Ας γραψω κατι και μουα...
Μια πουτανα που ηταν πολυ καλη ηταν η Μαρινα στο Ιασωνος 2 οροφο
(οχι το φροκαλο απεναντι) οταν ξεκινησε την καριερα της.
Σταδιακα σκληρυνε κι απο βουτυρο εγινε τσιμεντο.
Τι αλλο να εκανε για να την βγαλει καθαρη στην ζουγκλα;
τωρα βεβαια εχει τζασει κι ισως δεν γυρισει.
Ησυχη προμιλφ βλαχοπουλα ρουστικ που εμπαινε δωματιο με ηρεμια και ναζι.
Φατσα 7/10 και κορμι 7,5/10.
Με ενα φορεματακι λαικης, απλη και κατι ματια ζυμωμενα με γαλα.
Με το που την ειδα σαλονι, λεω εδω ειμαστε. Σαν σε προπονηση.
Η χονδρη τσατσα ελεγε προγραμμα ελ.στοματικο και φιλια
κι εγω σκεφτομουν σε ποιο σημειο θα ψεκασω το μουτρακι της Μαρινας.
Κοινως...
Με το που μπηκε, χαμογελασε με στυλ "κουκου ηρθα". Ατσα το κουνελακι!
Το φορεμα βγηκε σαν χαδι, τσουπ και τεζα στο πατωμα.
Γλωσσοφιλα απειρα, τρομπονι στο ορθιο τσοπανοκατασταση
φορωντας καλτσες παρακαλω για να υπογραψω την στιγμη.
Καραμελωμα αρχιδιων αριστο. Σαν αλογο χλιμιντριζα.
69 ανετα και μουνι ροζ γαρυφαλλο.
Κρεμες και ρυζογαλα ανυπαρκτα. Ετσι ναι, πας για επενδυση.
Φοβερο γαμησι και αισθηση. Τι να λεμε τωρα;
βρε, αν ειναι Ουκρανη η πουτανα, δινει πολλα. Δε στερηθηκα τιποτα.
Σαν να παιζουμε μπασο εκτος πενταγραμμου ηταν. Improvisation.
Τελειωμα προσωπο και τα ρεστα κουτελο.
Και καθομαι τωρα κοτζαμ μαλακας, να ψαχνω τετοιες.
Ελα Χριστε και Παναγια των Παρισιων...
