Ρε Κουλη τι διαβάζω ρε μπρο
Ο Πάνος Γερμανός έκλεισε τον διακόπτη: Το Gigafactory έγινε καπνός μαζί με εκατομμύρια ευρώ και θέσεις εργασίας
Τελικά, ο «διακόπτης» δεν άναψε ποτέ. Ο Πάνος Γερμανός και ο Όμιλος Sunlight αποφάσισαν να τραβήξουν την πρίζα στο πολυδιαφημισμένο
Gigafactory μπαταριών λιθίου στη Δυτική Μακεδονία, αφήνοντας πίσω τους ένα
επενδυτικό κενό 245 εκατ. ευρώ και εκατοντάδες ανεκπλήρωτες υποσχέσεις για νέες θέσεις εργασίας.
Αντί για εργοστάσιο και ανάπτυξη, το μόνο που μένει είναι η
πικρή γεύση της απογοήτευσης και ένα τεράστιο ερωτηματικό:
Γιατί; Πού πήγε το όραμα της «πράσινης ανάπτυξης»; Τι μεσολάβησε και χάθηκε μια τόσο σημαντική επένδυση που θα μπορούσε να αλλάξει τη μοίρα μιας ολόκληρης περιοχής;
Το κόστος της απόφασης
Η ακύρωση του έργου δεν είναι απλά μια οικονομική απώλεια. Είναι ένα
χτύπημα στην καρδιά της Δυτικής Μακεδονίας, μιας περιοχής που εδώ και χρόνια δίνει μάχη να σταθεί στα πόδια της μετά την απολιγνιτοποίηση. Οι
θέσεις εργασίας που
δεν δημιουργήθηκαν και τα χρήματα που
δεν επενδύθηκαν, είναι μια υπενθύμιση ότι, για κάποιους, η «ανάπτυξη» είναι απλά ένα σύνθημα.
Και ο Πάνος Γερμανός; Ο άνθρωπος πίσω από την πολυεθνική που είχε στα χέρια της τη μοίρα της επένδυσης, επέλεξε να
κλείσει τον διακόπτη και να αποχωρήσει, αφήνοντας πίσω του
μια κατεστραμμένη ελπίδα για τη Δυτική Μακεδονία.
Από ευκαιρία, ερείπια
Το Gigafactory θα μπορούσε να είναι η
ναυαρχίδα της ενεργειακής μετάβασης στην Ελλάδα. Θα μπορούσε να δώσει ώθηση στην περιοχή, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να συμβάλει στη μείωση της εξάρτησης από τον λιγνίτη. Όμως, αντί γι’ αυτό, έμεινε στα χαρτιά. Και η ερώτηση που κανείς δεν απαντά είναι:
Τι έφταιξε;
Ήταν η ΕΕ με τις αποσπασματικές πολιτικές της; Η Sunlight που έβαλε τα δικά της συμφέροντα πάνω από όλα; Ή μήπως η ελληνική κυβέρνηση, που απέτυχε να εξασφαλίσει ένα σταθερό περιβάλλον για την επένδυση;
Και τώρα τι;
Οι άνθρωποι στη Δυτική Μακεδονία μένουν με τα χέρια άδεια και την αγανάκτηση να μεγαλώνει. Οι πολιτικοί υπόσχονται ξανά και ξανά «ευκαιρίες», αλλά τι αξία έχουν οι υποσχέσεις όταν ο
διακόπτης κλείνει κάθε φορά που τα πράγματα ζορίζουν;
Η ακύρωση αυτού του έργου δεν είναι απλά μια επιχειρηματική αποτυχία. Είναι ένα
σύμβολο της αποτυχίας μας να επενδύσουμε στους ανθρώπους και στις περιοχές που το χρειάζονται περισσότερο. Και όσο δεν παίρνουμε τα μαθήματά μας, ο διακόπτης θα συνεχίσει να κλείνει. Ίσως, αυτή τη φορά, για πάντα.