Μίνι μεσημβρινή τσάρκα στην Φυλής επιλεγμένα.
Θα κοίτα γα περισσότερα σπιτάκια, αλλά έχασα χρόνο με έναν αλλοδαπό που τον κυνήγαγα στα γύρω στενά για ξύλο.
Ας τα πάρουμε από την αρχή:
Λόγω πορείας και ΜΑΤ στον Αγ. Παντελεήμονα, η Τροχαία είχε κόψει την κάθοδο της Πιπίνου & Κορδικτώνος.
Οπότε είπα να στρίψω από Μ. Πρ.
Εκεί, όμως, ένας αλλοδαπός μάλλον Κουρδο-Πακιστανός (δεν έμοπιαζε με Αλβανός) είχε παρκάρει στην μέση του δρόμου και έπλενε το μπλέ Seat Ibiza του, χαλαρός και ξέγνοιαστος. Σταματάω πίσω του και αυτός με κοιτάει περίεργα.
- Μεγάλε, να περάσουμε ?
- Τώρα το πλένω.
- Δεν είναι χώρος εδώ για πλύσιμο. Εδώ είναι δρόμος.
- Θα περιμένεις κανά 5-λεπτο (και συνεχίζει το καθάρισμα)
- Κανένα πρόβλημα, τόσο θα κάνει και η Αστυνομία να έρθει, τώρα που έχει γεμίσει ο τόπος. (και φυσικά παίρνω το 100)
Βλέποντας αυτός ότι δίνω λεπτομέρειες για το συμβάν και την Οδό, μου ρωτάει τι κάνω και βάζει μπρος να μετακινήσει το αμάξι.
- όπα στάσου. Τώρα χρεώθηκα να πάρω τηνλ. και εσύ φεύγεις? Κάτσε να τα πείς στην Αστυνομία . . . . .
Πήγα να βγάλω φωτό το αμάξι, αλλά δεν πρόλαβα.
Παρκάρω πιο μακρυά, για ευνόητους λόγους και γυρίζω πίσω με τα πόδια. Αυτός πάλι εκεί, εμποδίζοντας άλλο αμάξι & ένα μηχανάκι.
Εγώ επιδεκτικά πλησιάζω και βγάζω φωτό τις πινακίδες του αμαξιού του.
- Εεε, τι κάνεις? Ένα λεπτό δεν μπορούσες να περιμένεις?
- όταν έκανες τον μαγκα και συνέχιζες να καθαρίζεις, λέγοντας να περιμένω 5-λεπτο, ήταν καλά? Να φερόσουν ευγενικά.
- Μα , μου, σου , του, . . .
- Άσε, τα λές αργότερα στους αρμόδιους. Απλά άν δεν θα είσαι εδώ, έχω τα στοιχεία που χρειάζομαι . . . .
Και πάω στα σπιτάκια που με ενδιαφέρανε. Σε μια στιγμή πηγαίνοντας στα Φ.66 τον βλέπω να ανεβαίνει την Φωκ., να έχει σταματήσει στην Φυλής και να με κοιτάει. Παίρνω λοιπόν φόρα και περπατάω προς το μέρος του. Ένα αμάξι κορνάρει από πίσω του και φεύγει. Πάω προς την Χέυδεν, μπας και θελήσει να γυρίσει, αλλά δεν τον ξαναείδα.
Όπως καταλαβαίνεται θα μας πηδήξουν οι αλλοδαποί. Αν ερχόμασταν στα χέρια (μιας και η Αστυνομία ούτε που συγκινήθηκε) ποιος Έλληνας θα μας χώριζε ? ? ? Αντίθετα, θα πλακώνανε καμιά 10αριά από δαύτους και θα με κλαίγανε οι ρέγγες . . . . . . . . Ξένοι & απροστάτευτοι στον τόπο μας.
Στην ουσία τώρα: Φ. 80: Χριστινάκι σε διάλειμμα για φαγητό
Φ.
66δ: η Αλέξια μετά φούλ.
Φ. 66α: η Τάνια (που συνήθως παίζει απόγευμα) εμφανίσιμη γλυκιά "Ρωσσίδα", με ωραία μπλε ματάκια, ωραίο χαμόγελο, ντροπαλό πιπινάκι. Δεν ήταν άσχημα.
Φ. 71β: Άννα η Μολδαβέζα, η επιστροφή. Έχει πάρει μερικά κιλάκια, αλλά παραμένει εντυπωσιακή. Αν και ο τσατσος ανήγγειλε ελεύθερο στοματικό, σε εμένα δεν προέβηκε. Άνεση χρόνου στο δωμάτιο. Αλλά πολύ ζέστη και η μακριά μαλλούρα της δεν βοηθούσε. Για ένα καλοσόρισμα δεν ήταν και άσχημα.
Καλό μήνα, παίδες . . . ..
