ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ 29/05/2013
Στις 29/05/2013 ώρα 11:20 ξεκίνησα από το σπίτι μου για στουντιότσαρκα, κουβαλώντας την πράσινη συνεδριακή μου τσάντα με του Γύπα τα εννιάμερα και την χρεωστική κάρτα της Barclays. Στις 11:23 έκανα ανάληψη 50 ευρώ (πέρα από το 50άρικο, που μου έδωσε η μαμά), για να πάρω το πρόγραμμα «μαλακία με την τσατσά». Στις 11:27 είδα την 98άχρονη ζητιάνα να κάθεται στα σκαλιά του κρεοπωλείου «Λιανός» στην Πλατεία Κυψέλης και να ζητάει ελεημοσύνη. Αμέσως έκατσα δίπλα της και αποπειράθηκα να της δώσω 1 ευρώ. Αυτή αρνήθηκε την προσφορά μου, λέγοντας «Δε χρειάζεται να μου δώσεις άλλα, μου έδωσες χθες. Τις κάλτσες θα σου τις φέρω το Σάββατο». Έτσι λοιπόν, έκατσα δίπλα της για 5 λεπτά και της έκανα παρέα. Συγκεκριμένα, εγώ την αγκάλιαζα και της θώπευα τα τρικ-τρικ και αυτή μίλαγε μόνη της, λέγοντας διάφορες μαλακίες. Στις 11:33 τη χαιρέτησα με διευθυντικό sandwich και αποχώρησα ταχύτατα από το σημείο εκείνο.
Κατόπιν, έβγαλα 3 εισιτήρια των 1.40 ευρώ και ξεκίνησα φυσιολογικά την τσάρκα μου. Παίρνοντας από τη στάση «Σκύρου» το τρόλεϊ 2, κατέβηκα στον ΟΤΕ. Στη συνέχεια, πήρα τον ΗΣΑΠ και κατέβηκα «ΑΤΤΙΚΗ».
1ος σταθμός: Πιπίνου 118. Χτύπησα 2-3 φορές το κουδούνι και μου άνοιξε κατευθείαν η πουτάνα. Η παρουσία της ήταν εντελώς αδιάφορη. Μελαχρινή, ηλικίας γύρω στα 20-22 και χωρίς τρικ-τρικ. Όσο για την τσατσά; Άφαντη. Φυσικά, ξενέρωσα και έφυγα.
2ος σταθμός: Αχαρνών 85. Κλειστό.
3ος σταθμός: Φυλής 104. Η υπηρεσία φορούσε πολυφυλετικά τρικ-τρικ και μια σέξι φούστα με λουλουδάκια. Η στιχομυθία, που έγινε μαζί της, ήταν η ακόλουθη:
ΤΑΚΜΑΝ: Γεια.
ΥΠΗΡΕΣΙΑ: Γεια σας. Καθίστε.
ΤΑΚΜΑΝ: Ευχαριστώ.
ΥΠΗΡΕΣΙΑ: Ξέρετε ποιες κοπέλες δουλεύουν σήμερα;
ΤΑΚΜΑΝ: Από τις 3 Ιανουαρίου μέχρι τις 27 Μαϊου βρισκόμουν στην Αγγλία και έχω χάσει την μπάλα.
ΥΠΗΡΕΣΙΑ: Εδώ που ήρθες, θα την ξαναβρείς. Έχουμε δυο πανέμορφες κοπέλες. Σε δυο λεπτά θα έρθουν. Τα ξέρεις τα προγράμματα;
ΤΑΚΜΑΝ: Για ρίχτα.
ΥΠΗΡΕΣΙΑ: (μου περιέγραψε τα προγράμματα).
ΤΑΚΜΑΝ: Εσύ είσαι η Πέτρα; Κάπου σε θυμάμαι.
ΥΠΗΡΕΣΙΑ: Ναι, η ίδια είμαι.
ΤΑΚΜΑΝ: Είχα έρθει εδώ στις 10/01/2011 και σε θυμάμαι από τότε.
ΥΠΗΡΕΣΙΑ: Και εγώ σε θυμάμαι. Έχεις έρθει πολλές φορές και πάντα παιρνούσες μέσα.
ΤΑΚΜΑΝ: (μορφασμός του Γύπα του Χρίστου).
Κατόπιν, έγινε η πασαρέλα. Για να είμαι ειλικρινής, καμία από τις δυο πουτάνες δε μου έκανε ιδιαίτερο κλικ (μωρά, χωρίς τρικ-τρικ, you know). Αμέσως μετά, ήρθε δεύτερος πελάτης και οι πουτάνες έκαναν στο καπάκι δεύτερο σαλονάρισμα. Ο πελάτης ξενέρωσε και έφυγε και με την Πέτρα, ακολούθησε ο εξής διάλογος:
ΠΕΤΡΑ: Λοιπόν; Με ποια από τις δυο κοπέλες θα περάσεις;
ΤΑΚΜΑΝ: Θα σου εξηγήσω τι ακριβώς θέλω. Αυτή τη στιγμή έχω πάνω μου 120 ευρώ.
ΠΕΤΡΑ: Πολύ ωραία.
ΤΑΚΜΑΝ: Επειδή μου αρέσουν οι μεγάλες γυναίκες και επειδή ζω στην ξενιτιά και μου λείπει η αγάπη, θα ήθελα να μπεις και εσύ μέσα και να σου κρατάω τα χεράκια την ώρα, που θα γαμάω την κοπέλα. Σε παρακαλώ πάρα πολύ. Το έχω απόλυτη ανάγκη. Φυσικά, θα πληρώσω κάτι παραπάνω.
ΠΕΤΡΑ: Εμένα δεν είναι αυτή η δουλειά μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Το ξέρω, αλλά θα σε πληρώσω.
ΠΕΤΡΑ: Το μόνο, που μπορώ να κάνω, είναι να έχω μισάνοιχτη την πόρτα και να παίρνω μάτι.
ΤΑΚΜΑΝ: Αυτό δε μου λέει τίποτα εμένα.
ΠΕΤΡΑ: Δεν μπορώ να κάνω αυτό που ζητάς.
ΤΑΚΜΑΝ: Τέλος πάντων. Πάω να δω και κανένα γειτονικό και άμα είναι ξανάρχομαι.
ΠΕΤΡΑ: Να πας στο καλό.
Φυσικά, ξενέρωσα και έφυγα. Κατόπιν, πήρα τον ΗΣΑΠ, κατέβηκα στο Σύνταγμα και από εκεί το μετρό για Δουκίσης Πλακεντίας. Κατέβηκα «Κατεχάκη», με σκοπό να ερυνήσω τα δυο ιδρύματα της περιοχής.
4ος σταθμός: Κατεχάκη 5. Η υπηρεσία ευγενέστατη, προσφέρθηκε να με κεράσει καφέ. Ωστόσο, επειδή δεν προσέγγιζε τα γούστα μου, αρνήθηκα ευγενικά. Η εργαζόμενη κοπέλα, nothing special.
5ος σταθμός: Κατεχάκη 8. Καμία από τις δυο πλευρές, δεν παρουσίαζε σεξουαλικό ενδιαφέρον.
Μετά πήρα το μετρό, κατέβηκα «Συγγρού Φιξ» με σκοπό να επισκεφτώ τα στούντιο της περιοχής.
6ος σταθμός: Συγγρού 108. Η κοπέλα θα ερχόταν στις 14:00. Η υπηρεσία ήταν νέα για τα γούστα μου και φορούσε παντελόνι. Όσο για τρικ-τρικ; Ούτε λόγος.
7ος σταθμός: Συγγρού 144. Ανεβαίνοντας τις σκάλες, πέτυχα την τσατσά να κατεβαίνει, για να πετάξει τα σκουπίδια. Μόλις με είδε, με έστειλε στο X-bar (εκεί βρίσκονταν 4 κοπέλες). Φυσικά, απαξίωσα και έφυγα.
Στη συνέχεια πήρα το λεωφορείο 040 και κατέβηκα στην πρώτη στάση της οδού Θησέως, με σκοπό να πάρω μια γεύση από τα ιδρύματα της οδού.
8ος σταθμός: Θησέως 79. Ούτε η τσατσά, ούτε η κοπέλα μου έκανε κλικ. Έκανα μεταβολή αμέσως.
9ος σταθμός: Θησέως 35. Η τσατσά φορούσε γόβες, μαύρο φόρεμα και μερικά χρυσά βραχιόλια. Αν και ήταν γύρω στα 60, έκανε τον κύριο Πρέο να επαναστατήσει. Όσο για την πουτάνα; Εντελώς αδιάφορη.
10ος σταθμός: Θησέως 40. Αν και η τσατσά ήταν γύρω στα 70, δε με καύλωσε καθόλου. Φορούσε παντελόνι, δε φορούσε τρικ-τρικ και γενικά δε μου άρεσε το attitude. Όσο για την κοπέλα; Δε θυμάμαι τίποτα. Εξάλλου, για άλλο σκοπό ήρθα.
Η ώρα ήταν 14:15. Είχα κουραστεί αρκετά. Δεν είχα δυνάμεις, για να πάω στο Θησέως 365. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να τιμήσω το στούντιο της οδού Θησέως 35, με την πολυδιαθλαστική τσατσά.
*Τα υπόλοιπα στο προσωπικό μου link*