εγω λεω να μην κανεις τιν κινεζα αλλο.
λες να κρυβεται πισω απο ολα αυτα ο ερωτας?? :o
Κολομβία
- Μέλος που άνοιξε το νήμα arcans5
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 2K
- Εμφανίσεις 145K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
αν και τους συμπαθω πολυ τους σχιστοματηδες,οχι δεν τη κανω.
μια χαρα την κανεις.ξερεις τι λεω εγω.
γιατι ειπα κανενα ψεμα?ρε μη λες χαζΑ!
θα νομιζουν οτι λες και την αληθεια~!
Επειτα από επτά μέρες σε ένα ιστιοφόρο, επιτέλους βλέπω απέναντί μου ακτή. Η χαρά μου τεράστια. Αισθάνομαι ότι ένας ήταν ο Κολόμβος που ανακάλυψε την Κολομβία, κι ένας εγώ. . .
Ομολογώ ότι η Κολομβία αποτελεί άλλη μια έκπληξη στο ταξίδι μου. Δεν είχα στο σχέδιό μου να την επισκεφτώ, αλλά η φθηνή πτήση από την πρωτεύουσα της χώρας προς την Ευρώπη (μόλις 271 ευρώ one way) με έφερε στην υπέροχη (όπως αποδείχθηκε) αυτή χώρα.
Το ταξίδι με το ιστιοφόρο με έχει εξαντλήσει. Στο διαβατήριό μου δεν έχω σφραγίδα εισόδου σε καμία χώρα. Η απόλυτη ελευθερία. Ο αέρας που μας πήγαινε κόντρα τέσσερις μέρες, κόπασε ξαφνικά.
Βλέπουμε την ακτή αλλά η μικρή μηχανή πάει με τρία μίλια την ώρα. Μόνο θόρυβο κάνει. Τα παιδιά αρχίζουν να συνέχονται, αν και είναι περισσότερο χλωμοί. Εγώ κατακόκκινος, ίσως και από τον ήλιο και το αλμυρό νερό που κάθεται στο σώμα μου εδώ και μια βδομάδα.
Ο Ισραηλινός ξύπνησε και αυτός. Θέλει να καθίσει στο τιμόνι για να βγει φωτογραφίες. Ο καπετάνιος μόνο που δεν τον πέταξε στη θάλασσα. Πραγματικό θράσος από την πλευρά του ισραηλινού που όταν τον χρειαζόμασταν έκανε τον άρρωστο. Τώρα που φτάνουμε είναι μέσα στην ενέργεια. Τελικά δεν τον βγάλαμε φωτογραφία στο τιμόνι.
Ο καπετάνιος ζήτησε να αναλάβει τον έλεγχο του ιστιοφόρου, αλλά δεν του το επέτρεψα. «Θα το βάλω εγώ στο λιμάνι», του είπα. Μπορούσε να μου αρνηθεί;
Μπαίνουμε στην Κολομβία. Αδυνατώ να το πιστέψω. Ούτε στη φαντασία μου σκεφτόμουν ότι θα έμπαινα σε τούτη τη νέα χώρα «οδηγώντας» ένα ιστιοφόρο.
Με μιας όλη η κούραση έφυγε. Η θέα εκπληκτική. Παρατηρώ μια από τις ομορφότερες πόλεις της Καραϊβικής. Χαζεύω ενώ το ιστιοφόρο μπαίνει στο λιμάνι. Κλονγκ. . . ένας παράξενος ήχος ακούγεται. Δεν είδα μια σημαδούρα και τη χτύπησα.
Ο καπετάνιος γελά. «Πρόσεξε γιατί σε 500 μέτρα πρέπει να περάσεις ανάμεσα από δύο σημαδούρες. Αριστερά υπάρχει ένα ναυάγιο και δεξιά ένας βράχος. Αισθάνομαι σα να περνώ το τεστ για το δίπλωμα οδήγησης. Σοβάρεψα και πέρασα ανάμεσα από τις σημαδούρες με επιτυχία. Ιδρωσαν λίγο τα χέρια μου, χαχαχαχα. . .
Προσπερνάμε πλοίο της αμερικανικής ακτοφυλακής, εμπορικά πλοία, πολεμικά, άλλα όμορφα ιστιοφόρα και με οδηγίες του καπετάνιου κατευθυνόμαστε στο παρκάρισμα. Ωρα να εγκαταλείψω το τιμόνι, αλλά και το ιστιοφόρο.
Πιάσαμε στεριά, αλλά ακόμα κουνάει. Τα παιδιά είναι χάλια. Πρέπει να περιμένουμε για τα διαβατήρια. Επρεπε να έρθει ο τελωνιακός για να μας πάρει τα διαβατήρια. Μια διαδικασία που κράτησε δύο ώρες. Στο ενδιάμεσο φάγαμε κρέας, χαχαχαχαχα, επιτέλους. Πήγα σε κοντινό σούπερ μαρκετ και αγόρασα ένα τσιπ για το κινητό μου. Σε δέκα λεπτά είχα κινητό Κολομβίας.
Οι πρώτες μου εικόνες μοιάζουν σα να είμαι κάπου στην Ευρώπη, κατά μεσόγειο μεριά.
Συνειρμικά όταν άκουγα για την Κολομβία μου ερχόταν στο μυαλό ωραίες γυναίκες, αντάρτες, βία, ναρκωτικά, εγκληματικότητα και φτώχια.
Τελικά μόνο θεές βρήκα και έναν λαό που ζει απλά, ειρηνικά και με θετική διάθεση.
Εμεινα μόλις επτά μέρες. Αρα στις περιγραφές μου δεν μπορώ να είμαι και τόσο αντικειμενικός. Επτά μέρες όμως ήταν αρκετές να διαπιστώσω ότι η ενέργεια αυτής της χώρας μπορεί να σε κάνει να αισθανθείς ότι βρίσκεσαι σε μια ξεχωριστή γη.
Για παράδειγμα, έπειτα από περιπλάνηση 16 μηνών στην Κεντρική Αμερική, στην Κολομβία μου ήταν έντονη η αίσθηση ότι βρίσκομαι σε άλλο κόσμο. Ότι δεν άλλαξα απλά μια χώρα, όπως από τη Γουατεμάλα να βρεθώ στην Ονδούρα, αλλά άλλαξα στην ουσία ήπειρο.
Η Κεντρική Αμερική είναι πολύ διαφορετική από τη Λατινική Αμερική.
Θα σας πω ένα άλλο παράδειγμα. Λογικά θα έπρεπε έπειτα από τόση περιπέτεια να αναζητήσω ένα μέρος να κοιμηθώ. Δεν το έκανα. Η Καρταχένα έχει μια ενέργεια παράξενη που σε αναστατώνει.
Η πόλη, με το που πάτησα το πόδι μου στη στεριά, με αναζωογόνησε. Δεν ξέρω πως. Η κούρασή μου χάθηκε. Για να μην πολυλογώ, περπάτησα χιλιόμετρα ολόκληρα, ξενύχτησα μέχρι τις 4 τα ξημερώματα και στις 9 το πρωί ήμουν και πάλι στο πόδι για να δω το ιστορικό κέντρο της Καρταχένα.
Αισθάνθηκα σα Σούπερμαν!
απο ενα τυπο που ταξιδεψε σε ολη την λατινικη αμερικη και πηγε και κολομβια.
Ομολογώ ότι η Κολομβία αποτελεί άλλη μια έκπληξη στο ταξίδι μου. Δεν είχα στο σχέδιό μου να την επισκεφτώ, αλλά η φθηνή πτήση από την πρωτεύουσα της χώρας προς την Ευρώπη (μόλις 271 ευρώ one way) με έφερε στην υπέροχη (όπως αποδείχθηκε) αυτή χώρα.
Το ταξίδι με το ιστιοφόρο με έχει εξαντλήσει. Στο διαβατήριό μου δεν έχω σφραγίδα εισόδου σε καμία χώρα. Η απόλυτη ελευθερία. Ο αέρας που μας πήγαινε κόντρα τέσσερις μέρες, κόπασε ξαφνικά.
Βλέπουμε την ακτή αλλά η μικρή μηχανή πάει με τρία μίλια την ώρα. Μόνο θόρυβο κάνει. Τα παιδιά αρχίζουν να συνέχονται, αν και είναι περισσότερο χλωμοί. Εγώ κατακόκκινος, ίσως και από τον ήλιο και το αλμυρό νερό που κάθεται στο σώμα μου εδώ και μια βδομάδα.
Ο Ισραηλινός ξύπνησε και αυτός. Θέλει να καθίσει στο τιμόνι για να βγει φωτογραφίες. Ο καπετάνιος μόνο που δεν τον πέταξε στη θάλασσα. Πραγματικό θράσος από την πλευρά του ισραηλινού που όταν τον χρειαζόμασταν έκανε τον άρρωστο. Τώρα που φτάνουμε είναι μέσα στην ενέργεια. Τελικά δεν τον βγάλαμε φωτογραφία στο τιμόνι.
Ο καπετάνιος ζήτησε να αναλάβει τον έλεγχο του ιστιοφόρου, αλλά δεν του το επέτρεψα. «Θα το βάλω εγώ στο λιμάνι», του είπα. Μπορούσε να μου αρνηθεί;
Μπαίνουμε στην Κολομβία. Αδυνατώ να το πιστέψω. Ούτε στη φαντασία μου σκεφτόμουν ότι θα έμπαινα σε τούτη τη νέα χώρα «οδηγώντας» ένα ιστιοφόρο.
Με μιας όλη η κούραση έφυγε. Η θέα εκπληκτική. Παρατηρώ μια από τις ομορφότερες πόλεις της Καραϊβικής. Χαζεύω ενώ το ιστιοφόρο μπαίνει στο λιμάνι. Κλονγκ. . . ένας παράξενος ήχος ακούγεται. Δεν είδα μια σημαδούρα και τη χτύπησα.
Ο καπετάνιος γελά. «Πρόσεξε γιατί σε 500 μέτρα πρέπει να περάσεις ανάμεσα από δύο σημαδούρες. Αριστερά υπάρχει ένα ναυάγιο και δεξιά ένας βράχος. Αισθάνομαι σα να περνώ το τεστ για το δίπλωμα οδήγησης. Σοβάρεψα και πέρασα ανάμεσα από τις σημαδούρες με επιτυχία. Ιδρωσαν λίγο τα χέρια μου, χαχαχαχα. . .
Προσπερνάμε πλοίο της αμερικανικής ακτοφυλακής, εμπορικά πλοία, πολεμικά, άλλα όμορφα ιστιοφόρα και με οδηγίες του καπετάνιου κατευθυνόμαστε στο παρκάρισμα. Ωρα να εγκαταλείψω το τιμόνι, αλλά και το ιστιοφόρο.
Πιάσαμε στεριά, αλλά ακόμα κουνάει. Τα παιδιά είναι χάλια. Πρέπει να περιμένουμε για τα διαβατήρια. Επρεπε να έρθει ο τελωνιακός για να μας πάρει τα διαβατήρια. Μια διαδικασία που κράτησε δύο ώρες. Στο ενδιάμεσο φάγαμε κρέας, χαχαχαχαχα, επιτέλους. Πήγα σε κοντινό σούπερ μαρκετ και αγόρασα ένα τσιπ για το κινητό μου. Σε δέκα λεπτά είχα κινητό Κολομβίας.
Οι πρώτες μου εικόνες μοιάζουν σα να είμαι κάπου στην Ευρώπη, κατά μεσόγειο μεριά.
Συνειρμικά όταν άκουγα για την Κολομβία μου ερχόταν στο μυαλό ωραίες γυναίκες, αντάρτες, βία, ναρκωτικά, εγκληματικότητα και φτώχια.
Τελικά μόνο θεές βρήκα και έναν λαό που ζει απλά, ειρηνικά και με θετική διάθεση.
Εμεινα μόλις επτά μέρες. Αρα στις περιγραφές μου δεν μπορώ να είμαι και τόσο αντικειμενικός. Επτά μέρες όμως ήταν αρκετές να διαπιστώσω ότι η ενέργεια αυτής της χώρας μπορεί να σε κάνει να αισθανθείς ότι βρίσκεσαι σε μια ξεχωριστή γη.
Για παράδειγμα, έπειτα από περιπλάνηση 16 μηνών στην Κεντρική Αμερική, στην Κολομβία μου ήταν έντονη η αίσθηση ότι βρίσκομαι σε άλλο κόσμο. Ότι δεν άλλαξα απλά μια χώρα, όπως από τη Γουατεμάλα να βρεθώ στην Ονδούρα, αλλά άλλαξα στην ουσία ήπειρο.
Η Κεντρική Αμερική είναι πολύ διαφορετική από τη Λατινική Αμερική.
Θα σας πω ένα άλλο παράδειγμα. Λογικά θα έπρεπε έπειτα από τόση περιπέτεια να αναζητήσω ένα μέρος να κοιμηθώ. Δεν το έκανα. Η Καρταχένα έχει μια ενέργεια παράξενη που σε αναστατώνει.
Η πόλη, με το που πάτησα το πόδι μου στη στεριά, με αναζωογόνησε. Δεν ξέρω πως. Η κούρασή μου χάθηκε. Για να μην πολυλογώ, περπάτησα χιλιόμετρα ολόκληρα, ξενύχτησα μέχρι τις 4 τα ξημερώματα και στις 9 το πρωί ήμουν και πάλι στο πόδι για να δω το ιστορικό κέντρο της Καρταχένα.
Αισθάνθηκα σα Σούπερμαν!
απο ενα τυπο που ταξιδεψε σε ολη την λατινικη αμερικη και πηγε και κολομβια.
Δευτέρα, 6 Απριλίου 2009
Στην Κολομβία κοιμήθηκα τόσο όσο για να μην καταρρεύσω. Εμεινα συνολικά επτά μέρες. Όμως ο χρόνος αυτός ήταν αρκετός για να μαγευτώ από τούτη τη χώρα. Δικαιολογημένα οι στατιστικές λένε ότι στην Κολομβία συναντάς τους πιο πρόσχαρους ανθρώπους.
Χαχαχαχα, δεκαέξι μήνες είχα να γυρίσω στην Ελλάδα και αντί να νοσταλγώ την Ελλάδα, άρχισα να νοσταλγώ την Κολομβία.
Γιατί σας τα γράφω αυτά. Προσπαθώ να μεταφέρω την ενέργεια που σου δίνει αυτή η χώρα.
Η Καρταχένα θυμίζει σύγχρονη μεγαλούπολη χτισμένη κατά μήκος ακτών της Καραϊβικής. Ουρανοξύστες δίπλα στην παραλία που μοιράζονται πολεοδομικά με παλιά σπίτια, ολόκληρη πολιτεία σχεδόν στο κέντρο της, με χρώματα και αρχιτεκτονική αποικιοκρατίας.
Κάθε κομμάτι της πόλης έχει τη δική του ταυτότητα. Το κάστρο, η παραλιακή, οι κεντρικές λεωφόροι, λιμνοθάλασσες, ξενοδοχεία. Οι άνθρωποι προ πάντων φιλικοί. Περήφανοι για την πατρίδα τους και βλέπεις στα μάτια τους ότι προσπαθούν να σου εξηγήσουν ότι Κολομβία δεν είναι συνώνυμη με την εγκληματικότητα, όπως οι περισσότεροι νομίζουν.
Πραγματικά πόσο έχουμε αδικήσει την Κολομβία, από άσχετους που γράφουν για τη χώρα αυτή. Στους άσχετους συγκαταλέγονται και αυτοί που γράφουν για την χώρα ενώ δεν έχουν πάει ποτέ τους εκεί (αυτό συμβαίνει πολύ συχνά στα media) ακόμη και αυτοί που αποστειρωμένοι, ζώντας μερικές μέρες σε χλιδάτα ξενοδοχεία, προφανώς καλεσμένοι κάποιου συνεδρίου ή δημοσιογραφικής αποστολής, νομίζουν ότι πια έχουν άποψη για την τεράστια Κολομβία. Ασχετος είμαι κι εγώ που μόλις μια βδομάδα έζησα εδώ. Περιμένω πως και πώς να έρθει η ώρα που θα βιώσω αυτή τη χώρα για μερικούς μήνες.
Σε αυτή την εβδομάδα διαπίστωσα ότι οι αποστάσεις στην Κολομβία είναι τεράστιες. Από τις επτά μέρες οι δυόμισι ήταν σε λεωφορεία. Από φύση γεμίζει το μάτι σου. Δρόμοι σε πολλά σημεία καλύτεροι από τους δικούς μας επαρχιακούς. Είδα ακόμη και ποδηλατοδρόμους. Ολόκληρο δίκτυο τόσο στην πόλη Μεντεγίν, όσο και στην πρωτεύουσα Μποκοτά.
Επίσης στο θέμα της ασφάλειας θα πρέπει να πω ότι δεν ανησύχησα στιγμή. Οι συγκοινωνίες σύγχρονες και εξυπηρετικές.
Η δε πρωτεύουσα, αν και πριν πέντε χρόνια είχε τη φήμη μιας από τις πλέον επικίνδυνες πόλεις στη Λατινική Αμερική, τα τελευταία χρόνια κατάφερε να αλλάξει αυτή την κακή εικόνα.
Ενας δήμαρχος κατάφερε μα αλλάξει το ακατόρθωτο. Και ναι τα κατάφερε. Απολαμβάνεις τις βόλτες σου στην Μποκοτά.
Κάπου εδώ ολοκληρώνεται ο δεύτερος κύκλος του ταξιδιού. Από την Κολομβία έφυγα για Ευρώπη και από εκεί για την Ελλάδα, που να μη γυρνούσα, χαχαχαχα. Και από την Ελλάδα, αφού έχασα ό,τι είχα και δεν είχα και αφού εξάντλησα και τις τελευταίες σταγόνες ενέργειας που μου είχαν μείνει, πήρα το αεροπλάνο για Σαντιάγο Χιλής. Εφτασα ερείπιο στη Χιλή, προσπάθησα να ανασυγκροτηθώ και νομίζω τα κατάφερα.
Από αύριο θα είμαστε και πάλι σε πραγματικό χρόνο, με καθημερινές ανταποκρίσεις από την τρίτη φάση του ταξιδιού που είναι αυτή τη φορά στη Χιλή.
Γράφω τούτες τις γραμμές από το Σαντιάγο της Χιλής. Μόλις έμαθα ότι έσκασε ένα ηφαίστειο στα 600 χιλιόμετρα από εδώ. Ετσι χαράζω πορεία προς τα εκεί.
επισης απο τον ιδιο τυπο και αυτη η εμπειρια.
Στην Κολομβία κοιμήθηκα τόσο όσο για να μην καταρρεύσω. Εμεινα συνολικά επτά μέρες. Όμως ο χρόνος αυτός ήταν αρκετός για να μαγευτώ από τούτη τη χώρα. Δικαιολογημένα οι στατιστικές λένε ότι στην Κολομβία συναντάς τους πιο πρόσχαρους ανθρώπους.
Χαχαχαχα, δεκαέξι μήνες είχα να γυρίσω στην Ελλάδα και αντί να νοσταλγώ την Ελλάδα, άρχισα να νοσταλγώ την Κολομβία.
Γιατί σας τα γράφω αυτά. Προσπαθώ να μεταφέρω την ενέργεια που σου δίνει αυτή η χώρα.
Η Καρταχένα θυμίζει σύγχρονη μεγαλούπολη χτισμένη κατά μήκος ακτών της Καραϊβικής. Ουρανοξύστες δίπλα στην παραλία που μοιράζονται πολεοδομικά με παλιά σπίτια, ολόκληρη πολιτεία σχεδόν στο κέντρο της, με χρώματα και αρχιτεκτονική αποικιοκρατίας.
Κάθε κομμάτι της πόλης έχει τη δική του ταυτότητα. Το κάστρο, η παραλιακή, οι κεντρικές λεωφόροι, λιμνοθάλασσες, ξενοδοχεία. Οι άνθρωποι προ πάντων φιλικοί. Περήφανοι για την πατρίδα τους και βλέπεις στα μάτια τους ότι προσπαθούν να σου εξηγήσουν ότι Κολομβία δεν είναι συνώνυμη με την εγκληματικότητα, όπως οι περισσότεροι νομίζουν.
Πραγματικά πόσο έχουμε αδικήσει την Κολομβία, από άσχετους που γράφουν για τη χώρα αυτή. Στους άσχετους συγκαταλέγονται και αυτοί που γράφουν για την χώρα ενώ δεν έχουν πάει ποτέ τους εκεί (αυτό συμβαίνει πολύ συχνά στα media) ακόμη και αυτοί που αποστειρωμένοι, ζώντας μερικές μέρες σε χλιδάτα ξενοδοχεία, προφανώς καλεσμένοι κάποιου συνεδρίου ή δημοσιογραφικής αποστολής, νομίζουν ότι πια έχουν άποψη για την τεράστια Κολομβία. Ασχετος είμαι κι εγώ που μόλις μια βδομάδα έζησα εδώ. Περιμένω πως και πώς να έρθει η ώρα που θα βιώσω αυτή τη χώρα για μερικούς μήνες.
Σε αυτή την εβδομάδα διαπίστωσα ότι οι αποστάσεις στην Κολομβία είναι τεράστιες. Από τις επτά μέρες οι δυόμισι ήταν σε λεωφορεία. Από φύση γεμίζει το μάτι σου. Δρόμοι σε πολλά σημεία καλύτεροι από τους δικούς μας επαρχιακούς. Είδα ακόμη και ποδηλατοδρόμους. Ολόκληρο δίκτυο τόσο στην πόλη Μεντεγίν, όσο και στην πρωτεύουσα Μποκοτά.
Επίσης στο θέμα της ασφάλειας θα πρέπει να πω ότι δεν ανησύχησα στιγμή. Οι συγκοινωνίες σύγχρονες και εξυπηρετικές.
Η δε πρωτεύουσα, αν και πριν πέντε χρόνια είχε τη φήμη μιας από τις πλέον επικίνδυνες πόλεις στη Λατινική Αμερική, τα τελευταία χρόνια κατάφερε να αλλάξει αυτή την κακή εικόνα.
Ενας δήμαρχος κατάφερε μα αλλάξει το ακατόρθωτο. Και ναι τα κατάφερε. Απολαμβάνεις τις βόλτες σου στην Μποκοτά.
Κάπου εδώ ολοκληρώνεται ο δεύτερος κύκλος του ταξιδιού. Από την Κολομβία έφυγα για Ευρώπη και από εκεί για την Ελλάδα, που να μη γυρνούσα, χαχαχαχα. Και από την Ελλάδα, αφού έχασα ό,τι είχα και δεν είχα και αφού εξάντλησα και τις τελευταίες σταγόνες ενέργειας που μου είχαν μείνει, πήρα το αεροπλάνο για Σαντιάγο Χιλής. Εφτασα ερείπιο στη Χιλή, προσπάθησα να ανασυγκροτηθώ και νομίζω τα κατάφερα.
Από αύριο θα είμαστε και πάλι σε πραγματικό χρόνο, με καθημερινές ανταποκρίσεις από την τρίτη φάση του ταξιδιού που είναι αυτή τη φορά στη Χιλή.
Γράφω τούτες τις γραμμές από το Σαντιάγο της Χιλής. Μόλις έμαθα ότι έσκασε ένα ηφαίστειο στα 600 χιλιόμετρα από εδώ. Ετσι χαράζω πορεία προς τα εκεί.
επισης απο τον ιδιο τυπο και αυτη η εμπειρια.
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
Σκότωσε τον διευθυντή του για να μην απολυθεί
1 Ιουλίου 2009, 14:18
Δεν είναι και ο πιο ορθόδοξος τρόπος για να μη χάσει κάποιος τη δουλειά του, και όμως, ένας εργαζόμενος στην Ισπανία το έκανε. Σκότωσε το αφεντικό του για να αποφύγει την απόλυση, όπως γράφει σήμερα η εφημερίδα El Pais.
Η ισπανική αστυνομία συνέλαβε τον επικεφαλής των οπτικοακουστικών υπηρεσιών του Διεθνούς Συνεδριακού Κέντρου της Βαρκελώνης, ο οποίος λέγεται ότι προσέλαβε έναν [glow=red,2,300]Κολομβιανό[/glow] δολοφόνο για να σκοτώσει το διευθυντή του κέντρου.
Ο μακαρίτης, πια, σκόπευε να απολύσει τον συλληφθέντα στο πλαίσιο ενός σχεδίου αναδόμησής του, όπως διευκρίνισε η αστυνομία.
Έτσι, φοβούμενος ότι θα χάσει τη δουλειά του, ο «δράστης», μέσω της αδελφής του, προσέλαβε ομάδα [glow=red,2,300]Κολομβιανών[/glow] που ανέλαβαν να βγάλουν από τη μέση το διευθυντή.
Η υπόθεση αυτή, που σχετίζεται με την οικονομική κρίση και την ανεργία, σόκαρε την κοινή γνώμη της Ισπανίας.
Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται περιστατικό βίας μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών. Μέσα στη χρονιά, ένα Ισπανός οικοδόμος απήγαγε τον διευθυντή της τράπεζας στην οποία χρωστούσε, ενώ ένας ιδιοκτήτης κατασκευαστικής εταιρίας απειλούσε ότι θα αυτοπυρποληθεί αν δεν διαγραφούν τα χρέη του.
1 Ιουλίου 2009, 14:18
Δεν είναι και ο πιο ορθόδοξος τρόπος για να μη χάσει κάποιος τη δουλειά του, και όμως, ένας εργαζόμενος στην Ισπανία το έκανε. Σκότωσε το αφεντικό του για να αποφύγει την απόλυση, όπως γράφει σήμερα η εφημερίδα El Pais.
Η ισπανική αστυνομία συνέλαβε τον επικεφαλής των οπτικοακουστικών υπηρεσιών του Διεθνούς Συνεδριακού Κέντρου της Βαρκελώνης, ο οποίος λέγεται ότι προσέλαβε έναν [glow=red,2,300]Κολομβιανό[/glow] δολοφόνο για να σκοτώσει το διευθυντή του κέντρου.
Ο μακαρίτης, πια, σκόπευε να απολύσει τον συλληφθέντα στο πλαίσιο ενός σχεδίου αναδόμησής του, όπως διευκρίνισε η αστυνομία.
Έτσι, φοβούμενος ότι θα χάσει τη δουλειά του, ο «δράστης», μέσω της αδελφής του, προσέλαβε ομάδα [glow=red,2,300]Κολομβιανών[/glow] που ανέλαβαν να βγάλουν από τη μέση το διευθυντή.
Η υπόθεση αυτή, που σχετίζεται με την οικονομική κρίση και την ανεργία, σόκαρε την κοινή γνώμη της Ισπανίας.
Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται περιστατικό βίας μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών. Μέσα στη χρονιά, ένα Ισπανός οικοδόμος απήγαγε τον διευθυντή της τράπεζας στην οποία χρωστούσε, ενώ ένας ιδιοκτήτης κατασκευαστικής εταιρίας απειλούσε ότι θα αυτοπυρποληθεί αν δεν διαγραφούν τα χρέη του.
joedoe
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 20 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 470
- Κριτικές
- 10
- Like
- 68
- Πόντοι
- 1.225
to πατριωτακη Παναγιωτης Βοιδονικόλας ανοιξε σουβλατζιδικο στην Μποκοτα, το ΟΠΑ, εχει διευθυνση και τηλεφωνα εαν καποιος βρεθει απο εκεινα τα μερη
βυζολάγνος
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 6 Σεπ 2007
- Μηνύματα
- 7.781
- Κριτικές
- 18
- Like
- 5.746
- Πόντοι
- 5.035
βυζολάγνος
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 6 Σεπ 2007
- Μηνύματα
- 7.781
- Κριτικές
- 18
- Like
- 5.746
- Πόντοι
- 5.035
εννοειτε ρε βυζο.θα χυσει πανω τις η κυρια χιλντα να ξερεις.Tύπε ωραίο το κομμάτι. Αν το κάνω καντάδαστη Χίλντα θα μου κάτσει λες;
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
Ποδοσφαιριστής στην Κολομβία σκότωσε οπαδό, ο οποίος πείραζε τον άσο της Ατλέτικο Τζούνιορ για την πρόσφατη απώλεια του τίτλου στο πρωτάθλημα Απερτούρα, όπως ανακοίνωσαν οι αστυνομικές αρχές της χώρας.
Ο Χαβιέρ Φλόρες κατηγορείται ότι πυροβόλησε θανάσιμα δύο φορές έναν 27χρονο ηλεκτρολόγο στα περίχωρα της πόλης Μπαρανκίγια, 100 χιλιόμετρα βόρεια της πρωτεύουσας Μπογκοτά.
Ο Φλόρες κατευθυνόταν οδικώς στο σπίτι του, όταν, όπως αναφέρουν τα τοπικά ΜΜΕ, αρκετοί νεαροί τον αναγνώρισαν και άρχισαν να τον πειράζουν για την ήττα της προηγούμενης εβδομάδας από την Όνσε Κάλδας.
Τότε ο 27χρονος παίκτης φέρεται να βγήκε από το αυτοκίνητό του και να πυροβόλησε κατά της συγκεκριμένης ομάδας ανθρώπων, σκοτώνοντας έναν από αυτούς, ο οποίος δέχθηκε δύο σφαίρες.
Στη συνέχεια ο Φλόρες διέφυγε από τον τόπο του εγκλήματος, αφήνοντας το αυτοκίνητό του στην άκρη του δρόμου, ωστόσο στη συνέχεια παραδόθηκε στην αστυνομία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ατλέτικο Τζούνιορ, εκτός από τον τίτλο, έχασε και το «εισιτήριο» για το Κόπα Λιμπερταδόρες της νέας περιόδου.
ρε τυπε κοιτα τι γινεται στην πατριδα
Ο Χαβιέρ Φλόρες κατηγορείται ότι πυροβόλησε θανάσιμα δύο φορές έναν 27χρονο ηλεκτρολόγο στα περίχωρα της πόλης Μπαρανκίγια, 100 χιλιόμετρα βόρεια της πρωτεύουσας Μπογκοτά.
Ο Φλόρες κατευθυνόταν οδικώς στο σπίτι του, όταν, όπως αναφέρουν τα τοπικά ΜΜΕ, αρκετοί νεαροί τον αναγνώρισαν και άρχισαν να τον πειράζουν για την ήττα της προηγούμενης εβδομάδας από την Όνσε Κάλδας.
Τότε ο 27χρονος παίκτης φέρεται να βγήκε από το αυτοκίνητό του και να πυροβόλησε κατά της συγκεκριμένης ομάδας ανθρώπων, σκοτώνοντας έναν από αυτούς, ο οποίος δέχθηκε δύο σφαίρες.
Στη συνέχεια ο Φλόρες διέφυγε από τον τόπο του εγκλήματος, αφήνοντας το αυτοκίνητό του στην άκρη του δρόμου, ωστόσο στη συνέχεια παραδόθηκε στην αστυνομία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ατλέτικο Τζούνιορ, εκτός από τον τίτλο, έχασε και το «εισιτήριο» για το Κόπα Λιμπερταδόρες της νέας περιόδου.
ρε τυπε κοιτα τι γινεται στην πατριδα
Συνημμένα
που εισαι ρε τυπε εχου θεμα μεγαλο εδω περα
και σοβαρο πολυ.
apolyto_arseniko
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 77.469
- Like
- 200
- Πόντοι
- 866
τι γινεται δικε μου?
με τι παμμεγιστε?με αυτο που εγραψα?
οχι ρε μαλακα.με τον καινουργιο εχουμε θεμα.
joedoe
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 20 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 470
- Κριτικές
- 10
- Like
- 68
- Πόντοι
- 1.225
Αrkans εγω δεν σε πουλησα, πριν λιγες ημερες σου εγραψα για ελληνικο μαγαζι Μποκοτα, το σουβλατζιδικο ΟΠΑ, σου εγραψα ονομα ιδιοκτητη και τηλεφωνα και διευθυνση που φαινονται στο λινκ.
ο ανταποκριτης σου απο κολομβια που σου λεει Οκτωβρη και Νοεμβρη καλες εποχες λεει μαλακιες.
Καρθαγενη στον Βορρα, στην Καραιβικη, το ποιο ασφαλες μερος και ποιο τουριστικο, αλλα συναμα και ποιο ακριβο, εχει παντα καλοκαιρι. Μεντεγιν και Καλι παντα Ανοιξη ολον τον χρονο. Μποκοτα δεν ξερω πολλα δεν μου αρεσει κιολας, χαωτικη μεγαλουπολη.
Εσυ θα πας για πρωτη φορα μονο Καρθαγενη, δεν σε παιρνει πας αλλου, διοτι εκει, λογω τουρισμου μιλαν καποια αγγλικα .
Τι αλλο θες να μαθεις?
ο ανταποκριτης σου απο κολομβια που σου λεει Οκτωβρη και Νοεμβρη καλες εποχες λεει μαλακιες.
Καρθαγενη στον Βορρα, στην Καραιβικη, το ποιο ασφαλες μερος και ποιο τουριστικο, αλλα συναμα και ποιο ακριβο, εχει παντα καλοκαιρι. Μεντεγιν και Καλι παντα Ανοιξη ολον τον χρονο. Μποκοτα δεν ξερω πολλα δεν μου αρεσει κιολας, χαωτικη μεγαλουπολη.
Εσυ θα πας για πρωτη φορα μονο Καρθαγενη, δεν σε παιρνει πας αλλου, διοτι εκει, λογω τουρισμου μιλαν καποια αγγλικα .
Τι αλλο θες να μαθεις?
Άλλα thread (τυχαίες επιλογές)
