[size=11pt]
Συνεχίζοντας τη γνωριμία με τους αμαρτωλούς οίκους...[/size]
[size=11pt]και τις...[/size]
[size=11pt]
τους στο...[/size]
...ανέβηκα τα σκαλοπάτια της στάσης του μετρό και βγήκα στην πλατεία Καραισκάκη, από την έξοδο πολύ κοντά στην οποία βρίσκεται το μαρμάρινο λευκό άγαλμα ''Τα πουλιά'', της Γαβριέλλας Σίμωση...
...όπου ο άνδρας ως άλλος Ωρος, ὁρᾷ κάπου μακριά, ενώ η γυναίκα εμφανώς ευχαριστημένη, τον κοιτάζει με λατρεία.
Θα μπορούσε να είναι ένα ζευγάρι έπειτα από μία συνεύρεση...
Η ώρα ήταν 10:35π.μ και εγώ κατευθύνθηκα προς την...
Αριστερά της φωτογραφίας το 27Γ και μετά το 27Α. Ενώ στα δεξιά, από τον μπλέ κάδο μέχρι τη Λεωνίδου, τα δύο 30άρια και τα τρία 32άρια...
Κολωνού 27Β
10:43 π.μ
Ανεβαίνω τα πέντε μαρμάρινα και εν συνεχεία τα περίπου είκοσι ξύλινα σκαλοπάτια για να εισέλθω στο μεγάλο και δροσερό σαλόνι. Χαρακτηριστικό του τα μεταλλικά τραπεζάκια ορθίων που διαθέτει.
Η υπηρεσία μ' ενημέρωσε ότι δεν έχουν ανοίξει ακόμα.
-Ποιά κοπέλα δουλεύει;
-Η Ιωάννα.
Πέρασα και όταν τελείωσα την τσάρκα στην Κολωνού στις 11:12 π.μ, αλλά ακόμα δεν είχε εμφανιστεί.
Μία γάτα κοιμόταν πάνω σ' ένα από τα σκαμπό.
Κολωνού 27Γ
10:44-10:53 π.μ
Κατεβαίνω τα σκαλάκια, σπρώχνω την πράσινη πόρτα και εισέρχομαι στο μακρόστενο σαλόνι. Η χορευτική ξένη μουσική ακούγεται δυνατά.
Κάθομαι σε μία από τις τέσσερις σκισμένες μαύρες πολυθρόνες. Απέναντί μου τα δύο δωμάτια. Το ένα με την πόρτα του ανοιχτή. Μικρός χώρος, το κρεβάτι χτιστό με γυάλινα τούβλα και κρυφό ροζ φωτισμό.
-Καλημέρα σας, καθίστε, περιμένετε λίγο, κοπέλα μέσα είναι...Μου λέει ο μουστακαλής μεσήλικας τσάτσος.
-Πώς τη λένε;
-Αντρέα.
-Τί πρόγραμμα κάνει;
-Νορμάλ, κλασικό σεξ στα 10 ευρώ. Τσιμπούκι, πισωκολλητό, από πάνω από κάτω...Δουλεύει σιγά σιγά.
-Οπότε δεν κάνει κώλο και ακάποτο τσιμπούκι...
-Οχι, όχι!
Μετά από αρκετά λεπτά εμφανίστηκε η Αντρέα. Ομιλητική.
Μαύρα μαλλιά πιασμένα πίσω στο κεφάλι, πρόστυχο πρόσωπο, μεγάλο στήθος, κοιλίτσα, κωλαρού και μπουτού.
Φορούσε μόνο ένα στρινγκ.
Κολωνού 27Α
10:53-10:54 π.μ
Η τριζάτη πόρτα ανοίγει και μετά από πέντε μαρμάρινα σκαλοπάτια το μεγάλο σαλόνι.
-Καλημέρα. 10 ευρώ θέλει η Ιωάννα και κάνει τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, από πάνω από κάτω... Ο τσάτσος είναι γρήγορος και κατατοπιστικός...
Από το βάθος διακρίνω την κοπέλα.
Μέτριου ύψους, λεπτή, με μεσαίο στήθος, ξανθό ίσιο μαλλί έως τους ώμους.
-Γειά σου μωρό. Στροφή και χάνεται στα ενδότερα. Εγώ με τη σειρά μου χαζέυω το κωλαράκι της και το μαύρο σέξυ τάνγκα της.
Κολωνού 30Α
10:54-10:55 π.μ
Τρία σκαλοπάτια, ο προθάλαμος και το μικρό δροσερό φωτεινό σαλόνι.
Κάθομαι στον καναπέ και αμέσως παραμερίζοντας το παραβάν εμφανίζεται η Ντάρια.
Ψηλή, καστανόξανθη με τα μαλλιά να φτάνουν στους ώμους, γλυκό νεανικό πρόσωπο, λεπτή με μεσαίο στητό στήθος, ωραίο κωλαράκι που το κάλυπτε μ' ένα σέξυ κοκκινωπό εσώρουχο.
-Γειά σου τί κάνεις μωρό;
-Μουνάκι, τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια. Κάνει καλό σεξ...Η υπηρεσία ενημερώνει σαν πολυβόλο.
Καθώς έφευγα την άκουσα να λέει...
-Πού πας; Μη φεύγεις, είναι πολύ καλή. Μη φοβάσαι!
Κολωνού 30Β
10:55-10:56 π.μ
Ανεβαίνω καμιά δεκαπενταριά μαρμάρινα σκαλοπάτια και σπρώχνω την πόρτα που ανοίγει τρίζοντας.
Εισέρχομαι στο σαλόνι όπου σχεδόν όλες οι θέσεις είναι κατειλημμένες από συναγωνιστές.
-Μπράβο κόσμος! Μονολογώ.
-Η κοπέλα είναι πολύ καλή, γι' αυτό. Μου λέει η τσατσά που με άκουσε και συνεχίζει, διότι πρέπει να ενημερώσει και εμένα... - Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα...
Πρέπει να ήρθα πάνω στην ώρα, γιατί αμέσως έκανε την εμφάνισή της η κοπέλα...
Ψηλή, κοντά στο 1,70.
Μαύρο πλούσιο ίσιο μαλλί αρκετά κάτω από τους ώμους. Πρόσωπο καθαρό με λεπτά φρύδια, γατήσια μάτια, γαλλική μυτούλα, σαρκώδη χείλη. Αλλά δυστυχώς πολύ σοβαρό.
Μακρύς λαιμός.
Λεπτό σώμα, με μεσαίο προς μεγάλο στητό στήθος και ευμεγέθεις θηλές.
Κόσμημα στον αφαλό.
Κωλάρα! Φορούσε ένα στρινγκάκι που έμοιαζε με μικροσκοπική φουστίτσα.
Χυτά πόδια.
Η υπηρεσία την εκθείαζε...
-Πώς είναι τ' όνομά της; Εγώ. Ποιός άλλος;...
Η κοπέλα με κοιτάζει μ' ένα απαξιωτικό βλέμμα.
-Τί όνομα ψάχνεις; Με ρωτάει.
-Καμία δεν ψάχνω συγκεκριμένα, απλά θέλω να μάθω πώς σε λένε...
-Γιατί θέλεις να μάθεις τ' όνομά μου;
-Κακό είναι; Εμένα με λένε...Αναφέρω το πραγματικό μικρό μου όνομα.
-Εμένα Ιωάννα.
Τελικά αυτό το κόλπο πιάνει...
Πάντως ένας συναγωνιστής πέρασε. Ε! Θα ήταν και αμαρτία να μην περνούσε κανείς...
Κολωνού 32Β
10:56-11:07 π.μ
Ανεβαίνω τη στριφογυριστή σκάλα με τα μαρμάρινα σκαλοπάτια και εισέρχομαι στο σαλόνι. Είμαι ο μοναδικός επισκέπτης.
-Γειά σας.
-Γειά σας και χαρά σας! Ενα λεπτό, βγαίνει να δείτε το μωρό μου...
Κάθομαι στην πολυθρόνα και χαζέυω τον χώρο. Η σφαίρα με τα κάτοπτρα διαθλά το φώς σε πολλές φωτεινές κηλίδες. Η ξένη μουσική ακούγεται σχετικά δυνατά. Καθρέφτες ένα γύρω. Η δροσιά με αναζωογονεί.
Τα λεπτά περνούν. Κάποια στιγμή μου κάνει παρέα η Ελληνίδα υπηρεσία.
-Εξω δεν κυκλοφορεί κόσμος ε; Με ρωτάει.
Από λεπτότητα δεν της ανέφερα ότι το διπλανό μαγαζί ήταν φίσκα. Αντ αυτού σχολίασα...
-Τέλος Ιουλίου βλέπετε. Εποχή αδειών...
Να σου και η Γκαμπριέλλα από τη Ρουμανία. Η οποία κάνει απλό πρόγραμμα στα 10 ευρώ.
Μαύρο ίσιο μαλλί έως τους ώμους, γλυκό νεανικό προσωπάκι, μικρό προς μεσαίο στήθος, λεπτή. Ωραίο κωλαράκι.
Κολωνού 32Γ
11:07 π.μ
Κλειστό.
Κολωνού 32Α
11:07-11:10 π.μ
Στο σαλόνι κάθομαι στο σκληρό τριθέσιο καναπέ.
Η υπηρεσία από το κουζινάκι μ' ενημερώνει ότι δουλεύει η Ντάνα. Είναι στο δωμάτιο με πελάτη οπότε θα περιμένω.
Ακούγοντας την Ελληνική μουσική παρατηρώ ότι τα δωμάτια είναι τρία και οι πόρτες τους είναι διακοσμημένες με δύο εικόνες της Μίνι μάους του Ντίσνευ και μία γυναικεία φιγούρα.
Τα έχουν κολλήσει οι κοπέλες, μου αποκαλύπτει η τσατσά και συμπληρώνει...
-Ολοι είμαστε μέσα μας λίγο παιδιά.
Μετά από μερικά λεπτά, βλέπω και την κοπέλα.
Ψηλή και νταρντάνα, με μαύρο μαλλί μαζεμένο πίσω στο κεφάλι, όμορφο νεανικό πρόσωπο, μεγάλο στητό στήθος, γεροδεμένο σώμα με πιασίματα, κωλάρα και μπουτάρες.
-Μουνάκι, τσιμπουκάκι, πισωκολλητό στα γόνατα, ισπανικό, από πάνω, ελεύθερα πιασίματα, 10 ευρώ. Η υπηρεσία είναι καταιγιστική!
Συνεχίζω στον παράλληλο δρόμο της αμαρτίας. Την...
Το 27Α βρίσκεται αριστερά σε πρώτο πλάνο, ενώ στο βάθος δεξιά, μπροστά από το φυτό στο κέντρο του πεζόδρομου, πρασινίζει το 30Α και δίπλα του το 30Β.
Ιάσονος 27Α
11:13 -11:14 π.μ
Κατεβαίνω τα σκαλάκια και εισέρχομαι στον ημιυπόγειο οίκο.
Η υπηρεσία κάθεται στο βάθος και με καλημερίζει, ενώ χωρίς να σηκωθεί συνεχίζει...
-Πάρα πολύ ωραίο κοριτσάκι η Λαρίσα, 10 ευρώ, τσιμπουκάκι, μουνάκι, ελεύθερα πιασίματα, από πάνω.
Εμφανίζεται η κοπέλα. Η οποία δείχνει να έχει και χιούμορ...
-Γειά σου Λαρίσα.
-Σε είδα και λαχτάρισα. Χα, χα, χα...
-Μπράβο κάνεις και στιχάκια...
Κοντούλα και παχουλούλα, με μικρό στήθος αλλά γλυκό χαμογελαστό προσωπάκι. Μακρύ φουντωτό μαλλί έως κάτω από τους ώμους.
Ιάσονος 30Α
11:15-11:16 π.μ
Εισέρχομαι στον διάδρομο και αρχίζω ν' ανεβαίνω τα μαρμάρινα σκαλοπάτια.
Συναντάω την υπηρεσία που κατέβαινε...
-Γειά σου μωρό μου. Πήγαινε πάνω...Μου λέει.
Ο χώρος μικρός και σκοτεινός. Η σφαίρα με τα κάτοπτρα γυρίζει αργά διαθλώντας το λιγοστό φως. Η μουσική στη διαπασών.
Κάθομαι στον ξύλινο πάγκο.
Αμέσως εμφανίζεται η Ελισάβετ.
Ξανθό μακρύ μαλλί που φτάνει κάτω από τους ώμους, χαμογελαστό πρόσωπο, μεσαίο προς μεγάλο στητό στήθος.
Φέρει δερματοστιξίες στα πλαινά της κοιλιάς και χαμηλά στη μέση.
-10 ευρώ, τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, από πάνω.
Αντικαθιστά επάξια και την υπηρεσία!...
Ιάσονος 30Β
11:16-11:17 π.μ
Καθώς εισέρχομαι βλέπω έναν συναγωνιστή να εξέρχεται και ακούω την υπηρεσία να λέει -...καύλα μου!
-Για να δω και εγώ τί έχει εδώ...Εγώ.
-Τί έχει; Μακαρόνια με κιμά έχει...Χα, χα, χα...
-Μακαρόνια με κιμά. Μάλιστα. Εκτός από φαγητό, τί άλλο έχει;
-Καλό κορίτσι, τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, σιγά σιγά, 10 ευρώ. Κωλαράκι 15.
Η κοπέλα ήταν μελαχρινή, με σπαστό μαύρο μαλλί έως πάνω από τους ώμους, λεπτή, ψηλή, με μεσαίο στήθος και ωραίο κώλο.
Φορούσε ένα διχτυωτό ρούχο.
Δε ρώτησα όνομα. Μπορεί όμως να ρώτησα και δε θυμάμαι ποιό είναι... :-
Ιάσονος συνέχεια...
Διακρίνονται δεξιά της φωτογραφίας από μπρος προς τα πίσω τα, 33, 31Β(υπόγειο), 31 και στο βάθος αριστερα το πράσινο σπιτάκι είναι το 30B.
Ιάσονος 31
11:17-11:19 π.μ
Με το που περνώ την παλιά εξώπορτα, διαπιστώνω ότι εισέρχομαι στο θρυλικό Hostel!...
Το κατάλαβα από τον μακρύ υπαίθριο διάδρομο, τους μεταλλικούς τοίχους και τις επίσης μεταλλικές υπέργειες σκάλες.
Ενας συναγωνιστής εξερχόταν.
Αυτός τα είχε καταφέρει, διότι...
''...Φημες λενε πως αρκετοι μπουρδελιαρηδες δεν καταφεραν να βγουν ποτε απο μεσα και οσοι τα καταφεραν ή τρελαθηκαν ή αυτοκτονησαν!...''
Τώρα εάν αργότερα τρελαθεί ή αυτοκτονήσει δεν ξέρω...
Πάντως βγαίνοντας μου έκανε νοήματα αποδοκιμασίας.
-Τί, φόλα; Εγώ.
Καταφατική κίνηση της κεφαλής,
-Πώς είναι, για πες;
-Μαύρη, χοντρή και δε δίνει κώλο...
Μιλήσαμε για λίγο ανταλλάσσοντας πληροφορίες για το τί είχε δει ο καθένας μας μέχρι εκείνη την ώρα και αφού τον χαιρέτησα αποφάσισα να μπω για να τη δω ο ίδιος.
Ξανά λοιπόν διασχίζω τον φουτουριστικό υπαίθριο διάδρομο και αφού κατεβαίνω λίγα σκαλοπάτια εισέρχομαι στο σαλόνι.
-Γειά σας.
-Χαίρετε.
Η ηλικιωμένη υπηρεσία μ' ενημερώνει αμέσως...
-10 ευρώ. Μουνάκι, τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, 69, ελεύθερα πιασίματα...
Ακούω, καθώς παράλληλα προσπαθώ να καταλάβω τί εννοεί η επιτοίχια πινακίδα...
''ΠΡΟΣΟΧΗ, ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΚΛΕΙΝΕΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ''
Η προσπάθειά μου διακόπτεται από την εμφάνιση της κοπέλας...
-Καλά είσαι μωρό μου;
-Γειά σου. Πώς είναι τ' ονοματάκι σου;
-Ναόμι.
-Κάμπελ; Μπρρρρ...Παγώσαμε. Λέω κάτι νόστιμα ώρες ώρες...
-Χωρίς το Κάμπελ...
Η κοπέλα πλάκα πλάκα ήταν όμορφη.
Ψηλή πάνω από 1,75, όμορφο πρόσωπο με σαρκώδη χείλη, μαλλί φουντωτό αλλά ίσιο, μεγάλο στητό στήθος, λεπτή αλλά γεροδεμένη. Κωλάρα και ατελείωτα πόδια.
Φορούσε ένα babydoll.
Ιάσονος 31Β (υπόγειο)
Κλειστό.
Ιάσονος 33
11:20-11:23 π.μ
Διασχίζω τον διάδρομο και καθώς ανεβαίνω τα είκοσι μεταλλικά σκαλοπάτια ακούω τον αοιδό να τραγουδάει...
''...δε θα σου δώσω τη χαρά να φύγεις πρώτη και στη συνείδησή μου να ΄χω πάντα χρέος...''
Το σαλόνι στενάχωρο. Κάθομαι. Εισέρχεται και έτερος συναγωνιστής ο οποίος κάθεται επίσης.
-Δεν είναι κανείς εδώ; Με ρωτάει ο Ελληνας συναγωνιστής.
-Δεν ξέρω, τώρα ήρθα και εγώ.
...
-Είναι κανείς εδώ; Εγώ.
...
-Πρέπει να είμαστε μόνοι μας. Ο συναγωνιστής.
Σηκώνομαι και παραμερίζω την κουρτίνα από το κουζινάκι. Τίποτα. Κοιτάω ένα γύρω.
-Λες να έχει γίνει καμιά δολοφονία; Εγώ αστειευόμενος.
-Ρε πάμε να φύγουμε!
Συνέχισα προς την...
για να επισκεφτώ τα τελευταία δύο σπιτάκια της προγραμματισμένης τσάρκας μου...
Δεξιά της φωτογραφίας διακρίνονται το 38B και πίσω του το 38A.
Κολοκυνθούς 38Β
11:24-11:26 π.μ
Ανεβαίνω τα δεκαπέντε βρώμικα μεταλλικά σκαλοπάτια και εισέρχομαι στο μεγάλο σαλόνι. Υπάρχουν τρεις τριθέσιοι ξύλινοι καναπέδες. Κάθομαι. Η σφαίρα με τα κάτοπτρα λειτουργεί κανονικά, ενώ δεν ακούγεται μουσική.
-Είναι κανείς εδώ;
-Ε; Από το βάθος.
Τα δευτερόλεπτα περνούν. Κάποια στιγμή μία γυναικεία σιλουέτα διακρίνεται πίσω από το ''Π'' της πόρτας. Γυρίζει το κεφάλι με βλέπει και κατευθύνεται προς το μέρος μου.
Καστανή με τα μαλλιά μαζεμένα πίσω στο κεφάλι. Λεπτά χαρακτηριστικά προσώπου (σχιστά μάτια, λεπτή μύτη και χείλη επίσης) μου θύμισε Σκανδιναβή. Ομως ήταν και...ευτραφούλα με μπουτάκια. Φορούσε ένα καφέ φόρεμα.
-Γειά σου τί κάνεις; Μου λέει.
-Καλά. Πώς σε λένε;
-Αντίνα.
-Για πες μου τί προσφέρεις Αντίνα;
-Εεεε...Τσιμπουκάκι, μουνάκι 10 ευρώ. Με κωλαράκι 15.
Κολοκυνθούς 38Α
11:27-11: π.μ
Λίγο πριν διαβώ την εξώπορτα συναντάω συναγωνιστή που έβγαινε.
-Καλή; Εγώ.
-Μαύρη... Με απαξία.
Παρόλα αυτά εγώ σπρώχνω τη μεταλλική δίφυλη μπλε πόρτα και εισέρχομαι στο σαλόνι.
Κάθομαι στον αριστερό ξύλινο καναπέ.
Απέναντί μου κάθεται καπνίζοντας, μεσήλικας αδύνατος αλλοδαπός άνδρας με όλα τα αξεσουάρ του καπνιστή δίπλα του.
''Πολύ άνετο τον βλέπω αυτόν. Μάλλον του μαγαζιού πρέπει να είναι'' Σκέφτομαι.
-Εχω ωραία κοπελιά. Μουνάκι, τσιμπουκάκι, ελεύθερα πιασίματα, από πάνω, στα 10 ευρώ.
Εμφανίζεται η Τζούλια. Μαύρη σαν την πίσσα.
Ομορφο πρόσωπο με σαρκώδη χείλη, μαλλιά χτενισμένα και πιασμένα ψηλά στο κεφάλι σε κότσο.
Λεπτός λαιμός.
Γεροδεμένα χέρια και μεσαίο προς μεγάλο στήθος.
Γυμνασμένο κορμί. Κωλάρα και φυσικά μπουτάρες.
Φορούσε σέξυ εσώρουχα.
-Λοιπόν, θα περάσω...
Αξιοπρόσεκτες λεπτομέρειες. Οι πανβρώμικοι τοίχοι και το φρεάτιο της αποχέτευσης μέσα στο δωμάτιο.
Πάντως, πέρασα στο άθλιο δωματιάκι και τίμησα την όμορφη Τζούλια.
Θ' ακολουθήσει και κριτική.
Off topic βέβαια, αλλά μιας και είμαστε όλοι εδώ, μήπως είδε κανείς κανένα κουνελάκι (και όχι λαγουδάκι...
) στη γύρω περιοχή;
Το χαρτί ήταν τοιχοκολλημένο στη Λεωνίδου κοντά στην πλατεία, μετά τη Μυλλέρου.