Νεκρός ο 34χρονος Παύλος Φύσσας στο Κερατσίνι

[marios51]

δλδ δε βοήθησε το ΠΑΣΟΚ τον απλό λαό; 

Βοηθησε τους φιλους του και επιλεκτικα τα δικα τους παιδια.

 

δλδ ο χίτλερ δεν ήταν ο εκλεκτός των βιομηχάνων?

ο χίτλερ είχε νταλαβέρια με όλους, όπως είναι φυσικό σε τέτοια θέση

η πρώτη κίνηση που έκαναν όταν ανέβηκαν είναι να υποχρεώσουν όλες τις επιχειρήσεις να δώσουν ποσοστό των κερδών τους υπέρ του κόμματος (μάζεψαν τότε 1 δις ευρώ σημερινά)

υπό αυτήν την έννοια, ναι ήταν εκλεκτός των βιομηχάνων 

όπως και τα άρθρα του κόμματος για κοινωνικοποίηση των μεγάλων εταιριών και πολυκαταστημάτων, κι αυτά για τους βιομήχανους τα κανε 

 

[alex71]

δλδ δε βοήθησε το ΠΑΣΟΚ τον απλό λαό; 

Το οτι υπαρχει ανθρωπος εν ετει 2013 που κάνει αυτη την ερωτηση, δειχνει οτι σε αυτη τη χωρα επικρατησε επι δεκαετιες πραγματικη εξαχρειωση.

 

[CCSS13]

γαμω το θασοκ,τον συριζα και ξεριζωνω τον πρωκτο του ππ

 

Βοηθησε τους φιλους του και επιλεκτικα τα δικα τους παιδια.

εντάξει τώρα μην πιάσουμε να αναλύουμε τα αυτονόητα της δεκαετίας του 80'

που έφαγε κάθε νηστικός ψωμάκι τότε

κάθε σπίτι και έναν βολεμένο (τουλάχιστον) ήταν η κατάσταση τότε....

 

[alex71]

εντάξει τώρα μην πιάσουμε να αναλύουμε τα αυτονόητα της δεκαετίας του 80'

που έφαγε κάθε νηστικός ψωμάκι τότε

κάθε σπίτι και έναν βολεμένο (τουλάχιστον) ήταν η κατάσταση τότε....

Αντε παλι αυτο το ψωμακι...
Που τελικα θα το πληρωνουμε παντεσπανι ως το 2020...

 

Το οτι υπαρχει ανθρωπος εν ετει 2013 που κάνει αυτη την ερωτηση, δειχνει οτι σε αυτη τη χωρα επικρατησε επι δεκαετιες πραγματικη εξαχρειωση.

παιδάκια βαριέμαι να μιλάω για ΠΑΣΟΚ και την αγαπημένη σας ΝΔ

εδώ πιάσαμε συζήτηση για καρχαρίες κι εσείς θέλετε να μιλήσουμε πάλι για σαρδέλες;

ΕΣΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΗΤΑΝ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ ΚΑΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΕ ΤΟΝ ΑΠΛΟ ΛΑΟ;

 

[aigeas]

δλδ ο χίτλερ δεν ήταν ο εκλεκτός των βιομηχάνων?

δηλαδη ο alexis δεν ειναι εκλεκτος της yanna angelopoulos-daskalakis;;

 

[piderof]

εντάξει τώρα μην πιάσουμε να αναλύουμε τα αυτονόητα της δεκαετίας του 80'

που έφαγε κάθε νηστικός δανεικό ψωμάκι τότε και θα το πληρώνουν χρυσό τα παιδιά και τα εγγόνια του

Στο έφτιαξα λίγο τύπε

 

[pornopapos]

ο χίτλερ είχε νταλαβέρια με όλους, όπως είναι φυσικό σε τέτοια θέση

η πρώτη κίνηση που έκαναν όταν ανέβηκαν είναι να υποχρεώσουν όλες τις επιχειρήσεις να δώσουν ποσοστό των κερδών τους υπέρ του κόμματος (μάζεψαν τότε 1 δις ευρώ σημερινά)

υπό αυτήν την έννοια, ναι ήταν εκλεκτός των βιομηχάνων 

όπως και τα άρθρα του κόμματος για κοινωνικοποίηση των μεγάλων εταιριών και πολυκαταστημάτων, κι αυτά για τους βιομήχανους τα κανε 

[size=20pt]Άλλο μέλος της εργατιάς που "ακολουθεί τον ήρωα της εργατικής τάξης Αδόλφο:
[/size]
Ο Άλφριντ Κρουπ γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου 1907 στο Έσσεν της Γερμανίας. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος της Μπέρτα Κρουπ (Bertha Krupp), κληρονόμου της δυναστείας, και του διπλωμάτη συζύγου της Γκούσταβ Κρουπ φον Μπόλεν ουντ Χάλμπαχ.

Η εταιρεία Κρουπ ήταν η μεγαλύτερη εταιρεία κατασκευής εξοπλιστικού υλικού για τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας της ήδη από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρχικά τόσο ο πατέρας όσο και ο γιος Κρουπ δεν ήταν φιλικά διακείμενοι ούτε προς τον Χίτλερ ούτε προς το Εθνοσοσιαλιστικό Κόμμα. [size=20pt]Το 1930, όμως, ο Χιάλμαρ Σαχτ, ύστερα από αρκετές συζητήσεις, κατάφερε να τους πείσει να δουν διαφορετικά την κατάσταση, υποσχόμενος ότι ο Χίτλερ θα διέλυε τόσο τις συνδικαλιστικές ενώσεις όσο και την πολιτική αριστερά στην Γερμανία. Ο Σαχτ υπέδειξε, επίσης, ότι αν ο Χίτλερ έπαιρνε την εξουσία, θα αυξάνονταν αλματωδώς οι εξοπλιστικές δαπάνες.[/size]
Ο Άλφριντ έγινε μέλος της SS το 1933.Η εταιρεία των Κρουπ είχε υποστεί σημαντικό πλήγμα από την Συνθήκη των Βερσαλλιών, που απαγόρευε την χρήση πολλών σύγχρονων όπλων από την Γερμανία και περιορίστηκε στην κατασκευή του επιτρεπόμενου εξοπλισμού για την Ράιχσβερ (όπως επονομάστηκε ο γερμανικός στρατός κατά την περίοδο του μεσοπολέμου) και στην κατασκευή και εμπορία γεωργικών μηχανημάτων. Οι Κρουπ είδαν την πρόταση του Σαχτ ως διέξοδο από την κρίση της εταιρείας τους. Παράλληλα, οι έρευνες επί των εξοπλισμών δεν είχαν ποτέ σταματήσει στην εταιρεία: Κάποιοι τύποι αρμάτων δοκιμάζονταν υπό την κάλυψη της κατασκευής γεωργικών ελκυστήρων (τρακτέρ), σχέδιο του οποίου διέρρευσε αποκαλύπτοντας τρακτέρ εξοπλισμένο με πυροβόλο των 75 χιλιοστών. Σε άλλες περιπτώσεις οι προδιαγραφές ελκυστήρων περιλάμβαναν και χαρακτηριστικά όπως την δυνατότητα εύκολης χρήσης του οδικού δικτύου του Βελγίου και της Γαλλίας. Σε μνημόνιο της εταιρείας που βρέθηκε πολλά χρόνια μετά την λήξη του Πολέμου, αναγράφεται ότι ο βασικός σχεδιασμός των αρμάτων είχε ολοκληρωθεί ήδη από το 1933. Η εταιρεία σχεδίαζε, επίσης, και υποβρύχια (απαγορευμένα επίσης από την Συνθήκη) σε υποκατάστημά της στην Ολλανδία και κάνοντας δοκιμές τους στην Σουηδία.

[size=20pt]
Ο Άλφριντ ήταν μοναχικός τύπος και ζούσε σε ένα σπίτι 15 δωματίων χτισμένο σε δάσος ιδιοκτησίας της οικογένειας, περιτριγυρισμένο από συρματόπλεγμα και με ένοπλη φρουρά.[/size]

Το 1939 ο Άλφριντ αναλαμβάνει επικεφαλής του τμήματος Εξόρυξης και Εξοπλισμών της εταιρείας, για να εξασφαλίσει τον αδιάλειπτο εφοδιασμό της Βέρμαχτ με πολεμικό υλικό. Το ίδιο τμήμα αναλαμβάνει, επίσης, από το 1941, την μεταφορά ολόκληρων εργοστασίων από κατακτημένες χώρες, όπως η Ουκρανία σε γερμανικό έδαφος: Το 1942 ολόκληρο το εργοστάσιο παραγωγής χάλυβα με ηλεκτρικές καμίνους της Μαριούπολης μεταφέρθηκε στο Μπρεσλάου στις εγκαταστάσεις της "Berthewerke". Εκεί [size=20pt]προέκυψε το πρόβλημα των εργατικών χεριών και ο Κρουπ δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει ως εργατικό δυναμικό τους κρατουμένους παρακειμένου στρατοπέδου συγκέντρωσης, το οποίο είχε επισκεφθεί σε μια προηγούμενη περιοδεία του.[/size][1]
Αποδεικνύεται, επίσης, ιδιαίτερα ικανός στην μετατροπή κανονικών εργοστασίων σε εργοστάσια παραγωγής οπλισμού: Το 1940 η αλσατική υφαντουργία Alsacian Corporation for Mechanical Construction μετονομάζεται σε Elsaessische Maschinenfabrik AG (ELMAG), περνά υπό τον έλεγχο του συγκροτήματος Κρουπ και, αντί υφασμάτων, κατασκευάζει πλάκες θωράκισης αρμάτων και σκαφών. Στο ίδιο εργοστάσιο μεταφέρονται και οι εγκαταστάσεις της θυγατρικής Krupp Krawa, τον Μάρτιο του 1943, η οποία κατασκεύαζε στρατιωτικούς ελκυστήρες και αντιαεροπορικά πυροβόλα των 88 χιλ. Ο Άλφριντ έχει κατορθώσει, με αυτές τις μεθόδους, να ανεβάσει την αποτιμώμενη αξία του συγκροτήματός του στα 237.316.093 μάρκα, σχεδόν διπλάσια από αυτήν του 1933.[5]

Ο Άλφριντ είναι ουσιαστικά αποκλειστικός ηγέτης της επιχείρησης, καθώς ο πατέρας του το 1941 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και αποσύρθηκε. [size=20pt]Στις 12 Νοεμβρίου 1943, με τον αποκαλούμενο "Νόμο Κρουπ" που θέσπισε ο Χίτλερ, η εταιρεία διαλύεται και επανιδρύεται για να γίνει δυνατή η μεταβίβαση των μετοχών που κατείχε, σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα, η μητέρα του Μπέρτα.[/size] Ο Άλφριντ γίνεται με τον τρόπο αυτό και τυπικά ο ιδιοκτήτης και ηγέτης της εταιρείας, η οποία κατέχει μέσω θυγατρικών ορυχεία, χαλυβουργεία και εργοστάσια κατασκευής οπλισμού, ναυπηγεία και μηχανουργεία.[6] Του δίνεται, επίσης, το δικαίωμα να χρησιμοποιεί ολόκληρο το όνομα του πατέρα του, Krupp von Bolen und Halbach. Αναφέρεται επίσης ότι ο Χίτλερ τον διόρισε, το 1943, Υπουργό Πολεμικής Οικονομίας[4] αλλά αυτό δεν επιβεβαιώνεται από άλλες πηγές.

[size=20pt]Το συγκρότημα Κρουπ επεκτείνει την καταναγκαστική εργασία κρατουμένων. Τον Σεπτέμβριο του 1943 ο διευθυντής των εγκαταστάσεων Κρουπ στο Φουενφτάιχεν (Fuenfteichen) έφθασε επικεφαλής κλιμακίου στο Άουσβιτς - Μπίρκεναου προκειμένου να επιλέξει κατάλληλο "προσωπικό" από τους κρατουμένους.[7][8] Οι πρακτικές αυτές θα οδηγήσουν αργότερα τον Άλφριντ σε παραπομπή σε δίκη.[/size]

Αντίθετα από τον πατέρα του, ο Άλφριντ δεν πίστευε ότι η Γερμανία είναι αήττητη. Όταν ανέλαβε επικεφαλής του τεράστιου συγκροτήματος Κρουπ, κατείχε ομόλογα του γερμανικού κράτους αξίας περίπου 200 εκατ. μάρκων. Από την πρώτη κιόλας ημέρα ανάληψης της ηγεσίας, άρχισε να ρευστοποιεί αυτά τα ομόλογα, με συνέπεια ως το τέλος του Πολέμου να έχει καταφέρει να ρευστοποιήσει ομόλογα ύψους 162 εκατ. μάρκων, τα οποία θα κατέληγαν άχρηστα χαρτιά με την κατάρρευση της Ναζιστικής Γερμανίας. Η ρευστοποίηση έγινε μέσω μυστικών διόδων, ώστε να μη κατηγορηθούν το συγκρότημα και ο ηγέτης του για ηττοπάθεια. Ο Άλφριντ δήλωνε ότι αν η Γερμανία χάσει τον πόλεμο, το συγκρότημα θα χρειαζόταν την απαραίτητη χρηματοδότηση για να μπορέσει η χώρα να συνεχίσει την ιστορική της πορεία.[5]

[size=20pt]Η καταναγκαστική εργασία κρατουμένων συνεχίστηκε. Το συγκρότημα Κρουπ δεν χρησιμοποίησε μόνον Εβραίους αλλά και Ρώσους και Πολωνούς αιχμαλώτους πολέμου ως εργατικό δυναμικό στα περίπου 78 εργοστάσια που διέθετε στην τότε γερμανική επικράτεια. Σε συνεργασία και ύστερα από σχετική συμφωνία με τον Υπουργό Εξοπλισμών Άλμπερτ Σπέερ χρησιμοποιήθηκαν 45.000 Ρώσοι πολίτες στις χαλυβουργίες του ομίλου, 120.000 αιχμάλωτοι πολέμου σε εργασίες εξόρυξης άνθρακα και μεταλλευμάτων και 6.000 πολίτες άλλων εθνικοτήτων επίσης σε εξορυκτικές εργασίες. Χάρη στην συνεργασία του με την SS εξασφαλίστηκε η περιφρούρηση όλων αυτών των καταναγκαστικά εργαζομένων, σε συνθήκες υγιεινής και διαβίωσης κάτω του ανθρώπινα αποδεκτού.[/size] Κατασκεύασε επίσης ένα εργοστάσιο οβίδων στο Άουσβιτς και τα στελέχη του ομίλου το επισκέπτονταν συχνά, προκειμένου να στρατολογήσουν εργατικό δυναμικό για άλλες εγκαταστάσεις του ίδιου ομίλου....

http://el.wikipedia.org/wiki/Άλφριντ_Κρουπ

 

[CCSS13]

Στο έφτιαξα λίγο τύπε

ετσι.Βεβαια και τωρα ο γαμω-λαος στον τσιπραντρεου παει παλι

 

[aigeas]

παιδάκια βαριέμαι να μιλάω για ΠΑΣΟΚ και την αγαπημένη σας ΝΔ

εδώ πιάσαμε συζήτηση για καρχαρίες κι εσείς θέλετε να μιλήσουμε πάλι για σαρδέλες;

ΕΣΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΗΤΑΝ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ ΚΑΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΕ ΤΟΝ ΑΠΛΟ ΛΑΟ;

οχι ρε τυπε, ο αντρεας ηταν ο ξανθοπουλος της πολιτικης

 

[alex71]

παιδάκια βαριέμαι να μιλάω για ΠΑΣΟΚ και την αγαπημένη σας ΝΔ

εδώ πιάσαμε συζήτηση για καρχαρίες κι εσείς θέλετε να μιλήσουμε πάλι για σαρδέλες;

ΕΣΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΗΤΑΝ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ ΚΑΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΕ ΤΟΝ ΑΠΛΟ ΛΑΟ;

Εγω πιστευω οτι ο Ανδρεας ηταν ενας λαϊκιστής σχιζοφρενης με την εξουσια, πολιτικος απατεωνας ο οποιος καταχρεωσε τη χωρα για 50 χρονια ταΐζοντας αφισοκολλητες και πρασινοφρουρους.
Κομμα βιομηχανων και επιχειρηματιων-μεγαλοεργολαβων ποιο ειναι ρε μαγκα? Η ΝΔ?

 

Στο έφτιαξα λίγο τύπε

δεν είπα το αντίθετο

ίσα-ίσα είπα πριν ότι η διαφορά μας με τη Γερμανία του 30 είναι ότι αυτοί είχαν λαό που δεινοπαθούσε τότε ενώ εμείς καλοταισμένη μάζα που αυτή τη στιγμή είναι ανίκανη να αντιδράσει γιατί είναι ένοχη

την πούτσα θα την φάνε οι 2 επόμενες γενιές, ωστόσο επειδή ακόμα δεν ήρθε η πραγματική εξαθλίωση (οι καλοταισμένοι του 80 ακόμη καίνε λίπος και τα παιδιά τους ακόμη δεν κοπιάσαν και τρώνε κι αυτά λίγο από το λίπος)

Το ότι ΘΑ δεινοπαθήσουν κάποιοι στο μέλλον, δεν αναιρεί το ότι κάποιοι ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΑΝ ΗΔΗ το 80+

Θα μπορούσαν να έχουν περάσει χρόνια εξαθλίωσης

 

[Νίπλης]

Εγω πιστευω οτι ο Ανδρεας ηταν ενας λαϊκιστής σχιζοφρενης με την εξουσια, πολιτικος απατεωνας ο οποιος καταχρεωσε τη χωρα για 50 χρονια ταΐζοντας αφισοκολλητες και πρασινοφρουρους.
Κομμα βιομηχανων και επιχειρηματιων-μεγαλοεργολαβων ποιο ειναι ρε μαγκα? Η ΝΔ?

Θα συμφωνησω με την γνωμη σου για τον Ανδρεα , και θα προσθεσω λαοπλάνος , μεγας λαοπλανος

 

[Yorgos]

Warum steht der deutsche Arbeiter zu Adolf Hitler?

Berlin - 1941

[size=8pt]Es gibt heute vieles in Deutschland, was der Welt wie ein Wunder erscheint: die Stabilerhaltung derMark, die festen Preise, das Wiedererstarken des deutschen Bauerntums, die Beseitigung der Massenarbeitslosigkeit, die ungeheure Aufrüstung und militärische Schlagkraft des Reiches. Wunderbarer aber noch als all dieses, das irgendwie noch technisch zu erklären ist, erscheint dem ausländischen Betrachter immer die Tatsache, daß das deutsche Volk wirklich einmütig hinter seinem Führer steht, und zwar in allen Schichten. Nicht nur dieBauern stehen in der großen Front, nicht nur die Unternehmer, die Handwerker, die Intellektuellen, sondern gerade auch die Millionen Arbeiter und Angestellter, alle jene "Proletarier", die bis 1933 zum weitaus überwiegenden Teil hinter der roten Fahne hermarschierten. Sie alle, die mit Begeisterung die Internationale sangen, singen heute voller Glauben das Horst-Wessel-Lied, sie alle, die ihr "Nieder!" brüllten, wenn sie die Hakenkreuzfahne sahen oder den Mann im braunen Hemd, rufen heute ihr Heil dem Führer zu.

Es ist ein psychologisches Wunder, und es ist nur zu verständlich, wenn der ausländische Betrachter, vor allem der ausländische Gewerkschaftler, das alles nicht begreifen kann, nicht begreifen will. Er hat früher jahrzehntelang voller Achtung und Bewunderung zu den deutschen Gewerkschaftskollegen aufgeblickt. Er ist nach Deutschland gefahren, um die Einrichtungen der deutschen Gewerkschaften zu studieren, er hat auf den internationalen Kongressen den Ratschlägen der deutschen Führer gelauscht. Wie war es möglich, daß diese"lnfanterie der internationalen Arbeiterbewegung", wie der alte MacDonald einmal die deutsche Gewerkschaftsbewegung genannt hat, so schnell, so ohne jeden Kampf die Waffen streckte, daß die Millionen in Jahrzehnten marxistisch geschulter deutscher Arbeiter sich nach so kurzer Zeit in die neue Front einreihten?

Man will es nicht glauben. Man greift zu der Erklärung, daß der Arbeiter sich täglich, stündlich von einem eisernen Zwang bedroht fühle, daß überall die Gestapo hinter ihm stehe, die ihn zwinge, zu marschieren, Heil zu rufen, das Horst-Wessel-Lied zu singen. Ein Augenblick kühler Ueberlegung wird gerade dem geschulten Arbeiter des Auslandes die Sinnlosigkeit dieser Auffassung zeigen. Man kann hunderte, tausende Arbeiter eine Zeitlang unterdrücken und tyrannisieren, aber man kann nicht Millionen nunmehr schon sieben Jahre lang zu einer Leistungssteigerung ohnegleichen zwingen, zur Durchführung ungeheurer Arbeiten, wie etwa den Bau des Westwalles, ohne die wirkliche Bereitschaft und ohne die Zustimmung dieser Millionen. Jeder Arbeiter weiß doch, wie leicht Sabotage im Betrieb möglich ist, wie leicht geheime Vereinigungen geschaffen werden können, jeder weiß auch, daß man in einer Wirtschaft mit Vollbeschäftigung, in einer Wirtschaft, in der eine außerordentliche Nachfrage nach Arbeitskräften auf allen Gebieten besteht, den Arbeiter einfach nicht zwingen kann, Heil zu rufen und zu demonstrieren, wenn er es nicht will. Denn das einzige Mittel, das hierzu wirksam wäre, der wirtschaftliche Druck, die Drohung mit der Entfernung vorn Arbeitsplatz, verfängt ja in einer Zeit des Arbeitermangels nicht mehr. Nein, mit Zwang ist dieses Wunder nicht zu erklären, ebensowenig wie damit die Kapitulation der organisierten deutschen Arbeiterschaft im Jahre 1933 zu erklären ist. Man muß viel tiefer gehen, um dies alles zu begreifen und eine Erklärung für das Wunder zufinden. Man muß vor allem in die Geschichte der letzten 25 Jahre zurückblicken und den Weg der deutschen Arbeiterschaft in diesen Jahren betrachten.

..........

Und deshalb steht der deutsche Arbeiter zu Adolf Hitler. Deshalb hat der deutsche Arbeiter als Infanterist in der Schlacht von Frankreich geschichtlich unerhörte Marschleistungen vollbracht - Tage hintereinander über 50 Kilometer; deshalb steht er unverdrossen und tätig im Krieg an der Maschine.

Der deutsche Arbeiter steht zu Adolf Hitler, weil der Führer einen neuen Glauben in ihm geweckt hat. Dieser deutsche Glaube ist kein ferner Zukunftstraum. Dieser Glaube wird in täglicher Arbeit verwirklicht. Er leuchtet wie das Licht über der nächtlichen Baustelle: wir sehen die Aufgabe, die vor uns liegt, wir sehen den Kameraden, der neben uns wirkt, wir spüren die klare und sichere Planung des ganzen gewaltigen Unternehmens, an dem wir teilhaben, und wir wissen, daß der künftige Tag nicht nur über ein einiges und hochgemutes deutsches Volk scheinen wird, sondern über ein befriedetes und gesundes Europa.[/size]

Περισσότερα εδώ

 

[size=20pt]Άλλο μέλος της εργατιάς που "ακολουθεί τον ήρωα της εργατικής τάξης Αδόλφο:
[/size]
Ο Άλφριντ Κρουπ γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου 1907 στο Έσσεν της Γερμανίας. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος της Μπέρτα Κρουπ (Bertha Krupp), κληρονόμου της δυναστείας, και του διπλωμάτη συζύγου της Γκούσταβ Κρουπ φον Μπόλεν ουντ Χάλμπαχ.

Η εταιρεία Κρουπ ήταν η μεγαλύτερη εταιρεία κατασκευής εξοπλιστικού υλικού για τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας της ήδη από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρχικά τόσο ο πατέρας όσο και ο γιος Κρουπ δεν ήταν φιλικά διακείμενοι ούτε προς τον Χίτλερ ούτε προς το Εθνοσοσιαλιστικό Κόμμα. [size=20pt]Το 1930, όμως, ο Χιάλμαρ Σαχτ, ύστερα από αρκετές συζητήσεις, κατάφερε να τους πείσει να δουν διαφορετικά την κατάσταση, υποσχόμενος ότι ο Χίτλερ θα διέλυε τόσο τις συνδικαλιστικές ενώσεις όσο και την πολιτική αριστερά στην Γερμανία. Ο Σαχτ υπέδειξε, επίσης, ότι αν ο Χίτλερ έπαιρνε την εξουσία, θα αυξάνονταν αλματωδώς οι εξοπλιστικές δαπάνες.[/size]
Ο Άλφριντ έγινε μέλος της SS το 1933.Η εταιρεία των Κρουπ είχε υποστεί σημαντικό πλήγμα από την Συνθήκη των Βερσαλλιών, που απαγόρευε την χρήση πολλών σύγχρονων όπλων από την Γερμανία και περιορίστηκε στην κατασκευή του επιτρεπόμενου εξοπλισμού για την Ράιχσβερ (όπως επονομάστηκε ο γερμανικός στρατός κατά την περίοδο του μεσοπολέμου) και στην κατασκευή και εμπορία γεωργικών μηχανημάτων. Οι Κρουπ είδαν την πρόταση του Σαχτ ως διέξοδο από την κρίση της εταιρείας τους. Παράλληλα, οι έρευνες επί των εξοπλισμών δεν είχαν ποτέ σταματήσει στην εταιρεία: Κάποιοι τύποι αρμάτων δοκιμάζονταν υπό την κάλυψη της κατασκευής γεωργικών ελκυστήρων (τρακτέρ), σχέδιο του οποίου διέρρευσε αποκαλύπτοντας τρακτέρ εξοπλισμένο με πυροβόλο των 75 χιλιοστών. Σε άλλες περιπτώσεις οι προδιαγραφές ελκυστήρων περιλάμβαναν και χαρακτηριστικά όπως την δυνατότητα εύκολης χρήσης του οδικού δικτύου του Βελγίου και της Γαλλίας. Σε μνημόνιο της εταιρείας που βρέθηκε πολλά χρόνια μετά την λήξη του Πολέμου, αναγράφεται ότι ο βασικός σχεδιασμός των αρμάτων είχε ολοκληρωθεί ήδη από το 1933. Η εταιρεία σχεδίαζε, επίσης, και υποβρύχια (απαγορευμένα επίσης από την Συνθήκη) σε υποκατάστημά της στην Ολλανδία και κάνοντας δοκιμές τους στην Σουηδία.

[size=20pt]
Ο Άλφριντ ήταν μοναχικός τύπος και ζούσε σε ένα σπίτι 15 δωματίων χτισμένο σε δάσος ιδιοκτησίας της οικογένειας, περιτριγυρισμένο από συρματόπλεγμα και με ένοπλη φρουρά.[/size]

Το 1939 ο Άλφριντ αναλαμβάνει επικεφαλής του τμήματος Εξόρυξης και Εξοπλισμών της εταιρείας, για να εξασφαλίσει τον αδιάλειπτο εφοδιασμό της Βέρμαχτ με πολεμικό υλικό. Το ίδιο τμήμα αναλαμβάνει, επίσης, από το 1941, την μεταφορά ολόκληρων εργοστασίων από κατακτημένες χώρες, όπως η Ουκρανία σε γερμανικό έδαφος: Το 1942 ολόκληρο το εργοστάσιο παραγωγής χάλυβα με ηλεκτρικές καμίνους της Μαριούπολης μεταφέρθηκε στο Μπρεσλάου στις εγκαταστάσεις της "Berthewerke". Εκεί [size=20pt]προέκυψε το πρόβλημα των εργατικών χεριών και ο Κρουπ δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει ως εργατικό δυναμικό τους κρατουμένους παρακειμένου στρατοπέδου συγκέντρωσης, το οποίο είχε επισκεφθεί σε μια προηγούμενη περιοδεία του.[/size][1]
Αποδεικνύεται, επίσης, ιδιαίτερα ικανός στην μετατροπή κανονικών εργοστασίων σε εργοστάσια παραγωγής οπλισμού: Το 1940 η αλσατική υφαντουργία Alsacian Corporation for Mechanical Construction μετονομάζεται σε Elsaessische Maschinenfabrik AG (ELMAG), περνά υπό τον έλεγχο του συγκροτήματος Κρουπ και, αντί υφασμάτων, κατασκευάζει πλάκες θωράκισης αρμάτων και σκαφών. Στο ίδιο εργοστάσιο μεταφέρονται και οι εγκαταστάσεις της θυγατρικής Krupp Krawa, τον Μάρτιο του 1943, η οποία κατασκεύαζε στρατιωτικούς ελκυστήρες και αντιαεροπορικά πυροβόλα των 88 χιλ. Ο Άλφριντ έχει κατορθώσει, με αυτές τις μεθόδους, να ανεβάσει την αποτιμώμενη αξία του συγκροτήματός του στα 237.316.093 μάρκα, σχεδόν διπλάσια από αυτήν του 1933.[5]

Ο Άλφριντ είναι ουσιαστικά αποκλειστικός ηγέτης της επιχείρησης, καθώς ο πατέρας του το 1941 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και αποσύρθηκε. [size=20pt]Στις 12 Νοεμβρίου 1943, με τον αποκαλούμενο "Νόμο Κρουπ" που θέσπισε ο Χίτλερ, η εταιρεία διαλύεται και επανιδρύεται για να γίνει δυνατή η μεταβίβαση των μετοχών που κατείχε, σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα, η μητέρα του Μπέρτα.[/size] Ο Άλφριντ γίνεται με τον τρόπο αυτό και τυπικά ο ιδιοκτήτης και ηγέτης της εταιρείας, η οποία κατέχει μέσω θυγατρικών ορυχεία, χαλυβουργεία και εργοστάσια κατασκευής οπλισμού, ναυπηγεία και μηχανουργεία.[6] Του δίνεται, επίσης, το δικαίωμα να χρησιμοποιεί ολόκληρο το όνομα του πατέρα του, Krupp von Bolen und Halbach. Αναφέρεται επίσης ότι ο Χίτλερ τον διόρισε, το 1943, Υπουργό Πολεμικής Οικονομίας[4] αλλά αυτό δεν επιβεβαιώνεται από άλλες πηγές.

[size=20pt]Το συγκρότημα Κρουπ επεκτείνει την καταναγκαστική εργασία κρατουμένων. Τον Σεπτέμβριο του 1943 ο διευθυντής των εγκαταστάσεων Κρουπ στο Φουενφτάιχεν (Fuenfteichen) έφθασε επικεφαλής κλιμακίου στο Άουσβιτς - Μπίρκεναου προκειμένου να επιλέξει κατάλληλο "προσωπικό" από τους κρατουμένους.[7][8] Οι πρακτικές αυτές θα οδηγήσουν αργότερα τον Άλφριντ σε παραπομπή σε δίκη.[/size]

Αντίθετα από τον πατέρα του, ο Άλφριντ δεν πίστευε ότι η Γερμανία είναι αήττητη. Όταν ανέλαβε επικεφαλής του τεράστιου συγκροτήματος Κρουπ, κατείχε ομόλογα του γερμανικού κράτους αξίας περίπου 200 εκατ. μάρκων. Από την πρώτη κιόλας ημέρα ανάληψης της ηγεσίας, άρχισε να ρευστοποιεί αυτά τα ομόλογα, με συνέπεια ως το τέλος του Πολέμου να έχει καταφέρει να ρευστοποιήσει ομόλογα ύψους 162 εκατ. μάρκων, τα οποία θα κατέληγαν άχρηστα χαρτιά με την κατάρρευση της Ναζιστικής Γερμανίας. Η ρευστοποίηση έγινε μέσω μυστικών διόδων, ώστε να μη κατηγορηθούν το συγκρότημα και ο ηγέτης του για ηττοπάθεια. Ο Άλφριντ δήλωνε ότι αν η Γερμανία χάσει τον πόλεμο, το συγκρότημα θα χρειαζόταν την απαραίτητη χρηματοδότηση για να μπορέσει η χώρα να συνεχίσει την ιστορική της πορεία.[5]

[size=20pt]Η καταναγκαστική εργασία κρατουμένων συνεχίστηκε. Το συγκρότημα Κρουπ δεν χρησιμοποίησε μόνον Εβραίους αλλά και Ρώσους και Πολωνούς αιχμαλώτους πολέμου ως εργατικό δυναμικό στα περίπου 78 εργοστάσια που διέθετε στην τότε γερμανική επικράτεια. Σε συνεργασία και ύστερα από σχετική συμφωνία με τον Υπουργό Εξοπλισμών Άλμπερτ Σπέερ χρησιμοποιήθηκαν 45.000 Ρώσοι πολίτες στις χαλυβουργίες του ομίλου, 120.000 αιχμάλωτοι πολέμου σε εργασίες εξόρυξης άνθρακα και μεταλλευμάτων και 6.000 πολίτες άλλων εθνικοτήτων επίσης σε εξορυκτικές εργασίες. Χάρη στην συνεργασία του με την SS εξασφαλίστηκε η περιφρούρηση όλων αυτών των καταναγκαστικά εργαζομένων, σε συνθήκες υγιεινής και διαβίωσης κάτω του ανθρώπινα αποδεκτού.[/size] Κατασκεύασε επίσης ένα εργοστάσιο οβίδων στο Άουσβιτς και τα στελέχη του ομίλου το επισκέπτονταν συχνά, προκειμένου να στρατολογήσουν εργατικό δυναμικό για άλλες εγκαταστάσεις του ίδιου ομίλου....

http://el.wikipedia.org/wiki/Άλφριντ_Κρουπ

άμα θέλεις γράψε κι ένα συμπέρασμά σου, για να καταλάβω γιατί το πόσταρες

 

δλδ ο χίτλερ δεν ήταν ο εκλεκτός των βιομηχάνων?

Γιατρέ μου, μήν καταφεύγετε σε τέτοια σχόλια, σκέτη ἡδονή!

Μπας κι φιλτατος μπακαλης εχει κλωνους?

 

[pornopapos]

λοιπόν τύπε σκίουρε?

κι ο Αλφριντ Κρουππ "παιδί της εργατιάς"????

ή πείστηκε κι αυτός από το όραμα των ναζί???

ή είναι κι αυτό "ανιστόρητη μαλακία"???

τι σας ταίζουν ρε εκεί στην χα? σανό???

 

Θα συμφωνησω με την γνωμη σου για τον Ανδρεα , και θα προσθεσω λαοπλάνος , μεγας λαοπλανος

μια άλλη βλακεία που διακατέχει τον νεοέλληνα είναι το ότι:

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΟΤΙ ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗΣ

το ότι μετά μπορεί να ακολουθήσουν 100 χρόνια σκλαβιάς και εξαθλίωσης, δε σημαίνει ότι
τα τριάντα χρόνια καλοπέρασης δεν υπήρξαν

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕΝΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΛΛΑ ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ