Η Εθνική ομάδα της Πορτογαλίας επιζητάει την μεγαλύτερη διάκριση. Έχοντας με το μέρος της τον Κριστιάνο Ρονάλντο δεν έχει να φοβηθεί τίποτα παρά τον ίδιο της τον εαυτό. Ο Ρονάλντο βρίσκεται σε φοβερή κατάσταση και αν καταφέρει και μείνει «ζεστός» και στα γήπεδα της Βραζιλίας δεν υπάρχει αμυντικό σύστημα που μπορεί να τον σταματήσει. Από την άλλη, οι Πορτογάλοι έχουν μία ιδιαίτερη σχέση με τους Βραζιλιάνους και ενώ πολλοί νομίζουν πως αυτές οι σχέσεις είναι καλές, αυτό δεν ισχύει στην πραγματικότητα. Ο εγωισμός και η υπέρμετρη αγάπη για την πατρίδα τους, κάνει τους Πορτογάλους να θεωρούν την πολλαπλάσια σε έκταση και πληθυσμό Βραζιλία ασήμαντη. Δεν την συγκρίνουν με την δική τους χώρα. Με λίγα λόγια, θα αγωνίζονται σε αφιλόξενο έδαφος και όχι σε γνώριμα λημέρια.
Τέλος, στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, η Πορτογαλία διαθέτει ποιότητα στο χώρο του κέντρου με τους Μουτίνιο και Μιγκέλ Βελόζο να κάνουν την διαφορά, διαθέτει σταθερότητα στην αμυντική της γραμμή με τους Κοεντράο, Πέπε και Άλβες να γνωρίζονται καλά μεταξύ τους και φυσικά διαθέτει το πυρηνικό όπλο που λέγεται Κριστιάνο Ρονάλντο. Παρόλα αυτά, ανέκαθεν υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα στην επιθετική της γραμμή. Μετά τον Παουλέτα, τα πράγματα παρέμειναν στάσιμα στην συγκεκριμένη θέση, με τους Ούγκο Αλμέιδα και Έλντερ Πόστιγκα να βγάζουν το φίδι από την τρύπα. Αν ο Έντερ της Μπράγκα δεν είχε τα τελευταία δυο χρόνια αυτούς τους τραυματισμούς, τότε ο Πάουλο Μπέντο θα μπορούσε να ελπίζει σε κάτι καλύτερο όσον αφορά το βάθος της επίθεσης.
