Επειδή πρέπει να πούμε και τις δυο αλήθειες, η μια είναι οτι ο ζούρος είχε δίκιο. Οι αφρικανοί απο την αρχή μέχρι το τέλος έπαιξαν ξύλο, πολύ σκληρά μαρκαρίσματα σε όλες τις άμυνες και στα ριμπάουντ, και εαν τους σφυρίζανε όλα τα φάουλ θα είχαν μείνει με 4 παίκτες.
Επίσης το φάουλ πάνω στον σπανούλη ήταν καραμπινάτο, και το γεγονός οτι δεν δόθηκε τέτοιο φάουλ στον καλύτερο παίκτη του τουρνουά, έναν απο τους πιο αναγνωρίσιμους παγκοσμίως (πλην ΝΒΑ), και στην ελληνική ομάδα που θεωρείται απο τις μεγαλύτερες δυνάμεις του παγκοσμίου μπάσκετ, θα πρέπει να μας προβληματίσει για την (ανύπαρκτη) επιρροή του ελληνικού μπάσκετ στη fiba επι μετα βασιλακόπουλου εποχής. Εαν ήταν ο καλδερον ή ο ναβάρο στην θέση του σπανούλη, υποθέτω οτι το φάουλ θα είχε δοθεί.
Πάμε τώρα παρακάτω. Επειδή η ισπανία δεν θα είχε βρεθεί ποτέ σε τέτοια θέση, και αυτή είναι η άλλη αλήθεια, οι παραπάνω διαπιστώσεις δεν (πρέπει να) αποτελούν σε καμία περίπτωση άλλοθι και δικαιολογία. Και επειδή τέτοιο φιάσκο είχαμε να το βιώσουμε πολλά χρόνια, η κριτική πρέπει να είναι πολύ αυστηρή.
Υπήρξαν λάθη σε πολλά επίπεδα.
Στην διαχείριση του αγώνα κατ'αρχάς. Τη νιγηρία την ξέραμε και την είχαμε παίξει σε φιλικό μια βδομάδα πριν. Όταν ξέρεις οτι στηρίζονται κυρίως στα αθλητικά προσόντα και υστερούν σε "μπασκετικό iq", δεν επιτρέπεται να μην αλλάζεις άμυνες, να μην δοκιμάζεις καθαρή ζώνη, να μην τους αναγκάζεις να παίξουνε σε χαμηλό ρυθμό και 5 εναντίον 5. Δεν επιτρέπεται να μην τους μπερδεύεις με παγίδες και να μην τους κλείνεις τους διαδρόμους. Δεν επιτρέπεται στο κάτω κάτω να μην προσπαθείς να τους εκνευρίσεις με το να εκμεεύεις (κυρίως επιθετικά) φάουλ. Δεν θυμάμαι άλλο ματς της εθνικής όπου να φάγαμε 7 "γκολ-φάουλ" απο μπασίματα. Δεν επιτρέπεται να έχεις τέτοιο πρόβλημα με τα ριμπάουντ και να αφήνεις τόση ώρα έξω το φώτση. Δεν επιτρέπεται να επιμένεις σε παίκτες (πχ καιμακόγλου) που είναι εκτός τόπου και χρόνου. Δεν επιτρέπεται τέλος να μην κάνεις φάουλ στα 10 δεύτερα, ώστε να έχεις την τελευταία επίθεση, αντι στα 3, όταν σε όλο το ματς έχεις κακή άμυνα και καλή επίθεση.
Στην διαχείριση του τρόπου παιχνιδιού. Η μετα-γκάλη ελλάδα δεν είχε ποτέ έφεση στην επίθεση και στο θέαμα. Τα ματς τα κερδίζαμε συνήθως με 65-70 πόντους, και η καλή ομαδική άμυνα ήταν το κύριο στοιχείο. Τελευταία το έχουμε χάσει.
Επιμενουμε επίσης να παίζουμε λιγότερο με ψηλούς, και με αλτικά 4αρια που αμυντικά δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν και επιθετικά δεν μπορούν να ποστάρουν. Κανείς δεν ξέρει τι συνέβη μεταξύ του ζουρου και του βουγιούκα, αλλά ίσως επρεπε να είναι εκεί και αυτός, ειδικά οταν έχει κάνει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του και δεν έχεις ψηλούς. Τα ριμπάουντ δεν μας στοίχισαν με το πουέρτο ρίκο, με τη νιγηρία όμως έκαναν τεράστια ζημιά. Και για το ριμπάουντ δεν χρειάζεται μόνο το ύψος αλλά και ο όγκος. Χθες ο πρώτος ριμπάουντερ ήταν ο σπανούλης!
Υπάρχει φυσικά και ευθύνη απο πλευράς ελλήνων παικτών, κυρίως των απόντων. Απο τότε που ο παπαλουκάς και ο διαμαντίδης άνοιξαν την πόρτα της εξόδου, είναι πολλοί αυτοί που είτε ευθέως είτε με την συμπεριφορά τους, αυτην την πόρτα την πέρασαν χωρίς τύψεις. Ο σοφοκλής τσακώνεται και φεύγει, ο μαυροκεφαλίδης τα ίδια, ο τσαρτσαρής είπε τέλος στα 30, ο διαμαντίδης στα 29. Και προς θεού μην τους κατηγορήσουμε και στεναχορηθούν, οι κανακάρηδες. Εαν λοιπόν ο γκάλης είχε σταματήσει στα 29 (δηλαδή το '86) όλοι αυτοί θα παίζανε σε καμιά β' γαλλίας. Δεν καταλαβαίνω γιατί ο γκαζόλ, ο γιασικεβίτσιους, ο πάρκερ, ο κιριλένκο και πολλοί άλλοι να τιμάνε κάθε χρόνο την εθνική τους, και οι δικοί μας να νιώθουν άνετα βλέποντας την ομάδα απο καμιά τηλεόραση στη μύκονο, αν την βλέπουν κιόλας.
Η προσήλωση στην φανέλα της εθνικής έχει χαλαρώσει, και αυτό ισχύει ακόμα και για τους φιλάθλους και τον τύπο. Η ανεκδιήγητη ερτ έβαλε το ματς στο τρίτο κανάλι, χθες πολύς κόσμος αναρωτιόταν τι ματς είναι αυτό και γιατί παίζει η εθνική.
Υπήρξε πρόβλημα και στον προγραμματισμό. Όταν έχεις τόσο σημαντικό τουρνουά μπροστά σου είτε λέγεσαι εοκ είτε εσακε, κάνεις ο,τι μπορείς προκειμένου οι παίκτες της εθνικής να έχουν χρόνο να ξεκουραστούν πρώτα και να δουλέψουν μετά. Ειδικά όταν έχεις και 3-5 παίκτες που θα έρθουν αργότερα. Το πρωτάθλημα τελείωσε στις 7 ιουνίου (με 4 τελικούς κιόλας και οχι 5) και η πρώτη συγκέντρωση ήταν στις 16. Έλεος. Οι άλλες ομάδες δίνουν απο τώρα φιλικά για την ολυμπιάδα.
Υπάρχει πρόβλημα ακόμα και στην παραγωγή νεων παικτών. Δεν μπορώ να φανταστώ ποιός άλλος εκτός απο τους τρείς μικρούς που παίζουν τώρα, θα μπορέσει να γίνει μέλος της ομάδας στο άμεσο μέλλον. Ο μπόγρης, ο κασελάκης, ο βεργίνης?
Ο ζούρος κατα πάσα πιθανότητα είναι ήδη παρελθόν, άλλωστε το συμβόλαιό του έληξε. Ο επόμενος πιθανολογώ οτι δεν θα είναι μεγάλο όνομα, τυπου Ζοτς, που ονειρεύονται πολλοί. Οι καιροί είναι δύσκολοι. Ενδεχομένως να είναι πάλι κάποιος νεος έλληνας τύπου σφαιρόπουλος ή κάποια εσωτερική ομοσπονδιακή λύση τύπου μισσας. Μακάρι του χρόνου στη σλοβενία να ξεχάσουμε με τις εμφανίσεις το χθεσινό στραπάτσο.
Για όσους αγαπάνε το μπασκετ και περιμένουν την εθνική για να πάρουν ανάσα απο τις οπαδικές αναθυμιάσεις του χειμώνα, αυτά τα καλοκαιρινά εικοσαήμερα είναι οξυγόνο.
