Μύστες μου επαναφέρω το θέμα μιας και δεν υπάρχει πρόσφατο ποστ, για να συνεισφέρω κι εγώ στο θρεντ. Όχι ότι έχω τις πολλές ιστορίες να μοιραστώ, αλλά υπάρχει μία που θα μου μείνει αξέχαστη και θέλω να τη μοιραστώ με την κοινότητα.
Πριν πολλά χρόνια (στα τελευταία της δραχμής) και όντας πιτσιρικάς, αλώνιζα Φυλής και στα πέριξ δρομάκια. Ξεκινάω τη Φωκαίας να δω τι παίζει, το συνήθιζα για κάποιο λόγο έτσι. Είμαι στο πρώτο ντέλο και περιμένουμε πολύς κόσμος να δούμε την κοπέλα (είναι με πελάτη). και εκεί που περιμένουμε ανοίγει η εξώπορτα και σκάει μια κοπέλα μέσα, φουριόζα και τσαχπίνα και πάει καρφί στην υπηρεσία. Πετίτ ξανθιά κούκλα με γαλανά ματάκια και casual ντύσιμο, με απίστευτο κώλο, γενικά πολύ ωραίο μουνάκι. Προέλευση δε μπορώ να θυμηθώ. Μείναμε όλοι μαλάκες να απορούμε ποιά ήταν αυτή. Τελικά η κοπέλα είχε μπει κατά λάθος, αφού δούλευε κανονικά στο ακριβώς διπλανό σπίτι, οπότε και έφυγε καπάκια. Εμένα όμως είχε μπει ο διάολος στο κεφάλι μου με τη μουνίτσα. Την πετυχαίνω λοιπόν στον επόμενο οίκο όπου βγαίνει ξυπόλητη, φορώντας ακόμα το κολάν που φορούσε έξω, μιας και δεν είχε προλάβει να αλλάξει.
Ο τσάτσος ανακοινώνει πρόγραμμα και ενώ όλοι οι οίκοι είναι στο πεντοχίλιαρο, εκείνος ζητάει έξι. Εγώ όμως έχω πάνω μου μόνο πέντε... Ο κόσμος έφυγε και εγώ έμεινα πίσω να παζαρεύω ανεπιτυχώς τις καύλες μου. Έτσι απογοητευμένος αποφασίζω να συνεχίσω την τσάρκα μου. Μάταια όμως, όπου και να μπήκα το μυαλό μου είχε μείνει στη Φωκαίας...
Βγαίνοντας απο κάποιον οίκο, έτυχε λόγω μιας ασήμαντης αφορμής να πιάσουμε κουβέντα με έναν επίσης περιπλανώμενο συναγωνιστή (μου ζήτησε φωτιά ή κάτι τέτοιο...), κάπως μεγαλύτερος σε ηλικία απο μένα. Πέρασε λίγη ώρα καπνίζοντας και κουβεντιάζοντας τυπικά για το τι παίζει στα σπίτια, όσπου του λέω για εκείνο το κορίτσι. Με ρώτησε γιατί δεν μπήκα και του είπα ότι μου έλειπε ένα χιλιάρικο.
Και τότε συνέβη το απίστευτο! Ο τύπος με κοιτάζει σκεφτικός, σκάει ένα απαλό μειδίαμα, ψαχουλεύεται λίγο και αφού βρίσκει το πορτοφόλι του, βγάζει και μου δίνει ένα χιλιάρικο χαμογελώντας. Πραγματικά δεν το πίστευα ότι ο τύπος έκανε τέτοιο πράμα. Ακόμα θυμάμαι το βλέμμα του να με κοιτάει λίγο σκεπτικός πριν μου το δώσει και έπειτα το χαμόγελό του.
Αφού τον ευχαρίστησα 1000 φορές έφυγα τρέχοντας για Φωκαίας και όταν άνοιξε η πόρτα να μπει η τάνα μέσα στο δωματιάκι, τον πήρε το μάτι μου που περίμενε κι εκείνος στο σαλόνι να τσεκάρει. Δεν ξέρω αν μπήκε τελικά κι εκείνος ή όχι. Το γαμήσι ήταν διεκπεραιωτικό και γρήγορο, μιας και έξω γινόταν της πουτάνας απο κόσμο που περίμενε. Αλλά σε γενικές γραμμές δεν πέρασα άσχημα, μου έφτανε που ήταν τόσο ωραίο καυλάκι και κατάφερα να το χώσω.
Τύπε μου, αν τύχει και διαβάσεις αυτή την ιστορία και σου θυμίσει κάτι, να ξέρεις ότι ποτέ δε θα ξεχάσω την ξήγα που έκανες! Σε ευχαριστώ και για το χιλιάρικο και για την ιστορία που έχω να λέω και θα συνεχίσω να μοιράζομαι με χαρά. Να είσαι πάντα καλά!