άλλη μια περιοδεία σήμερα αλλά τίποτα άλλο παρά ο μύθος των λατίνων...δεν είναι χρυσός ό,τι λάμπει.
Τελικά η κόρνα είχε τον έλεγχο του εγκεφάλου μου και αποφάσισα να δοκιμάσω τη μαύρη λατίνα στο 66α.
Μεγάλο λάθος. Μεγάλη φόλαρα. Μεγάλη μαλακία. Ένα από τα χειρότερα στην εμπειρία μου. Μια προειδοποίηση για τους άλλους.
Την χαιρετώ στα ισπανικά και προσπαθώ να κάνω φιλική συζήτηση. Τίποτα.
Μηδέν προκαταρκτικά. Βάζει προφυλακτικό χωρίς να με αγγίζει ούτε καν να βγάζει τα ρούχα της. Πλήρης ένδυση!
πίπα; το να το πεις μηχανικό είναι να μιλάς άσχημα για μηχανές.
Αμυντική θέση; Μαλντίνι, Μπαρέζι και Ράμος.
Μετά από 3 λεπτά, ο πουλί μου κοιμάται. «Σεξ τώρα»; Ρώτησε...
Σταμάτησα τη φόλαρα και ντύθηκα. Στα κακά μου ελληνικά λέω στον τσάτσα το κορίτσι είναι φολάρα και δεν του αρέσει να δουλεύει. «Φύγε» μου λέει.
Αυτές τις μέρες φαίνεται ότι οι υπηρεσίες από το
Μεταξουργείο αλλά τιμές στα 20, είναι το πρότυπο. Θέλω να επιστρέψω στις μέρες των Ανατολικοευρωπαίων.