Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι παραλίες, στην τελική όποιος θέλει και μπορεί πάει στο χωριό του και θα βρει και κάποια ελεύθερη να αράξει, το πρόβλημα είναι η νοοτροπία.
Είσαι κάτοικος Αθήνας χωρίς ΙΧ και δεν βγαίνεις; Ας μην πας ας παν αυτοί που έχουν.
Τι είδαμε ως τώρα;
Φόροι στα καύσιμα; Γελοίες δικαιολογίες για να μην γλιτώσουν όσοι έχουν Πόρσε
Ακρίβεια στα τρόφιμα; Πάρτε pass. Οι υπόλοιποι φάτε πούλους
Αισχροκέρδοια στα ακτοπλοικά; Όσοι έχουν, όσοι δεν έχουν τον πούλο.
Βέβαια όσοι πάνε από κάπου θα κόψουν και θα κόψουν από κάποια άλλα έξοδα το φθινόπωρο. Διαχείριση φτώχειας.
Το κράτος στα αρχίδια του επειδή το ενδιαφέρει μόνο να εισπράξει από τους έμμεσους φόρους. Σιγουράκι.
Το προφανές είναι πως γινόμαστε Κούβα της Ευρώπης, παράδεισος για τους τουρίστες και όσους είναι στο τοπ 10% και άπλες.
Το ενοχλητικό είναι πως κάνουν πως δεν το βλέπουν και βάζουν το ένα κομμάτι του πλυθησμού να τα βάζει με το άλλο.
Όπως στις παραλίες.
Φταίει αυτός που έχει το μπιτσόμπαρο, φταίει αυτός που δέχεται και τα πληρώνει, φταίει και ο άλλος που δεν κερδίζει αρκετά για να πάει.
Το κράτος όμως δεν φταίει.
Τουλάχιστον ας πούνε πως και επίσημα είναι να γίνουμε Κούβα, με τους ιθαγενείς να κυκλοφορούν με σαπάκια και να παίρνουν πίπες από τους τουριστες ενώ ζουν σε τρώγλες για να μην σκάμε κιόλας.