Λοιπον, επισκεφθηκα τη Σονια (Φ84) και σας μεταφερω εν συντομία τις εντυπωσεις μου:
1) Η κοπελα εχει ριξει το γενικο επιπεδο των υπηρεσιων της - πραγμα απολυτα ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ, ενεκα της αμειωτης ζητησης που απολαμβανει εδω και χρονια και της μουνοδουλιασης που σερνεται σαν πανδημία στον αντρικο πληθυσμο...
Για να γινω σαφεστερος: Eχει μηδενισει πληρως τα προκαταρκτικα κι εχει γινει μυγιαγγιχτη σαν τροφιμη παρθεναγωγειου [=> ΜΑΓΚΙΑ ΤΗΣ, αφου το χρημα συνεχιζει να ρεει αδιαλειπτως!]
2) Στα θετικα, η υπομονετικη και βαθεια πιπα χωρις χερι, στα ορια του dt.
+ Το δωματιο φαινοταν να βρισκεται σε ανθρωπινη κατασταση και ειχε μια στοιχειωδη ανεση.
3) Αναφερω κατι με μεγαλη επιφυλαξη (γιατι θεωρω πως εχω γινει πιο φοβικος, μετα απο μια προσφατη εμπειρια μου με μυκητες που αρπαξα απο μπουρδελο της Χωματιανου): Η Σονια ειχε μικρες κοκκινιλες στα κωλομέρια, σαν σπυρακια, αλλά μαλλον δεν ηταν κατι σοβαρο γτ δεν το ειχα προσεξει καν στο σαλονι.
Τελοσπαντων, το βαζω κι αυτο στο report για να προσεξετε αν την επισκεφθειτε (οχι ως "καταγγελία").
Το θετικο με την ξενερωτη συμπριφορα της ειναι οτι δεν μ' αφησε να καυλωσω αρκετα ωστε να χυσω λιγα δευτερολεπτα μετα την πιπα - ως ειθισται οταν ειμαι αγαμητος για καιρο... Αντιθετα, πεισμωσα και της εριξα ενα ηρωικο σφυροκοπημα για λιγη ωρα - κανοντας και μια κασκαντερικη σταση για πρωτη φορα στην καριερα μου. Καλά ηταν!
Πριν και μετα το πηδημα διεσχισα τεραστιες αποστασεις με τα ποδια, επ' ευκαιρια του πολυ δροσερου καιρου και της ησυχιας της πολης.
Βεβαια, το "πριν" ειχε συμπτωματα ταχυπαλμιας και ριγη απ' τη ζωωδη αναγκη να διαιωνισω το DNA μου (οριακα εβλεπα μπροστα μου), ενώ το μετα ηταν ειδυλλιακο, σαν να 'χα ξαναγεννηθει. Ακολουθησε ενα καλο γευμα, καπνισμα και συνεχεια του τεραστιου περιπατου πριν καταληξω σπιτι.
ΥΓ- Το κομματι της Μητροπολεως μεταξυ Συνταγμα - Μοναστηρακι εχει γινει πολυ ωραιο, πολυεθνικο, ζωηρο (ακομη και στα μεσα Αυγουστου), με ωραια φαγαδικα και καφετερειες που δεν ειχα παρατηρησει στο συνολό τους παλιοτερα.