Όλοι μας έχουμε δει στο διαδίκτυο την εικόνα που προσπαθεί να γελοιοποιήσει τον Σαμαρά υπενθυμίζοντας ότι ψήφισε αρχικά ΟΧΙ και διέγραψε όσους ψήφισαν ΝΑΙ, ενώ μετά ψήφισε ΝΑΙ και διέγραψε όσους ψήφισαν ΟΧΙ, μερικούς από τους οποίους τους ξαναπήρε πίσω όταν αυτοί άλλαξαν και ψήφισαν ΝΑΙ. Επειδή όπου γενικότης εκεί και επιπολαιότης όπως έλεγε ο Παπαδιαμάντης, αν τεθεί η όλη εικόνα τα πράγματα εμφανίζονται διαφορετικά και επιχειρώ να τα διορθώσω.
Ο Σαμαράς πράγματι είπε ΟΧΙ στο πρώτο Μνημόνιο. [size=12pt]Χίλιες φορές έχει πει ότι εκείνο το ΟΧΙ ήταν ΟΧΙ στην συνταγή, στο «μείγμα πολιτικής» όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο ίδιος. Η συνταγή του Μνημονίου οδήγησε σε μείωση μισθών και συντάξεων, αύξηση φόρων (και επιπέδου, αλλά και αριθμού αυτών), αύξησε την ανεργία και τελικά οδήγησε σε πρωτοφανή συρρίκνωση της οικονομίας και περαιτέρω βάθυνση της ύφεσης. Αυτά έλεγε και με αυτό το σκεπτικό ψήφισε ΟΧΙ. Πολύ καλά έκανε και διέγραψε όσους διέγραψε τότε, διότι αποδείχθηκε ότι είχε απόλυτο δίκιο και ότι ακόμα και οι συγγραφείς του Μνημονίου σήμερα του το αναγνωρίζουν μέχρι κεραίας. Ως συγγραφείς αναφέρομαι στην Τρόικα και όχι στην τότε ελληνική κυβέρνηση που αμέτοχη προσπαθούσε να πάρει τα απαραίτητα μέτρα.[/size]
Μετά ναι, ο Σαμαράς έκανε κωλοτούμπα, όπως λέγεται κοινώς. Πότε όμως; Όχι τον Φεβρουάριο του 2012 όπως νομίζει ο κόσμος. Δεν ψήφισε ΝΑΙ στη νέα δανειακή τον Μάρτιο. [size=12pt]Το ΝΑΙ του το είπε το Νοέμβριο του 2011. Πότε ακριβώς; Όταν είχε τη φαεινή ιδέα ο ΓΑΠ να πάμε για δημοψήφισμα, 5 μέρες αφού είχε συμφωνήσει στη Γαλλία το PSI και το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων. Στο άκουσμα του δημοψηφίσματος άνοιξαν όλα τα χαρτιά τους οι Ευρωπαίοι και έθεσαν τα πράγματα κάτω από το ασφυκτικό ακόλουθο δίλλημα. Είτε κάνετε το δημοψήφισμα είτε όχι, οι επιλογές σας, Έλληνες, είναι δύο: «είτε θα προχωρήσει το κούρεμα που συμφώνησε η κυβέρνησή σας, είτε θα σας πετάξουμε από το ευρώ. Αν αυτό γίνει μέσω του δημοψηφίσματος και της ερμηνείας του αποτελέσματός του ότι ο ελληνικός λαός δεν επιθυμεί πλέον να συμμετέχει σ’ αυτό, είτε μέσω ακυβερνησίας, αυτό είναι δευτερεύον». Αυτός ακριβώς ήταν ο εκβιασμός που τέθηκε τότε στον Σαμαρά. Μπορεί να διαφωνούν ορισμένοι με τη στάση του, αλλά ο ίδιος έκρινε ότι δεν έπρεπε να επιτρέψει να βαδίσει η χώρα σε αχαρτογράφητα νερά. Έτσι, επιμένοντας να μην υπογράφει την επιστολή που του ζητούσαν μέχρι τέλους, έκανε το απολύτως ελάχιστο γι’ αυτούς, να στηρίξει την κυβέρνηση Παπαδήμου. Αυτό ήταν το ΝΑΙ του Σαμαρά. Διότι η κυβέρνηση Παπαδήμου είχε τον μοναδικό στόχο να προχωρήσει το PSI και μετά εκλογές. Το ότι αυτό δεν έγινε τον Ιανουάριο, αλλά τον Φεβρουάριο, είναι δευτερεύουσας σημασίας.[/size]
Ερώτημα: μόνος του ο Σαμαράς είπε ΝΑΙ στην κυβέρνηση Παπαδήμου; Όχι βέβαια. Όλη η ΝΔ συμμετείχε (και το ΛΑΟΣ). Με την εξαίρεση του Καμμένου, ο οποίος μόνος τότε από τα τρία κόμματα καταψήφισε την κυβέρνηση.
Συνεπώς ναι, έκανε κωλοτούμπα ο Σαμαράς για τον συγκεκριμένο λόγο. Αν κάποιοι διαφωνούν με τη στάση αυτή, δικαίωμά τους, όμως και η πορεία της χώρας από κει και μετά θα ήταν δική τους ευθύνη. Το ποιος έχει δίκιο θα το κρίνει η Ιστορία μετά από δεκαετίες.
Μάρτιος 2012. Εγκρίθηκε το PSI, έγινε η νέα δανειακή και ήρθε το θέμα στη Βουλή. Εκεί, ένας αριθμός βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, οι οποίοι είχαν στηρίξει την κυβέρνηση Παπαδήμου για ακριβώς αυτόν τον σκοπό, αποφάσισαν να υποχωρήσουν. Ρωτήστε αυτούς για την κωλοτούμπα τους.
Λίγες ημέρες μετά, ένας αριθμός βουλευτών της ΝΔ επανήλθε στο κόμμα. Πώς όμως; Ψήφισαν στο ακέραιο, δηλαδή στο 100% τον εφαρμοστικό νόμο της νέας δανειακής. Έκαναν δηλαδή δεύτερη κωλοτούμπα σε λίγες μέρες. Για το κόμμα αυτό ήταν πράξη συνετή. Επανήλθαν στις απόψεις του κόμματος. Προφανώς, αυτοί οι άνθρωποι έχουν μειωμένη αξιοπιστία, αν όχι μηδενική. Ας μην τους επιλέξει ο λαός στη Βουλή, αν κρίνει έτσι. Όμως η θέση του Σαμαρά τότε παρέμεινε ακέραια. Όπως και η θέση του Καμμένου, ο οποίος μετά περιμάζεψε τους έχοντας μία μόνο κωλοτούμπα στο ενεργητικό τους.
Κατά τα άλλα όποιος διαβάσει τις διακηρύξεις του Σαμαρά στο Ζάππειο 1, 2 και 3, βλέπει τα ίδια και τα ίδια μέτρα. Δεν βλέπει καμία αλλαγή, καμία κωλοτούμπα. Βλέπει μειωμένη φορολογία εισοδήματος, επιχειρήσεων και αγαθών. Βλέπει απενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας. Βλέπει ανάπτυξη. Βλέπει τόνωση της μεσαίας τάξης (όχι του μεσαίου χώρου!). Βλέπει αντίληψη της πραγματικότητας της ελληνικής οικονομίας και όχι αφ’ υψηλού ή απ’ εξωτερικού ματιά.
Όσοι θέλουν να φτιάχουν εύπεπτες εικονίτσες με κωλοτούμπες πολιτικών, καλό θα είναι να χρησιμοποιούν υλικό από το πρόγραμμα ενός πολιτικού στη διάρκεια της επίμαχης περιόδου και όχι αποτελέσματα πράξεων που δίνονται εκτός του κλίματος.
Ο Σαμαράς έκανε μία κωλοτούμπα. Την έκανε τον Νοέμβριο του 2011 για τον λόγο που εξήγησα. Μαζί του την έκανε όλη η ΝΔ (εκτός Καμμένου). Το αν εξήγησε αρκετά τη στάση του στον ελληνικό λαό είναι άποψη του καθενός να το αμφισβητεί. Το αμφισβητώ. Το αν έπεισε τον κόσμο με την κωλοτούμπα, μένει να φανεί στις εκλογές. Εκτιμώ ότι δεν έπεισε όσο άξιζε να πείσει.
Κλείνω με μία φράση του Χρήστου Γιανναρά, ενός ανθρώπου ο οποίος την περίοδο που ο Σαμαράς είναι πρόεδρος της ΝΔ αφιέρωσε πάνω από 20 Κυριακάτικες επιφυλλίδες για να του ασκήσει σφοδρότατη κριτική. Πιο συγκροτημένη αντιπολίτευση στον Σαμαρά δεν έχει ασκηθεί από κανέναν στη χώρα. Στις 22 Απριλίου 2012 λοιπόν γράφει ο Χρήστος Γιανναράς με το μυαλό στην κάλπη
Παρ’ όλα αυτά, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον κ. Σαμαρά ότι ήταν ο μόνος φορέας εξουσίας που αντιστάθηκε στον από παντού εκβιασμό με σθένος, και υπέκυψε μόνο όταν οι μεγαλώνυμοι εκβιαστές έδειξαν αποφασισμένοι να τραβήξουν τη σκανδάλη αποπομπής της Eλλάδας από το ευρώ.