Μετά από μια μάλλον συμπαθητική συνεύρεση με μασαζοκόριτσο απογευματάκι νωρίς - θα ακολουθήσει κριτική σύντομα - μου ήρθε η διάθεση να κάνω βραδυνή στουντιότσαρκα. Μόνο για να τσεκάρω βέβαια, είμαι και μεγάλο παιδί. Έβαλα λοιπόν Kosmos Jazz στο ραδιόφωνο και κάθομαι να σας γράψω ρεπορτάζ.
Κασσάνδρας 4Α όροφος: χαράς ευαγγέλια. Η αγαπημένη μου ασιάτισσα (μάλλον Τάι) Άννα. Η πληροφορία για το συγκεκριμένο μαγαζί στο άλλο σάιτ είναι εντελώς ΓΤΠ καβάλα και νόμιζα ότι είχε φύγει. Ευχαριστώ τον σ. claimain που την είδε τις προάλλες και με ψύλλιασε.
Κασσάνδρας 4Β ισόγειο: επιτέλους είδα από κοντά τη θρυλική Μαλβίνα!
Εντάξει, από εμφάνιση είναι καλή χωρίς να είναι κάτι το ξεχωριστό, για τα δικά μου μάτια. Εμφανίστηκε γυμνόστηθη. Όπως καθόμουν στον καναπέ κι είχα ένα τραπεζάκι μπροστά μου, έκανε το γύρο του τραπεζιού με αυτοπεποίθηση και πέρασε κολλητά σχεδόν αγγίζοντάς με. Έχει αέρα στο σαλόνι. Δεν βλέπω να το γλυτώνω το παλτό. Αν δεν είχα την απογευματινή συνεύρεση θα έμπαινα. Τουλάχιστον, όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να μπω δωμάτιο μαζί της, θα κοιτάξω να ανάψω κα’να κερί πρώτα μπας και την πετύχω σε καλή μέρα.
Κασσάνδρας 6: τρεις λατίνες. Πρώτη εμφανίζεται η Σόνια. Συμπαθητικό προσωπάκι, λατινοαμερικάνικος κώλος. Όχι τεράστιος αλλά τονισμένος. Prominent, που λέμε και στο χωριό μου. Δεύτερη η Ζαϊρα. Μιγάδα, πιο έντονα χαρακτηριστικά στο πρόσωπο. Τεράστιος κώλος με λίγη κυτταρίτιδα, για πολύ μερακλήδες. Προσωπικά ευχαρίστως θα έκανα doggy μαζί της, θα είχε μια ιδιαίτερη κίνκυ ομορφιά. Τρίτη η μαυρούλα Σάρλοτ, που δυστυχώς την είδα μόνο ντυμένη – εκείνη την ώρα έμπαινε στο μαγαζί. Μου φάνηκε σαφώς πιο λυγερόκορμη από τις άλλες κοπέλες. Την έχω στα υπόψη, μαυρούλα γαρ.
Κασσάνδρας 8Γ: νέα κοπέλα ονόματι Αλίνα, ουκρανάκι. Όχι κάτι ξεχωριστό αλλά ωραία κοπελίτσα, λεπτή αλλά όχι σκίννυ. Με χαιρέτησε δια χειραψίας – σχολή Βαλέριας. Νομίζω ότι τα Κασσάνδρας 8Γ και 3 όροφος είναι συγκοινωνούντα δοχεία, btw.
Λ. Αθηνών 373: δυο κοπέλες, η πιο παλιά Εμμανουέλα ήταν σε δωμάτιο και δεν μπόρεσα να τη δω. Είδα μόνο μια καινούρια ονόματι Αλεξάνδρα, επίσης από Ουκρανία, επίσης καλό κορμάκι χωρίς να είναι κάτι το ξεχωριστό.
Λ. Αθηνών 343: δυο λατίνες. Η Εμμανουέλα που ήταν σε δωμάτιο και η Αμαρυλλίς. Μεγαλόσωμη κοπέλα (αν και μου φαίνεται ότι πρέπει να τις υποδέχομαι όρθιος στο σαλόνι γιατί καμιά φορά ξεγελιέμαι), συμπαθητικό πρόσωπο, επίσης τονισμένος λατινοαμερικάνικος κώλος.
Στο σημείο αυτό ας παρατηρήσω ότι οι φωτογραφίες των λατίνων της παπατζοαλυσίδας στο άλλο σάιτ, είναι αρκετά ως πολύ αξιόπιστες. Έχω δει συνολικά 10 από τις λατίνες τους, αν κι έχω μπει δωμάτιο μόνο με μια μέχρι στιγμής. Όλες ήταν οι κοπέλες των φωτογραφιών. Εν τω μεταξύ δείχνουν και πρόσωπο, οπότε μπορείς να διαπιστώσεις ότι πρόκειται για την ίδια κοπέλα.
Ευτυχώς αυτή τη στιγμή δεν με έβρισε καμιά τσα. Κα’να δυο φάνηκε ότι δυσανασχέτησαν που δεν μπήκα δωμάτιο αλλά δεν άκουσα τίποτα περίεργο.
Συμπέρασμα: όταν κάνουμε στουντιότσαρκα, μπαίνουμε στα μαγαζιά με ύφος «άιντε να δούμε τι θα συναντήσουμε εδώ πέρα». Εάν κάποιος είναι κοινωνικός και πει και καμιά καλή κουβέντα για τα κορίτσια, η τσα το θεωρεί δεδομένο ότι θα περάσει δωμάτιο και στραβώνει όταν κάνει μεταβολή.
Αυτά από τη σημερινή τσάρκα. Τώρα, τι θα είναι όλα αυτά τα κορίτσια στο δωμάτιο, τα έχουμε ξαναπεί: trial and error.