Βρέθηκα Αθήνα το σουκού και πέρασα από Φυλής για πρώτη φορά ever, γράφω εντυπώσεις για όποιον ενδιαφέρεται και για σύγκριση με το τι έχουμε εδώ. Αρχικά είχα σκοπό να κάνω μια επίσκεψη στην περιοχή έτσι για να δω τι παίζει και μετά να ασχοληθώ με άλλα, τελικά κατέθεσα 4 φορές εκεί μέσα σε ένα 24ωρο.
-Πρώτα είδα την μεταμεσονύκτια βάρδια το βράδυ της Παρασκευής και η ποιότητα της εμφάνισης των κοριτσιών με εξέπληξε θετικά: οι περισσότερες ήταν μικρές, πολύ λίγα μιλφς. Υπήρχαν και 9άρια εμφανισιακά για τα οποία δεν πιστεύεις ότι δουλεύουν σε τέτοιες τρώγλες και δεν είναι τουλάχιστον σε κάποιο studio. Στην πρωινή και απογευματινή βάρδια η ποιότητα γενικά πέφτει αρκετά, αλλά έχει πιο πολλά ανοιχτά μαγαζιά.
-Ο πυρήνας της περιοχής (Φυλής/Φωκαίας) έχει γύρω στα 25 μαγαζιά, όσο απομακρύνεσαι από κει σε παραδρόμους (Διδύμου κλπ.) έχει άλλα τόσα. Δεν είμαι σίγουρος για τους αριθμούς, πάντως μια πλήρης διεξοδική τσάρκα της περιοχής πρέπει να είναι κουραστική πολύωρη υπόθεση, μεγάλο respect στους αθηναίους reporters που αντέχουν να τα γυρίζουν όλα.
-Τα μαγαζιά λειτουργούν με 1-3 βάρδιες, ανοίγουν κλείνουν κλπ., κάτι που δημιουργεί μια ρέουσα ατμόσφαιρα στην περιοχή (και μπέρδεμα σε όποιον που την επισκέπτεται τις πρώτες φορές).
-Σε αρκετά μαγαζιά έχει από 2 κοπέλες για παρτούζα, σε ένα πέτυχα και τρεις! Συνήθως γίνεται σκόντο με 30ε και για τις δυο.
-Οι τσατσάδες ως επί το πλείστον ήταν ευγενέστατες και ομιλητικές χωρίς το χαρακτηριστικό σπάσιμο αρχιδιών που έχουμε στη Θεσσαλονίκη. Μου έκανε εντύπωση ένα σκηνικό σε ένα μαγαζί, είχαν μπει κάτι ξένοι τουρίστες και η τσατσά τους έκανε άψογη παρουσίαση των προγραμμάτων στα αγγλικά με μπρίο, μόνο που δεν την χειροκροτήσαμε
-Η περιοχή και οι χώροι είναι ΧΑΛΙΑ. Ο Μύλος μπροστά τους είναι πολιτισμένη Ευρώπη. Ακόμη και ο Βαρδάρης καλύτερος ήταν. Φανταστείτε δεκάδες μικρά μαγαζιά επιπέδου ανορθόγραφου Βαρδάρη στεγασμένα σε ερείπια, όλα μέσα στην κοκκινίλα, χωρίς ίχνος ντουζιέρας, το καθένα με τη δική του χαρακτηριστική οσμή. Πολλοί πελάτες είναι άπλυτοι εξαθλιωμένοι μετανάστες (κάποια μαγαζιά πάντως έχουν πολιτική "Only Greeks" η οποία παίρνει μπάλα και την μειοψηφία των μεταναστών που εμφανίζονται περιποιημένοι - είδα έναν μάλλον Πάκη ο οποίος ήταν καλοντυμένος σαν να έβγαινε για ραντεβού να τρώει σουτ μόνο και μόνο λόγω καταγωγής, μπορώ να πω ότι δεν μου άρεσε που το είδα αυτό). Παραδόξως μου φάνηκε ότι αργά το βράδυ είναι η καλύτερη ώρα να κυκλοφορήσει εκεί κάποιος, αραιώνει η κίνηση και δεν χρειάζεται να περιμένεις πολύ για να δεις τις κοπέλες. Την ημέρα και το απόγευμα έχει κόσμο και μερικές φορές εκνευριστική αναμονή στο σαλόνι. Δεν μπορώ να πάντως ότι υπήρχε κάποια κοπέλα στην οποία γινόταν λαϊκό προσκύνημα με όλα τα δωμάτια γεμάτα όπως έχουμε εδώ με την Αφρούλα και την Έφη.
Συνολικά ένα άθλιο και αντικούκου περιβάλλον που θα ξενέρωνε τους περισσοτέρους και κατάλληλο μόνο για καλτ μύστες που έχουν ανάγκη γερές δόσεις παρακμής.
Τώρα, εγώ αν ζούσα Αθήνα μάλλον δεν θα ήθελα να το κάνω αυτό πολύ τακτικά
, θα προτιμούσα από τις άλλες επιλογές της πόλης. Δεν θέλω να φανταστώ πως θα είναι το
Μεταξουργείο (στο οποίο δεν πρόλαβα να πάω).
-Το ζουμί της υπόθεσης τώρα: το απλό είναι 20ε, αλλά έχει αρκετές κοπέλες που κάνουν έξτρα (έως και τα πάντα) χωρίς παραπάνω χρέωση. Δηλαδή μπορείς να πάρεις ένα φουλ πακέτο με μια σχετικά εμφανίσημη κοπέλα με ένα απλό...εικοσάρικο. Δυστυχώς τα 3-4 9άρια που είδα στις βόλτες μου ήταν όλα του υπεραπλού και στη Φυλής δεν πήγαμε να γαμήσουμε με το υπεραπλό, έτσι;
Το πρώτο βράδυ διάλεξα μια μελαχρινή λυσσασμένη 35άρα (από τις λίγες μεγάλες σε ηλικία της βάρδιας), επιλογή καθαρά μπουρδελοενστίκτου. Κώλος και 69, όχι όμως και ελεύθερο στοματικό. Της πήρα τις τρύπες εναλλάξ (μουνί-κώλος-κώλος) για πάνω από 20 λεπτά, απέδωσε το 100% και όλα αυτά με ένα εικοσάρικο. Μετά από αυτό ο σχεδιασμός μου για το τι θα έκανα στην Αθήνα άλλαξε
Επόμενη μέρα το μεσημέρι καραφούλ πρόγραμμα (ελεύθερο στοματικό-69-κώλος-χύσιμο στο στόμα) με ένα μελανούρι μέσης εμφάνισης από Μολδαβία, αλλά με πολύ καλή τεχνική. Με 20ε όλα αυτά εννοείται.
Το απόγευμα είπα ότι αρκετά ξεσάλωσα και να δοκιμάσω κάποια από τις πιο εμφανίσημες σε υπεραπλό για σύγκριση. Αν και αυτή που διάλεξα είχε δυνατό κορμί και στενό μουνί, ήταν φιλική κλπ. ξενέρωσα με κάποια πράγματα γρήγορα (δύσκολο να πας από καραφούλ σε υπεραπλό), κράτησα το σπέρμα μου και πήγα πάλι στο μελανούρι για να της τα δώσω στο στόμα ξανά.
Τέσσερις καταθέσεις λοιπόν (η μια αποτυχημένη) και συνολικά μια ενδιαφέρουσα εμπειρία. Σηκώνει συζήτηση η σύγκριση με την κατάστηση της Θεσσαλονίκης, π.χ. οι κίνδυνοι που μπορεί να υπάρχουν εκεί σε σχέση με εδώ. Εγώ πάντως την πορτοκαλάδα μου μετά την ήπια!
!!
