H ομάδα μέχρι στιγμής παίζει κατά διαστήματα πολύ καλό μπάσκετ και αυτή η νοοτροπία "ένας για όλους και όλοι για έναν", καλύπτει τις όποιες αδυναμίες έχουμε μέχρι στιγμής σαν ομάδα. Μπορώ να πω ότι μετά την Εθνική της περιόδου 2005-2009 και το κακό διάστημα τριών χρόνων, αυτή η Εθνική μου αρέσει όπως παίζει και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Υπάρχει καλή κυκλοφορία, οι παίχτες κινούνται και χωρίς την μπάλα και σχεδόν όλοι βλέπουν γήπεδο και βρίσκονται μεταξύ τους, είναι καλοί πασέρ. Επίσης η πίεση στην άμυνα δίνει την δυνατότητα γρήγορου παιχνιδιού. Περιμένω τα ματς με Κροατία και Αργεντινή για να έχω μια πιο ολοκληρωμένη άποψη. Συμφωνώ με τις δηλώσεις του Ζήση που βγήκε και είπε μετά τον σημερινό αγώνα ότι και πέρσι είχαμε ξεκινήσει με τρεις νίκες αλλά μετά αποτύχαμε, απαντώντας στις γλύφτικες ερωτήσεις ενός περίεργου σε εμφάνιση δημοσιογράφου.
Πάντως παρατηρώ μια τάση από πολλούς (που προφανέστατα δεν το κατέχουν το άθλημα) για κράξιμο και υπερβολικά απαισιόδοξα σχόλια.Και δεν εννοώ μόνο εδώ μέσα στο φόρουμ. Χαλαρώστε λιγάκι παλικάρια. Δεν είπε κανείς ότι θα κοντράρουμε την Αμερική και την Ισπανία, αλλά έχετε υπόψιν σας ότι όλες οι ομάδες θα έχουν σκαμπανεβάσματα σε αυτό το τουρνουά μέχρι τέλους(και εμείς φυσικά) και δεν βλέπω τις αχτύπητες ομάδες-φόβητρα. Όλα είναι πιθανά. Κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, χωρίς τραυματισμούς και με λίγη τύχη, μπορούμε να κάνουμε υπέρβαση. Η Κροατία δεινοπάθησε απέναντι στις δύο θεωρητικά ευκολότερες ομάδες του ομίλου και κέρδισε το ντέρμπι με την Αργεντινή. Η Αμερική δυσκολεύτηκε στο πρώτο ημίχρονο με την μετριότατη Τουρκία. Κάθε ματς είναι διαφορετικό.