[size=10pt]Άρθρο κομματικού αξιωματούχου της Νέας Δημοκρατίας, στην εφημερίδα του Σαββάτου ΑΞΙΑ", σελ. 10/28, με τον τίτλο "Η σκοπιμότητα των επιδιώξεων, και το άσκοπο μίας παρουσίας"
Τα ποσοστά που εμφανίζει ο ΛΑΟΣ στις μετρήσεις, είναι προφανές πως οφείλονται στο ότι ο καταγγελτικός λόγος του προέδρου του απευθύνεται στη δυσαρέσκεια πολιτών για προβλήματα όπως εκείνα της φτώχειας, της ακρίβειας και της ανεργίας και τελευταία, στο θυμό που νιώθει η κοινωνία για την οργανωμένη εμπρηστική επίθεση κατά της Ελλάδας. Μιλώντας όμως για εκλογές, είναι ανάγκη να τονίσουμε ότι η ψήφος είναι για τον πολίτη το κορυφαίο μέσο δημοκρατικής παρέμβασης που καθορίζει όχι μόνο τις εξελίξεις σε όλους τους τομείς και σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας, αλλά και την πορεία του πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού μας συστήματος γενικότερα. Συνεπώς, η λογική της ψήφου δε μπορεί να βασίζεται στην έκφραση άρνησης και απόρριψης πάντων και απάντων, ούτε και να ανταποκρίνεται στην καταγγελτική επιμονή ενός πολιτικού που δεν έχει προτάσεις να κομίσει, αλλά στη θετική επένδυση που κάνει καθένας με βάση τις προσδοκίες του για το παρόν και το μέλλον το δικό του, της οικογένειάς του και της κοινωνίας. Ο κ. Καρατζαφέρης ωφελείται από το να επιχειρεί να μετατρέψει την ψήφο από θετική πολιτική επένδυση που κάνει ο πολίτης, στο «ανάθεμα» που δικαιούται να εκστομίσει καθένας μας, ανά πάσα στιγμή, αλλά αυτό δεν έχει σχέση με Δημοκρατία, Εκλογές και Βουλή.
Πέρα από προτάσεις, είναι εμφανές ότι ο κ. Καρατζαφέρης δεν έχει να εμφανίσει καν θέσεις. Ή μάλλον, θέσεις για το ΛΑΟΣ είναι οι χειμαρρώδεις τοποθετήσεις του προέδρου του που ανακατεύουν σε έναν απίστευτο χαρμάνι, εθνικισμό με σοσιαλισμό, χριστιανορθόδοξο φανταμενταλισμό με αρχαιολατρεία, ρατσιστικά συνθήματα και συναισθήματα που εκφράζουν πρωτοπαλίκαρά του και πριν λίγα χρόνια και ο ίδιος, με επικοινωνιακά ανοίγματα προς την κοινότητα των ομοφυλοφίλων και των μεταναστών, και νεοναζιστικές ανατάσεις χειρός στελεχών και φίλων του σε συνέδρια, με Φιντέλ Κάστρο, Τσε Γκεβάρα και 17 Νοέμβρη. Είναι βέβαιο, ότι με αυτές τις τοποθετήσεις, ο κ. Καρατζαφέρης δε μπορεί να συμβάλει καν στην πολυφωνία, αλλά μόνο στην πολυλογία, στην οποία ήδη διαπρέπει μέσα στην Ευρωβουλή με εκατοντάδες πρόχειρες συντακτικά, αβαθείς πολιτικά, παραληρηματικές λεκτικά παρεμβάσεις επί παντός επιστητού.
Επιπλέον, το κίνητρο που επικαλείται ο κ. Καρατζαφέρης για να τον ψηφίσει ο πολίτης, είναι ότι έχει τη βούληση να ανατρέψει το δικομματισμό. Αγνοεί πιθανώς, ότι ο δικομματισμός δεν προέκυψε απρόσμενα, ούτε διατηρείται τυχαία. Η πολιτική αστάθεια, η συνταγματική εκτροπή και η επιβολή δικτατορίας το ’67 μας οδήγησαν μεταπολιτευτικά στην επιλογή και εφαρμογή ενός ισχυρού πλειοψηφικού δημοκρατικού μοντέλου. Παρ’ ότι το πολίτευμά μας δε διατρέχει πλέον κινδύνους, η ισχύς του μοντέλου και των πρωταγωνιστών του μένει αδιατάρακτη, ακριβώς γιατί δεν έχει βρεθεί κάποιος πειστικός παράγοντας για να προκαλέσει την αλλαγή του. Το ΚΚΕ ακόμη χρησιμοποιεί ως άξονα τη μαρξιστική ανάλυση πάνω σε εξελίξεις που απέχουν αιώνες από το Μαρξ, ο ΣΥΝ ανισορροπεί μεταξύ της φιλοσοφικής ατζέντας μίας γενιάς ήρεμων αστών αριστερών από τη μία πλευρά και της σκληρά ακτιβιστικής συμπεριφοράς του επικεφαλής του από την άλλη και ο ΛΑΟΣ είναι ακριβώς ότι περιγράφεται εδώ -τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Ο κ. Καρατζαφέρης, καλείται επίσης να εξηγήσει πως πολεμά το δικομματισμό, ενώ βάλλει αποκλειστικά και μόνο κατά της Νέας Δημοκρατίας και του Κώστα Καραμανλή. Εδώ, τίθεται ένα σοβαρό ερώτημα που αφορά στην εντιμότητα των προθέσεων του προέδρου του ΛΑΟΣ. Από τότε που ήταν υποψήφιος με τη ΝΔ το 2000, ο κ. Καρατζαφέρης, υπονόμευε συνειδητά τη στρατηγική της ΝΔ προς το Μεσαίο Χώρο, απευθυνόμενος σε χουντοβασιλικά υπολείμματα, ακόμη και «στα παιδιά της Χρυσής Αυγής», τα οποία καλούσε «να παραλάβουν και αυτά ένα υφυπουργείο -γιατί όχι;» Ακόμη και μετά τη διαγραφή του, ο κ. Καρατζαφέρης έκρινε ορθό να αντιπολιτεύεται τον κ. Καραμανλή και όχι τον κ. Σημίτη. Στα τελευταία τριάμισι χρόνια, κτυπά με μανία την κυβέρνηση και αγνοεί την εικοσαετία ΠαΣοΚ. Είναι πράγματι ανεξήγητο, πως ο κ. Καρατζαφέρης πολεμά τον δικομματισμό, προσφέροντας στο ΠαΣοΚ υπηρεσία παρόμοιου τύπου με την αποστολή που εκτελούσαν στους παλιούς βασιλικούς στρατούς οι εμπροσθοφυλακές μισθοφόρων, κάνοντας τη «βρώμικη» δουλειά δηλαδή.
Σε αυτές τις εκλογές κρίνεται ποιος θα λάβει την εντολή να πάει την Ελλάδα μπροστά. Ο πολίτης θα ψηφίσει πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή, γιατί είναι ηγέτης με πυγμή και όραμα. Σε αυτές τις εκλογές, κρίνεται επίσης αν η επόμενη κυβέρνηση θα διαθέτει την κοινοβουλευτική ισχύ για να επισπεύσει τις μεταρρυθμίσεις και τις αλλαγές για ένα σύγχρονο κράτος και μία αποτελεσματική δημόσια διοίκηση. Ο πολίτης, θα προσφέρει στην κυβέρνηση το πλαίσιο της ισχύος που χρειάζεται για να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις, προσπερνώντας κόμματα και αρχηγούς που διακρίνονται για τη σκοπιμότητα των επιδιώξεών τους και το άσκοπο της παρουσίας τους.
[/size]