεί να αντέξει. Μέχρι το 1988 είχαν κατασκευαστεί σε όλη την επικράτεια 1.724 Κέντρα Υγείας. Κάθε χωριό και γυμναστήριο κάθε χωριό και Κέντρο Υγείας. Τα συμφέροντα κατόρθωσαν να κλείσουν τα μισά. Ο πόλεμος ανελέητος, η πλειοψηφία των πολιτών παρότι ήταν περιουσιακό της στοιχείο, αφελώς συμπαρατασσόμενη με την προπαγάνδα των ΜΜΕ τα κατέκρινε και αυτή.
Τρέμω στην ιδέα αν περνούσαν οι απόψεις των Άδωνι-Σιούφα-Αβραμόπουλου-Σαλμα για την Υγεία.
Σήμερα κατάλαβαν την αξία των Κέντρων Υγείας και ζητούν την στελέχωση και επαναλειτουργία όσων έχουν κλείσει. Συμπερασματικά η χώρα κρατάει μια αξιοζήλευτη στάση απέναντι στην πανδημία καθαρά από τύχη. Επειδή όμως είπαμε και παραπάνω ότι Εθνικό είναι το αληθές να αναφερθούμε και στη στάση του πρωθυπουργού και των συμβούλων του που έγκαιρα συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να αφήσουν τους θεσμούς και το επιστημονικό προσωπικό της χώρας να δράσει ανενόχλητα. Τρέμω στη σκέψη τι θα γινόταν αν συνεδρίαζαν οι Τσίπρας-Πολάκης-Σπίρτζης-Βούρτσης για να αποφασίσουν. Είμαι σίγουρος πως η ετυμηγορίας τους θα ήταν να συζητηθεί το πρόβλημα στις ΚΟ να περάσουν τα συμπεράσματα στην Κεντρική Επιτροπή και αν κριθεί σκόπιμο να πάνε και σε συνέδριο για να αποφασίσει η πλειοψηφία.