alths_epi_kyrias
Μέλος
- Εγγρ.
- 18 Απρ 2013
- Μηνύματα
- 2.529
- Κριτικές
- 12
- Like
- 108
- Πόντοι
- 26
Ρε παιδιά,
Απίστευτη ιστορία:
Περιμένοντας σε "σαλόνι" (υπήρχε λόγος), έπιασα κουβέντα με Βουλγάρα τσατσά, αρκετή ώρα, περί ανέμων και υδάτων, φτώχειας, κρίσης, κλπ.
Η γυναίκα περί τα 65-67, συνταξιούχος ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ γυμνασίου στη Βουλγαρία (σύνταξη 100 ευρώ), άνοιξε κάποιο μαγαζί στην πατρίδα της (κοντά στα Ρουμανικά σύνορα), πήγαινε καλά, μπούκαραν κάτι τύποι με όπλα, της πήραν τα πάντα (λεφτά και εμπόρευμα), άκρη δεν βγήκε ποτέ (τα έχασε όλα), ξενητεύτηκε εδώ για να καταφέρει να ζήσει, μια και με 100 ευρώ το μήνα δε ζείς ούτε στη Βουλγαρία. Κατέληξε τσατσά.
Από το μαγαζί που δουλέυει περνάνε διάφορες κοπέλες ("δουλεύοντας"). Και Βουλγάρες βεβαίως, 19-25 ετών.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ τις μαθήτριές της!
-"Τί κάνεις εσύ εδω?"
-"Τι να κάνω κυρία? Βγάζω μεροκάματο" είναι η απάντηση.
Δασκάλα και μαθήτριες δουλεύουν μαζί στα Ελληνικά μπουρδέλα/στούντιο! Βγάζουν μεροκάματο.
Κουφάθηκα όταν μου το είπε, σκέψου συμπτώσεις! Έχει συναντηθεί με 4 μέχρι τώρα!
Αναρωτιέμαι τι θα γίνει με τις δικές μας, όταν φτάσει και εδώ η σύνταξη 100 ευρώ (γιατί αυτό πρόκειται να γίνει).
Ποια ήταν η τσατσά;;Να μας συστήσει και καμιά μαθήτριά της αμα είναι...Να δούμε αν τους έμαθε τίποτα ή αν είναι ξεπέτες...Πάντως γουστάρω φαντασίωση
Να πω κι εγώ την ιστορία μου πάντως για να μη μας πιάνουν οι συγκινησιακές φορτίσεις με την κάθε φιδεμπόρισσα...
Έχει μπει συγγενικό μου πρόσωπο σε νοσοκομείο πριν κάποια χρόνια και σε διπλανό κρεβάτι μια βουλγάρα 50-55 χρονών προσέχει μια γιαγιά στα τελευταία στάδια - 2 μήνες μετά πέθανε.Αφού πέρασα αρκετά βράδια εκεί μοιραία πιάναμε την κουβέντα.
Η τύπισα ήρθε Ελλάδα το '94, σύμφωνα με τα λεγόμενά της,και στην αρχή δούλευε οικιακή βοηθός.Τότε ήταν γύρω στα 30-40.Ο άντρας της ήταν φορτηγατζής στη Βουλγαρία κι αυτή νοσοκόμα.Είχε 2 μικρά παιδιά, αγόρι και κορίτσι, που τα πρόσεχαν οι παππούδες στην πατρίδα της.
Μου έλεγε ιστορίες πως προσπάθησαν πολλοί να της την πέσουν - όχι στα σπίτια που δούλευε, έξω - και από την αντίδρασή της φαινόταν ότι ήταν δεκτική.Έβγαινε για ποτό με φίλες της που κανόνιζαν με Έλληνες.Φυσικά δε μου έλεγε τα παρακάτω αλλά από τη φάτσα της και τη συμπεριφορά της καταλάβαινα ότι το εξασκούσε το άθλημα περιστασιακά και καλυμμένα.Δικαιολογούταν λέγοντας μου ότι ο άντρας της την κεράτωνε στα ταξίδια του.Μάλιστα μια φορά μου είπε ότι είχε γυρίσει με παράσημα.Ενώ είχαν παντρευτεί από μικροί και είχαν πολλά χρόνια μαζί όταν ήρθε Ελλάδα μετά από κάποια χρόνια χώρισαν με κοινή συναίνεση αλλά με πρωτοβουλία δική της.
Στην ηλικία της έλεγε ανοιχτά πλέον ότι ψάχνει ένα παππού να παντρευτεί και να ζήσει με τη σύνταξή του...
Επειδή δεν ήθελα να τη φέρω σε δύσκολη θέση δεν τη ρωτούσα για τα παιδιά της - που τα άφησε τόσα χρόνια, αν τα έβλεπε τακτικά κτλ.Όμως ένα βράδυ και πάνω σε μια διάθεση εξομολόγησης μου είπε ότι ανυσηχούσε για το τι θα γίνει όταν δε θα μπορεί πλέον να δουλεύει.Της λέω τι σκας ρε Ζωή έχεις τα παιδιά σου, αυτά θα σε κοιτάξουν.Σημειωτέον ο γιός της είναι στην Αθήνα αλλά δε μενουν μαζί, μένει με την οικογένειά του κι αυτή μόνη της!!Και μου λέει αν έχω τίποτα λεφτά τότε να τους δεις πως έχονται και με παιρνουν και τηλέφωνο και τα 2 τα παιδιά μου, αν δεν έχω φράγκο ούτε να με φτύσουν!!!!
Λίγο προτού φύγω από το νοσοκομείο, γυρίζει ένα μεσημέρι και μου λέει:Εγώ ήρθα εδώ και εντάξει έβγαλα λεφτά και πέρασα και λίγο καλά, αν είμουν στη Βουλγαρία θα πέθαινα στην πείνα...Όμως έχασα την Αγάπη...Η οικογένειά μου και τα παιδιά μου δε με έβλεπαν, έμεινα τόσα χρόνια εδώ γιατί ήταν καλά και αυτοί εκεί...Έτσι γίναμε ξένοι...Και τώρα δεν ξέρω, ίσως έπρεπε να μαζέψω λεφτά και να γυρίσω πιο νωρίς εκεί ή να τους πάρω μαζί μου να είμαστε μαζί...Αλλά ξεχάστηκα..Ήταν καλά εδώ και πέρασαν τα χρόνια και δεν κατάλαβα...Όμως έχασα την Αγάπη, μου ξαναείπε...
Για να μην το τραβάω κι άλλο η εντύπωση που μου έδωσε ήταν ότι η τύπισσα έζησε σε δύσκολες καταστάσεις,φτώχεια, πείνα κτλ.Έπεσε στα βαθιά και κολύμπησε και μπράβο της!!!Λογικό είναι βέβαια όταν αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις κανείς να αγριεύει η ψυχή του και να γίνεται λύκος, ή θα με φας ή θα σε φάω.Αλλά αν δεν είχε γλυκαθεί στο χρήμα και στον πούτσο δε θα έμενε τόσα χρόνια μόνη της εδώ.Είναι πολλές απο τις κοπέλες που κατα καιρούς τιμάμε και οι οποίες έρχονται, κάνουν ένα μπαμ για 2-3 χρόνια και μετά δεν τις ξαναβλέπει άνθρωπος και τις ψάχνουμε κιόλας.Αυτές μπορείς να πεις ότι έχουν στόχο.Οι υπόλοιπες πράγματι έρχονται γιατί είναι δύσκολες οι συνθήκες στις οποίες ζουν αλλά την έχουν μεσα τους κιόλας την πουτανιά και απλά λόγω συνθηκών έρχεται στην επιφάνεια.Αν γεννιόντουσαν στα βόρεια προάστια με πλούσιο μπαμπά απλά θα ξεσκιζόντουσαν σα φοιτήτριες και θα κεράτωναν τον άντρα τους αργότερα.Οπότε δε νομίζω ότι πρέπει να τις λυπηθούμε κιόλας.Επιλέγουν τη ζωή που θα κάνουν.Σεβαστό και μη κατακριτέο αλλά μέχρι εκεί!!!