Σώπα ρε... "δάσκαλος" , λέω αυτό που με τρώει.
Πήγαινα παλιά, με θυμόντουσαν κοπέλες, σερβιτόροι, μαιτρ, djs και δεν χάλαγα περιουσία... αλλά σε θυμόντουσαν. Τώρα πας, δεν πα να αγοράσεις το κατάστημα, στα @@ τους όλοι. Μία που σε είδαν, μία που σε ξέχασαν. Λογικό. Με τόσους που πλακώσανε. Εμ σου έρχεται το στέλεχος, ο ψαράς ό ίδιος και του τρώνε το μηνιάτικο πριν να πει "Με λένε....".
Τολμούσε πριν να πατήσει το πόδι του? Έβγαινα πρωί από το μαγαζί και με κοίταγαν σαν ψωριάρη, μακριά!!! αυτός βγήκε από το στριπ-τι-τζα-δι-κο.... αμαρτωλός... φτου κακά...!!! και μόνος μου
Τώρα σκάει ο στόλος κάθε πρωί και μετά από μένα, κοινό θέαμα, "α τα παιδιά γύρισαν από το στριπτιτζάδικο... να τους φτιάξω ένα καφέ...".
Και όλοι τα ίδια χάλια... Τι αξία να 'χουνε τα 200 μου ευρώ όταν σκάει το τραπεζικό στέλεχος με παρέα και χαλάει 2000 ευρώ...
"Κάτσε ρε κοριτσάκι μου 10 λεπτά ακόμα...τώρα στο έφερε το νερό σου..." "Πρέπει να φύγω... με φωνάζει το αφεντικό να πάω στην παρέα εκεί, σόρρυ..." Και βλέπεις την παρέα που τρώει τα κεκτημένα σου... και βάζεις τα κλάματα...
Εκεί ρε μουνιά, να σας τα φάνε οι τράπεζες τώρα, όπως μου τα έφαγαν εμένα. Εκεί στην πίεση, να τραβιέστε καθημερινά. Πάνε 10 φορές, χαλάνε την κάρτα όλη, κακομαθαίνουν όλοι οι καρχαρίες. Και ξαφνικά, που είναι ο κόσμος ρε παιδιά??? Εμ, με περιστασιακούς ήθελες να κάνεις μαγαζί? Και εμένα με άφηνες όρθιο? Επειδή δεν μιλούσα? Κάτσε τώρα στο παλούκι. Έχε 40 τσόλια να γυρνάνε από τραπέζι σε τραπέζι και να παίρνουν τα @@ μου. Και ξαφνικά να με θυμούνται ξανά ως δια μαγείας. Εμ τώρα πέταξε το πουλάκι μανταμίτσες. 10 ευρώ την είσοδο, το νερό που φέρνουνε με το ποτό μπόμπα και να κοιτάω τα χάλια σας. Δεκάρα τσακιστή.
